Search results

1

Surgical methods of treatment of intestinal passage disturbances with the characteristics of constipation in patients with intestinal stoma based on own experience

100%

Krokowicz Ł., Sławek S., Ledwosiński W., Bobkiewicz A., Borejsza-Wysocki M., Kuczyńska B., Szmyt K., Paszkowski J., Drews M., Banasiewicz T.

Polish Journal of Surgery

|

2015

|

vol. 87

|

issue 4

160-165

EN

Stoma is an intestinal fistula created in emergency or by elective indications, and it is done to drain out the digestive tract content. In some patients there is a disturbance passage of gastric contents through the stoma, which may take the form of chronic constipation or even periodic subileus that will sooner or later require surgical treatment. The aim of the study was the assessment of the causes and method of treatment of constipation in patients with intestinal stoma. Material and methods. A total of 331 patients with stoma followed by Ostomy and Proctology Outpatient Clinic were included in the study in the years 2011-2014. The study included 146 women and 185 men and the average age was 61.3 ± 12.7 years. Within the entire froup, 273 patients had the end stoma performed whereas in 58 patients the loop stoma was created. The highest percentage of patients were the ones with diverticulosis and colorectal cancer, i.e. 132 and 114 patients respectively. A stoma was created in 35 patients due to inflammatory bowel disease (IBD), in 23 patients because of cancer, in 14 as a result of injuries and in 13 due to rectovaginal fistula. Results. Out of the entire group subject to study (331 patients) 93 patients (28.1%) suffered from constipation. 50 patients with constipation required surgical intervention. The most common indication for surgical treatment was the parastomal hernia (36 patients, 72%), other indications were the narrowing of the stoma (5 patients, 10%), its collapse (6 patients, 12%) or prolapse (3 patients, 6%). Parastomal hernia was responsible for 84% of constipation within the stoma and 86.1% were treated with laparotomy (31 out of 36 patients). Other causes of constipation were the stomal stenoses (5 patients), collapse of the stoma (6 patients) and stomal prolapse (3 patients). All patients were treated surgically with a good final result. Conclusions. Constipation associated with dysfunction of the stoma in most cases should be treated surgically. Parastomal hernia is the most common cause of constipation in the stoma. Treatment should be performed in due time because of the possibility of developing complications, especially dangerous one is a strangulated parastomal hernia and ischemia of stoma.

2

Powikłania ze strony przewodu pokarmowego w trakcie leczenia klozapiną

63%

Wyskoński A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2015

|

vol. 15

|

issue 2

81-85

EN

Clozapine is the ultimate therapeutic option for patients with treatment-resistant schizophrenia. Treatment with clozapine is often associated with gastrointestinal adverse reactions, such as: sialorrhea, constipations, bowel obstruction, liver failure (including fulminant hepatic failure), nausea and vomiting, increased appetite. This paper summarizes data on the incidence, mechanisms as well as preventive and therapeutic methods for sialorrhea, constipations and intestinal obstruction during treatment with clozapine. Several options may be used for the management of sialorrhea: clonidine, amitriptyline, pirenzepine and glycopyrrolate. Regarding constipations and obstruction, proper prevention (diet, physical activity) and the identification of patients at increased risk of these complications are particularly important. Patients receiving clozapine are exposed to a variety of gastrointestinal complications. Some of these (sialorrhea) may adversely affect the attitude towards treatment and lead to non-compliance. Other (e.g. intestinal obstruction) can be life-threatening and require intensive surgical treatment. For this reason, efforts should be made to detect modifiable risk factors, provide an early diagnosis of these complications and implement appropriate treatment.

