Cel: Na Oddziale Chirurgii Ogólnej i Naczyń Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu wśród studentów rozdystrybuowano medycyny kwestionariusze w wersji papierowej i online. Celem pozyskanych w ten sposób odpowiedzi było lepsze zrozumienie nastawienia studentów do chirurgii jako specjalizacji oraz określenie przyczyn, dla których chcą, lub nie chcą, dokonywać wyboru chirurgii naczyniowej jako ścieżki dalszej kariery. Materiały i metody: Kwestionariusz rozdystrybuowano w wersji papierowej i online studentom III, V i VI roku 6-letnich studiów medycznych na UMP. Zebrano dane dotyczące: roku studiów, średniej ocen, płci, wieku, wyboru specjalizacji, odpowiedzi na 33 pytania oceniane w skali Likerta 1–5 (1 –najmniej istotna przyczyna, 5 – najbardziej istotna), a także dwa pytania oceniane w skali 0–4. Ankietę wypełniło łącznie 136 polskich studentów medycyny na UMP. Wyniki: Wśród studentów, którzy zadeklarowaliwybór chirurgii naczyniowej, najistotniejszymi powodami decyzji były „endowaskularne możliwości leczenia w chirurgii naczyniowej” oraz „dochód wyższy niż chirurga ogólnego”. Najważniejszy powód niewybierania tej specjalizacji stanowił „brak możliwości zatrudnienia w innych placówkach niż oddziały chirurgii naczyniowej, niewielka ilość tego typu oddziałów w regionie”. Odnotowano również wpływ płci – aż 60% kobiet i tylko 13% mężczyzn uznało w ankiecie płeć za „istotny czynnik wyboru specjalizacji z zakresu chirurgii naczyniowej” Wnioski: Wyniki naszego badania mogą pomóc w opracowaniu lepszych strategii zachęcania przyszłych lekarzy do wyboru specjalizacji zabiegowych, szczególnie chirurgii naczyniowej oraz w poprawie warunków pracy
Purpose The objective of the study was to evaluate the frequency and severity of atherosclerotic lesions in extracranial sections of carotid arteries and to determine the level of the correlation between these lesions and symptoms of cerebral ischemia. Secondly, to identify the most common risk factors of ischaemic stroke occurrence in population of patients of vascular outpatient clinic. Material and Methods Prospective study was conducted on a group of 1,000 people (217 women and 783 men), aged 50 to 86 years, the average age was 62 years (± 9.95). Results Atherosclerotic lesions of carotid arteries were observed in 670 examined people (67%). In 63 cases (6.3%) carotid artery occlusion was revealed. Patients with symptomatic carotid artery stenosis more frequently were addicted to cigarettes and suffered from hypertension in comparison to asymptomatic group. A statistically significant correlation between the TIA or ischemic stroke and smoking were noticed, as well as between TIA/ischemic stroke and hypertension Conclusions Among patients with atherosclerosis of peripheral arteries atherosclerotic lesions in the extracranial carotid sections occur with a high frequency. Statistically significant differences in the incidence and severity of atherosclerotic lesions in the carotid arteries were observed in this group. A statistically significant correlation was revealed between the prevalence and severity of atherosclerosis in the carotid arteries in symptomatic patients and smoking and hypertension. Performing screening in patients with atherosclerosis of the abdominal aorta and/or lower limb arteries may detect significant carotid artery stenosis, requiring surgical intervention.
Początki mojego kształcenia chirurgicznego przypadły na lata, kiedy Polska należąc do bloku komunistycznego była izolowana od kontaktów ze światem, mówimy dzisiaj, że znajdowała się za żelazną kurtyną. Dotyczyło to całego naszego życia, w tym także medycyny. Kiedy po 40 latach pracy, patrzę na swoją drogę zawodową zastanawiam się, czy osiągnięcie biegłości w chirurgii zawdzięczam mojemu doświadczeniu i umiejętnościom manualnym, czy także mnie, ale nie tylko mnie, pomógł postęp technologiczny. Moimi mistrzami i nauczycielami byli dwaj wielcy chirurdzy polscy – pierwszy mój nauczyciel to prof. Zdzisław Łapiński. Manualny geniusz i niezwykły strateg operacyjny. Miał jedną wadę, ale kto ich nie ma. W 1975 r. obroniłem pracę doktorską. W 1977 r. zostałem konsultantem w dziedzinie chirurgii. Wiedziałem, że dla dalszego kształcenia powinienem pojechać na stypendium postdoca do jakiegoś ośrodka za granicą. Prof. Z. Łapiński uważał, że od niego nauczę się całej chirurgii. Nie posłuchałem szefa i przy jego cichym przyzwoleniu w 1978 r. znalazłem się w ramach Stypendium Humboldta w Heidelbergu, a Kliniką w tym ośrodku kierował nie byle kto, bo sam prof. Fritz Linder (1). W jego Experimentale Chirurgie Abteilung zacząłem swoje badania do tez habilitacyjnych.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.