Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Years help
Authors help
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 57

Number of results on page
first rewind previous Page / 3 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  czynniki ryzyka
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
PL
Wprowadzenie: Celem pracy była analiza czynników ryzyka nowotworów jamy ustnej i gardła środkowego u pacjentów badanych w 2016 roku, w ramach łódzkiego tygodnia programu profilaktyki. Materiał i metody: W ramach przeprowadzonego po raz czwarty łódzkiego programu profilaktyki nowotworów głowy i szyi, 21 września 2016 roku na badania profilaktyczne do kliniki zgłosiło się 106 osób, w tym: 67 kobiet w wieku 29–77 lat i 39 mężczyzn w wieku 23–84 lat. Przed badaniem laryngologicznym pacjenci wypełniali ankietę, która dotyczyła: wykształcenia, sposobu uzyskania informacji o przeprowadzanych badaniach profilaktycznych, zgłaszanych objawów chorobowych, nałogu palenia papierosów, liczby wypalanych papierosów, nałogu spożywania alkoholu, liczby życiowych partnerów seksualnych, uprawiania seksu oralnego oraz liczby życiowych partnerów seksualnych, z którymi uprawiany był seks oralny, a także wystąpienia w rodzinie choroby nowotworowej głowy i szyi. Wyniki: Większość pacjentów miała wykształcenie średnie (kobiety: 47,76%, mężczyźni: 35,82%) i wyższe (kobiety: 58,97%, mężczyźni:35,91%). O przeprowadzonych badaniach profilaktycznych pacjenci dowiedzieli się przede wszystkim z mediów (odpowiednio 80,60% kobiet i 79,49% mężczyzn). Głównymi objawami zgłaszanymi przez kobiety były: chrypka (61,19% przypadków), trudności w połykaniu (32,84% przypadków) oraz pieczenie/ból w jamie ustnej (9,85% przypadków). U mężczyzn dominowały: chrypka (46,15% przypadków), inne objawy (43,59% przypadków) oraz trudności w połykaniu (25,64% przypadków). Papierosy paliło 28,35% kobiet i 28,20% mężczyzn. Wśród kobiet było 22,38% biernych palaczek, wśród mężczyzn – 25,64% biernych palaczy. Alkohol spożywało 67,16% kobiet i 82,05% mężczyzn, najczęściej okazjonalnie. Seks oralny uprawiało 25,37% kobiet i 38,46% mężczyzn, najczęściej z wieloma partnerami. Wśród badanych było 13,43% kobiet i 5,12% mężczyzn, którzy chorowali na nowotwór złośliwy, w tym 2,98% kobiet i 2,56% mężczyzn, którzy podali w wywiadzie chorobę nowotworową głowy i szyi. Na podstawie wywiadu i badania otorynolaryngologicznego do rozszerzonej diagnostyki onkologicznej zakwalifikowano 11,94% kobiet i 17,94% mężczyzn. Wnioski: Przeprowadzany po raz czwarty łódzki tydzień aktywności programu profilaktyki nowotworów głowy i szyi wykazał wzrost zainteresowania programami profilaktycznymi, a zwłaszcza nowotworowymi, a tym samym potrzebę ich kontynuowania.
PL
Wprowadzenie: Celem pracy była analiza czynników ryzyka nowotworów jamy ustnej i gardła środkowego u pacjentów badanych w 2016 roku, w ramach łódzkiego tygodnia programu profilaktyki. Materiał i metody: W ramach przeprowadzonego po raz czwarty łódzkiego programu profilaktyki nowotworów głowy i szyi, 21 września 2016 roku na badania profilaktyczne do kliniki zgłosiło się 106 osób, w tym: 67 kobiet w wieku 29–77 lat i 39 mężczyzn w wieku 23–84 lat. Przed badaniem laryngologicznym pacjenci wypełniali ankietę, która dotyczyła: wykształcenia, sposobu uzyskania informacji o przeprowadzanych badaniach profilaktycznych, zgłaszanych objawów chorobowych, nałogu palenia papierosów, liczby wypalanych papierosów, nałogu spożywania alkoholu, liczby życiowych partnerów seksualnych, uprawiania seksu oralnego oraz liczby życiowych partnerów seksualnych, z którymi uprawiany był seks oralny, a także wystąpienia w rodzinie choroby nowotworowej głowy i szyi. Wyniki: Większość pacjentów miała wykształcenie średnie (kobiety: 47,76%, mężczyźni: 35,82%) i wyższe (kobiety: 58,97%, mężczyźni:35,91%). O przeprowadzonych badaniach profilaktycznych pacjenci dowiedzieli się przede wszystkim z mediów (odpowiednio 80,60% kobiet i 79,49% mężczyzn). Głównymi objawami zgłaszanymi przez kobiety były: chrypka (61,19% przypadków), trudności w połykaniu (32,84% przypadków) oraz pieczenie/ból w jamie ustnej (9,85% przypadków). U mężczyzn dominowały: chrypka (46,15% przypadków), inne objawy (43,59% przypadków) oraz trudności w połykaniu (25,64% przypadków). Papierosy paliło 28,35% kobiet i 28,20% mężczyzn. Wśród kobiet było 22,38% biernych palaczek, wśród mężczyzn – 25,64% biernych palaczy. Alkohol spożywało 67,16% kobiet i 82,05% mężczyzn, najczęściej okazjonalnie. Seks oralny uprawiało 25,37% kobiet i 38,46% mężczyzn, najczęściej z wieloma partnerami. Wśród badanych było 13,43% kobiet i 5,12% mężczyzn, którzy chorowali na nowotwór złośliwy, w tym 2,98% kobiet i 2,56% mężczyzn, którzy podali w wywiadzie chorobę nowotworową głowy i szyi. Na podstawie wywiadu i badania otorynolaryngologicznego do rozszerzonej diagnostyki onkologicznej zakwalifikowano 11,94% kobiet i 17,94% mężczyzn. Wnioski: Przeprowadzany po raz czwarty łódzki tydzień aktywności programu profilaktyki nowotworów głowy i szyi wykazał wzrost zainteresowania programami profilaktycznymi, a zwłaszcza nowotworowymi, a tym samym potrzebę ich kontynuowania.
