Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  badania ankietowe
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wprowadzenie: Zaburzenia głosu w populacji dzieci w wieku szkolnym są szczególnie trudnym problemem medycznym, ponieważ generują szereg trudności społecznych, psychologicznych i edukacyjnych. Nie znamy liczby dzieci z zaburzeniami głosu w Polsce. Takie badania w naszym kraju nie były dotąd przeprowadzone, a konsekwencja ich braku, tj. nieokreślona sytuacja epidemiologiczna w zakresie zaburzeń głosu w naszym kraju, ogranicza rozwój działań profilaktycznych i diagnostyczno-terapeutycznych. Cel: Celem badań była ocena częstości występowania zaburzeń głosu u dzieci rozpoczynających naukę w szkole na terenie województwa mazowieckiego. Materiał i metoda: Badania zaplanowano jako retrospektywną analizę danych ankietowych uczniów klas pierwszych szkół podstawowych z województwa mazowieckiego. Kwestionariusz, który wypełniali rodzice/opiekunowie dzieci, składał się z 5 pytań dotyczących głosu. Analizie statystycznej poddano 7891 ankiet dotyczących dzieci w wieku 7 lat, rozpoczynających naukę w szkole podstawowej. Wyniki: Przeprowadzona analiza badań ankietowych pokazała, że wśród dzieci rozpoczynających naukę w szkole znaczący odsetek dzieci (12,8%) posiada zaburzenia głosu. Wyniki potwierdziły częstsze występowanie dysfonii u chłopców (14,6%) niż u dziewcząt (10,8%) oraz wskazały na istotny związek występujących zaburzeń głosu i ekspresji emocji u dzieci. Wnioski: Badania ankietowe głosu na Mazowszu umożliwiły pozyskanie wstępnych danych epidemiologicznych dla populacji dzieci polskich rozpoczynających naukę w szkole i pokazały, że odsetek dzieci z zaburzeniami głosu jest znaczny i istotny w aspekcie medycznym oraz społecznym.
EN
Phenomenon of child abuse is considered to be voluntary or involuntary action of an adult which has a detrimental effect on child’s health and/or his psychophysical development. The concept of child abuse syndrome includes physical, mental and emotional maltreatment and negligence of physical, medical and emotional needs and also rape and sexual abuse. The authors conducted a questionnaire survey in order to assess children mistreatment by parents, caretakers and school environment. Studies included 228 high school students aged 14– 16 out of which 44,3% were girls and 55,7% were boys. 84% of the children were brought up by full families, 13% by mothers only, and 3% by fathers only. The most common form of mistreatment of children was physical violence (20,3%), psychological violence (12,1%) and negligence (6,5%). Violence in the form of bad touch was experienced by 7,9% of girls and 0,8% of boys. High school students often suffered emotional violence from peers (22,9%), siblings (5,2%) and teachers (4,8%). Results of the surveys were discussed paying attention to sociological context and legal conditions. The need for cooperation between many organizations and sectors of public life was highlighted to prevent the phenomenon of child abuse.
PL
Za zjawisko krzywdzenia dziecka uważa się zamierzone lub niezamierzone działanie osoby dorosłej, która wywiera szkodliwy wpływ na zdrowie dziecka i/lub jego rozwój psychofizyczny. Pojęcie zespołu dziecka krzywdzonego uwzględnia maltretowanie fizyczne, psychiczne i emocjonalne, zaniedbanie potrzeb fizycznych, leczniczych i emocjonalnych oraz gwałt i nadużycie seksualne. Autorzy przeprowadzili badanie kwestionariuszowe celem oceny zjawiska krzywdzenia dzieci przez rodziców, opiekunów oraz środowisko szkoły. Badaniami objęto 228 uczniów gimnazjum w wieku 14–16 lat. 44,3% ankietowanych to dziewczęta, a 55,7% chłopcy. W rodzinie pełnej wychowywało się 84% dzieci, przez matkę wychowywanych było 13%, a przez ojca 3% ankietowanych. Najczęstszą formą złego traktowania dzieci w rodzinie była przemoc fizyczna (20,3%), psychiczna (12,1%) oraz zaniedbanie (6,5%). Przemocy w formie złego dotyku doznało 7,9% dziewcząt oraz 0,8% chłopców. Gimnazjaliści najczęściej doznawali przemocy emocjonalnej ze strony rówieśników (22,9%), rodzeństwa (5,2%) oraz nauczycieli (4,8%). Wyniki badań przedyskutowano ze zwróceniem uwagi na kontekst socjologiczny i uwarunkowania prawne. Zwrócono uwagę na potrzebę współdziałania wielu organizacji i sektorów życia publicznego celem zapobiegania zjawisku krzywdzenia dzieci.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.