Search results

1

Występowanie bezsenności wśród chorych z rozpoznaniem obturacyjnego bezdechu sennego

100%

Daniłosio M., Wysocki J., Prus M.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2018

|

vol. 7(1)

16-23

PL

Obturacyjny bezdech senny (OBS) jest problemem medycznym o zasięgu społecznym. Podstawą jego podejrzenia i postawienia rozpoznania jest nadmierna senność dzienna oraz wynik polisomnografii (PSG). Bezsenność towarzyszy pacjentom z OBS równie często jak nadmierna senność dzienna, aczkolwiek częstość występowania bezsenności jest różnie określana w różnych badaniach. Postanowiono poddać weryfikacji te poglądy w oparciu materiał własny. Materiał stanowiło 120 pacjentów zgłaszających się do Pracowni Polisomnograficznej Katedry i Kliniki Otolaryngologii WUM z podejrzeniem obturacyjnego bezdechu sennego. Pacjenci rutynowo wypełniali kwestionariusz Ateńskiej Skali Bezsenności (Athens Insomnia Scale; AIS). Całonocna PSG była wykonywana na sprzęcie firmy Grass, z zapisem 14-kanałowym. Ocena badania była dokonywana metodą automatyczno-manualną. Ciężkość OBS klasyfikowano na podstawie AHI. Utworzono grupę badawczą liczącą 96 chorych z rozpoznanym OBS oraz grupę kontrolną, którą stanowiło 24 pacjentów, u których wykluczono OBS, a ich zaburzenia snu oraz nadmierna senność dzienna wynikały z innych przyczyn. Suma punktów z ankiety AIS we wszystkich podgrupach oraz łącznie była bliska znamiennej lub znamienna dla rozpoznania bezsenności. Średni wynik w AIS różnił się istotnie w podgrupach według ciężkości bezdechu, korelował także w sposób istotny statystycznie latencją zasypiania, latencją pełnego snu i latencją fazy N2, ale nie z AHI. Wyciągnięto wniosek, według którego u chorych z rozpoznaniem OBS nasilenie bezsenności mierzonej z zastosowaniem AIS ma istotny związek z ciężkością bezdechu, aczkolwiek nie jest to związek ścisły.

2

Zaburzenia snu u pacjentów z zespołem otępiennym oraz u ich opiekunów

75%

Hercuń-Marchwiarz E., Marchwiarz B.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2011

|

vol. 65

|

issue 5-6

23-27

EN

BACKGROUND The demand for sleep decreases with age. Changes of sleep’s structure are the result of physiological brain aging or neurodegenerative disorders. METHODS The fi rst group included patients, which were admitted to The CSK Hospital in Katowice-Ligota (Neurology Ward – The One Day Clinic). The second group constituted of carers of these patients. We assessed problems with sleep by Athens Insomnia Scale, Epworth Sleepiness Scale and Insomnia Severity Index. We diagnosed sleep problems when Athens Insomnia Scale reached more than 10 points, in Epworth Sleepiness Scale above 14 points and Insomnia Severity Index more then 14 points. RESULTS The 30% of patients with dementia and 20% of carers of patients had sleep problems. During questionnaire analysing we realized that there is a correlation between degree progress of dementia and intensity of sleep problems. Analysis of questionnaire Epworth Sleepiness Scale revealed that 30% of patients with dementia suff ered from excessive sleepiness at day and no one of carers had this problems. CONCLUSIONS Insomnia and excessive sleepiness at day are very important problems of patients with dementia. Insomnia is a problem of carers of this patients as well as.

PL

WSTĘP Dobowa potrzeba snu jest zmienna i zmniejsza się z wiekiem. Starzenie się mózgu prowadzi do zmian mechanizmów regulacji snu, wyrażonych przez okołodobowe zmiany czuwania i zmniejszoną potrzebę snu wieczorem. MATERIAŁ I METODY Do badania włączono 30 chorych, hospitalizowanych w Klinice Jednego Dnia Oddziału Neurologii CSK w Katowicach-Ligocie oraz 30 opiekunów tych pacjentów. Zaburzenia snu oceniano w badaniu ankietowym za pomocą: Ateńskiej Skali Bezsenności, Skali Senności Epworth oraz Skali Nasilenia Bezsenności. Z badania wyłączono zarówno pacjentów, jak i opiekunów, przyjmujących leki nasenne lub/i cierpiących na schorzenia wpływające na jakość snu. Wyniki uzyskane u pacjentów porównano z głębokością otępienia, ocenianą za pomocą Skali Mini Mental. WYNIKI Bezsenność istotną klinicznie według Ateńskiej Skali Bezsenności rozpoznano przy wyniku powyżej 10 punktów. Stwierdzono, że na bezsenność cierpi 30% pacjentów z zespołem otępiennym oraz 20% opiekunów. Nie zaobserwowano korelacji wskazującej, że opiekunowie konkretnych pacjentów z bezsennością borykają się z tym samym problemem. Analizując ankiety Skali Nasilenia Bezsenności i przyjmując bezsenność istotną klinicznie powyżej 14 punków, wykazano silną zależność między głębokością otępienia a nasileniem zaburzeń snu. Analiza kwestionariuszy Skali Senności Epworth (patologiczna senność > 14 punktów), przyniosła następujące wyniki: 30% pacjentów z zespołem otępiennym cierpi na senność patologiczną w ciągu dnia, a wśród opiekunów żaden nie ma takiego problemu. WNIOSKI Bezsenność oraz senność patologiczna w ciągu dnia stanowią istotny problem kliniczny pacjentów z zespołem otępiennym. Bezsenność jest również problemem osób opiekujących się chorymi, co może mieć związek z zaburzeniami snu u samych pacjentów.

