Search results

1

Kliniczne testy oceny stabilności równowagi i chodu – testy przyłóżkowe

100%

Józefowicz-Korczyńska M., Chmielecka-Rutkowska J., Mazerant A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2016

|

vol. 5(1)

57-63

PL

Ocena równowagi i chodu jest ważnym elementem badania otoneurologicznego. W artykule przedstawiono najważniejsze kliniczne „testy przyłóżkowe” stosowane u pacjentów w diagnostyce zaburzeń układu równowagi. Problemy ze stabilnością mogą pojawiać się zarówno w uszkodzeniu błędnika, jak i w dysfunkcji układu nerwowego, mięśniowego i wzrokowego. Badanie ruchomości gałek ocznych, w tym: zakres ruchów, stabilność fiksacji, obecności oczopląsu, test sakkadowy i śledzenia, wskazują na zaburzenia motoryki. Omówiono testy oceniające stabilność pacjenta podczas stania i funkcję móżdżku. Przedstawiono kryteria interpretacji zaburzeń w ocenie klinicznej. Opisano testy potrząsania głową oraz pchnięcia głowy, oceniające niestabilność układu przedsionkowego. Autorzy zwrócili uwagę na powiązanie wyników badania z uszkodzeniem błędnika i zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego. Przeanalizowano testy stosowane w diagnostyce łagodnych położeniowych zawrotów głowy oraz stosowane w ocenie chodu i zdolności pacjentów do samodzielnego poruszania się. W bardziej rozbudowanych i czasochłonnych testach – dynamicznym indeksie chodu i skali równowagi Berga – ocena dotyczy ilościowych aspektów sprawności chodu, a wyniki uzyskuje się na podstawie przyznawanych punktów w różnych zadaniach, na przykład wykonywanie obrotu, przechodzenie nad przeszkodami i wokół nich. Wszystkie przedstawione testy są ważnym elementem badania klinicznego, dają pierwsze informacje o stanie pacjenta i pozwalają ukierunkować dalsze postępowanie diagnostyczne.

2

Principle of operation and use of accelerometry in assessing the musculoskeletal system – a narrative review

75%

Grzebień P., Szczygieł E., Król S., Mazur T., Golec J., Szot P.

Medical Rehabilitation

|

2011

|

vol. 15(1)

25-33

PL

Akcelerometria jest stosunkowo młodą, ale obiecującą metodą w dziedzinie badań nad chodem. Bazuje ona na zastosowaniu czujników mierzących przyspieszenie liniowe występujące w danym punkcie materialnym. Celem tego artykułu jest przegląd literatury pod kątem zastosowania tej techniki w ocenie lokomocji człowieka, zalet i wad oraz rzetelności pomiaru. Przeglądnięto prace różnych autorów i porównano ich wyniki. Badania dotyczyły wykrywania faz chodu, obliczania parametrów takich jak prędkość czy długość kroków, oceny równowagi oraz monitorowania aktywności fizycznej. W celu sprawdzenia poprawności zarejestrowanych danych, porównywano je z odczytami systemu VICON, platform dynamometrycznych oraz specjalnych elektronicznych ścieżek. Analiza literatury dostarczyła następujących wniosków. Zaletami akcelerometrii jest niski koszt urządzeń, ich niewielkie rozmiary oraz masa, a także brak ograniczenia pomiaru do wnętrza laboratorium. Wady to przede wszystkim konieczność stosowania kabli, co utrudnia długotrwały monitoring aktywności fizycznej. Metoda jest rzetelna, o ile eksperyment jest prawidłowo zaplanowany i przeprowadzony. Najważniejsze warunki to właściwe umiejscowienie czujników, zapewniające dobre przyleganie do ciała mocowanie, jak najdokładniejsze skoordynowanie osi anatomicznej z osią pomiaru oraz uŜycie właściwego algorytmu przetwarzania danych. Autorzy większości prac uznają akcelerometrię jako wiarygodną i przydatną metodę do oceny parametrów chodu. Obecnie akcelerometry znajdują zastosowanie głównie przy badaniu wzorca chodu i oceny dysfunkcji, jako czujniki FES u pacjentów z opadającą stopą oraz podczas oceny równowagi oraz monitorowania aktywności fizycznej.