EN
Introduction: Bruxism is defined as a repetitive jaw and muscle activity involving teeth clenching and/or grinding which may occur during everyday activities or during sleep. The aetiology of bruxism includes three groups of causes: psychosocial, personal and pathophysiological factors. Currently, there is no effective method of treatment to completely eliminate the problem of bruxism. Teeth protection and pain reduction methods are used. Bruxism-associated pain is found in approximately 47.6% of children aged 3–6 years. The aim of the present study was to establish sleep bruxism risk factors in children based on a literature review. Material and methods: The material for review included articles from the PubMed, ResearchGate and Google Scholar databases. In order to identify suitable publications the search was conducted using combinations of the following keywords: “bruxism,” “child,” “teeth grinding” (according to Medical Subject Headings, MeSH). This review includes 12 publication regarding sleep bruxism risk factors in children. Results: The association between bruxism and respiratory disorders and that between bruxism and sleep problems were described by three studies each. Stress as a predisposing factor was noted in four articles and parental divorce in two papers. Conclusions: 1) Respiratory disorders during sleep, sleep disorders and stressful situations, particularly parents’ divorce, contribute to sleep bruxism in children. 2) The impact of the remaining factors discussed in this paper on the development of sleep bruxism requires further research.
PL
Wstęp: Bruksizm jest definiowany jako powtarzalna czynność szczękowo-mięśniowa, przejawiająca się zaciskaniem i/lub zgrzytaniem zębów, która może wystąpić podczas codziennych aktywności lub w czasie snu. W etiologii bruksizmu można wyodrębnić trzy grupy jego przyczyn: czynniki psychospołeczne, czynniki osobowe i czynniki patofizjologiczne. Obecnie brak jest skutecznej metody leczenia, która zupełnie eliminowałaby problem bruksizmu. Stosuje się metody chroniące zęby oraz zmniejszające dolegliwości bólowe występujące w przebiegu tego zaburzenia, które jest stwierdzane u około 47,6% dzieci w wieku 3–6 lat. Celem badań autorów niniejszej pracy było ustalenie na podstawie przeglądu literatury czynników ryzyka bruksizmu występującego w czasie snu u dzieci. Materiał i metody: Materiał do przeglądu stanowiły artykuły z baz PubMed, ResearchGate i Google Scholar. W celu identyfikacji odpowiednich publikacji wyszukiwanie zostało przeprowadzone przy użyciu kombinacji słów kluczy: bruxism, child, teeth grinding (według Medical Subject Headings, MeSH). W niniejszym przeglądzie uwzględniono 12 publikacji dotyczących czynników ryzyka bruksizmu w czasie snu u dzieci. Wyniki: Związek między występowaniem bruksizmu a trudnościami z oddychaniem w trakcie snu, jak również problemami ze snem opisały po trzy prace. Stres jako czynnik predysponujący został dostrzeżony w czterech artykułach, a rozwód rodziców dziecka – w kolejnych dwóch. Wnioski: 1) Zaburzenia oddychania w trakcie snu, zaburzenia snu oraz sytuacje stresowe, w szczególności rozwód rodziców, przyczyniają się do występowania bruksizmu sennego u dzieci. 2) Wpływ pozostałych czynników omawianych w niniejszej pracy na rozwój bruksizmu w czasie snu wymaga dalszych badań.
