Search results

1

A patient-based national survey on postoperative pain management in France reveals significant achievements and persistent challenges

100%

Fletcher D., Fermanian C., Mardaye A., Aegerter P.

Ból

|

2010

|

vol. 11

|

issue 4

EN

on visual analog scale (21.1%), numerical scale (41.2%), verbal scale (13.8%) or non-numerical tool (24%). Pain was rarely a criterion for recovery room discharge (19.8%). Reported POP was mild at rest (2.7 (1.3)), moderate during movement (4.9 (1.9)) and intense at its maximal level (6.4 (2.0)). Incidence of side effects was similar according to patient (26.4%) or medical chart (25.1%) including mostly nausea and vomiting (83.3%). Analgesia was frequently initiated during anesthesia (63.6%). Patient-controlled analgesia (21.4%) was used less frequently than subcutaneous morphine (35.1%) whose prescription frequently did not follow guidelines. Non-opioid analgesics used included paracetamol (90.3%), ketoprofen (48.5%) and nefopam (21.4%). Epidural (1.5%) and peripheral (4.7%) nerve blocks were under used. Evaluation (63.4%) or treatment (74.1%) protocols were not available for all patients. This national, prospective, patient-based, survey reveals both progress and persistent challenges in POP management.

PL

Przeprowadziliśmy ogólnokrajowe badanie dotyczące leczenia bólu pooperacyjnego (BP) na reprezentatywnej próbie 76 ośrodków chirurgicznych (publiczny/prywatny, szpital prowadzący działalność edukacyjną szpital nieprowadzący działalności edukacyjnej, wielkość) we Francji. W oparciu o rejestry medyczne oraz ankiety ocenialiśmy dorosłych pacjentów 24 godziny po operacji, biorąc pod uwagę informacje na temat bólu przed operacją i po niej, oceny, leczenia i skutków niepożądanych. Miejscowy konsultant dostarczał informacji na temat leczenia bólu pooperacyjnego. Zarejestrowano dane dla 1900 dorosłych pacjentów, z których 69,3% pamiętało informacje na temat leczenia bólu pooperacyjnego. Informacji udzielano głównie ustnie (90,3%), a rzadkością było notowanie ich w karcie pacjenta (18,2%). Pisemne oceny bólu pooperacyjnego miały często miejsce na oddziale (93,7%) z zachowaniem właściwych odstępów czasu (4,1 (4,0) h), lecz nie były często zalecane (32,7%). Oceny bólu dokonywano na podstawie skali wzrokowo-analogowej (21,1%), skali numerycznej (41,2%), skali werbalnej (13,8%) lub przy pomocy narzędzia nie-numerycznego (24%). Ból rzadko stanowił kryterium do opuszczenia przez pacjenta sali poznieczuleniowej. (19,8%). Ból pooperacyjny określano jako łagodny w stanie spoczynku (2,7 (1,3)), umiarkowany podczas ruchu (4,9 (1,9)) oraz intensywny, na poziomie maksymalnym (6,4 (2,0)). Częstość występowania skutków niepożądanych była podobna według opinii pacjenta (26,4%) lub karty medycznej (25,1%) i były to głównie nudności i wymioty (83,3%). Analgezję rozpoczynano często podczas anestezji (63,6%). Analgezję kontrolowaną przez pacjenta (21,4%) stosowano rzadziej niż podskórną morfinę (35,1%), zalecenie której często nie spełniało wytycznych. Wśród stosowanych nieopioidowych analgetyków znajdowały się: paracetamol (90,3%), ketoprofen (48,5%) oraz nefopam (21,4%). Blokada zewnątrzoponowa (1,5%) oraz blokada nerwów obwodowych (4,7%) były rzadko stosowane. Protokoły oceny (63,4%) lub leczenia (74,1%) nie były dostępne dla wszystkich pacjentów. To ogólnokrajowe, prospektywne badanie oparte na pacjentach wykazuje zarówno postęp, jak i stałe wyzwania w zakresie leczenia bólu pooperacyjnego.