EN

Accelerometry is a relatively new but promising method of gait examination. It is based on the usage of sensors which measure linear acceleration at a certain material point. The purpose of this article is to review the literature on the subject from the point of view of applying this technique in assessing human gait, its advantages and shortcomings and the reliability of measurement. Papers by various authors have been reviewed and their results compared. Research concerned detection of the phases and events of gait, calculation of gait parameters such as speed and step length, balance evaluation and the monitoring of physical activity. In order to verify the correctness of the collected data, it was compared with the readings of the VICON system, force platforms and special electronic walkways. An analysis of the literature resulted in the following conclusions: the advantages of accelerometry is the low cost of devices, their small size and mass and measurement which is not limited to the laboratory. The disadvantage is first of all the necessity to use cables, which makes it harder to conduct the long-term monitoring of physical activity. The method is reliable if the experiment is properly planned and carried out. The most important conditions are the proper location of sensors, tight binding to the body, the most accurate alignment of the anatomical axis with the measurement axis and the usage of a proper algorithm for data processing. The authors of the majority of papers consider accelerometry to be a reliable and useful method of analyzing the parameters of gait. At present, accelerometers are used mainly for examining the model of gait and assessing dysfunctions, as sensors in FES assisted walking in patients with dropped foot and during physical activity monitoring.

3

Climbing stairs with a walking frame - a locomotion proposal for patients unable to master walking on crutches

75%

Konieczny G.

|

2008

|

vol. 16

|

issue 2

19-28

PL

Przyjmuje się, że w przypadku chodu po schodach pomocne mogą być: laski, trójnogi, czwórnogi oraz kule. Bal-koniki, chodziki i podpórki zalicza się do sprzętu wykorzystywanego tylko w chodzie po plaskim podłożu. Celem pracy jest opisanie sposobu pokonania schodów przez pacjenta, niepotrafiącego poruszać się o kulach, za pomocą balkonika. Materiał i metody. W grupie badanych znalazło się 12 pacjentów po leczeniu operacyjnym z powodu złamania bliższej części kości udowej. Ze względu na ogólny stan zdrowia badanych nie rozpoczęto nauki chodzenia o kulach. W związku z miejscem zamieszania poszczególnych pacjentów (piętrowe domy jednorodzinne, piętrowe domy w zabudowie szeregowej) zaproponowano im i ich rodzinom naukę chodzenia z balkonikiem po schodach. Wnioski: 1) Wejście po schodach pacjenta niemogącego poruszać się o kulach proponowanym spo-sobem jest możliwe. W lokomocji tej niezbędna jest asekuracja drugiej osoby. 2) Zejście po schodach pacjenta niemogącego poruszać się o kulach proponowanym sposobem jest możliwe. W lokomocji tej również niezbędna jest asekuracja drugiej osoby.

EN

It is assumed that walking canes, tripods, quadrupeds and crutches can be helpful in the case of stair climbing. Walking frames and supporters are counted as equipment used only on flat ground. The aim of the research is to prove the possibility for a patient, who cannot walk on crutches, of climbing stairs with a support of a walking frame. Material and methods. In the research group there were 12 patients on post-operational treatment caused by trochanteric fractures. Because of the general state of the research patients' health, they didn't start learning using the crutches. On account of the type of accommodation the patients lived in (two-floor detached houses, terraced houses) they and their families were proposed learning to climb stairs with use of walking frame. Findings: 1) Ascending stairs by a patient who cannot walk on crutches is possible applying the proposed method. Assistance of another person is inevitable in this way of locomotion. 2) Descending stairs by a patient who cannot walk on crutches is possible using the proposed method. Assistance of another person is also inevitable in this way of locomotion.

4

Accelerometric testing of selected points of the human locomotor system

75%

Szczygieł E., Król S., Grzebień P., Korbiel T., Mazur T.