3

Sen, bezsenność i jej leczenie - krótki przegląd aktualnej wiedzy ze szczególnym uwzględnieniem ziołolecznictwa

63%

Grabska-Kobyłecka I., Nowak D.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2014

|

vol. 10

|

issue 3

270-277

EN

Sleep accounts for one third of human life. Its quality and duration affect our daily functioning, mood, concentration, perception and, to a large extent, the condition of our health. Approximately 10% of the world population suffer from insomnia. This can be incidental insomnia, i.e. lasting a few days, short-term insomnia, i.e. lasting up to a month, or chronic insomnia, which lasts over a month. People react to stress with insomnia. Acute and chronic stress often cause insomnia. Individuals who experience stress often have increased muscle tone, heart rate and blood pressure, which cause problems with falling asleep. In order to prevent insomnia lasting over 2 weeks from becoming a chronic condition, pharmacological treatment should be introduced and, as always in the case of sleep disturbances, the patient should be familiarised with the issue of sleep hygiene. Sleep medicines can be taken no longer than 2 weeks (benzodiazepine receptor agonists) or 4 weeks (benzodiazepines) due to the risk of dependency. In the treatment of insomnia such medicines can be taken only 2-3 times a week or 10 times a month. Preparations containing magnesium, calcium, L-tryptophan, melatonin and vitamin B6 can be used as support medication. Among herbs valerian, hop and lemon balm have confirmed therapeutic properties. Recently the soporific effect of tart cherry has been increasingly discussed. The efficacy of other plants used to treat insomnia is questionable. What seems effective, on the other hand, is cognitive-behavioural therapy, mindfulness meditation, acupressure, acupuncture and tai chi. Yoga and relaxing massage are also helpful in combating stress and therefore indirectly insomnia as well.

PL

Sen wypełnia jedną trzecią ludzkiego życia. Od jego jakości i długości zależą funkcjonowanie w ciągu dnia, nastrój, koncentracja, spostrzegawczość i w dużej mierze stan zdrowia. Na bezsenność cierpi około 10% ludności na świecie. Może to być bezsenność przygodna, czyli trwająca kilka dni, krótkotrwała, trwająca do miesiąca, lub przewlekła - utrzymująca się ponad miesiąc. Ludzie reagują zaburzeniami snu na stres. Ostry i przewlekły stres staje się często przyczyną bezsenności. U osób, które odczuwają stres, obserwuje się zwiększone napięcie mięśniowe, przyspieszoną pracę serca i podwyższone ciśnienie krwi, powodujące problemy z zaśnięciem. Aby utrzymująca się ponad 2 tygodnie bezsenność nie przekształciła się w przewlekłą, należy wdrożyć leczenie farmakologiczne i - jak zawsze w sytuacji zaburzeń snu - zapoznać pacjenta z kwestią higieny snu. Lek nasenny, ze względu na ryzyko uzależnienia, może być przyjmowany nie dłużej niż 2 (agoniści receptora benzodiazepinowego) do 4 tygodni (benzodiazepiny). W leczeniu bezsenności przewlekłej leki te można stosować nie częściej niż 2-3 razy w tygodniu lub 10 razy w miesiącu. Lekami wspomagającymi mogą być preparaty zawierające magnez, wapń, L-tryptofan, melatoninę i witaminę B6. Z ziół udowodnione efekty terapeutyczne wywołują kozłek lekarski i chmiel oraz melisa lekarska. Ostatnio coraz więcej mówi się też o nasennym działaniu wiśni pospolitej. Skuteczność innych używanych w leczeniu bezsenności roślin jest wątpliwa. Efektywne wydają się natomiast: terapia poznawczo-behawioralna, medytacja uważności, akupresura, akupunktura i tai chi. W walce ze stresem, a pośrednio więc i z bezsennością, pomocne są też joga i masaż relaksacyjny.