PL
Wstęp: Celem pracy jest retrospektywna ocena czynników ryzyka nowotworów jamy ustnej i gardła u pacjentów badanych w ramach Programu Profilaktyki Nowotworów Głowy i Szyi. Materiał i metody: Badania przeprowadzono łącznie u 300 pacjentów, w tym 186 kobiet i 114 mężczyzn, w ramach Programu Profilaktyki Nowotworów Głowy i Szyi w latach 2014–2018. Przed badaniem laryngologicznym pacjenci wypełniali ankietę demograficzną i medyczną dotyczącą czynników ryzyka nowotworów głowy i szyi, w której uwzględniono czynniki, takie jak: wykształcenie, zgłaszane objawy chorobowe, nałóg palenia papierosów, liczby spalanych papierosów, nałóg spożywania alkoholu, częstotliwość wizyt w gabinecie stomatologicznym, stosowanie środków higieny jamy ustnej, liczba życiowych partnerów seksualnych, uprawianie seksu oralnego, liczba życiowych partnerów seksualnych, z którymi uprawiany był seks oralny, wystąpienie choroby nowotworowej głowy i szyi w rodzinie. Wyniki badań: Badani zgłaszali następujące objawy chorobowe: chrypkę – 43,33%, trudności w połykaniu – 21,33%, ból lub pieczenie w jamie ustnej – 20,33%, inne symptomy – 46,33%. Natomiast głównymi objawami stomatologicznymi były: krwawienie z dziąseł w czasie szczotkowania zębów – 48,89% i uczucie suchości w jamie ustnej – 45,56%. Spośród ankietowanych do palenia wyrobów tytoniowych aktualnie przyznawało się 20,33% pacjentów, zaś w przeszłości paliło 54% pacjentów. W analizowanym materiale większość spożywała napoje alkoholowe, bo aż 80% badanych, przy czym istotnie rzadziej kobiety niż mężczyźni. Jednak okazjonalne picie alkoholu zadeklarowało 87,08%. Do uprawiania seksu oralnego przyznało się 27,67% badanych – 24,73% kobiet oraz 32,46% mężczyzn. Od jednego do trzech partnerów, którzy uprawiali seks oralny, spotkało 71,95% badanych. Po wykonaniu rozszerzonej diagnostyki stwierdzono obecność nowotworu tej okolicy u 10% badanych. Wnioski: Stwierdzono istotność statystyczną różnic między: chrypką a spożywaniem alkoholu, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, chrypką a paleniem tytoniu u kobiet, objawem trudności w połykaniu a paleniem tytoniu u badanych kobiet, bólem/pieczeniem w jamie ustnej a paleniem tytoniu u badanych mężczyzn, chrypką a uprawianiem seksu oralnego u badanych mężczyzn, trudnościami w połykaniu a uprawianiem seksu oralnego u badanych mężczyzn oraz bólem/ pieczeniem w jamie ustnej a występowaniem nowotworu złośliwego.
PL
Wstęp: Dzięki Programowi Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków (PPPBSuN) dzieci rodzące się na terenie Polski objęte są bezpłatnym badaniem przesiewowym słuchu. W latach 2006–15 średnia roczna liczba dzieci z badaniem przesiewowym słuchu wyniosła 373,477. Z przeprowadzonej analizy Centralnej Bazy Danych (CBD) PPPBSuN wynika, że zaledwie 55,8% dzieci zgłasza się na badania kontrolne do specjalistycznych ośrodków. Cel: Celem poniższej pracy jest analiza danych dotycząca zgłaszalności dzieci na poziom diagnostyczny PPPBSuN w poszczególnych regionach Polski z podziałem na województwa oraz próba identyfikacji różnic i podobieństw pomiędzy obszarami. Wyniki: Analizą objęto grupę 182 978 dzieci zarejestrowanych w CBD PPPBSUN pomiędzy 1 czerwca a 30 listopada 2014 r., wśród której znajdowało się 15 049 dzieci wymagających wizyty na poziomie diagnostycznym Programu. 7 888 dzieci nie zgłosiło się na dalszą diagnostykę do ośrodków II poziomu PPPBSuN. Z tej grupy wybrano losowo 3 239 dzieci w celu przeprowadzenia ankiety telefonicznej wśród ich rodziców. Analiza statystyczna danych uzyskanych z ankiety wskazuje, że szacowana zgłaszalność na II poziom wynosi 83,6%. Wnioski: Dzięki przeprowadzonej ankiecie telefonicznej wykryto nieścisłości we wprowadzaniu danych do CBD. Najwięcej nieprawidłowości dotyczyło gromadzenia w CBD informacji na temat nieprawidłowego wyniku badania OAE, a także braku przeprowadzonego badania.
EN
In today’s world there is a growing number of occupational voice users. With the emergence of new professions which require above-average efficiency of the vocal organ, there is a need to provide prophylaxis and care for these professional groups. The paper presents review of literature on the prevalence of voice disorders in particular professions, summarizes the main risk factors of occupational voice disorders and describes the character of work in vocally demanding professions. The authors underline the need to conduct studies on occupational voice groups, other than teachers, because such studies have not yet be conducted
PL
Z roku na rok na świecie wzrasta liczba osób zawodowo posługujących się głosem. Wraz z pojawianiem się nowych zawodów wymagających ponadprzeciętnej sprawności narządu głosu, coraz więcej grup zawodowych wymaga objęcia ich opieką i profilaktyką zawodowych zaburzeń głosu. W pracy dokonano przeglądu piśmiennictwa dotyczącego występowania zawodowych zaburzeń głosu w poszczególnych grupach zawodowych, opisano najważniejsze czynniki ryzyka i scharakteryzowano specyfikę pracy głosem w wybranych zawodach. Autorki zwracają szczególną uwagę na konieczność prowadzenia w Polsce badań na innych niż nauczyciele grupach osób zawodowo posługujących się głosem, gdyż takie badania do tej pory nie były prowadzone.
EN
Introduction: According to the World Health Organization, Helicobacter pylori infection affects 70–90% of adults in developing countries and 25–50% of adults from developed countries. Objectives: An assessment of the incidence of Helicobacter pylori infection among the household members of patients with positive urease test as well as determination of risk factors, symptoms and coexisting diseases. Material and methods: Study included 62 relatives of 32 patients with Helicobacter pylori infection, who were occupying the same household. Control group included 40 relatives of patients with negative urease test. All participants were subjected to Diago-HP serological testing and completed a questionnaire including 30 questions. Results: It was found that Helicobacter pylori infection is significantly more common among the household members of infected patients compared to the control group (37.1% vs. 18.4%, p < 0.001). The incidence of infections was 58.5% in the study population (patients and their relatives). Infected patients were older than the uninfected ones (51.1 ± 15.0 vs. 36.5 ± 18.6 years, p < 0.001), they more often reported difficulties in defecation (72.7% vs. 50.8%, p = 0.04) and a feeling of fullness in the upper abdomen (75.9% vs. 50.8%, p = 0.02). Type 2 diabetes significantly increased the risk of Helicobacter pylori infection (100% vs. 53.6%, p = 0.004). No relationship was found between accommodation, hygienic habits, drug use, diet or keeping pets. Conclusions: The incidence of Helicobacter pylori infection is significantly higher among the household members of infected patients. The infection is more common among elderly and diabetic patients.