Medical Rehabilitation

|

2010

|

vol. 14(3)

8-17

PL

Cel: Celem niniejszej pracy było określenie zmian przyspieszeń na różnych poziomach ciała podczas chodu.Materiał i metody: W badaniu wykorzystano trzyosiowy czujnik akcelerometryczny, który był mocowany do stóp, podudzi, kolan, ud, bioder, na wyrostkach kolczystych L3 i C7 oraz na czubku głowy badanych. W teście wzięło udział 11 zdrowych osób w wieku 18-24 lat. Badani mieli do przejścia 20 metrów z wybraną przez siebie, naturalną prędkością. Wyniki były zapisywane przez komputer w czasie rzeczywistym.Wyniki: Badanie potwierdziło zmniejszanie się amplitudy przyspieszeń w miarę wzrostu poziomu ciała. U prawie wszystkich badanych najwyższe wartości przyśpieszenia zaobserwowano na piętach. Na wyższych poziomach przyspieszenia stopniowo malały, choć wyniki były zróżnicowane indywidualnie. U połowy badanych najmniejsze wartości zostały zarejestrowane na głowie, u pozostałych na wyrostku kolczystym C7. Najwyższy procentowo stopień absorpcji drgań miał miejsce w stawie skokowym i stopie, co przypisuje się specjalnej budowie tego stawu i mechanizmowi ewersji podczas chodu. Badania potwierdziły brak symetrii między prawą i lewą stroną ciała.

EN

Aim: The purpose of the paper was to determine changes in acceleration of the body parts while walking.Material and methods: A tri-axial accelerometric sensor which was fastened to the foot, shank, knee, thigh, hip, L3 and L7 spinous process or the head of the person who took part in the test was used. Eleven healthy adults aged 18-24 participated in the test. Test participants were asked to walk 20 meters at their chosen, normal speed. The results were recorded on a computer at the time of the test.Results: Tests results show that the higher the body part, the lower the amplitude of accelerations. The highest acceleration values for almost all test participants were observed at the heel level. Acceleration values gradually decreased in higher parts, though it must be noted that the results varied with regard to individual participants. As it was supposed prior to the test, in half of the participants the lowest values were the ones measured at the head level, while the other half showed lowest values in C7 spinous process. It turned out that the highest absorption rate of transient impulsive forces was in the ankle, which is considered to be the consequence of a special anatomical structure and the eversion mechanism during walking. The tests also confirmed the lack of symmetry between the right and the left side of the body.

5

From the treadmill to the exoskeleton. Evolution of mechanical gait assistance methods

75%

Rojek A., Zwolińska-Mirek K., Oleksy Ł., Cygoń K., Michałek A., Janiszewska N., Mika A.

Medical Rehabilitation

|

2015

|

vol. 19(4)

25-33

EN

Limited independent walking and the resulting disabilities are a serious issue for a growing group of patients. These patients are often dependent on a wheelchair, or are bedridden until the end of their lives. For this reason, the development of gait re-education methods and devices for mechanical gait assistance are very important elements in maintaining or regaining a high quality of daily and social life. New technologies allow for the construction of devices that support the rehabilitation process, which reduce the workload of therapists and ensure the best execution of the patients’ movement patterns. This paper presents the development of devices used for the mechanical support of gait starting from the simplest ones like treadmills or standing frames, through stationary robots, to the most technologically advanced ones, i.e. exoskeletons. An exoskeleton is a wearable robot which supports, or in some cases, substitutes for the user’s own movements. The first attempts to create such devices were undertaken 40 years ago. This paper discusses their clinical applications and their effectiveness in gait re-education based on the existing scientific evidence. These new technologies in gait re-education are now becoming an integral part of the rehabilitation process.

6

Analiza Parametrów Czasowo-Przestrzennych Chodu Osób Starszych w Aspekcie Treningu / Elders’ Gait Analysis Using Spatiotemporal Parameters in Aspects of Training

75%

Marciniak T., Wiszomirska I., Kaczmarczyk K., Kozdroń E.