PL

Klozapina jest ostateczną opcją terapeutyczną w przypadku pacjentów ze schizofrenią oporną na leczenie. Podczas terapii często występują działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego: ślinotok, zaparcia, niedrożność jelit, niewydolność wątroby (również o piorunującym przebiegu), nudności i wymioty, wzmożenie apetytu. W pracy podsumowano informacje na temat częstości występowania, mechanizmów oraz metod profilaktyki i leczenia ślinotoku, zaparć i niedrożności jelit w przebiegu leczenia klozapiną. Gdy występuje ślinotok, stosuje się klonidynę, amitryptylinę, pirenzepinę i glikopirolan. W przypadku zaparć i niedrożności szczególne znaczenie mają: właściwa profilaktyka (dieta, aktywność fizyczna) oraz identyfikowanie pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka. Chorzy przyjmujący klozapinę są narażeni na szereg powikłań ze strony przewodu pokarmowego. Niektóre z nich (ślinotok) mogą niekorzystnie wpływać na nastawienie do leczenia i powodować jego przerywanie, a inne (niedrożność przewodu pokarmowego) – zagrażać życiu i wymagać intensywnego leczenia chirurgicznego. Należy więc podejmować działania mające na celu wykrywanie modyfikowalnych czynników ryzyka, wczesne diagnozowanie powikłań i wdrażanie właściwego leczenia.

3

Najczęstsze zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego u niemowląt i ich związek z żywieniem Część II. Biegunki ostre i zaparcia

63%

Rustecka A., Kalicki B., Maślany A., Jung A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2010

|

vol. 6

|

issue 3

198-203

EN

Disorders of defecation (constipation and diarrhoea) are very common in the paediatric population. Diarrhoea is one of the most common symptoms in paediatric practice. Almost every child under 3 years of age will be suffering from acute diarrhoea. Rotaviral infections are responsible for most acute gastrointestinal infections. This disease is a mild disorder, with watery stools, accompanied by vomits (in 90% cases) and infections of upper respiratory tract (20-40% cases). Blood in the stool that comes up in these patients demonstrates the concomitant bacterial infection. Different mechanism of invasion in bacterial diarrhoea are leading to mucosal injury of the intestine and symptoms of diarrhoea. Bacterial aetiology correlate with age of children. In children from infantile time to 4 years old Salmonella infections dominate. Above 5 years old, the most often bacterial cause of acute diarrhoea is Campylobacter jejuni (4-13%). Primary methods of treatment in diarrhoea include vascular filling with the use of oral rehydration fluids, indications for antibiotics are very rare. In some cases, hospital treatment is required. Constipation refers to bowel movements that are hard to pass or appear more rarely than typical for given age. They are deteriorating quality of life of young patients and are the cause of frequent visits to the paediatrician’s office. Functional abnormalities of unknown origin constitute 95% causes of constipation. In the thesis we present the aetiological factors, diagnostic procedures and treatment of these disorders.

PL

Zaburzenia rytmu wypróżnień (zaparcia i biegunki) są bardzo częste w populacji dziecięcej. Biegunka należy do najczęstszych objawów, z jakimi styka się w swojej praktyce lekarz pediatra. Na ostrą biegunkę zachoruje praktycznie każde dziecko poniżej 3. roku życia. Zakażenia rotawirusowe są odpowiedzialne za większość ostrych nieżytów żołądkowo-jelitowych. Jest to choroba o łagodnym przebiegu, charakteryzuje się wodnistymi stolcami, współwystępowaniem wymiotów (90%) oraz nieżytem górnych dróg oddechowych (20-40%). Krew w stolcu pojawiająca się u tych chorych świadczy o współistniejącym zakażeniu bakteryjnym. W biegunkach bakteryjnych w następstwie różnych mechanizmów dochodzi do uszkodzenia śluzówki jelita i objawów biegunki. Etiologia bakteryjna koreluje z wiekiem dziecka. U dzieci od okresu niemowlęcego do 4. roku życia dominuje zakażenie pałeczkami Salmonella, powyżej 5. roku życia najczęstszą bakteryjną przyczyną ostrych biegunek jest Campylobacter jejuni (4-13%). Podstawą leczenia w biegunkach jest wypełnienie łożyska naczyniowego za pomocą doustnych płynów nawadniających, wskazania do włączenia antybiotykoterapii są bardzo wąskie. W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie w warunkach szpitalnych. Zaparcia to utrudnione, wymagające wysiłku oddawanie stolca lub wypróżnienia rzadziej niż typowo dla danego wieku. Pogarszają one jakość życia małych pacjentów, są przyczyną częstych wizyt w gabinecie lekarza pediatry. Zaburzenia czynnościowe o nieustalonej etiologii stanowią 95% przyczyn zaparć. W pracy przedstawiono czynniki etiologiczne, postępowanie diagnostyczne oraz leczenie tych zaburzeń.

