Search results

Search:
in the keywords: cirrhosis of the liver

Sort By:

Limit search:

Arterial blood pressure circadian rhythm in normotensive decompensated cirrhotic patients before and after single paracentesis

100%

Marcisz C., Orzeł A., Kowalik-Kabat A., Kulik H., Balicka J., Olejko A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2016

vol. 70

265-273

INTRODUCTION: Decompensated liver cirrhosis is associated with hemodynamic changes including arterial blood pressure alterations. The aim of the study was to investigate the circadian rhythm variability of arterial blood pressure in relation to reninemia and aldosteronemia in cirrhotic patients with ascites, before and after paracentesis. MATERIAL AND METHODS: The study was performed in 22 normotensive cirrhotics with ascites and 19 healthy controls. Ambulatory arterial blood pressure monitoring was conducted for 24 hours, cardiac output and systemic vascular resistance were determined and circulating renin and aldosterone concentrations were measured. In cirrhotics, the tests were repeated 24 hours after paracentesis. RESULTS: It was demonstrated that as a consequence of paracentesis, the mesor values of systolic and diastolic blood pressure and heart rate decreased, whereas the amplitudes did not change in the cirrhotics. Moreover, in the cirrhotics' acrophases of blood pressure occurred earlier than in the controls. The day-night differences of mean pressure values were smaller in the cirrhotics than in the controls. The patients before paracentesis demonstrated higher cardiac output and lower systemic vascular resistance than healthy subjects. In cirrhotic patients the renin and aldosterone concentrations were higher and the aldosterone/renin ratio was lower than in the controls. CONCLUSIONS: Arterial blood pressure circadian rhythm in normotensive patients with decompensated cirrhosis of the liver with ascites is characterized by a lowered decrease at nighttime that suggests the occurrence of non-dipping phenomenon. The reduction of ascites in patients with decompensated liver cirrhosis leads to a reduction in arterial blood pressure and does not eliminate the non-dipping phenomenon in its day-night rhythm. In normotensive cirrhotic patients with ascites before and after single paracentesis, a dissociation of the renin-aldosterone nexus occurs.

WSTĘP: Niewyrównana marskość wątroby prowadzi do zaburzeń hemodynamicznych i zmian ciśnienia tętniczego krwi. Celem pracy było badanie zmienności okołodobowego rytmu ciśnienia tętniczego z uwzględnieniem reninemii i aldosteronemii u pacjentów z marskością wątroby z wodobrzuszem, przed i po paracentezie. MATERIAŁ I METODY: Badania obejmowały 22 chorych na marskość wątroby z wodobrzuszem i 19 osób zdrowych stanowiących grupę kontrolną. Przeprowadzono 24-godzinny pomiar ciśnienia tętniczego krwi, określono objętość minutową serca, całkowity opór obwodowy naczyń oraz stężenie reniny i aldosteronu w surowicy. U chorych na marskość wątroby badania powtórzono po 24 godz. od wykonania paracentezy. WYNIKI: W następstwie paracentezy mezory wartości ciśnienia skurczowego i rozkurczowego oraz tętna obniżyły się, amplituda zaś nie uległa zmianie. U chorych akrofazy ciśnienia krwi wystąpiły wcześniej niż w grupie kontrolnej. Różnice dzienno-nocne wartości ciśnienia krwi u chorych na marskość wątroby okazały się mniejsze niż u osób zdrowych. U chorych przed paracentezą objętość minutowa serca była większa, a całkowity opór obwodowy naczyń mniejszy niż u osób z grupy kontrolnej. W porównaniu z grupą kontrolną, reninemia i aldosteronemia były większe, natomiast wskaźnik aldosteron/renina mniejszy u chorych na marskość wątroby. WNIOSKI: U normotensyjnych chorych na marskość wątroby z wodobrzuszem występuje zjawisko non-dipper. Paracenteza prowadzi do zmniejszenia ciśnienia tętniczego, lecz nie znosi zjawiska non-dipper. U chorych na marskość wątroby z wodobrzuszem obserwuje się rozkojarzenie reninowo-aldosteronowe zarówno przed, jak i po paracentezie.

Opieka pielęgniarska nad pacjentem w przebiegu marskości wątroby z wykorzystaniem ICNP®

100%

Rybka M., Krakowska D.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

2021

vol. 6

issue 2

60-71

Introduction. Liver cirrhosis is a chronic progressive disease characterized by scarring of the liver parenchyma. Cirrhosis of the liver is a progressive and irreversible disease leading to its failure. Impairment of liver function inevitably leads to a number of changes in the human body. It is currently estimated that approximately 60% of patients die within four years of diagnosis of liver failure. Cirrhosis of the liver reduces the quality of life, causing increasing social, mental, health and emotional problems. Hepatic encephalopathy, which leads to brain damage, is a serious complication of long-term intoxication resulting from liver failure. Aim of the study. The aim of the study is to apply appropriate nursing interventions to a patient with liver cirrhosis resulting from alcohol abuse in a hospital ward. Case study. A 34-year-old man with cirrhosis of the liver in the period of relative liver efficiency resulting from many years of alcohol abuse hospitalized in the hospital ward due to decompensation of the liver function in the form of yellowing skin integuments, edema of the lower legs, trace ascites and symptoms of fluid in the right pleural cavity. Conclusions. Comprehensive care provided by the medical staff significantly improved the general condition and well-being of the patient, but all activities should be systematically implemented to counteract the progressive process of liver failure.

Wstęp. Marskość wątroby to przewlekła choroba postępująca o charakterze bliznowacenia miąższu wątroby. Marskość wątroby jest postępującą i nieodwracalną chorobą prowadząca do jej niewydolności. Upośledzenie pracy wątroby prowadzi nieuchronnie do szeregu zmian w organizmie człowieka. Obecnie szacuje się, że około 60% pacjentów umiera w ciągu czterech lat od ustalenia rozpoznania niewydolności wątroby. Marskość wątroby obniża jakość życia powodując jednocześnie narastające problemy społeczne, psychiczne, zdrowotne i emocjonalne. Poważnym powikłaniem długotrwałego zatrucia, wynikającego z niewydolności wątroby, jest encefalopatia wątrobowa, która prowadzi do uszkodzenia mózgu. Cel pracy. Celem pracy jest zastosowanie odpowiednich interwencji pielęgniarskich wobec pacjenta z marskością wątroby powstałą w skutek nadużywania alkoholu przebywającego w oddziale szpitalnym. Prezentacja przypadku. 34-letni mężczyzna z marskością wątroby w okresie względnej wydolności wątroby powstałą w wyniku wieloletniego nadużywania alkoholu hospitalizowany w oddziale szpitalnym z powodu dekompensacji funkcji wątroby w postaci zażółcenia powłok skórnych, obrzęków podudzi, śladowego wodobrzusza oraz objawów płynu w jamie opłucnej prawej. Wnioski. Całościowa opieka zapewniona ze strony personelu medycznego znacznie poprawiła stan ogólny oraz samopoczucie pacjenta, jednak wszystkie działania należy systematycznie realizować, by przeciwdziałać postępującemu procesowi niewydolności wątroby.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

1 2021

1 2016

1 Balicka J.

1 Kowalik-Kabat A.

1 Krakowska D.

1 Kulik H.

1 Marcisz C.

1 Olejko A.

1 Orzeł A.

1 Rybka M.

Search results

Arterial blood pressure circadian rhythm in normotensive decompensated cirrhotic patients before and after single paracentesis

Opieka pielęgniarska nad pacjentem w przebiegu marskości wątroby z wykorzystaniem ICNP®