Advances in Rehabilitation

|

2011

|

vol. 25

|

issue 2

19-25

EN

Introduction. The involutive changes of humans’ gait are multifactoral and they have negative influence on its quality. Among other symptoms, decrease in muscle strength and range of motion are the most frequently mentioned. These factors have an impact on some spatiotemporal gait parameters, such as decrease in gait velocity and step length and increase in step width. Study Aim. The aim of the study was to assess the influence of two different forms of training on spatiotemporal parameters of elders’ gait. Material. Fifty-nine participants joined the project. Medical examination and stress test were conducted to exclude any health contraindications. Participants were divided into two groups: versatile training (TW), and training in low positions (TN). Fourteen participants in each group finished the research protocol. Method. FDM Zebris platform was used to register the spatiotemporal parameters of subjects’ gait. Their task was to walk through it with their natural velocity three times. The training protocol took 12 weeks, twice a week meetings lasting 45 minutes. The main difference between the training groups was that the exercises of locomotion and in high positions were excluded in the TN group. Statistical analysis was conducted with Statistica software. Results. As a result of TW group, six parameters changed statistically significantly. step length of the right lower extremity step length of the right lower extremity (as a % of leg lenght) and step time of the left and right lower extremity, stride time and cadence. The other parameters showed different tendencies, but their changes cannot be assigned to the training protocol. TN subjects did not show any significant changes in the parameters considered. Conclusions. Changes of gaits’ quality are multifactor therefore they require future investigation. They need to be identified in order to be modified in the course of training or therapy. The exercise selection should include structurally similar tasks to the ones’ they desire to develop.

7

Stroke rehabilitation conducted by PNF method, with and without the application of botulinum toxin – case reports

63%

Pasiut S., Banach M., Longawa K., Windak F.

Medical Rehabilitation

|

2005

|

vol. 9(1)

15-24

PL

Jedną z częściej spotykanych chorób układu nerwowego jest udar mózgu. Do najczęstszych objawów ruchowych należą niedowłady bądź porażenia kończyn, z towarzyszącym wzrostem napięcia mięśniowego, zwanym spastycznością. Dla pacjentów oraz ich opiekunów zaburzenia te stają się problemem w wielu aspektach życia codziennego, między innymi w lokomocji. Wymaga to poszukiwania nowych dróg w tworzeniu terapii mogących zmniejszyć bądź znieść spastyczność i przywrócić zaburzoną funkcję. Terapia toksyną botulinową jako metoda obniżająca spastyczność, jest stosowana do tej pory w terapii dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym ze stopą końsko-szpotawą i przynosi przełom w leczeniu schorzeń przebiegających z nadmiernym napięciem mięśniowym. Uzyskuje się poprawę zakresu ruchomości, miedzy innymi w stawie skokowym, a poprzez to ułatwia lokomocję. Poprawa ta uzyskiwana jest zarówno poprzez oddziaływanie farmakologiczne, jak i prowadzoną równolegle kinezyterapię. Szczególnie skuteczne wydają się metody rehabilitacyjne oparte na mechanizmach neurofizjologicznych. Jedną z takich metod jest PNF. Zastosowanie terapii metodą PNF połączone z zastosowaniem toksyny botulinowej u dorosłych wydaje się ułatwiać aktywność ruchową pacjenta po udarze mózgu, co może być bardzo ważne w profilaktyce wtórnej udarzu mózgu. Celem pracy było przedstawienie możliwości połączenia i wpływu terapii metodą PNF skojarzoną z podaniem toksyny botulinowej u pacjentów po udarze mózgu ze spastyczną kończyna dolną. Dokonano w trakcie chodu pomiaru kąta ugięcia w stawie skokowym i kolanowym biorąc pod uwagę amplitudę ruchu, wykorzystując system VICON. U wszystkich przebadanych w niniejszym doniesieniu pacjentów odnotowano poprawę większości analizowanych parametrów, zarówno w okresie czterotygodniowym, jak i czteromiesięcznym. Przeprowadzone pomiary wskazują na konieczność wykonania randomizowanych, kontrolowanych badań na dużych grupach.

EN

One of the most common diseases of the nervous system is stroke. Its most frequently occuring kinetic symptoms are paresis or paralysis accompanied by an increase in muscular tension called spasticity. For patients and their carers these disturbances become a problem in many aspects of their everyday life, especially in locomotion. New ways need to be looked for to create therapies that could decrease or remove spasticity and restore the function which was disrupted. Therapy by botulinum toxin has been used as a method of decreasing spasticity to treat children with cerebral palsy having equines-varus foot, and it proves to be a breakthrough in the treatment of diseases with increased muscular tension. Owing to it, a range of mobility increases, for example in an ankle and knee joints, which facilitates locomotion. This improvement is caused by both pharmacological action, and assisted kinesitherapy. Proproceptive Neuromuscular Facilitation (PNF) is considered to be especially effective rehabilitation method based on neuro-physiological mechanisms. This method in the therapy of adults, along with the application of botulinum toxin, seems to facilitate physical activity of the patient after stroke, which may be very important for secondary stroke prevention. The aim of the research was to assess the influence of the therapy by PNF method associated with a botulinum toxin application on the patients after stroke with spasticity in lower limbs. During gait the patients had the flexion of ankle and knee joints measured by means of VICON system with the special focus on the amplitude of angular values. All patients presented in this description of cases showed an improvement in most of the measured parameters, in both a four-week and a three-month period after the therapy. The results show a necessity to carry out further randomized control studies of larger groups.

