Results found: 3

Number of results on page

Search results

Search:
in the keywords: cholecystektomia

Sort By:

Limit search:

PRZEDRUK POLSKIEGO TŁUMACZENIA ARTYKUŁU Z CZASOPISMA ANNALS OF SURGERY ZA ZGODĄ REDAKTORA NACZELNEGO: Annals of Surgery: Vol. 266, Nr 5, November 2017; 703 - 705: Czy współczesny chirurg jest jeszcze mistrzem, czy jest zależny tylko od postępu technologicznego?

100%

Krawczyk M.

Polish Journal of Surgery

2018

vol. 90(2)

1-4

Początki mojego kształcenia chirurgicznego przypadły na lata, kiedy Polska należąc do bloku komunistycznego była izolowana od kontaktów ze światem, mówimy dzisiaj, że znajdowała się za żelazną kurtyną. Dotyczyło to całego naszego życia, w tym także medycyny. Kiedy po 40 latach pracy, patrzę na swoją drogę zawodową zastanawiam się, czy osiągnięcie biegłości w chirurgii zawdzięczam mojemu doświadczeniu i umiejętnościom manualnym, czy także mnie, ale nie tylko mnie, pomógł postęp technologiczny. Moimi mistrzami i nauczycielami byli dwaj wielcy chirurdzy polscy – pierwszy mój nauczyciel to prof. Zdzisław Łapiński. Manualny geniusz i niezwykły strateg operacyjny. Miał jedną wadę, ale kto ich nie ma. W 1975 r. obroniłem pracę doktorską. W 1977 r. zostałem konsultantem w dziedzinie chirurgii. Wiedziałem, że dla dalszego kształcenia powinienem pojechać na stypendium postdoca do jakiegoś ośrodka za granicą. Prof. Z. Łapiński uważał, że od niego nauczę się całej chirurgii. Nie posłuchałem szefa i przy jego cichym przyzwoleniu w 1978 r. znalazłem się w ramach Stypendium Humboldta w Heidelbergu, a Kliniką w tym ośrodku kierował nie byle kto, bo sam prof. Fritz Linder (1). W jego Experimentale Chirurgie Abteilung zacząłem swoje badania do tez habilitacyjnych.

Niedrożność brodawki Vatera i żółtaczka mechaniczna spowodowana przez ognisko ektopowej trzustki

84%

Ciesielski K., Ciesielski W., Rogowski-Tylman A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2015

vol. 11

issue 2

227-230

Ectopic pancreas is defined as the presence of normotypic pancreatic tissue lying outside its anatomical location and lacking nervous or vascular connections with the pancreas. Ectopic pancreas in the stomach and duodenum represent locations that most often result in clinical symptoms. So far, 22 cases of such locations have been described, including 16 patients with lesions located in the major duodenal papilla and 6 patients with lesions located in the common bile duct. The severity of jaundice depends on the size of ectopic lesion. Treatment is initiated only in the case of the occurrence of clinical symptoms or ectopic tumour, and the choice of therapeutic method depends on the size and location of the lesion. The prognosis is favourable, even in the case of late sequelae. This article presents a case of a 54-year-old male with focal ectopic pancreas in the vicinity of the ampulla of Vater resulting in the obstruction of the opening of the common bile duct into the duodenum and, consequently, mechanical jaundice.

Trzustka ektopowa definiowana jest jako obecność normotypowego utkania trzustki poza jej anatomicznym położeniem bez jakiegokolwiek nerwowego lub naczyniowego połączenia z właściwym narządem. Żołądek i dwunastnica to lokalizacje ektopowej trzustki najczęściej dające objawy kliniczne. Dotychczas opisano 22 przypadki takiej lokalizacji, z czego u 16 pacjentów zmiana znajdowała się w brodawce większej dwunastnicy, a u 6 w przewodzie żółciowym wspólnym. Nasilenie żółtaczki zależy od rozmiaru ogniska ektopowego. Leczenie podejmuje się jedynie w przypadku występowania objawów klinicznych lub stwierdzenia nowotworu w ektopii, a wybór metody leczenia zależy od wielkości i lokalizacji zmiany. Rokowanie jest pomyślne, nawet w przypadku wystąpienia następstw odległych. Artykuł prezentuje przypadek 54-letniego mężczyzny, u którego ognisko ektopowej trzustki w okolicy brodawki Vatera stało się przyczyną niedrożności ujścia przewodu żółciowego wspólnego do dwunastnicy, a w efekcie żółtaczki mechanicznej.

Zanik powłok brzusznych po zabiegach operacyjnych

67%

Smereczyński A., Kołaczyk K., Lubiński J., Bojko S., Gałdyńska M., Bernatowicz E.