4

Stan psychiczny, zaburzenia obrazu własnego ciała oraz kompetencje społeczne młodzieży z chorobą zezową

51%

Smug C., Pawełczyk T., Pawełczyk A., Rabe-Jabłońska J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2010

|

vol. 10

|

issue 2

86-95

EN

Introduction: Strabismus is a serious ophthalmological and cosmetic disorder which may cause psychological discomfort. An increased incidence of various mental disturbances in patients with squint has been described. Affected children and adolescents experience more difficulties at school and worse results in sport. Squint may cause a disadvantageous social reception and may sometimes make it difficult to get a satisfying job. It may considerably decrease the quality of life. Objective: This study addressed three questions: 1) Is strabismus linked to psychiatric and psychological disorders? 2) Can it influence social competences? 3) Is it linked to dysmorphophobia (DSM-IV)? Material and methods: Thirty persons with strabismus at the age of 13-17 years were compared with the control group of 30 persons of the same age, rozmowithout eye problems. To detect psychiatric problems GHQ-28 scale was used. To assess social competences the Social Competence Questionnaire KKS (Kwestionariusz Kompetencji Społecznych) was used. Dysmorphophobia symptoms were measured using the Body Dysmorphic Disorder Examination (BDDE). Results: There were no statistically significant differences in the incidence of symptoms of depression, anxiety, sleep disorders, functioning, social competences or dysmorphophobia in adolescents with strabismus, as compared to the control group. Significantly worse social competences were shown by those adolescents with strabismus who underwent surgical treatment, as compared to other persons with squint (p=0.006). Discussion: In literature, we have not found any studies on social competences in young people with strabismus. The prevalence of dysmorphophobia was not confirmed among them. No higher incidence of psychiatric disorders was observed in our study in adolescents with strabismus.

PL

Wprowadzenie: Choroba zezowa jest poważnym zaburzeniem okulistycznym, kosmetycznym, które może powodować dyskomfort psychiczny. Opisywane jest zwiększenie częstości występowania różnych zaburzeń psychicznych u osób z zezem. U dzieci i młodzieży powoduje trudności w szkole i gorsze wyniki w sporcie. Zez może być przyczyną niekorzystnego odbioru społecznego. Może utrudniać zdobycie satysfakcjonującej pracy oraz znacząco obniżać jakość życia. Cel pracy: Zbadanie, czy zez powoduje wystąpienie zaburzeń psychicznych, czy wpływa na kompetencje społeczne oraz czy bywa przyczyną dysmorfofobii (według DSM-IV). Materiał i metody: Losowo została wybrana grupa 30 osób z zezem w wieku 13-17 lat. Grupę kontrolną stanowiło 30 osób bez zeza dobranych odpowiednio według wieku i płci. Grupy porównano pod względem występowania zaburzeń psychicznych mierzonych skalą GHQ-28. Do oceny kompetencji społecznych zastosowano Kwestionariusz Kompetencji Społecznych (KKS). Nasilenie objawów dysmorfofobii zmierzono za pomocą Body Dysmorphic Disorder Examination (BDDE). Wyniki: Nie uzyskano istotnych statystycznie różnic w częstości występowania objawów depresji, niepokoju, zaburzeń funkcjonowania ani bezsenności u młodzieży z zezem w porównaniu z grupą kontrolną. Obu grup nie różnił poziom kompetencji społecznych ani częstość występowania dysmorfofobii. Stwierdzono, że młodzież w przeszłości poddana operacji przeciwzezowej wykazuje istotnie gorsze kompetencje społeczne niż młodzież niepoddana tej operacji (p=0,006). Omówienie: W piśmiennictwie nie znaleziono doniesień z badań nad kompetencjami społecznymi młodzieży z zezem ani oceny występowania wśród niej dysmorfofobii. Pod tym względem niniejsze badanie stanowi nowy wkład wiedzy w dziedzinie badania psychiki osób z chorobą zezową. Nie potwierdziło się częstsze występowanie zaburzeń psychicznych. Sugeruje się przeprowadzenie badań na większej grupie w celu określenia istoty wpływu operacji przeciwzezowej na kompetencje społeczne.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

1 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

1 2018

1 2014

1 2011

1 2010

1 Daniłosio M.

1 Grabska-Kobyłecka I.

1 Hercuń-Marchwiarz E.

1 Marchwiarz B.

1 Nowak D.

1 Pawełczyk A.

1 Pawełczyk T.

1 Prus M.

1 Rabe-Jabłońska J.

1 Smug C.

1 Wysocki J.

Występowanie bezsenności wśród chorych z rozpoznaniem obturacyjnego bezdechu sennego

Zaburzenia snu u pacjentów z zespołem otępiennym oraz u ich opiekunów

Sen, bezsenność i jej leczenie - krótki przegląd aktualnej wiedzy ze szczególnym uwzględnieniem ziołolecznictwa

Stan psychiczny, zaburzenia obrazu własnego ciała oraz kompetencje społeczne młodzieży z chorobą zezową