PL
Wstęp: Infekcja Helicobacter pylori według Światowej Organizacji Zdrowia występuje u 70–90% dorosłych w krajach rozwijających się i około 25–50% w krajach rozwiniętych. Cel pracy: Ocena występowania infekcji Helicobacter pylori wśród domowników pacjentów z dodatnim wynikiem testu ureazowego oraz określenie czynników ryzyka zakażenia, towarzyszących objawów i chorób współistniejących. Materiał i metody: Do badania włączono 62 krewnych 32 osób zakażonych Helicobacter pylori, zamieszkujących jedno gospodarstwo rodzinne. Grupę kontrolną stanowiło 40 krewnych osób z ujemnym wynikiem testu ureazowego. Badani zostali poddani testowi serologicznemu Diago-HP oraz odpowiedzieli na 30 pytań ankietowych. Wyniki: Stwierdzono istotnie częstsze występowanie infekcji Helicobacter pylori u domowników osoby zakażonej w porównaniu z grupą kontrolną (37,1% vs 18,4%, p < 0,001). W całej badanej populacji (pacjenci i ich krewni) częstość infekcji wyniosła 58,5%. Osoby zakażone były starsze niż niezakażone (51,1 ± 15,0 vs 36,5 ± 18,6 roku, p < 0,001), częściej zgłaszały zaburzenia wypróżniania (72,7% vs 50,8%, p = 0,04) i uczucie pełności w nadbrzuszu (75,9% vs 50,8%, p = 0,02). Cukrzyca typu 2 znamiennie zwiększała ryzyko infekcji Helicobacter pylori (100% vs 53,6%, p = 0,004). Nie stwierdzono związku infekcji z miejscem zamieszkania, nawykami higienicznymi, stosowanymi używkami, dietą i posiadaniem zwierząt domowych. Wnioski: Zapadalność na infekcję Helicobacter pylori jest istotnie wyższa wśród domowników osób zakażonych. Zakażenie częściej występuje u osób w starszym wieku i chorujących na cukrzycę.
PL
Wstęp: Celem pracy jest retrospektywna ocena czynników ryzyka nowotworów jamy ustnej i gardła u pacjentów badanych w ramach Programu Profilaktyki Nowotworów Głowy i Szyi. Materiał i metody: Badania przeprowadzono łącznie u 300 pacjentów, w tym 186 kobiet i 114 mężczyzn, w ramach Programu Profilaktyki Nowotworów Głowy i Szyi w latach 2014–2018. Przed badaniem laryngologicznym pacjenci wypełniali ankietę demograficzną i medyczną dotyczącą czynników ryzyka nowotworów głowy i szyi, w której uwzględniono czynniki, takie jak: wykształcenie, zgłaszane objawy chorobowe, nałóg palenia papierosów, liczby spalanych papierosów, nałóg spożywania alkoholu, częstotliwość wizyt w gabinecie stomatologicznym, stosowanie środków higieny jamy ustnej, liczba życiowych partnerów seksualnych, uprawianie seksu oralnego, liczba życiowych partnerów seksualnych, z którymi uprawiany był seks oralny, wystąpienie choroby nowotworowej głowy i szyi w rodzinie. Wyniki badań: Badani zgłaszali następujące objawy chorobowe: chrypkę – 43,33%, trudności w połykaniu – 21,33%, ból lub pieczenie w jamie ustnej – 20,33%, inne symptomy – 46,33%. Natomiast głównymi objawami stomatologicznymi były: krwawienie z dziąseł w czasie szczotkowania zębów – 48,89% i uczucie suchości w jamie ustnej – 45,56%. Spośród ankietowanych do palenia wyrobów tytoniowych aktualnie przyznawało się 20,33% pacjentów, zaś w przeszłości paliło 54% pacjentów. W analizowanym materiale większość spożywała napoje alkoholowe, bo aż 80% badanych, przy czym istotnie rzadziej kobiety niż mężczyźni. Jednak okazjonalne picie alkoholu zadeklarowało 87,08%. Do uprawiania seksu oralnego przyznało się 27,67% badanych – 24,73% kobiet oraz 32,46% mężczyzn. Od jednego do trzech partnerów, którzy uprawiali seks oralny, spotkało 71,95% badanych. Po wykonaniu rozszerzonej diagnostyki stwierdzono obecność nowotworu tej okolicy u 10% badanych. Wnioski: Stwierdzono istotność statystyczną różnic między: chrypką a spożywaniem alkoholu, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, chrypką a paleniem tytoniu u kobiet, objawem trudności w połykaniu a paleniem tytoniu u badanych kobiet, bólem/pieczeniem w jamie ustnej a paleniem tytoniu u badanych mężczyzn, chrypką a uprawianiem seksu oralnego u badanych mężczyzn, trudnościami w połykaniu a uprawianiem seksu oralnego u badanych mężczyzn oraz bólem/ pieczeniem w jamie ustnej a występowaniem nowotworu złośliwego.