2

The Acute Pain Service organization based on regional anaesthesia

100%

Misiołek H., Kwosek A.

Ból

|

2009

|

vol. 10

|

issue 2

EN

The method of pain relief in the postoperative period depends mainly on the kind and range of surgery. According to the guidelines for acute pain management in the perioperative setting published by the American Society of Anesthesiologists Task Force on Acute Pain Management, it is recommended to adopt the rule of standard multimodal analgesia administration, which is based on the simultaneous application of different agents or techniques. Epidural analgesia (EA), as the most effective technique, is recommended by the Task Force to be used by anesthesiologists when appropriate and feasible. Other techniques of regional analgesia or Patient-Controlled Analgesia (PCA) may be a useful alternative. Epidural analgesia which is employed to relieve pain after open-chest surgery and other major surgeries in the region of abdominal cavity, pelvis, or lower extremities, has been considered to be „gold standard”. Such a name is the result of its high efficacy, safety and the early movement of patients and efficient respiratory rehabilitation. EA occupies a lot of time for the medical personnel since frequent regular control of the treatment, monitoring of pain and complications are necessary. It is most beneficial when the therapy is applied 24 hours by the team of highly qualified Acute Pain Service (APS) personnel. Medical literature stresses the importance of obligatory training and regular APS team meetings and also the satisfactory cooperation with the surgical department personnel as the essential factors for the improvement of the quality of pain therapy. It is necessary to introduce unified observation charts with the standard medical recommendations, elaborate clear instructions regarding the administration of pain agents, protocols of procedures in the case of insufficient analgesia, and implement uniform standards of pain treatment monitoring.

PL

Rodzaj postępowania przeciwbólowego w okresie pooperacyjnym zależy głównie od rodzaju i zasięgu operacji. Zgodnie z zaleceniami American Society of Anesthesiologists dotyczących postępowania w bólu ostrym, pooperacyjnym, należy przyjąć zasadę standardowego stosowania analgezji multimodalnej, polegającej na równoczesnym stosowaniu różnych leków lub metod. Technikę znieczulenia zewnątrzoponowego, służącą łagodzeniu bólu po operacjach otwarcia klatki piersiowej i innych rozległych zabiegach w obrębie jamy brzusznej, miednicy lub kończyn dolnych, uznano za „złoty standard”. Wynika to z jej wysokiej skuteczności analgetycznej, dużego bezpieczeństwa a także specyfiki metody znieczulenia umożliwiającej szybkie uruchamianie i skuteczną rehabilitację oddechową. Dostępność zaawansowanych metod analgezji, takich jak analgezja kontrolowana przez pacjenta oraz analgezja zewnątrzoponowa ciągła, wymaga zreorganizowania istniejących struktur w szpitalu, po to by analgezja prowadzona w ten sposób była skuteczna i bezpieczna. Analgezja zewnątrzoponowa jest metodą zajmującą personelowi terapeutycznemu dużo czasu, konieczna jest bowiem codzienna, regularna kontrola prowadzonego leczenia, monitorowanie bólu i powikłań. Najlepiej, gdy jest ona wykonywana przez dostępny całą dobę zespół wyszkolonego personelu leczący ostry ból pooperacyjny. Wielu autorów podkreśla jak bardzo ważne dla poprawy jakości leczenia bólu są obowiązkowe szkolenia i regularne spotkania zespołu, a także dobra współpraca z personelem oddziałów zabiegowych. Niezbędne jest wprowadzenie ujednoliconych kart obserwacyjnych ze standardowymi zleceniami lekarskimi, opracowanie jasnych instrukcji dotyczących dawkowania leków przeciwbólowych i protokołów postępowania w przypadku niewłaściwej analgezji, a także wprowadzenie jednolitych standardów monitorowania leczenia. Między członkami zespołu powinny funkcjonować jasne zasady komunikacji. Każdy powinien mieć wyznaczony zakres obowiązków i odpowiedzialności.