4

Renal ectopia as cause of diagnostic difficulties in 43-year-old man hospitalized due to suspicion of colorectal cancer

63%

Jakubiak G. K., Pietrzak M., Cieślar G., Stanek A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2023

|

issue 77

PL

Rak jelita grubego i jego diagnostyka pozostają istotnym problemem klinicznym. Ektopia nerki jest jedną z głównych anomalii rozwojowych układu moczowego, chociaż występuje stosunkowo rzadko w populacji ogólnej. Najczęściej przebiega bez objawów i jest wykrywana przypadkowo. W pracy przedstawiono opis przypadku 43-letniego mężczyzny, u którego podejrzewano raka jelita grubego z powodu sugestywnego obrazu klinicznego (ból brzucha, zaparcie, spadek masy ciała, obciążający wywiad rodzinny w kierunku raka jelita grubego) oraz podejrzenia procesu rozrostowego na podstawie wykonanego ambulatoryjnie badania ultrasonograficznego jamy brzusznej. W wyniku przeprowadzonej diagnostyki nie stwierdzono u chorego procesu rozrostowego, rozpoznawana zaś uprzednio zmiana budząca podejrzenie nowotworu okazała się położoną w miednicy prawą nerką. Przedstawiony opis przypadku pokazuje, że ektopia nerki może powodować trudności diagnostyczne, m.in. u chorych diagnozowanych w kierunku procesu rozrostowego jelita.

EN

Colorectal cancer and its diagnosis remain a significant clinical problem. Renal ectopia is one of the major developmental anomalies of the urinary system, although it is relatively rare in the general population. It is most often asymptomatic and is revealed by chance. This study presents a case report of a 43-year-old man, in whom colorectal cancer was suspected due to the suggestive clinical picture (abdominal pain, constipation, weight loss, a family history of colorectal cancer) and the suspicion of a proliferative process described in an outpatient ultrasound examination of the abdominal cavity. As a result of the performed diagnostics, no proliferative process was found in the patient, and the previously diagnosed lesion that raised the suspicion of cancer turned out to be the right kidney located in the pelvis. The presented case report shows that renal ectopia may cause diagnostic difficulties, among others in patients diagnosed with a neoplastic process.

5

Praktyczne aspekty leczenia zaparć stolca u dzieci

63%

Malczyk Ż., Jarzumbek A., Kwiecień J., Ziora K.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2014

|

vol. 10

|

issue 1

55-60

EN

Chronic constipation is one of the most common complaints among children. It is a cause of about 3% visits in paediatric outpatient clinic. The problem, which is often belittled, is an unpleasant and persistent complaint for both child and its family. The causes of constipation may be both organic and non-organic. Among non-organic problems, the most important is probably the chronic retention of faeces, which is made by incorrect hygienic habits, incorrect diet, and insufficient physical activity. The problem often appears when child’s environment changes, for example when child goes to kindergarten or school, which are the places where child for different reasons prevents from defecating. However, to make the final diagnosis, the organic causes should be definitely rejected, because they require causal treatment. Treatment of the most common functional constipation needs complex pharmacological and non-pharmacological methods. The therapy of constipation is usually long. The aim of therapy is to consolidate such model of defecation when child regularly deposits soft faeces without unpleasant pain. Extremely important is also a psychological support for whole family, often absorbed in difficult child’s problem. To achieve the therapeutic success a patient and conscientious cooperation between doctor and patient and his family is required, because positive and permanent effects of treatment are reached after a relatively long time.

