Background: Ovarian cancer disseminates by lymphatic vessels much more frequently than any other gynecological malignancy. Assessment of regional lymph nodes is an integral part of diagnostic work-up in ovarian cancer patients. It contributes essential information enabling correct clinical staging and, by the same token, definition of optimal therapeutic management. Aim of paper: Determination of distribution of lymphatic metastases in ovarian cancer patients. Material and method: Retrospective analysis of 211 consecutive patients with ovarian cancer, treated at the Institute of Oncology, Warsaw, Poland, since 1998 thru 2006. All patients underwent surgical treatment, according to currently valid protocol, including pelvic and periaortal lymphadenectomy, followed by complementary chemotherapy. Analysis encompassed location of lymph node metastases and correlation thereof with key clinical-pathological variables, including clinical stage, grade of differentiation and histological tumor type. Results: Ovarian cancer patients diagnosed with FIGO stage I and II had a similar prevalence of pelvic and periaortal lymph node metastases. In advanced ovarian cancer cases (FIGO stage III and IV), periaortal lymph nodes were invaded more often than pelvic ones. Conclusion: Lymph node metastases are frequent in ovarian cancer patients. Their incidence depends on clinical stage (acc. to FIGO classification), as well as tumor grade and type.
PL
Wstęp: Spośród nowotworów narządów płciowych kobiecych rak jajnika najczęściej tworzy przerzuty drogą limfatyczną. Ocena stanu regionalnych węzłów chłonnych stanowi integralną składową diagnostyki u chorych na ten nowotwór. Jest istotnym elementem, na podstawie którego ustalany jest właściwy stopień zaawansowania klinicznego nowotworu, a tym samym odpowiedni sposób postępowania terapeutycznego. Cel: Ocena dystrybucji przerzutów do węzłów chłonnych u chorych na raka jajnika. Materiał i metoda: Przeprowadzono retrospektywną analizę kolejnych 211 chorych leczonych w Centrum Onkologii – Instytucie w Warszawie w latach 1998-2006. U wszystkich pacjentek przeprowadzono leczenie chirurgiczne, zgodnie z obowiązującym protokołem, wraz z limfadenektomią miedniczą i aortalną. Po zabiegu zastosowano chemioterapię uzupełniającą. Dokonano analizy lokalizacji przerzutów do węzłów chłonnych, a następnie zależności częstości ich występowania od najważniejszych czynników kliniczno-patologicznych, takich jak: stopień zaawansowania klinicznego nowotworu, stopień zróżnicowania i typ utkania histopatologicznego guza. Wyniki: U chorych na raka jajnika w stopniu zaawansowania I i II według FIGO odsetek przerzutów do węzłów chłonnych miedniczych i aortalnych jest podobny. U chorych na zaawansowanego raka jajnika (FIGO III i IV) odsetek przerzutów do węzłów chłonnych okołoaortalnych jest wyższy niż do miedniczych. Wnioski: Odsetek przerzutów do węzłów chłonnych u chorych na raka jajnika jest wysoki. Częstość ich występowania zależy od stopnia zaawansowania według FIGO, stopnia zróżnicowania i utkania histopatologicznego guza.
The article is a review of available literature concerning the incidence of synchronous and metachronous metastases of colorectal cancer to the ovaries. A separate analysis included data from autopsy and clinical studies (incidence in historic series: 5–10% in the former and 3–14% in the latter). Recent studies estimate the incidence of metastases of large bowel cancer to the ovaries at 0.9–2.9%. At the time of diagnosis, metastasis to the ovary usually takes the form of solid or solid-cystic tumor of over 4 cm in diameter, often bilateral (5–70%). Recent studies did not confirm higher incidence of metastases to the ovaries of tumors located in the rectum versus those located in the colon. Furthermore, we discuss prognostic value of metastases to the ovaries considering current TNM classification, highlighting newly created categories M1a (isolated metastasis, e.g. to the ovary) and M1b (multiple distant metastases). The authors suggest simplified clinical recommendations, advocating against prophylactic ovariectomy of grossly normal ovaries. On the other hand, excision of tumor-invaded ovary in premenopausal women or of both ovaries (diseased and normal contralateral) in postmenopausal women, appears justified. However, before undertaking such a procedure, one must be sure about absence of other tumor foci or – if they are present – about feasibility of complete excision of all other extraovarian metastases.
PL
W artykule dokonano analizy dostępnego piśmiennictwa na temat częstości występowania synchronicznych i metachronicznych przerzutów raka jelita grubego do jajników. Odrębnie analizowano dane pochodzące z badań pośmiertnych (częstość w badaniach historycznych 5–10%) oraz klinicznych (częstość w badaniach historycznych 3–14%). Częstość przerzutów raka jelita grubego w jajniku w aktualnych badaniach ocenia się na 0,9–2,9%. Przerzut w jajniku zwykle w chwili rozpoznania ma postać guza przekraczającego 4 cm średnicy, o budowie litej lub lito-torbielowatej, często obustronnego (u 50–70%). Nie obserwuje się obecnie częstszego pochodzenia przerzutów w jajniku z raka zlokalizowanego w odbytnicy w porównaniu z okrężnicą. Ponadto w tekście omówiono rokownicze znaczenie przerzutów w jajnikach w świetle aktualnej klasyfikacji TNM, zwracając uwagę na utworzenie nowych kategorii M1a (izolowany przerzut, między innymi w jajniku) i M1b (mnogie przerzuty odległe). Autorzy przedstawili także uproszczone wskazówki klinicznie, nie zalecając profilaktycznego wycinania niezmienionych jajników. Jednocześnie uzasadnione wydaje się wycięcie zmienionego jajnika u chorych przed menopauzą lub obu jajników (zmienionego i niezmienionego) u chorych po menopauzie. Warunkiem podjęcia zabiegu jest upewnienie się co do nieobecności innych ognisk choroby lub – w razie obecności takich zmian – możliwości doszczętnego usunięcia wszystkich pozajajnikowych przerzutów.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.