PL
Cele: Celem pracy było badanie epidemiologii raka krtani na przestrzeni 10 lat w odniesieniu do znanych czynników ryzyka, a także ocena aktualnych wskaźników przeżyć w tej grupie pacjentów. Metody: Retrospektywny przegląd został wykonany na postawie dokumentacji medycznej pacjentów. Dane wprowadzono do bazy i za pomocą dedykowanego oprogramowania przeprowadzono analizę statystyczną. Wyniki: Badaniem objęto 512 pacjentów – 443 mężczyzn (86,5%) i 69 kobiet (13,5%). Stosunek mężczyzn do kobiet wynosił 6,4:1. W analizowanej grupie było 97,1% kobiet palących oraz 98% palących mężczyzn, w tym 81,1% kobiet i 94,6% mężczyzn paliło ponad 20 papierosów dziennie. Znaczne spożycie alkoholu podało 14 kobiet (20,3%) i 307 mężczyzn (69,3%). Wykazano statystycznie istotną różnicę między kobietami i mężczyznami chorującymi na raka krtani (p <0,05), zarówno pod względem znacznego spożycia alkoholu, jak i ilości palenia tytoniu. U większości mężczyzn oraz kobiet nowotwór zlokalizowany był w okolicy nadgłośniowej/głośni. Wyżej wymieniona lokalizacja występowała częściej wśród kobiet, stanowiąc 60,9% przypadków, podczas gdy u mężczyzn obejmowała 39,3% przypadków. U 82,6% kobiet oraz 77,6% mężczyzn zaobserwowano podobnie wysoki stopień zaawansowania raka krtani (III i IV). Wskaźnik 5-letnich przeżyć wynosił 58% wśród kobiet i 60,5% wśród mężczyzn. Wnioski: Wskaźnik zachorowań mężczyzn do kobiet na raka krtani wyniósł 6,4:1. Najczęściej rozpoznawana lokalizacja raka krtani to okolica obejmująca nadgłośnię i głośnię. Zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn odsetek zaawansowanych postaci nowotworu krtani w momencie diagnozy przekracza 70%.
PL
Wprowadzenie: Tętniaki umiejscowione na tylnej części koła tętniczego Willisa są częstą przyczyną krwawienia podpajęczynówkowego (ang. aneurysmal subarachnoid haemorrhag;e - aSAH) i stanowią około 30% wszystkich tętniaków wewnątrzczaszkowych. Ze względu na duże ryzyko operacyjne, chorzy z tętniakami tylnego kręgu są kierowani na leczenie wewnątrznaczyniowe. Embolizacja, czyli upakowanie tętniaka spiralami, jest obarczona dużym ryzykiemą niedogodnością, jaką jakim jest wystąpienie rekanalizacji i powstanie tętniaka nawrotowego. W pracy przeprowadziliśmy analizę parametrów morfometrycznych tętniaków tylnego kręgu w celu znalezienia markera radiologicznego zwiastującego wystąpienia rekanalizacji. Materiał i metody: Analizie retrospektywnej poddano dane kliniczne dwudziestu czterech24 pacjentów z tętniakami tylnego kręgu, którzy leczeni byli na drodze klasycznej embolizacji. Pomiary morfometryczne wykonano na modelach 3D tętniaka otrzymywanych za pomocą przedoperacyjnego badania angio-CT nn. mózgowych. Wielkość i objętość tętniaka mierzono na podstawie obrazów otrzymanych w cyfrowej angiografii subtrakcyjnej. Skuteczność początkowego leczenia endowaskularnego określono wizualnie przy użyciu zmodyfikowanej skali Raymond Roy, po embolizacji i podczas kontrolnej angiografii. Rekanalizację diagnozowano, obserwując wypełnienie tętniaka podczas badania. Analizę statystyczną przeprowadzono stosując oprogramowanie Statistica 13.1 Wyniki: Stwierdzono, że największy wymiar tętniaka prostopadły do jego szyi, był istotnie związany z rekanalizacją (12,12 ± 5,13 mm vs. 7,41 ± 3,97 mm, p = 0,039), i pozostał istotny po uwzględnieniu efektu wieku, płci i lokalizacji tętniaka (OR = 1,26 , 95% CI: 1,01-1,60, p = 0,047). Wykazaliśmy również, że największy wymiar tętniaka prostopadły do jego szyi jest dobrym klasyfikatorem umożliwiającym różnicowanie pomiędzy zrekanalizowanymi a niezrekanalizowanymi tętniakami tylnego kręgu (AUC = 0,755, 95% CI: 0,521-–0,989, p = 0,033).