3

Evaluation the effectiveness of the program „Hospital Without Pain” – own experience

100%

Falkowska J., Szweda A., Garba P.

Ból

|

2011

|

vol. 12

|

issue 2

EN

By the end of the eighties there was a rare interest in postoperative pain treatment. Pain was identified as an integral element of surgery procedures. Nowadays there are guidelines on subject of optimizing pain treatment such as delivering proper and complete information to the patient, routine pain assessment, workshops for medical staff on subject of the post-operative pain treatment. In January 2010 the 4th Military Hospital joined the „Hospital without pain”, the nationwide project of hospital certification, which purpose is to improve the quality of the postoperative pain treatment using the highest standards and quidelines of the Polish Pain Society. Aim of the study was to get to know the opinion of medical team on how the project work, what they think about functionality of the tools that are used in the project and which kind of pain therapy is preffered at the surveyed departments. The study was conducted among 89 people, the medical team of surgery departments of 4 Military Hospital. The diagnostics survey method used in the study was a questionnaire specially created for the study. In the opinion of medical Staff implementing the „Hospital without pain” program improved the quality and efficiency of post-operative pain service but still it needs improvements as well as trainings for the medical staff in the field of pain relief treatment.

PL

Do końca lat osiemdziesiątych ubiegłego stulecia zagadnienie leczenia bólu pooperacyjnego było tematem stosunkowo rzadko poruszanym w kręgach medycznych. Ból był identyfikowany jako nieodłączny element zabiegów chirurgicznych. Obecne wytyczne odnośnie optymalizacji postępowania z bólem pooperacyjnym zakładają: prawidłowe i pełne informowanie pacjenta, rutynową ocenę nasilenia bólu oraz szkolenie personelu medycznego z postępowania przeciwbólowego. W styczniu 2010 r. 4 Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką we Wrocławiu (4 WSK z P) przystąpił do programu „Szpital bez bólu”, ogólnokrajowego projektu certyfikacji szpitali, którego celem jest podniesienie jakości leczenia przeciwbólowego z zastosowaniem najnowszych standardów i wytycznych Polskiego Towarzystwa Badania Bólu. Celem pracy było poznanie opinii personelu medycznego na temat funkcjonowania programu „Szpital bez bólu”w 4 WSK z P, funkcjonalności narzędzi wykorzystywanych przy realizacji programu oraz preferowanego rodzaju terapii przeciwbólowej w oddziałach objętych projektem. Badania przeprowadzono wśród liczącej 89 osób grupy personelu pielęgniarskiego oddziałów zabiegowych w 4 Szpitalu Wojskowym SP ZOZ we Wrocławiu. Wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego przy pomocy autorskiego kwestionariusza skonstruowanego na potrzeby badania. W opinii personelu medycznego wprowadzenie programu „Szpital bez bólu” podniosło jakość i skuteczność pooperacyjnego leczenia przeciwbólowego, jednak postępowanie przeciwbólowe wymaga wciąż ciągłych zmian i udoskonaleń oraz szkoleń personelu z zakresu uśmierzania bólu pooperacyjnego.

4

Postoperative Analgesic THerapy Observational Survey (PATHOS): A practice pattern study in 7 Central/Southern European countries

88%

Benhamou D., Bert M., Brodner G., De Andres J., Draisci G., Moreno-Azcoita M., AM Neugebauer E., Schwenk W., Torres L. M., Vielj E.