8

Synergy of knee joint and feet movement in the locomotion of children with cerebral palsy

63%

Dziuba A., Pietruszewska A., Kobel-Buys K.

|

2008

|

vol. 16

|

issue 2

44-50

PL

Mózgowe porażenie dziecięce (mpd) jest schorzeniem dotykającym około 50 tys. dzieci w Polsce. Najczęstszym przejawem mpd jest patologia chodu, która ma podłoże neurologiczne i rozwojowe. Badania biomechaniczne mają określić obiektywne parametry chodu u dzieci z mpd i ich zmiany w trakcie prowadzonej rehabilitacji. Analiza przedstawiona w niniejszej pracy jest trójwymiarową kinematyczną analizą ruchu, w której użyto kamer cyfrowych i systemu Simi Motion oraz kamer podczerwieni i systemu BTS Smart. W artykule przedstawiono wyniki badań trójki dzieci z mpd, chodzących samodzielnie, oraz dziecka sprawnie chodzącego. Do charakterystyki lokomocji dzieci wybrano przemieszczenia kątowe stawu kolanowego prawego i lewego współdziałającego z ruchem stopy prawej i lewej z podziałem na fazę wymachu i podporu. Na podstawie przeprowadzonych eksperymentów stwier-dzono u jednego dziecka znaczną poprawę chodu, u drugiego proces ten przebiegł wolniej i słabiej, a trzecie dziecko nie zmienilo poprawności chodu. Prowadzone badania mają znaczenie diagnostyczne. Kinematyczna analiza lokomocji dzieci pozwala rozpoznać poprawę lub pogorszenie chodu dzieci w procesie rehabilitacji.

EN

Cerebral palsy (CP) in children is a group of disorders, which afflicts many children; about 50 thousand of these children live in Poland. The most frequent CP symptom is gait pathology of neurological and developmental basis. Biomechanical tests shall determine the objective gait parameters in children with CP and their changes during the rehabilitation process. The analysis presented in this paper is a three-dimensional kinematic movement analysis, in which digital cameras and Simi Motion system, as well as infrared cameras and BTS Smart system were used. The article includes test results of three children with CP, walking independently and a properly walking child from the Rehabilitation and Neuropsychiatry Centre in Mikoszów. Standard rehabilitation was increased by exercises on mechanical horse, which supplement natural hippoterapy. Angular displacement of the right and left knee joint cooperating with the movement of right and left foot with the division into swing and support phase has been chosen for the characteristics of the children's locomotion. On the basis of performed experiments, a significant improvement in the gait of one child was stated, in case of the second child the process was much slower and weaker, and the third child did not change the gait correctness. The executed examination is of diagnostic meaning. Kinematic analysis of locomotion in children allows identifying the improvement or deterioration of gait in children in the process of rehabilitation, and it can advise the doctor and physiotherapist, what to focus on, in order to consciously improve and establish gait habits in children.

9

Stop walking when talking, czyli związek funkcji poznawczych z kontrolą chodu

63%

Rajtar-Zembaty A., Rajtar-Zembaty J., Starowicz-Filip A., Skalska-Dulińska B., Czechowicz I. K., Skalska A.

Aktualności Neurologiczne

|

2015

|

vol. 15

|

issue 1

22-27

EN

Nowadays, more and more scientific reports highlight the importance of cognitive skills in motor control. It is believed that movement also engages higher mental processes such as executive functions, attention and working memory. Executive functions include cognitive processes, such as the ability to initiate, plan, modify and control behaviour. They play an integrative role in the processing of information, including both cognitive and behavioural elements, necessary for goal-directed and effective action. Executive functions play a key role in the regulation of gait in the case of taking new steps or modifying previously learned motor programmes. Neuroimaging studies show that there is a common pattern of neural activity for walking, executive functions and attention, involving the frontal cortex and cortico-subcortical neuronal network. Many studies have shown that the impairment of executive functions may contribute to gait disturbances and increased risk of falls. Executive functions allow movement patterns to be modified, and enable the introduction of adaptive compensatory strategies in response to changing internal and external environmental stimuli. Studies with dual-task paradigm also stress the importance of attention in maintaining the control over gait. The addition of a cognitive task slows gait in the elderly. The incidence of falls is higher in subjects with dementia. The identification of cognitive risk factors of falls may allow more effective diagnostic and therapeutic methods to be developed. The aim of this study was to elucidate the relationship between cognitive function, i.e. executive functions and attention, and the risk of falls.