PL
Najczęstszym powikłaniem po cholangiopankreatografii wstecznej (ECPW) jest zapalenie trzustki (post-endoscopic pancreatitis; PEP) (4,1–5,4%). Przy obecności czynników ryzyka odsetek ten może wzrosnąć do 29,2% (OR 14,9), a przy ich współwystępowaniu – do 40–57%. Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Endoskopii Przewodu Pokarmowego (European Society of Gastrointestinal Endoscopy; ESGE) jedynie trzy czynniki związane z pacjentem są uznawane powszechnie: podejrzenie dysfunkcji zwieracza Oddiego (sphincter of Oddi dysfunction; SOD) (OR 4,09), płeć żeńska (OR 2,23) oraz wcześniejszy wywiad zapalenia trzustki (OR 2,46). Kolejne trzy czynniki związane są z samym zabiegiem: próba kaniulacji trwająca powyżej 10 minut (OR 1,76), więcej niż jedna próba wprowadzenia prowadnicy (OR 2,77) (1,79–4,30) oraz podanie kontrastu do przewodu trzustkowego (OR 2,2) (1,60– 3,01). Badania analizujące skumulowane ryzyko wynikające ze współwystępowania różnych czynników ryzyka podkreślają: rolę płci żeńskiej, trudności w kaniulacji, średnicę PŻW <5 mm, młody wiek oraz wiele innych czynników. Niestety doniesienia opublikowane do tej pory wykazywały, że wielkość prób pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka jest stosunkowo niewielka, nawet w dużych badaniach. Dlatego wiedza oparta na dostępnych publikacjach jest niekompletna i istnieje konieczność dalszej analizy zarówno pozostałych czynników ryzyka, jak i skumulowanego ryzyka wynikającego z ich współwystępowania. W oparciu o dostępne obecnie dane należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów ze współistnieniem kilku czynników ryzyka. Poza właściwą kwalifikacją chorych trzeba uwzględnić użycie prowadnicy, wczesną konwersję do nacięcia, zapobiegawcze stentowanie przewodu Wirsunga i doodbytnicze podanie NLPZ.
PL
Purpose. Results of treatment of locally advanced larynx cancer T3-4No-4 are unsatisfi ed. The aim of study is analysis of risk factors. Methods and Materials. 112 patiens with larynx cancer after radical surgical treatment had postoperative radiotherapy (conventional or accelarated). Results. The 3-year overall survival (OS) was 58%. Margin status and numer of risk factors had impast on OS. The 3-year locoregional control (LRC) was 80%. Number of risk factors, level of hemoglobin, overall tratment time and dose were signifi cantly associated with LRC. Incidence of distant metastases was asssociated with G3 suamous cell carcinoma and index of nalignancy H. Glanz.
EN
Purpose. Results of treatment of locally advanced larynx cancer T3-4No-4 are unsatisfied. The aim of study is analysis of risk factors. Methods and Materials. 112 patients with larynx cancer after radical surgical treatment had postoperative radiotherapy (conventional or accelarated). Results. The 3-year overall survival (OS) was 58%. Margin status and numer of risk factors had impast on OS. The 3-year locoregional control (LRC) was 80%. Number of risk factors, level of hemoglobin, overall treatment time and dose were significantly associated with LRC. Incidence of distant metastases was asssociated with G3 suamous cell carcinoma and index of nalignancy H. Glanz.
PL
W okresie od stycznia 2000 r. do końca grudnia 2013 r. w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu leczono 21 chorych z zatokopochodnymi powikłaniami wewnątrzczaszkowymi. Podkreślenia wymaga fakt, że aż 6 pacjentów z tej grupy hospitalizowano w 2013 r. We wcześniejszych analizowanych latach było od 1 do 2 pacjentów rocznie. Skłoniło to autorów do szczegółowego przedstawienia każdego chorego leczonego w 2013 r.
PL
Dane rodowodowe i kliniczne nadal stanowią bardzo istotne narzędzie diagnostyczne przydatne zarówno w ocenie ryzyka zachorowania na nowotwór i poszukiwaniu jego podłoża molekularnego, jak również przy ustalaniu optymalnych dla danej rodziny badań przesiewowych. W pracy przedstawiono doświadczenia własne w identyfikacji ryzyka występowania raków o różnej lokalizacji narządowej wśród krewnych pierwszego stopnia w oparciu o dane rodowodowe 760 pacjentów z rakiem krtani.
16
80%
Aktualności Neurologiczne
|
2017
|
vol. 17
|
issue 3
158-161
EN
Hypersexuality is defined as a continuous, devastating and persistent need associated with human sexual life. It belongs to a group of complex behavioural disorders referred to as impulse control disorders. It is estimated that the incidence of hypersexuality in people with Parkinson’s disease ranges from 2% to 4%. In patients treated for Parkinson’s disease, hypersexuality is diagnosed more often than in the general population. The pathophysiology of hypersexuality in patients with Parkinson’s disease is not fully understood. It is suggested that the treatment of the underlying disease plays a significant role. In the literature, the majority of reports of hypersexuality cases have been linked to treatment with dopamine agonists, however, cases treated with levodopa, monoamine oxidase inhibitors or deep brain stimulation have also been reported. The risk factors of hypersexuality in patients with Parkinson’s disease include male gender, early onset of the disease and treatment with dopamine agonists. Little is known about the optimal management strategies for Parkinson’s disease patients with hypersexuality. Two long-term follow-up studies, although conducted in small groups, have indicated that discontinuation of dopamine agonists leads to full remission or clinically significant reduction of the symptoms of hypersexuality. Further studies are needed to determine how to successfully treat hypersexuality in patients with Parkinson’s disease.
