Search results

1

Legal and ethical basics of pain management

100%

Krzyżak-Jankowicz M.

Ból

|

2011

|

vol. 12

|

issue 2

NZOZ „AMAVITA” sp. p. Wrocław, Polska

EN

Alleviate suffering and relive pain is the physician’s duty. The sources of this duty among others are: the Hippocratic oath and the code of medical ethics. The relief of pain is a classic example of the bioethical principle of beneficence. Undertreatment of pain contravenes the principle of nonmaleficence. Inadequate pain management contravenes the patient’s rights to autonomy. during the 29th General assembly of the World Medical Association in 1975, The Declaration of Tokyo was adopted. According to the Declaration of Tokyo, the doctor shall not participate in the practice of torture or other forms of cruel, inhuman or degrading procedures. Pain relief is a fundamental human right. Article 3 of the European Convention on Human Rights, prohibits torture and inhuman or degrading treatment or punishment. Such prohibition also contains the Constitution of the Republic of Poland. The pain relief results also from the patient’s rights. According to Law on the patient’s rights and the Representative of patient’s rights, the patient has the right to intimacy and respect of the dignity and to dying in dignity. Also the Law on Doctor’s and Dentist’s Profession, puts the duty of respect intimacy and the patient’s personal dignity on the doctor. The law on Doctor’s Profession underlines the duty of practicing the occupation according to the indications of current medical knowledge, accessible methods and means, according to the principles of the professional ethics and with the appropriate care. Before the planned medical intervention, the doctor has the duty to fully inform the patient. This information should contain the methods of the pain treatment.

PL

Obowiązkiem lekarza jest łagodzić cierpienie i ból. Źródłem tego obowiązku jest, między innymi, Przysięga Hipokratesa i Kodeks Etyki Lekarskiej. Łagodzenie bólu jest klasycznym przykładem bioetycznej zasady kierowania się dobrem chorego. Wszelkie nieprawidłowości w leczeniu bólu stanowią sprzeczności z zasadą nieszkodzenia (primum non nocere). Nieprawidłowe leczenie bólu narusza prawo pacjenta do samostanowienia. W 1975 roku, podczas 29-go światowego zgromadzenia lekarzy, przyjęto Deklarację Tokijską. Zgodnie z Deklaracją Tokijską, lekarzowi nie wolno uczestniczyć w torturowaniu lub w innych formach okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania. Prawo do ulgi w bólu jest podstawowym prawem człowieka. Artykuł 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, zakazuje stosowania tortur i innych form nieludzkiego, upokarzającego karania i traktowania. Zakaz taki zawiera także Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Prawo do ulgi w bólu wynika również z praw pacjenta. Zgodnie z Ustawą o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, pacjent ma prawo do intymności i poszanowania godności, oraz do umierania w spokoju i godności. Również Ustawa o Zawodzie Lekarza i Lekarza Dentysty, nakłada na lekarza obowiązek poszanowania intymności i godności osobistej chorego, dodatkowo podkreślając obowiązek wykonywania zawodu zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi metodami i środkami, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością. Przed planowanym zabiegiem lekarz ma obowiązek udzielenia choremu pełnej informacji. Informacja taka powinna zawierać plan zapobiegania i zwalczania dolegliwości bólowych.

2

Skuteczność ketoprofenu stosowanego miejscowo w postaci żelu

84%

Kwiatkowska B.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2013

|

vol. 9

|

issue 1

60-63

EN

Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are commonly used in the management of acute and chronic pain. Conditions treated in this way include rheumatic diseases, and particularly degenerative disease, which is the third most common chronic disease in the general population. Selection of a NSAID requires consideration of several factors, e.g. patient’s age, type of pain (acute or chronic), coexisting diseases and concomitant medication. The incidence of degenerative disease increases with age, reaching 50–60% in persons over 75. In this age group, a frequent occurrence are comorbidities and comedications, which may considerably limit or even preclude systemic administration of NSAIDs. These patients may require – as first-line agents – topically administered NSAIDs. Ketoprofen gel provides the strongest analgetic and anti-inflammatory effect and a favourable safety profile. As concentration of the active substance in the skin, cartilage and meniscus is high and low in blood serum, ketoprofen is also recommended in the treatment of trauma pain.