PL

Współcześnie powstaje coraz więcej doniesień naukowych podkreślających znaczenie sprawności funkcji poznawczych w kontroli motorycznej. Uważa się, że chód angażuje także wyższe procesy psychiczne: funkcje wykonawcze, uwagę i pamięć operacyjną. Funkcje wykonawcze obejmują takie procesy poznawcze, jak zdolność do inicjowania, planowania, modyfikowania i kontroli zachowania. Pełnią integracyjną funkcję w przetwarzaniu informacji – obejmują elementy poznawcze i behawioralne niezbędne do skutecznego działania, zorientowanego na cel. Funkcje wykonawcze odgrywają kluczową rolę w regulacji chodu w przypadku podejmowania nowych czynności bądź modyfikowania uprzednio wyuczonych programów ruchowych. Jak dowodzą badania neuroobrazowe, dla chodu, funkcji wykonawczych i uwagi istnieje wspólny wzorzec aktywności neuronalnej, obejmujący korę czołową i jej korowo-podkorową sieć neuronalną. W wielu badaniach wykazano, że osłabienie funkcji wykonawczych może przyczyniać się do powstawania zaburzeń chodu i zwiększać ryzyko upadków. Funkcje wykonawcze umożliwiają modyfikowanie wzorców ruchowych, jak również wprowadzanie adaptacyjnych strategii kompensacyjnych w odpowiedzi na zmieniające się bodźce – pochodzące ze środowiska zarówno wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Badania w paradygmacie podwójnego zadania podkreślają też znaczenie uwagi w utrzymaniu kontroli chodu. Dodanie zadania angażującego funkcje poznawcze przekłada się w grupie ludzi starszych na spowolnienie chodu. Częstość upadków jest wyższa u osób z otępieniem. Identyfikacja poznawczych czynników ryzyka upadków może pozwolić na opracowanie skuteczniejszych metod diagnostycznych i terapeutycznych. Celem niniejszej pracy jest próba wyjaśnienia mechanizmów relacji między funkcjami poznawczymi – funkcjami wykonawczymi i uwagą – a ryzykiem upadków.

10

Photogrammetry – principles of operation and application in rehabilitation

63%

Tokarczyk R., Mazur T.

Medical Rehabilitation

|

2006

|

vol. 10(4)

31-38

PL

Fotogrametria jest pomiarem obiektu fizycznego przy pomocy obrazów. Pojęcie to obejmuje rejestrację promieniowania elektromagnetycznego w szerokim zakresie długości fal. Wspólna dla wszystkich metod jest zasada wyznaczania połoŜenia punktu w trójwymiarowej przestrzeni. Podstawą do obliczeń są zdjęcia tego samego punktu wykonane jednocześnie przynajmniej z dwóch różnych miejsc. Metody fotogrametryczne, stosowane w medycynie, możemy podzielić na dwie podstawowe grupy: do badania ruchu i do oceny zmian powierzchni. Przedstawiona zasada podziału jest bardzo duŜym uproszczeniem istoty badań fotogrametrycznych. O prawdziwej złoŜoności tematu świadczy wielka różnorodność systemów pomiarowych. Do tej pory największą popularność w rehabilitacji zdobyła metoda mory, oceniająca kształt pleców. Metody oceniające ruch są znacznie mniej popularne, ze względu na cenę urządzeń, potrzebę wykorzystywania dużych pomieszczeń i czasochłonność pomiarów. Na szczęście, także i pod tym względem zachodzą korzystne zmiany. W zależności od sposobu patrzenia uzyskujemy informacje o strukturze lub o ruchu. żadne urządzenie stosujące najnowsze technologie pomiarowe nie jest w stanie zbadać całości. Zaletą wszystkich systemów fotogrametrycznych jest duŜa ilość dostarczanych informacji, wadą – trudność w ich interpretacji. żeby system pomiarowy był uŜyteczny, jego integralną częścią powinien być system interpretacji wyników badań. Postęp w rehabilitacji zależy z jednej strony od technicznych możliwości urządzeń pomiarowych, z drugiej strony od specjalistów rehabilitacji, którzy będą potrafili formułować oczekiwania wobec nowo rozwijanych systemów pomiarowych układu ruchu