Ból

|

2010

|

vol. 11

|

issue 4

EN

Badania oceniające doznawanie bólu przez pacjentów hospitalizowanych stale wykazują, że ból pooperacyjny jest niewystarczająco leczony. W czasie publikowania wytycznych i wdrażania zmian organizacyjnych, konieczne jest zebranie nowszych danych, w celu sprawdzenia wpływu podjętych działań na codzienną praktykę oraz określenia potrzeby ich poprawienia. To prospektywne, przekrojowe, obserwacyjne, wieloośrodkowe badanie praktyki postępowania zostało wykonane w latach 2004-2005 w 7 europejskich krajach. Badania przeprowadzono na oddziałach chirurgicznych w losowo wybranych szpitalach. Dane dotyczące praktyki postępowania w bólu pooperacyjnym po zabiegach chirurgicznych u dorosłych pacjentów zebrano anonimowo przy pomocy standaryzowanego kwestionariusza wielokrotnego wyboru. Spośród 1558 kwestionariuszowy uzyskanych z 746 europejskich szpitali, 59% było wypełnionych przez anestezjologów a 41% przez chirurgów. 34% respondentów stwierdziło, że w ich instytucjach nie prowadzi się regularnych wewnętrznych programów szkolenia zespołów w zakresie postępowania w przypadkach bólu pooperacyjnego; 48% respondentów wskazało, że pacjenci są przed operacją systematyczne informowani co do występowania bólu pooperacyjnego; szeroko stosowana jest zbilansowana analgezja po rozległych zabiegach operacyjnych i regularnie podawane są leki przeciwbólowe; 25% respondentów posługuje się na swoich oddziałach specyficznymi, pisemnie opracowanymi protokołami postępowania w bólu pooperacyjnym; 34% respondentów podaje, że ból nie jest oceniany, natomiast 44% podaje, że ilościowy wynik oceny bólu jest dokumentowany w kartach pacjentów. Ten największy dotąd wykonany przegląd potwierdza liczne zebrane dowody, że aktualne postępowanie w bólu pooperacyjnym nie jest optymalne i identyfikuje potrzeby ulepszenia postępowania na europejskich oddziałach chirurgicznych. Jednakże, szerokie stosowanie zbilansowanej analgezji i regularne podawanie środków przeciwbólowych, wskazują na zachodzące zmiany.

5

Non-opioid analgesics for the treatment of postoperative pain – the current opinion

88%

Przeklasa-Muszyńska A., Mayzner Zawadzka E., Krajnik M.

Ból

|

2010

|

vol. 11

|

issue 2

EN

Non-opioid analgesics play an important role in the treatment of postoperative pain. They can be used alone to relive postoperative pain of low to moderate intensity. They are also often used as a component of multimodal analgesia – usually combined with opioids. The use of non-opioid analgesics can reduce the dose of opioids in postoperative period, and thus the incidence of side effects associated with them. The non-opioid analgesics used in the postoperative period include: paracetamol, metamizol, and nonsteroidal anti-inflammatory drugs. Paracetamol is one of the often used non-opioid analgesic in postoperative pain treatment. Its popularity is connected with the fact, that this drug rarely cause side effects and can be used in intravenous route of administration, which is preferred to treat pain in the postoperative period. Another frequently used, effective in the treatment of acute pain, including post-operative pain, and available in intravenous form is metamizol. In the postoperative period the non-steroidal anti-inflammatory drugs are also used. The use of traditional (classical) non steroidal anti-inflammatory drugs should be very careful, because of the number of adverse events associated with their administration. The safer for the gastrointestinal tract activity profile have selective COX–2 inhibitors (coxibs), but intravenous preparations are not available in our country.