PL

Przewlekłe zaparcia są jedną z najczęstszych dolegliwości w populacji dziecięcej. Stanowią przyczynę około 3% wizyt w poradniach pediatrycznych. Problem, niejednokrotnie bagatelizowany, stanowi przykrą, uporczywą dolegliwość, zarówno dla pacjenta, jak i całej jego rodziny. Zaparcia mogą wynikać z przyczyn organicznych lub nieorganicznych. Wśród przyczyn nieorganicznych kluczowa wydaje się przewlekła retencja stolca, wynikająca ze złych nawyków higienicznych, niewłaściwej diety oraz zbyt niskiej aktywności fizycznej. Zaparcia często pojawiają się wraz ze zmianą otoczenia dziecka, np. po rozpoczęciu nauki w przedszkolu czy szkole, w których pacjent z różnych przyczyn powstrzymuje się od oddania stolca. W celu ustalenia ostatecznego rozpoznania należy wykluczyć przyczyny organiczne zaparć, które wymagają leczenia przyczynowego. Terapia najczęściej występujących zaparć o charakterze czynnościowym obejmuje zastosowanie kompleksowych metod farmakologicznych i niefarmakologicznych; zwykle jest długotrwała. Ma ona na celu utrwalenie takiego modelu defekacji, w którym pacjent regularnie oddaje miękki stolec bez przykrych dolegliwości bólowych. Niezwykle istotne jest wsparcie psychologiczne całej rodziny, niejednokrotnie zaangażowanej w trudny problem dziecka. Sukces terapeutyczny wymaga przede wszystkim cierpliwej i sumiennej współpracy pomiędzy lekarzem a pacjentem i jego rodziną, gdyż pozytywne i trwałe efekty leczenia osiągane są po stosunkowo długim czasie.

6

Intussuception at Atypical Ages in Children and Adults - 11 Years Experiences

63%

Peyvasteh M., Askarpour S., Javaherizadeh H., Beigom Al-Taha B.

Polish Journal of Surgery

|

2011

|

vol. 83

|

issue 6

304-309

EN

Intussusception is a curious anatomic condition characterized by the invagination of one segment of the gastrointestinal tract into the lumen of an adjacent segment. Once initiated, additional intestinal telescopes into the distal segment, causing the invaginated intestine to propagate distally within the bowel lumen.The aim of the study was to evaluate the clinical manifestation, etiology, and outcome of intussuception at atypical ages.Material and methods. This retrospective study was carried out on patients aged <6 mo or >2 yr with intussusception. Duration of study was from March, 20, 1997 to March, 20, 2008. The places of study were Imam Khomeini and Abuzar referrals hospital. Cases were classified according to age and sex. According to age, patients were <6 mo, 2-10 years, 10-18, and more than 18 years. Age, sex, history, chief complaint, clinical manifestation, sonographic findings, duration of clinical manifestation, method of treatment, outcome, duration of hospital staying, and ICU admission were studied. Data were analyzed with SPSS ver 16 (Chicago, IL, USA) and Epi-info.Results. In this study, 36 cases with diagnosis of intussusception at atypical ages, <6 mo or >2 yr, were included. From all cases, 21 cases (58.3%) were 2 through 10 years and male: female ratio was 2.26:1. Ten cases (27.8%) had history of medical condition. Eighty percent (29 cases) had abdominal pain and 20 cases (58.3%) had vomiting. Abdominal mass was found in 14 cases (38.8%). Sonography was done for 30 (83.3%) of cases and suggesting intussuception in 25 (69.4%) of cases. Intussuception was reduced by hand and performed appendectomy for 10 cases (27.8%). Bowel resection was done for 19 cases (52.8%) and radiological reduction was done for 2 cases (5.6%). Eighteen (50%) cases had anemia. Twenty-five cases admitted to ICU. One (2.8%) patient died (a 65 year old woman). Appendicitis is the most common well defined injury associated with intussusception.Conclusion. This study showed that with advancing age, incidence of intussusception will be decreased. As age increasing, rate of bowel resection will be increased. All cases with appendectomy and reduction by hand had hospital staying 3-10 days. The results of this study was similar to other studies. The most widely used diagnostic procedure for intussusception was sonography.

Refine search results

Surgical methods of treatment of intestinal passage disturbances with the characteristics of constipation in patients with intestinal stoma based on own experience

Powikłania ze strony przewodu pokarmowego w trakcie leczenia klozapiną

Najczęstsze zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego u niemowląt i ich związek z żywieniem Część II. Biegunki ostre i zaparcia

Renal ectopia as cause of diagnostic difficulties in 43-year-old man hospitalized due to suspicion of colorectal cancer

Praktyczne aspekty leczenia zaparć stolca u dzieci

Intussuception at Atypical Ages in Children and Adults - 11 Years Experiences