EN

Photogrammetry is a method of measurement of a physical object by means of images. The term comprises registration of electromagnetic radiation in a wide range of wave lengths. Determination of location of a point in a three-dimensional space is the common principle for all methods. Photographs of the same point taken simultaneously from at least two locations constitute the basis of calculations. Photogrammetric methods used in medicine fall into two basic groups: evaluation of movement and assessment of changes on a surface. The presented principle of classification is very simplified. The real complexity of the idea is reflected by a great variety of measurement systems. So far, Moiré’s system assessing the shape of the back has gained greatest popularity in rehabilitation. Methods assessing movement are much less common due to the prices of the equipment, necessity to use large rooms and being time-consuming. Fortunately, there has lately been an improvement in this respect. Depending on the capturing method, information about structure or movement can be obtained. None of the devices using most modern measurement technologies is able to examine both kinds of data simultaneously. The advantage of all photogrammetric systems is a large amount of information obtained; their disadvantage is a difficulty of its interpretation. Usefulness of measurement equipment requires presence of a system of data interpretation as an integral part of this equipment. Progress in rehabilitation depends on one hand on technical features of measurement equipment and, on the other hand, on rehabilitation specialists who will be able to formulate their expectations towards systems of movement measurement being newly developed.

11

Evaluation of balance and gait in the elderly residents of a nursing home

63%

Ostrowska B., Giemza C., Demczuk-Włodarczyk E., Adamska M.

|

2010

|

vol. 18

|

issue 4

40-48

PL

Zaburzenia równowagi i chodu należą do najbardziej niepokojących objawów starzenia. Ich następstwem są upadki, które stanowią główną przyczynę złamań kośćca u starszych osób. Celem pracy była ocena stanu równowagi i zdolności lokomocyjnych starszych osób zamieszkujących w domu opieki społecznej. Badaniami objęto 58 osób (30 kobiet i 28 mężczyzn) w wieku od 65 do 93 lat (średnio 77,1 ± 7,7), zamieszkujących w Domu Pomocy Społecznej "Pogodna Jesień" w Cieplicach. Ocenę równowagi i chodu przeprowadzono za pomocą testu Tinetti, który pozwala oszacować zagrożenie upadkami. Uzyskane wyniki wskazują na znaczne deficyty w utrzymywaniu równowagi i chodzie badanych osób. Tylko u 13% uczestników wynik wskaźnika Tinetti wskazał na niewielkie ryzyko upadku. Umiarkowane zagrożenie upadkiem stwierdzono u 50% osób, a u 37% prawdopodobieństwo, że do upadku dojdzie, było pięciokrotnie większe niż u pozostałych. Wykazano istotny związek między wiekiem a stopniem zagrożenia upadkami. W badanej grupie deficyty w równowadze ciała i związane z tym podwyższone ryzyko upadków dotyczyły 87% starszych osób. W zapobieganiu upadkom szczególna rola przypada rehabilitacji ruchowej.

EN

Disorders of balance and gait are one of the most disturbing symptoms of ageing. They lead to repeated falls, that are the main reason for injuries in the elderly. They result in suffering, disability, loss of self-dependence and social isolation of the affected individuals. The aim of the study was to evaluate the balance and locomotor abilities in the elderly people living in a nursing home. The study was performed on 58 individuals (30 women and 28 men) aged 65-93 (mean age 77.1 ± 7.7) living in a nursing home in Jelenia Góra. Balance and gait were evaluated by means of the Tinetti test. The result of the test, called Tinetti mobility index, can help evaluate the risk of falls. The results suggest significant deficits in maintaining balance and quality of gait in the examined. The results in women were worse than in men, yet he differences were not statistically significant. Only in four people (13%) the Tinetti index showed the risk of falling. The risk of falling was observed in 15 patients (50%) and in eleven of them the probability of falls was 5 times higher than in the rest. Age significantly influenced body balance and the risk of falls. In the examined group the deficits of body balance and the increased risk of falling related to them were observed in 87% of the elderly. Physiotherapy plays an important role in prophylaxis of falls and it should be introduced in nursing homes for the elderly.

