Search results

Search:
in the keywords: clinical psychology

Sort By:

Limit search:

Nie dorosnąć do… Infantylna osobowość naszych czasów

100%

Kościelska M.

The starting point of the reflection is the work of Karen Horney who published a monograph entitled The Neurotic Personality of our times in the 1937. In my research I recall social phenomena well known nowadays in Poland, such as: a decline in fertility, the decreasing number of marriages, the increase in number of divorces, domestic violence, the corrosion of authority, escape from the aging process and many more. From my point of view, as from a clinical psychologist’s view, based on the single case studies collected together with past year’s graduates, I am trying to answer some selected questions. The general way to answer all these questions would be: these people do not undertake developmental tasks which are proper for their age group, gender or life situation. We can say about these people that they don’t undertake responsibility for themselves and others. They show a way of thinking and reacting specific for an infantile personality. However, the main question I am trying to answer in my lecture is: why the infantile personality is so characteristic for our times and what is its relation to social life conditions.

Model współpracy lekarza rodzinnego, psychologa klinicznego i psychiatry

63%

Tsirigotis K., Gruszczyński W.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2010

vol. 6

issue 1

33-38

Somatic disease makes the situation emotionally difficult for the patient and his near persons and this is why psychological help, except the family doctor’s help, is more than once necessary. This issue is of great importance for the ill child or for the healthy one at the doctor’s. Many patients go to the doctor with problems of a psychological nature, regardless of the somatic symptomatology and whether the patient is aware of this or not; because of that, the family doctor in his practice, meeting with people suffering from somatic disorders, also meet with various manifestations of mental or psychological state of the patient. The family doctor in his practice often meets symptoms of e.g. psychosomatic or somatoform disorders. In the aetiopathogenesis and the course of psychosomatic disorders important is the role of psychological factors; by “psychological factors” one understands mainly emotional factors (e.g. emotional hypoglycaemia). Psychological help includes such actions as psychological prevention, psychological therapy, psychotherapy, psychoeducation, psychological counselling, systemic-organisational interventions, mediation, re-education, and rehabilitation. The cooperation between family doctor, clinical psychologist and psychiatrist may proceed as follows: differential diagnosis: prodromal asthenia – psychosomatic/somatoform disorders – neurotic disorders – psychotic disorders; psychological help for the patient and his family, psychological therapy and psychotherapy in the case of psychosomatic/somatoform disorders and pharmacotherapy in the case of depressive and psychotic disorders; avoiding the iatrogenic faults; rehabilitation, socialisation and professional activation of patients, especially the psychotic ones.

Choroba somatyczna to dla pacjenta i jego bliskich sytuacja emocjonalnie trudna i dlatego oprócz pomocy lekarza rodzinnego często konieczna jest również pomoc psychologiczna. Nabiera to szczególnego znaczenia w przypadku „małego pacjenta”, tj. chorującego dziecka, lub dziecka zdrowego, korzystającego z usług lekarza POZ. Znaczna część pacjentów zgłasza się do lekarza z problemami natury psychologicznej, niezależnie od somatycznej symptomatologii oraz od tego, czy pacjent jest tego świadomy. W związku z czym lekarz rodzinny, spotykając się z ludźmi cierpiącymi na schorzenia somatyczne, ma do czynienia również z różnymi przejawami stanu psychicznego pacjenta. W swojej praktyce lekarz rodzinny często spotyka się z objawami zaburzeń psychosomatycznych lub somatomorficznych. Zaburzenia psychosomatyczne to choroby, w których etiopatogenezie i przebiegu istotna rola przypada czynnikom psychicznym. Przez „czynniki psychiczne” rozumie się tu przede wszystkim czynniki emocjonalne (np. hipoglikemia emocjonalna, tj. niedocukrzenie krwi pochodzenia emocjonalnego). Pomoc psychologiczna obejmuje takie działania, jak profilaktyka psychologiczna, terapia psychologiczna, psychoterapia, edukacja psychologiczna, doradztwo, poradnictwo psychologiczne, interwencje systemowo-organizacyjne, mediacje, rehabilitacja, reedukacja, resocjalizacja. Współpraca między lekarzem rodzinnym, psychologiem klinicznym a psychiatrą może przebiegać w następującym zakresie: diagnoza różnicowa: astenia prodromalna – zaburzenia psychosomatyczne/ somatomorficzne – zaburzenia nerwicowe – zaburzenia psychotyczne; pomoc psychologiczna dla pacjenta i jego rodziny; terapia psychologiczna i psychoterapia w przypadkach zaburzeń psychosomatycznych/ somatomorficznych i nerwicowych oraz farmakoterapia w przypadku zaburzeń depresyjnych i psychotycznych; unikanie błędów jatrogennych; rehabilitacja, uspołecznienie i uzawodowienie pacjentów, zwłaszcza psychotycznych.

Refine search results

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 Polskie Forum Psychologiczne

1 2014

1 2010

1 Gruszczyński W.

1 Kościelska M.

1 Tsirigotis K.

Search results

Nie dorosnąć do… Infantylna osobowość naszych czasów

Model współpracy lekarza rodzinnego, psychologa klinicznego i psychiatry