PL

Analgetyki nieopioidowe odgrywają znaczącą rolę w leczeniu bólu pooperacyjnego. W bólu o małym i umiarkowanym natężeniu mogą być stosowane samodzielnie. Są także często składową analgezji multimodalnej – łączone najczęściej z opioidami. Zastosowanie analgetyków nieopioidowych pozwala w tym przypadku zmniejszyć zużycie opioidów w okresie okołooperacyjnym, a tym samym częstość występowania objawów niepożądanych z nimi związanych. Do leków nieopioidowych stosowanych najczęściej w okresie okołooperacyjnym należą: paracetamol, metamizol i niesteroidowe leki przeciwzapalne. Często stosowanym okołooperacyjnie analgetkiem nieopioidowym jest paracetamol. Jego popularność wiąże się z tym, że rzadko powoduje objawy niepożądane, a także z możliwości stosowania drogi dożylnej, preferowanej w leczeniu bólu w okresie okołooperacyjnym. Innym często stosowanym preparatem dostępnym na naszym rynku w formie dożylnej jest metamizol, który jest skuteczny w leczeniu bólu ostrego, w tym również pooperacyjnego, dzięki dostępności formy dożylnej. W okresie okołooperacyjnym stosowane są także leki z grupy niesteroidowych przeciwzapalnych. Zastosowanie klasycznych preparatów powinno być jednak bardzo rozważne ze względu na wiele objawów niepożądanych związanych z ich podawaniem. Selektywne inhibitory COX–2 (koksyby) mają lepszy profil bezpieczeństwa w zakresie wpływu na przewód pokarmowy, jednak w naszym kraju nie są dostępne preparaty dożylne.

6

Continuous thoracic epidural anesthesia and lumbar spinal anesthesia in breast reconstruction surgery – a case report

75%

Krzęczko P., Chutkowski R., Malec-Milewska M., Molski M., Ulatowski Ł.

Ból

|

2012

|

vol. 13

|

issue 2

48

EN

Breast cancer is the most common cancer in women. The treatment is mastectomy with subsequent adjuvant therapy. Women after surgery feel mutilated not only physically but also mentally. Therefore the number of breast reconstruction procedures is rising. Free tissue flap breast reconstruction provides very good cosmetic results. These procedures take many hours, are extensive and very painful. This article presents a case report of a 49-year-old woman after right-sided mastectomy due to breast lobular cancer, who underwent right free flap breast reconstruction. The procedure was carried out under continuous thoracic epidural anesthesia and lumbar spinal anesthesia.

PL

Rak piersi jest najczęstszym nowotworem u kobiet. Podstawową metodą leczenia jest mastektomia i leczenie uzupełniające. Kobiety po tym zabiegu czują się okaleczone nie tylko fizycznie ale i psychicznie. Dlatego też coraz częściej wykonuje się zabiegi rekonstrukcji piersi. Bardzo dobre efekty kosmetyczne dają rekonstrukcje piersi wolnymi płatami. Operacje te trwają wiele godzin, są rozległe i bardzo bolesne. Przedstawiamy przypadek 49-letniej kobiety z rozpoznaniem: stan po prawostronnej mastektomii z powodu raka zrazikowego piersi. U pacjentki wykonano rekonstrukcję piersi prawej wolnym płatem. Zabieg został przeprowadzony w znieczuleniu zewnątrzoponowym ciągłym w odcinku piersiowym i znieczuleniu podpajęczynówkowym w odcinku lędźwiowym.

7

Early and late results of direct superior approach versus direct lateral approach in total hip arthroplasty – single-center, prospective study

75%

Markiewicz T., Bałonika A., Wójcik P., Buliński P., Chodór P., Kruczyński J.

Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska

|

2023

|

vol. 88

|

issue 3

99-102

PL

Wstęp. Endoprotezoplastyka stawu biodrowego jest uznaną metodą leczenia zaawansowanej koksartrozy. Tradycyjne dostępy operacyjne wiązały się z istotną traumatyzacją tkanek miękkich, co było powodem wprowadzenia nowych, mało inwazyjnych dostępów operacyjnych. Umożliwiają one szybki powrót do sprawności, zmniejszają ból pooperacyjny oraz niejednokrotnie wiążą się z mniejszym cięciem. Cel. Porównawcza analiza bólu pooperacyjnego i wyników odległych u pacjentów zakwalifikowanych do endoprotezoplastyki stawu biodrowego z wykorzystaniem dostępu bezpośredniego górnego (DSA) i bezpośredniego bocznego (DLA). Materiał i metody. Do badania rekrutowano kolejnych chorych zakwalifikowanych do endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Operacje wykonywane były przez doświadczonych ortopedów. Po operacji mierzono nasilenie bólu pooperacyjnego i zużycie leków przeciwbólowych. Po 18 miesiącach kontaktowano się z pacjentami w celu oceny jakości życia za pomocą kwestionariusza SF-36, nasilenia bólu (w skali NRS), satysfakcji oraz ewentualnych powikłań (zwichnięć, infekcji, złamań okołoprotezowych i operacji rewizyjnych). Do ostatecznej analizy włączono 52 chorych. Grupę A (27 osób) stanowili chorzy operowanie z dostępu DSA, natomiast grupę B chorzy operowani z dostępu DLA (25 osób). Wyniki. Nie zaobserwowano różnic w zakresie parametrów demograficznych, bólu przedoperacyjnego, wyników kwestionariusza Harris Hip Score czy SF-36. Wykazano istotne różnice w zakresie wczesnego bólu pooperacyjnego w pierwszych trzech dobach. Zapotrzebowanie na nieopioidowe leki przeciwbólowe nie różniło się między grupami, natomiast zużycie tramadolu było istotnie niższe w grupie A w I i II dobie. Po 18 miesiącach nie wykazano różnic między grupami w zakresie SF-36, satysfakcji oraz nasilenia bólu. Wnioski. Dostęp DSA wykazuje przewagę nad dostępem DLA w zakresie wczesnego bólu pooperacyjnego i zapotrzebowania na leki przeciwbólowe. Zastosowanie obu dostępów daje porównywalne, znakomite wyniki odległe.

EN

Introduction. Total hip arthroplasty (THA) is an established treatment for severe hip osteoarthritis (OA). Traditionally, surgical approaches involved extensive soft tissue damage. New, less invasive approaches were introduced, facilitating fast recovery, reducing postoperative pain and incision length. Aim. Comparative analysis of postoperative pain and long-term results in patients undergoing total hip arthroplasty (THA) utilizing direct superior approach (DSA) and direct lateral approach (DLA). Materials and methods. Sixty-one patients scheduled for primary THA were included in the study. THA was performed utilizing the approach chosen by experienced orthopedic surgeons. After the procedure, pain intensity and use of analgesics were recorded daily. Patients were contacted 18 months following surgery to collect data on SF-36 score, pain intensity and complications (dislocations, infections, periprosthetic fractures, and revision surgeries). Fifty-two patients were included in the final analysis. Group A (DSA) consisted of 27 patients, whereas group B (DLA) consisted of 25 patients. Results. There were no significant differences between groups in terms of demographic parameters, preoperative pain intensity, Harris Hip Score, and SF-36 score. Significant differences were observed in pain intensity during the first three days post-operation. The use of non-opioid analgesics did not differ; however, the use of tramadol was lower in group A on the 1st and 2nd day post-operation. No significant differences were found in SF-36 score and pain intensity after 18 months post-surgery. Conclusions. DSA approach in THA is superior in comparison with the direct lateral approach in terms of early postoperative pain intensity and use of analgesic drugs. Late results of both approaches are comparable.