12

The influence of chosen clinical and demografic factors on progress in reeducation of balance and walk of people after stroke

63%

Dominika F., Bejer A.

Advances in Rehabilitation

|

2013

|

vol. 27

|

issue 4

31-39

EN

Introduction: The balance improvement and reconstruction of walking function is one of the main post-stroke rehabilitation aims. The aim of the thesis is to define to what extent factors such as stroke, hemiplegia side, age, sex and modifiable risk factors can influence the rehabilitation process. Material and methods: There were patients tested who registered at the rehabilitation unit with partial hemiplegia after the first stroke. The patients were qualified within one month since the stroke, without chronic illnesses apart from risk factors of stroke, participating in 4-week programme of facilitation. There were 50 patients qualified to the test (24 men and 26 women). The average age of the tested was 63 years. The balance and patients walk was evaluated with the use of Tinetti test. Results: The rehabilitation effects are much better in a group of people with the hemorrhagic stroke (p=0,0057) and with the right hemiplegia (p=0,0094). The change of walk evaluation is correlated mostly with the number of risk factors (R= -0,72), on average thenumber of risk factors influenced the change within the balance range (R= -0,56). Age, moderately influences the rehabilitation effects, within the walking function (R = -0,52). Conclusions: Young people achieve better results of rehabilitation, with the right hemiplegia and after hemorrhagic stroke. Sex does not influence the achieved results of facilitation. The bigger number of accompanied risk factors determines the worse effects of rehabilitation.

13

Mechanism rocker

51%

Pasiut S., Lupa A., Muszyńska L.

Medical Rehabilitation

|

2009

|

vol. 13(3)

19-24

EN

The main idea of this article is the understanding of the anatomical work of foot rocker mechanisms during gait phases together with the muscle work of the hip, knee, ankle and foot being collectively responsible for the proper positioning of the joints in the lower limb. There are three rockers in a human’s foot: the heel rocker, the ankle and forefoot rocker. The names given to each of them are in accordance with their location in the foot. The term rocker is used to describe the process of the rolling of one element in a foot over another. The existing evidence suggests that analyzing foot work and its disorders in gait phases is crucial in planning the treatment of patients with walking problems, as it is an element of the cyclic opening and closing of the biomechanical chain. This analysis should go together with the awareness of the fact that proper gait is the result of combined work of the hip, knee and foot and demands a knowledge of the correlation between the tibia, calcaneus, metatarsum and forefoot. The information given helps one to evaluate trials of the ankle and foot and to assess the methodological quality of treatment in close chains in opposition to those in open chains, which brings fewer effects - hence stressing the need to widen the terminology of therapists working on gait problems. A knowledge of the ‘rocker mechanism’ can be an indicator in treatment progress, rehabilitation documentation as well as in the choice of exercises and the introduction of abilities acquired during therapy to daily functioning.

Refine search results

Kliniczne testy oceny stabilności równowagi i chodu – testy przyłóżkowe

Principle of operation and use of accelerometry in assessing the musculoskeletal system – a narrative review

Climbing stairs with a walking frame - a locomotion proposal for patients unable to master walking on crutches

Accelerometric testing of selected points of the human locomotor system

From the treadmill to the exoskeleton. Evolution of mechanical gait assistance methods

Analiza Parametrów Czasowo-Przestrzennych Chodu Osób Starszych w Aspekcie Treningu / Elders’ Gait Analysis Using Spatiotemporal Parameters in Aspects of Training

Stroke rehabilitation conducted by PNF method, with and without the application of botulinum toxin – case reports

Synergy of knee joint and feet movement in the locomotion of children with cerebral palsy

Stop walking when talking, czyli związek funkcji poznawczych z kontrolą chodu

Photogrammetry – principles of operation and application in rehabilitation

Evaluation of balance and gait in the elderly residents of a nursing home

The influence of chosen clinical and demografic factors on progress in reeducation of balance and walk of people after stroke

Mechanism rocker