PL

Niesteroidowe leki przeciwzapalne są bardzo często stosowane w leczeniu bólu ostrego i przewlekłego. Wśród chorób, w których znajdują zastosowanie, wymienia się między innymi choroby reumatyczne, a szczególnie chorobę zwyrodnieniową, która jest trzecią co do częstości chorobą przewlekłą występującą w populacji ogólnej. Przy wyborze niesteroidowych leków przeciwzapalnych należy brać pod uwagę wiele czynników, takich jak wiek pacjenta, rodzaj choroby, rodzaj bólu (ostry, przewlekły), występowanie schorzeń współistniejących oraz leki przyjmowane przez chorego. Częstość choroby zwyrodnieniowej wzrasta z wiekiem – występuje ona u około 50–60% osób >75. roku życia. W tej grupie wiekowej często występują również inne schorzenia i przyjmowane są leki, które w istotny sposób mogą ograniczać lub uniemożliwiać stosowanie ogólne niesteroidowych leków przeciwzapalnych. U takich chorych zalecane są przede wszystkim – w pierwszej linii – niesteroidowe leki przeciwzapalne podawane miejscowo. Ketoprofen w żelu cechuje największa siła działania przeciwbólowego i przeciwzapalnego oraz duży profil bezpieczeństwa. Ponieważ stężenie tego leku w postaci żelu w skórze, chrząstce stawowej i łąkotce jest duże, a w surowicy krwi małe, ketoprofen jest również zalecany w bólach urazowych.

3

Recommendations for acute post-operative pain management AD 2014

67%

Misiołek H., Cettler M., Woroń J., Wordliczek J., Dobrogowski J., Mayzner-Zawadzka E.

Ból

|

2014

|

vol. 15

|

issue 3

19-47

EN

On the initiative of the Polish Association of the Study of Pain, Polish Society of Anesthesiology and Intensive Therapy and community of anesthesiologists, a multidisciplinary working group composed of representatives of the above entities reviewed the most recent literature reports regarding acute post-operative pain management in adults and children and prepared recommendations outlined below. The reason of the need for updating the 2011 guidelines was to introduce the newest pain treatment strategy, i.e. multimodal therapy with special emphasis on the use of new drug formulations, another approach to known and commonly used anesthetics and manner of their administration. An attempt was made to adjust the organization of perioperative pain management to the currently recommended trends in safety management within the framework of the unfolding program “Hospital without pain”. The group supported the model of prognostication of post-operative pain developed by specialists in many surgical disciplines, and each model was expanded to include methods of pain management that are to be systematically updated to keep up with scientific progress. The updated guidelines are more “cautious” than the former ones in recommending the extradural techniques of pain control in favor of regional anesthesia with peripheral nerve blockade or the multimodal analgesia. The current recommendations, like the former guidelines, contain references to recent evidence-based medicine resources. Some of them rely on clinical experience and expert opinions but result only from single reports and require further studies. These are only suggestions which are not reflected in characteristics of each individual medicinal product, thus, they are used off label.

PL

Z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Badania Bólu, Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii oraz środowiska anestezjologów, multidyscyplinarna grupa robocza w składzie jak wyżej, dokonała przeglądu najnowszego piśmiennictwa z zakresu postępowania w ostrym bólu pooperacyjnym w przypadku osób dorosłych i dzieci i przygotowała poniższe zalecenia. Powodem aktualizacji wytycznych z 2011 roku była konieczność przybliżenia nowoczesnej strategii terapii multimodalnej, w zakresie stosowania nowych postaci leków, innego podejścia do znanych i powszechnie stosowanych analgetyków oraz sposobu ich podawania. Dokonano próby dostosowania organizacji przeciwbólowej opieki okołooperacyjnej do obowiązujących trendów w zakresie zarządzania bezpieczeństwem w ramach wciąż rozwijającego się programu Szpital bez bólu. Podtrzymano wypracowaną strategię modelu prognostyki bólu pooperacyjnego, wypracowaną w gronie wielu specjalistów z dyscyplin zabiegowych, którym to modelom przypisane zostały metody postępowania przeciwbólowego, aktualizowane w miarę postępu wiedzy.Zaktualizowane wytyczne są „ostrożniejsze” niż poprzednie w zalecaniu uśmierzania bólu drogą zewnątrzoponową, na rzecz regionalnych blokad obwodowych, bądź też metody multimodalnej. Aktualne zalecenia, wzorem poprzednich, zawierają cytowania prac z ostatnich lat, uwzględniając założenia medycyny opartej na dowodach. Niektóre z zaleceń oparte są na doświadczeniu klinicznym i opiniach ekspertów, a wynikają z pojedynczych doniesień i wymagają dalszych badań. Są to jedynie sugestie, nie mające odzwierciedlenia w treści charakterystyki każdego z produktów leczniczych, zatem stosowane off label.

Refine search results

2 Ból

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 2014

1 2013

1 2011

1 Cettler M.

1 Dobrogowski J.

1 Krzyżak-Jankowicz M.

1 Kwiatkowska B.

1 Mayzner-Zawadzka E.

1 Misiołek H.

1 Wordliczek J.

1 Woroń J.

Legal and ethical basics of pain management

Skuteczność ketoprofenu stosowanego miejscowo w postaci żelu

Recommendations for acute post-operative pain management AD 2014