8

Ból jako jeden z głównych problemów osób leczonych operacyjnie

63%

Budzyńska K.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2021

|

vol. 6

|

issue 2

33-45

EN

Admission. Pain is one of the most common feelings in a person's life. Properly conducted analgesic therapy is a fundamental right of the patient. Objective. The aim of the study was to assess the degree and type of pain experienced in adults treated surgically. Materials and methods. The paper uses the method of a diagnostic survey, thanks to which material for research was obtained. The research was carried out with the use of an own-made questionnaire, the VAS scale and the shortened version of the McGill questionnaire. Results. 100% of the study population experienced pain following surgery. The percentage data show that the patients currently most often experienced moderate pain – 45,0% and mild pain – 37,0%. 8,0% of patients described the pain as severe or absent. Very severe pain occurred in 2,0% of the respondents. The current pain ailments ranged from 0 to 9 points, averaging M = 4,28 points with SD = 0,216 points, and pain was most often assessed on a scale from 0 to 10 at the level of 5, as indicated by 21,0% of the respondents. Women significantly more often than men experienced pain during the last week measured with the McGill scale (p = 0,001). Sex also differentiated the intensity of the current pain (p = 0,012), which was significantly higher in women than in men. The sex of the respondents also differentiated the occurrence and intensity of sensory pain (p = 0,010), affective pain (p-0,004) and overall pain (p = 0,005) during the last week. It has also been shown that the day after surgery significantly differentiates the intensity of current pain on the McGill scale (p = 0,030) and VAS (p = 0,017). In both scales, this pain was more common in patients on the 2nd, 1st and 3rd day after surgery than in patients on the fourth and later days after surgery. Conclusions. The intensity of postoperative pain was determined by gender. Women significantly more often than men experience seven out of fifteen types of pain occurring during the last week. Pain is one of the main problems of people treated with surgery. It varies in severity and occurrence in patients who have undergone surgery. The current pain after surgery was usually moderate.

PL

Wstęp. Ból jest jednym z najczęstszych odczuć towarzyszących w życiu każdego człowieka. Właściwie prowadzona terapia przeciwbólowa jest podstawowym prawem pacjenta. Cel. Celem pracy była ocena stopnia i rodzaju odczuwanego bólu wśród osób dorosłych leczonych operacyjnie. Materiały i metody. W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, dzięki któremu pozyskano materiał do badań. Badania przeprowadzono za pomocą kwestionariusza ankiety własnego autorstwa, skali VAS oraz skróconej wersji kwestionariusza McGill. Wyniki. Wśród badanej populacji 100% odczuwało ból występujący po zabiegu operacyjnym. Z danych procentowych wynika, że pacjenci aktualnie odczuwali najczęściej ból umiarkowany - 45,0% i łagodny - 37,0%. Po 8,0% pacjentów określiło ból jako silny lub nie występujący. Ból bardzo silny występował u 2,0% badanych. Aktualne dolegliwości bólowe wynosiły od 0 do 9 pkt wynosząc średnio M=4,28 pkt przy SD=0,216 pkt, a ból najczęściej określany był w skali od 0 do 10 na poziomie 5, na co wskazało 21,0% ankietowanych. Kobiety istotnie częściej też niż mężczyźni odczuwały ból w ciągu ostatniego tygodnia mierzonego skalą McGill (p=0,001). Płeć różnicowała również nasilenie aktualnych dolegliwości bólowych (p=0,012), które były istotnie wyższe u kobiet niż u mężczyzn. Płeć badanych różnicowała także występowanie i nasilenie bólu sensorycznego (p=0,010), afektywnego (p-0,004) i całościowego (p=0,005) w ciągu ostatniego tygodnia. Wykazano także, że doba po zabiegu różnicuje istotnie nasilenie aktualnego bólu w skali McGill (p=0,030) i VAS (p=0,017). Ból ten w obu skalach częściej towarzyszył osobom w II, I i III dobie po zabiegu niż pacjentom w czwartym i dalszym dniu po zabiegu. Wnioski. Natężenie bólu pooperacyjnego w badanej pracy warunkowała płeć. Kobiety istotnie częściej niż mężczyźni odczuwają siedem z piętnastu rodzajów bólu występujących podczas ostatniego tygodnia. Wiek pacjentów po przebytej operacji różnicuje natomiast odczuwanie pięciu z piętnastu typów bólu. Ból stanowi jeden z głównych problemów osób leczonych operacyjnie. Różne jego nasilenie i występowanie obserwujemy u pacjentów po przebytym zabiegu operacyjnym. Aktualny ból po operacji miał najczęściej charakter umiarkowany.

9

Recommendations for acute post-operative pain management AD 2014

51%

Misiołek H., Cettler M., Woroń J., Wordliczek J., Dobrogowski J., Mayzner-Zawadzka E.