Journal of Ultrasonography

2012

vol. 12

issue 50

262-268

The aim of the study was to analyze clinical material concerning postoperative atrophy of abdominal integument. Material and methods: The evaluated group consisted of 29 patients with sonographically revealed atrophy of the abdominal wall. Those changes were observed after various surgical procedures: mainly after long, anterolateral laparotomies or several classical operations. Ultrasound examinations up to the year 2000 were performed with analog apparatus, in the latter years only with digital apparatus with linear transducers (7–12 MHz) and sometimes convex type conducers (3–5 MHz). The location, size and intestine stratified wall structure were evaluated. In each case the integument thickness was measured in millimeters in the site of the greatest atrophy and it was compared with the integument thickness from the side that had not been operated which enabled the calculation of the percentage reduction of integument in the area of the scar. Results: In 3 patients who underwent several laparotomies there was a total reduction of muscular mass in the operated area. In these cases we stated only skin and slightly echogenic subcutaneous strand; probably corresponding to fibrous tissue – the thickness of integument in this area was in the range from 3 to 8 mm. In the remaining 26 patients the integument atrophy on the scar level included muscles in a greater extent and covered an extensive area after classical urological procedures on the upper urinary tract: after nephrectomy and even ureter stone evacuation or kidney cyst excision by means of classical anterolateral approach with the integument incision on the length of almost 20 cm. Reduction in the integument thickness was observed on the smaller area after classical cholecystectomies, appendectomies and other surgical procedures with the incision across the integument. The integument atrophy in the operated sites expressed in absolute numbers was in the range of 7–20 mm (average 14 mm). These values are markedly lower than the comparative integument thickness on the not operated side: 17–52 mm (average 25.4 mm). The percentage value of the integument thickness reduction oscillated in the range of 32–67% (average 44.2%). In most cases the atrophy involved all layers of the abdominal wall, what demonstrated as regional prominence of the integument, mimicking the presence of hernia. Conclusions: Ultrasonography allows precise evaluation of the size and extent of atrophy as well as depiction of other lesions simulating that effect. Establishing the correct diagnosis should prevent the unnecessary reconstructions of the abdominal integument.

Celem pracy była analiza materiału klinicznego dotyczącego zaniku powłok brzusznych po zabiegach operacyjnych. Materiał i metoda: Zgromadzono grupę 29 chorych z wykazanym ultrasonograficznym zanikiem powłok brzusznych. Zmiany te obserwowano po różnych procedurach operacyjnych, najczęściej po długich nacięciach laparotomijnych przednio‑bocznych lub kilkukrotnych operacjach klasycznych. Badania ultrasonograficzne wykonano do 2000 roku na aparatach analogowych, a w następnych latach wyłącznie aparatami cyfrowymi, z głowicami linowymi (7–12 MHz) i niekiedy głowicami typu konweks (3–5 MHz). Określano lokalizację, rozległość, warstwową budowę ściany jelita. W każdym przypadku mierzono grubość powłok w milimetrach w miejscu największego zaniku i porównywano ją z grubością powłok po stronie nieoperowanej, co pozwalało na obliczenie procentowej redukcji powłok w okolicy blizny. Wyniki: U 3 pacjentów po kilku laparotomiach doszło do całkowitej redukcji masy mięśniowej w miejscu operacji. W tych przypadkach stwierdzano jedynie skórę i lekko echogeniczne pasmo podskórne, prawdopodobnie odpowiadające zwłókniałym tkankom – grubość powłok w tym miejscu wahała się od 3 do 8 mm. U pozostałych 26 pacjentów zanik powłok na poziomie blizny pooperacyjnej dotyczył w największym stopniu mięśni i obejmował rozległy obszar po klasycznych zabiegach urologicznych na górnych drogach moczowych: po usunięciu nerki, a nawet po ewakuacji złogu z moczowodu lub wycięciu torbieli nerki z dostępu klasycznego przednio‑bocznego z nacięciem powłok na długości prawie 20 cm. Na mniejszym obszarze obserwowano redukcję grubości powłok po klasycznych cholecystektomiach, appendektomiach i innych operacjach z nacięciem powłok na całej grubości. Zanik powłok w miejscach operacji wyrażał się w liczbach bezwzględnych w zakresie 7–20 mm (średnio 14 mm). Wartości te są wyraźnie mniejsze od porównawczej grubości powłok po stronie nieoperowanej: 17–52 mm (średnio 25,4 mm). Procentowa wielkość redukcji grubości powłok wahała się w granicach 32–67% (średnio 44,2%). W większości przypadków zanik obejmował wszystkie warstwy ściany brzucha, co manifestowało się uwypukleniem powłok w tym rejonie pozorującym istnienie przepukliny. Wnioski: Ultrasonografia pozwala z dużą precyzją określić stopień zaniku, jego rozległość oraz zmiany, które mogą pozorować taki efekt. Ustalenie właściwego rozpoznania powinno zapobiec zbędnej rekonstrukcji powłok brzusznych.

Refine search results

1 Journal of Ultrasonography

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 Polish Journal of Surgery

1 2018

1 2015

1 2012

1 Bernatowicz E.

1 Bojko S.

1 Ciesielski K.

1 Ciesielski W.

1 Gałdyńska M.

1 Kołaczyk K.

1 Krawczyk M.

1 Lubiński J.

1 Rogowski-Tylman A.

1 Smereczyński A.

Search results

PRZEDRUK POLSKIEGO TŁUMACZENIA ARTYKUŁU Z CZASOPISMA ANNALS OF SURGERY ZA ZGODĄ REDAKTORA NACZELNEGO: Annals of Surgery: Vol. 266, Nr 5, November 2017; 703 - 705: Czy współczesny chirurg jest jeszcze mistrzem, czy jest zależny tylko od postępu technologicznego?

Niedrożność brodawki Vatera i żółtaczka mechaniczna spowodowana przez ognisko ektopowej trzustki

Zanik powłok brzusznych po zabiegach operacyjnych