Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  choroba refluksowa
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Rola pepsyny w refluksie krtaniowogardłowym

100%
Kowalik K., Krzeski A.
Otolaryngologia Polska
|
2017
|
vol. 71(6)
7-13
PL
Refluks krtaniowo-gardłowy (laryngopharyngeal reflux; LPR) jest częstym problemem wśród pacjentów laryngologicznych oraz foniatrycznych. Pomimo że LPR to nadprzełykowa postać choroby refluksowej (gastro oesophageal reflux dissease; GERD), w diagnostyce różnicowej te dwa schorzenia warto traktować odrębnie. Zaawansowanie objawów LPR można oceniać na podstawie wywiadu, wykorzystując skalę Belafsky’ego i wsp. (reflux symptom index; RSI). Dodatkowo zmiany w krtani, które powstają w trakcie LPR, mogą być stwierdzane w trakcie laryngoskopii oraz klasyfikowane według skali RFS (reflux finding score; RFS). Jednym z głównych czynników drażniących błonę śluzową w LPR jest pepsyna, która trawi białka. Ponadto upośledza ona funkcje komórek błony śluzowej górnych dróg oddechowych poprzez wpływ na anhydrazę węglanową (CAIII) oraz białko Sep 70. Pepsyna inicjuje powstanie zmian zapalnych w obrębie krtani, nosogardła i jam nosa. Wykorzystanie detekcji pepsyny w wydzielinach z gardła górnego oraz dolnego jest nowym kierunkiem w diagnostyce LPR.
2
Publication available in full text mode
Content available

Choroba refluksowa przełyku – spojrzenie specjalisty gastroenterologa, otolaryngologa i chirurga

100%
Jurkiewicz D., Waśko-Czopnik D., Pietruszewska W., Tarnowski W., Barańska M., Kowalczyk M., Jaworski P.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 2
42-50
PL
Choroba refluksowa przełyku to zarzucanie treści żołądkowej do przełyku, powodujące kłopotliwe dla pacjenta objawy lub powikłania. Przed włączeniem leczenia należy zawsze obiektywnie potwierdzić tę chorobę, zwłaszcza w korelacji z dolegliwościami laryngologicznymi jako powikłaniami pozaprzełykowymi. W diagnostyce „złotym standardem” jest 24-godzinna impedancja-pH, uzupełniona endoskopią. Nie zaleca się leczenia bez obiektywnego potwierdzenia choroby, tym bardziej, że najwięcej powikłań laryngologicznych powoduje refluks niekwaśny gazowy proksymalny, możliwy do detekcji wyłącznie w badaniu MII-pH. Ważne jest potwierdzenie współwystępowania wraz z zespołami pozaprzełykowymi objawów klinicznych GERD (ang. Gastroesophgaeal Reflux Disease). Mając na uwadze czas leczenia choroby i jej konsekwencji, warto rozważnie i ostrożnie podchodzić do rozpoznania choroby, a leczenie powinno być odpowiednio długo prowadzone, w odniesieniu do rekomendacji, najlepiej przy współpracy specjalisty laryngologa i gastroenterologa. Największą efektywność terapeutyczną uzyskujemy poprzez połączenie inhibitorów pompy protonowej (PPI) z itoprydem przy zachowaniu odpowiednich dawek leków oraz przestrzegając odpowiednio długiego czasu leczenia z zachowaniem prawidłowego schematu redukcji dawek i odstawiania leków. W przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego, należy rozważyć leczenie chirurgiczne antyrefluksowe.
3
Publication available in full text mode
Content available

Choroba refluksowa przełyku – spojrzenie specjalisty gastroenterologa, otolaryngologa i chirurga

100%
Jurkiewicz D., Waśko-Czopnik D., Pietruszewska W., Tarnowski W., Barańska M., Kowalczyk M., Jaworski P.
Otolaryngologia Polska
|
2021
|
vol. 75(2)
42-50
PL
Choroba refluksowa przełyku to zarzucanie treści żołądkowej do przełyku, powodujące kłopotliwe dla pacjenta objawy lub powikłania. Przed włączeniem leczenia należy zawsze obiektywnie potwierdzić tę chorobę, zwłaszcza w korelacji z dolegliwościami laryngologicznymi jako powikłaniami pozaprzełykowymi. W diagnostyce „złotym standardem” jest 24-godzinna impedancja-pH, uzupełniona endoskopią. Nie zaleca się leczenia bez obiektywnego potwierdzenia choroby, tym bardziej, że najwięcej powikłań laryngologicznych powoduje refluks niekwaśny gazowy proksymalny, możliwy do detekcji wyłącznie w badaniu MII-pH. Ważne jest potwierdzenie współwystępowania wraz z zespołami pozaprzełykowymi objawów klinicznych GERD (ang. Gastroesophgaeal Reflux Disease). Mając na uwadze czas leczenia choroby i jej konsekwencji, warto rozważnie i ostrożnie podchodzić do rozpoznania choroby, a leczenie powinno być odpowiednio długo prowadzone, w odniesieniu do rekomendacji, najlepiej przy współpracy specjalisty laryngologa i gastroenterologa. Największą efektywność terapeutyczną uzyskujemy poprzez połączenie inhibitorów pompy protonowej (PPI) z itoprydem przy zachowaniu odpowiednich dawek leków oraz przestrzegając odpowiednio długiego czasu leczenia z zachowaniem prawidłowego schematu redukcji dawek i odstawiania leków. W przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego, należy rozważyć leczenie chirurgiczne antyrefluksowe.
4
Publication available in full text mode
Content available

Rola pepsyny w refluksie krtaniowogardłowym

100%
Kowalik K., Krzeski A.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 6
7-13
PL
Refluks krtaniowo-gardłowy (laryngopharyngeal reflux; LPR) jest częstym problemem wśród pacjentów laryngologicznych oraz foniatrycznych. Pomimo że LPR to nadprzełykowa postać choroby refluksowej (gastro oesophageal reflux dissease; GERD), w diagnostyce różnicowej te dwa schorzenia warto traktować odrębnie. Zaawansowanie objawów LPR można oceniać na podstawie wywiadu, wykorzystując skalę Belafsky’ego i wsp. (reflux symptom index; RSI). Dodatkowo zmiany w krtani, które powstają w trakcie LPR, mogą być stwierdzane w trakcie laryngoskopii oraz klasyfikowane według skali RFS (reflux finding score; RFS). Jednym z głównych czynników drażniących błonę śluzową w LPR jest pepsyna, która trawi białka. Ponadto upośledza ona funkcje komórek błony śluzowej górnych dróg oddechowych poprzez wpływ na anhydrazę węglanową (CAIII) oraz białko Sep 70. Pepsyna inicjuje powstanie zmian zapalnych w obrębie krtani, nosogardła i jam nosa. Wykorzystanie detekcji pepsyny w wydzielinach z gardła górnego oraz dolnego jest nowym kierunkiem w diagnostyce LPR.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.