PL
Hiperseksualność definiowana jest jako ciągła, wyniszczająca i uporczywa potrzeba związana z życiem seksualnym człowieka. Należy do grupy złożonych zaburzeń zachowania określanych terminem „zaburzenia kontroli impulsów”. Szacuje się, że częstość występowania hiperseksualności wśród osób z chorobą Parkinsona wynosi od 2 do 4%. U pacjentów leczonych z powodu tej choroby hiperseksualność rozpoznawana jest częściej niż w populacji ogólnej. Patofizjologia hiperseksualności u osób z chorobą Parkinsona nie została jeszcze do końca poznana. Sugeruje się, że istotną rolę odgrywa leczenie stosowane w tym schorzeniu. W większości doniesień naukowych łączono hiperseksualność z leczeniem za pomocą agonistów dopaminy, chociaż opisywano również przypadki hiperseksualności po lewodopie, inhibitorach monoaminooksydazy B czy głębokiej stymulacji mózgu. Do czynników ryzyka zwiększających ryzyko hiperseksualności u osób z chorobą Parkinsona zalicza się płeć męską, wczesny początek choroby oraz stosowanie agonistów dopaminy. Niewiele wiadomo na temat postępowania u pacjentów z chorobą Parkinsona i objawami hiperseksualności. Wyniki dwóch badań follow-up z udziałem małych grup chorych wskazują, że przerwanie leczenia agonistami dopaminy może prowadzić do całkowitego ustąpienia lub znacznej redukcji objawów hiperseksualności. Konieczne są dalsze badania, które pozwolą na opracowanie skutecznych metod terapii hiperseksualności u osób z chorobą Parkinsona.
PL
30-dniowa pooperacyjna śmiertelność jest czynnikiem odzwierciedlającym jakość leczenia. Wszystkie działania mające na celu zmniejszenie częstości jej występowania prowadzą do poprawy jakości leczenia. Celem pracy było wskazanie czynników ryzyka 30-dniowej pooperacyjnej śmiertelności na podstawie przebadanej grupy chorych operowanych z powodu raka jelita grubego w jednym ośrodku zajmującym się chirurgią jelita grubego. Materiał i metodyka. Do badania włączono chorych operowanych z powodu raka jelita grubego (RJG) w latach 2008‑2014. Badanie miało charakter retrospektywny, 30-dniowa śmiertelność była punktem końcowym badania. Wszystkie dane uzyskano z prospektywnej bazy danych. Wyniki. W okresie objętym badaniem operowano grupę 1744 chorych z powodu RJG. 30-dniową śmiertelność pooperacyjną odnotowano u 65 chorych (3,5%). W analizie wieloczynnikowej stwierdzono, że zaawansowanie procesu nowotworowego i gorszy stan ogólny pacjenta przed operacją były istotnymi czynnikami ryzyka 30-dniowej śmiertelności: OR 2,35; 2,01‑2,57 95%CI, p=0,03 i OR 2,18; 1,95‑2,41 95%CI; p=0,01. Operacja ze wskazań pilnych znamiennie zwiększała ryzyko śmiertelności w ciągu 30 dni po operacji: OR 2,64; 2,45‑2,87 95%CI; p=0,009. Niskie stężenie albumin w surowicy krwi i obecność cukrzycy były dodatkowymi czynnikami zwiększającymi ryzyko 30-dniowej śmiertelności: OR 1,65; 1,52‑1,78 95%CI; p=0,01 i OR 1,67; 1,41‑1,82 95%CI; p=0,03. Odsetek śmiertelności był wyższy po zabiegach resekcyjnych niż po zabiegach paliatywnych: 4,21% vs 1,57%; p=0,002. Wnioski. Chorzy operowani ze wskazań pilnych, pacjenci z zaawansowaną chorobą nowotworową i w ciężkim stanie ogólnym powinni być oceniani i przygotowywani do operacji przez wielospecjalistyczny zespół. Dodatkowo, aby zmniejszyć ryzyko śmiertelności pooperacyjnej, decyzję o rodzaju i rozległo- ści zabiegu muszą podejmować doświadczeni chirurdzy.
18
80%
|
2009
|
vol. 17
|
issue 1
38-44
PL
Nietrzymanie moczu (Urinary Incontinence - UI) u kobiet zostało uznane za chorobę społeczną ponieważ dotyczy ona ponad 5% społeczeństwa. Częstość występowania wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet w różnych grupach wiekowych szacuje się na 22 do 45%. Cel pracy: W pracy podjęto próbę oceny występowania i czynników ryzyka nietrzymania moczu u kobiet. Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 17 pacjentek z wysiłkowym nietrzymaniem moczu, które zostały zakwalifikowane do zabiegu operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu. U wszystkich przeprowadzono wywiad, badanie ginekologiczne i diagnostykę urodynamiczną. Spośród czynników ryzyka analizowano: wiek, BMI, przeszłość położniczą (przebyte porody, poronienia i cięcia cesarskie) oraz operacje urologiczne i ginekologiczne. Wyniki: Średni wiek pacjentek wyniósł 55,6 roku (37-79). Wartość BMI średnio wynosił 27 (otyłość). Wszystkie pacjentki były aktywne zawodowo, w większości były wieloródkami. Przeszłość operacyjną odnotowano w 9 przypadkach. Wnioski: Czynniki ryzyka występowania wysiłkowego nietrzymania moczu sklasyfikowano jako uroginekologiczne, konstytucjonalne i środowiskowe (np. okres pomenopauzalny, liczne porody, obciążająca praca fizyczna, podwyższony wskaźnik masy ciała, operacje w miednicy mniejszej). Wnikliwa analiza czynników ryzyka pozwoliła na poznanie patogenezy choroby, wpływu czynników środowiskowych, kulturowych i anatomicznych oraz opracowanie metod zapobiegania występowania choroby i poprawy wyników leczenia.