Ból

|

2014

|

vol. 15

|

issue 3

19-47

EN

On the initiative of the Polish Association of the Study of Pain, Polish Society of Anesthesiology and Intensive Therapy and community of anesthesiologists, a multidisciplinary working group composed of representatives of the above entities reviewed the most recent literature reports regarding acute post-operative pain management in adults and children and prepared recommendations outlined below. The reason of the need for updating the 2011 guidelines was to introduce the newest pain treatment strategy, i.e. multimodal therapy with special emphasis on the use of new drug formulations, another approach to known and commonly used anesthetics and manner of their administration. An attempt was made to adjust the organization of perioperative pain management to the currently recommended trends in safety management within the framework of the unfolding program “Hospital without pain”. The group supported the model of prognostication of post-operative pain developed by specialists in many surgical disciplines, and each model was expanded to include methods of pain management that are to be systematically updated to keep up with scientific progress. The updated guidelines are more “cautious” than the former ones in recommending the extradural techniques of pain control in favor of regional anesthesia with peripheral nerve blockade or the multimodal analgesia. The current recommendations, like the former guidelines, contain references to recent evidence-based medicine resources. Some of them rely on clinical experience and expert opinions but result only from single reports and require further studies. These are only suggestions which are not reflected in characteristics of each individual medicinal product, thus, they are used off label.

PL

Z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Badania Bólu, Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii oraz środowiska anestezjologów, multidyscyplinarna grupa robocza w składzie jak wyżej, dokonała przeglądu najnowszego piśmiennictwa z zakresu postępowania w ostrym bólu pooperacyjnym w przypadku osób dorosłych i dzieci i przygotowała poniższe zalecenia. Powodem aktualizacji wytycznych z 2011 roku była konieczność przybliżenia nowoczesnej strategii terapii multimodalnej, w zakresie stosowania nowych postaci leków, innego podejścia do znanych i powszechnie stosowanych analgetyków oraz sposobu ich podawania. Dokonano próby dostosowania organizacji przeciwbólowej opieki okołooperacyjnej do obowiązujących trendów w zakresie zarządzania bezpieczeństwem w ramach wciąż rozwijającego się programu Szpital bez bólu. Podtrzymano wypracowaną strategię modelu prognostyki bólu pooperacyjnego, wypracowaną w gronie wielu specjalistów z dyscyplin zabiegowych, którym to modelom przypisane zostały metody postępowania przeciwbólowego, aktualizowane w miarę postępu wiedzy.Zaktualizowane wytyczne są „ostrożniejsze” niż poprzednie w zalecaniu uśmierzania bólu drogą zewnątrzoponową, na rzecz regionalnych blokad obwodowych, bądź też metody multimodalnej. Aktualne zalecenia, wzorem poprzednich, zawierają cytowania prac z ostatnich lat, uwzględniając założenia medycyny opartej na dowodach. Niektóre z zaleceń oparte są na doświadczeniu klinicznym i opiniach ekspertów, a wynikają z pojedynczych doniesień i wymagają dalszych badań. Są to jedynie sugestie, nie mające odzwierciedlenia w treści charakterystyki każdego z produktów leczniczych, zatem stosowane off label.

Refine search results

A patient-based national survey on postoperative pain management in France reveals significant achievements and persistent challenges

The Acute Pain Service organization based on regional anaesthesia

Evaluation the effectiveness of the program „Hospital Without Pain” – own experience

Postoperative Analgesic THerapy Observational Survey (PATHOS): A practice pattern study in 7 Central/Southern European countries

Non-opioid analgesics for the treatment of postoperative pain – the current opinion

Continuous thoracic epidural anesthesia and lumbar spinal anesthesia in breast reconstruction surgery – a case report

Early and late results of direct superior approach versus direct lateral approach in total hip arthroplasty – single-center, prospective study

Ból jako jeden z głównych problemów osób leczonych operacyjnie

Recommendations for acute post-operative pain management AD 2014