Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  czułość
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Kolonoskopia oraz PET/CT są jednymi z głównych badań diagnostycznych raka jelita grubego. Czułość, swoistość i dokładność tych badań jest nadal różnie oceniana. Cel pracy: Celem pracy jest porównanie czułości, specyficzności oraz dokładności kolonoskopii i PET/CT w rozpoznawaniu raka jelita grubego. Materiał i metody: Retrospektywnie przeanalizowano dokumentację medyczną 125. chorych u których w latach 2014-2015 wykonano kolonoskopię oraz PET/CT. Badania wykonane zostały w Centrum Onkologii im. Prof. Franciszka Łukaszczyka w Bydgoszczy. Na podstawie opisu makroskopowego kolonoskopii wyniki podzielono na te z i bez prawdopodobieństwa raka. Obliczono średnią wartość SUV w PET/CT dla raka jelita grubego i bez tego rozpoznania. Średnią wartość SUV 14 oraz większą uznano za wskazującą na prawdopodobieństwo, natomiast 11 lub mniejszą bez prawdopodobieństwa raka. Do oceny czułości, swoistości i dokładności wykorzystano standardowe wzory matematyczne. Wyniki: Ponad połowę badanych -78 (62,4%) stanowili mężczyźni. Najwięcej chorych -42 (36,6%) było w wieku 65-74 lat. Najwięcej rozpoznano - 106 (68,8%) polipów oraz 24 (15,6%) zmiany guzowate. Polipy umiejscowione były w odbytnicy -32 (30,2%), w esicy - 26 (24,5%) oraz 15 (13,2%) we wstępnicy. Guzy umiejscowione były w odbytnicy - 11 (45,8%) oraz 4 (16,7%) w zgięciu esiczo-odbytniczym. Rozpoznano - 38 (24,6%) gruczolakoraków oraz - 67 (43,5%) gruczolaków. Odsetek wykrywalności RJG wyniósł 32% w kolonoskopii i PET/CT. Czułość kolonoskopii wynosiła 80%, swoistość 68,4% a 71,4% dokładność. Czułość, swoistość i dokładność PET/CT wynosiła odpowiednio: 65%, 75, 4% i 72,7%. Wnioski: Kolonoskopia ma wyższą czułość w rozpoznawaniu raka jelita grubego, natomiast specyficzność i dokładność jest wyższa w PET/CT. Słowa kluczowe: rak jelita grubego, kolonoskopia, PET/CT, czułość, swoistość, dokładność
EN
Since the 1970s we are witnessing a continuing search for new markers that would assist in the treatment and follow- up of patients with malignant tumors. First reports on benefits of assessment of tumor markers authored by Goldman and Freedman date back to 1965. Discovery of the first carcinoembryonic antigen (CEA) initiate an era of search for substances, still insufficiently sensitive and specific as to be used to screen tumors, but increasingly helpful in the assessment of treatment effects. This paper discusses the role of tumor markers, increasingly often referred to as “classic” in the monitoring of tumors. We present an update on markers with the longest history in oncology practice, e.g. CEA and on the recently introduced marker TATI. Selection of markers was made based on their role in three basic processes taking place in tumor cells, i.e. proliferation, differentiation and apoptosis. We highlight novel and expanding fields of research – genomics and proteomics, which appear to be the future of oncology. They are extremely useful in the evaluation of molecular prognostic factors, enabling implementationof individually tailored targeted therapies in cancer patients. We discuss classic markers and the few known cancer- specific substances. To sum-up, we state that understanding of the role of more sensitive and more specific markers in oncology may contribute to a more personalized treatment and thus may improve the outcome in cancer patients.
PL
Od lat siedemdziesiątych XX wieku nieustannie poszukuje się nowych markerów, które mogą być pomocne w leczeniu i kontroli po jego ukończeniu u chorych na nowotwory złośliwe. Po raz pierwszy przydatność określania markerów nowotworowych opisali Goldman i Freedman w 1965 roku. Oznaczyli pierwszy marker CEA (karcynoembrionalny) i tak zapoczątkowali erę odkryć substancji o wciąż niezadowalającej czułości i swoistości, aby mogły być używane do skriningu chorób nowotworowych, lecz coraz bardziej przydatnych w ocenie efektu leczenia. W pracy opisano zastosowanie markerów nowotworowych coraz częściej określanych mianem klasycznych w procesie śledzenia chorób nowotworowych. Zaprezentowano najnowsze informacje o markerach najdłużej stosowanych w praktyce onkologicznej, na przykład CEA, jak również o nowo wykorzystywanym markerze TATI. Doboru markerów dokonano na podstawie ich udziału w trzech procesach toczących się w komórkach nowotworowych: proliferacji, różnicowaniu i obumieraniu komórek. Zwrócono uwagę na rozwijające się nowe dyscypliny nauki – genomikę i proteomikę, stanowiące przyszłość onkologii. Są one niezwykle pomocne w określeniu molekularnych czynników predykcyjnych umożliwiających stosowanie leczenia celowanego u chorych na nowotwory złośliwe. Opisano markery klasyczne, a także nieliczne markery molekularne występujące w różnych nowotworach. W podsumowaniu stwierdzono, że poznanie natury markerów o znaczącej czułości i swoistości w chorobach nowotworowych może wpłynąć na personalizację leczenia i tą drogą na poprawę wyleczeń chorych na nowotwory złośliwe.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.