EN
Urinary Incontinence (UI) in women has been claimed a social disease as its frequency has exceeded 5 %. Its prevalence is estimated in different age ranges as 22 to 45 %. Aim of the study: assessment of the prevalence and risk factors of urinary incontinence in women. Material and Methods: The tests covered 17 women with exercise urinary incontinence, who had been qualified for surgery. The evaluation included an interview, gynecological examination and urodynamic diagnostics. The following risk factors were analyzed: age, body mass index (BMI), obstetrical history (labours, abortions, Caesarean sections) urological and gynecological operations. Results: Mean age of patients was 55,6 years (37-79). The value of BMI (body mass index) was 27 (obesity). All patients were professionally active, most of them were multiparas. 9 of them had been undergone a surgery in the past. Conclusions: The Urinary Incontinence risk factors were classified as urogynaecological constitutional, neurological and environmental (for example postmenopausal period, numerous labours, exhausting physical work, increased BMI, minor pelvis surgery in the past). In-depth analysis of all urinary incontinence risk factors allowed the authors to recognize the disease pathogenesis, the influence of environmental, cultural, genetic and anatomic factors and to prepare methods of prevention and improvement of treatment results.
PL
Wstęp: Dzięki Programowi Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków (PPPBSuN) dzieci rodzące się na terenie Polski objęte są bezpłatnym badaniem przesiewowym słuchu. W latach 2006–15 średnia roczna liczba dzieci z badaniem przesiewowym słuchu wyniosła 373,477. Z przeprowadzonej analizy Centralnej Bazy Danych (CBD) PPPBSuN wynika, że zaledwie 55,8% dzieci zgłasza się na badania kontrolne do specjalistycznych ośrodków. Cel: Celem poniższej pracy jest analiza danych dotycząca zgłaszalności dzieci na poziom diagnostyczny PPPBSuN w poszczególnych regionach Polski z podziałem na województwa oraz próba identyfikacji różnic i podobieństw pomiędzy obszarami. Wyniki: Analizą objęto grupę 182 978 dzieci zarejestrowanych w CBD PPPBSUN pomiędzy 1 czerwca a 30 listopada 2014 r., wśród której znajdowało się 15 049 dzieci wymagających wizyty na poziomie diagnostycznym Programu. 7 888 dzieci nie zgłosiło się na dalszą diagnostykę do ośrodków II poziomu PPPBSuN. Z tej grupy wybrano losowo 3 239 dzieci w celu przeprowadzenia ankiety telefonicznej wśród ich rodziców. Analiza statystyczna danych uzyskanych z ankiety wskazuje, że szacowana zgłaszalność na II poziom wynosi 83,6%. Wnioski: Dzięki przeprowadzonej ankiecie telefonicznej wykryto nieścisłości we wprowadzaniu danych do CBD. Najwięcej nieprawidłowości dotyczyło gromadzenia w CBD informacji na temat nieprawidłowego wyniku badania OAE, a także braku przeprowadzonego badania.
PL
WSTĘP. Zapalenie jelit w przebiegu zakażenia Clostridium difficile, w okresie ostatnich lat stało się ogólnoświatowym problemem medycznym, który dotyczy również pacjentów polskich szpitali. Celem pracy była analiza częstości i przebiegu zakażenia u pacjentów z CZCD hospitalizowanych w Oddziale Gastroenterologicznym Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Zgierzu w latach 2012-2015. MATERIAŁY I METODY. Analizie retrospektywnej poddano historie chorób 79 pacjentów hospitalizowanych z powodu CZCD. 
dane demograficzne, epidemiologiczne i przebieg kliniczny zakażenia. WYNIKI. W badanej grupie kobiety stanowiły 59,5%, natomiast mężczyźni 40,5%. Średnia wieku wynosiła 70,5 lat. Średni czas hospitalizacji wyniósł 10,3 dnia. Wykazano sezonowość zachorowań na CZCD, która istotnie statystycznie była większa w miesiącach wiosennych. 73% pacjentów było wcześniej hospitalizowanych. 85% pacjentów miało choroby współistniejące. 76% pacjentów było leczonych antybiotykami, natomiast 29% pacjentów - IPP przed wystąpieniem objawów zakażenia Clostridium difficile. W badanej grupie pacjentów ciężką postać zdiagnozowano u 50,6% pacjentów. Odsetek nawrotów wyniósł 14%. W 19% hospitalizacja zakończyła się zgonem. DYSKUSJA. Uzyskane wyniki badań jednoznacznie potwierdziły istotny wzrost częstości hospitalizacji pacjentów z CZCD w Oddziale Gastroenterologicznym w czasie czteroletniej obserwacji. Zdecydowanie częściej choroba występowała u pacjentów powyżej 65 roku życia, wcześniej hospitalizowanych oraz leczonych antybiotykami. W badanej grupie pacjentów istotnym czynnikiem ryzyka, zwłaszcza postaci ciężkiej, były choroby współistniejące. WNIOSKI. Uzyskane przez nas wyniki potwierdzają istotne znaczenie zakażenia Clostridium difficile jako przyczyny biegunek poantybiotykowych u osób dorosłych, która przyczynia się do przedłużenia hospitalizacji, zwiększenia chorobowości i śmiertelności pacjentów. Poznanie oraz zminimalizowanie czynników ryzyka zapobiegnie w przyszłości zarówno rozwojowi jak i rozprzestrzenianiu się choroby.
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.