Search results

1

Wybrane parametry kliniczne i immunologiczne u chorych na pokrzywkę przewlekłą – analiza retrospektywna

100%

Szulc-Bagrowska J., Zaleska J., Zalewska-Janowska A., Kowalski M. L., Kurowski M.

|

vol. 27

|

issue 1

28-34

PL

Wprowadzenie: Wiele czynników etiologicznych powinno być branych pod uwagę podczas diagnostyki pacjentów cierpiących na przewlekłą pokrzywkę (CU) z uwzględnieniem stanu zapalnego o różnym podłożu, infekcji, a także reakcji autoimmunologicznych. Cel badania: Ocena obecności wybranych parametrów laboratoryjnych, takich jak: markery systemowych chorób autoimmunologicznych i chorób autoimmunologicznych tarczycy, całkowite stężenie immunoglobuliny E (tIgE), wybrane wskaźniki infekcji oraz zapalenia, u chorych z CU. Wartości parametrów laboratoryjnych analizowano w kontekście danych klinicznych oraz demograficznych. Materiały i metody: Analizowano dokumentację 413 pacjentów (111 mężczyzn) z rozpoznaniem pokrzywki, w wieku od 20 do 88 lat, diagnozowanych w Klinice Immunologii i Alergii UM w Łodzi w latach 2014-2018. Analizowano wyniki następujących badań laboratoryjnych: stężeń przeciwciał ANA, ANCA, RF, anty-CCP, anty-TG, anty-TPO, całkowitych IgE (tIgE), anty-HCV, anty-HbS, IgG przeciw Helicobacter pylori; wartości OB; stężenia białka C-reaktywnego (CRP). Wyniki: Badania, które były wykonywane najczęściej u chorych na pokrzywkę to: ANA - u 318 osób (55,97% dodatnich wyników); tIgE - u 244 (44,67% dodatnich wyników); OB - u 216 (34,26% dodatnich wyników); CRP - u 186 (18,26% dodatnich wyników); anty-TPO - u 180 (28,33% dodatnich wyników); anty-TG - u 175 (26,86% dodatnich wyników). Chorobę tarczycy potwierdzono u 17% pacjentów z podwyższonym anty-TG 29, oraz u 34,62% pacjentów z podwyższonym anty-TPO. Częstość podwyższonych stężeń ANA, anty-TPO oraz tIgE różniła się między kobietami a mężczyznami. W całej grupie obserwowano istotne korelacje pomiędzy OB a RF i anty-CCP, anty-TG a IgG przeciw Helicobacter pylori, liczbą współwystępujących chorób alergicznych/zapalnych a tIgE oraz między wiekiem a OB, IgG przeciw Helicobacter pylori, CRP i anty-CCP. Wnioski: U chorych na pokrzywkę przewlekłą często obserwuje się podwyższone stężenia autoprzeciwciał oraz surowiczych wykładników stanu zapalnego. Analiza odchyleń laboratoryjnych wymaga interpretacji w kontekście klinicznym. Z uwagi na dużą heterogenność przewlekłej pokrzywki wskazane są działania na rzecz ustanowienia standardów postępowania diagnostycznego w tej grupie pacjentów.

2

Cognitive functions and autoantibodies in patients with systemic lupus erythematosus

75%

Bogaczewicz A., Ząbek J., Sobów T., Robak E., Bogaczewicz J., Woźniacka A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2016

|

vol. 16

|

issue 2

81-85

EN

Introduction: Autoantibodies may occur in the course of various diseases. In the case of systemic lupus erythematosus the presence of specific autoantibodies is included in the classification criteria of the disease. The aim of the study was to investigate whether the presence of the serologic markers of systemic lupus erythematosus, i.e. anti-dsDNA, anti-Sm and anticardiolipin antibodies of the class IgM and IgG are linked with the results of neuropsychological tests evaluating selected cognitive functions in patients without overt neuropsychiatric lupus and without antiphospholipid syndrome. Material and methods: The study included 22 patients with systemic lupus erythematosus. For the assessment of anti-dsDNA, anti-Sm and anticardiolipin antibodies the immunoenzymatic method was used. For neuropsychological estimation of the selected cognitive functions the attention switching test and the choice reaction time were applied, in which the results are expressed as the average delay i.e. mean correct latency, using the computer-based Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery (CANTAB). Results: The results of attention switching test in patients with anti-Sm antibodies were lower, but not significantly different from those obtained by the patients without such antibodies: 75.0 (73.12–88.12) vs. 92.5 (85–95). Choice reaction time was significantly longer in patients with anti-Sm antibodies in comparison to the patients without anti- Sm antibodies: 614.9 (520.6–740.8) vs. 476.7 (396.6–540) (p = 0.01). No significant difference was demonstrated in the results of attention switching test and choice reaction time with regard to the presence of anti-dsDNA antibodies. The results of attention switching test and choice reaction time were not different between the groups of patients with and without anticardiolipin antibodies in the IgM and IgG class. Conclusions: Anti-Sm antibodies seem to contribute to the pathogenetic pathway involved in the deterioration of the results of the selected cognitive functions in systemic lupus erythematosus patients. The use of neuropsychological assessment as a screening procedure in systemic lupus erythematosus patients with anti-Sm antibodies appears to be reasonable.

PL

Wprowadzenie: Autoprzeciwciała mogą występować w przebiegu różnych chorób. W przypadku tocznia rumieniowatego układowego obecność określonych autoprzeciwciał stanowi jedno z kryteriów klasyfikacyjnych choroby. Celem pracy było wykazanie, czy obecność serologicznych markerów tocznia rumieniowatego układowego, tj. autoprzeciwciał anty-dsDNA, anty-Sm oraz przeciwciał antykardiolipinowych klasy IgM i IgG, jest związana z wynikami testów neuropsychologicznych, oceniających wybrane funkcje poznawcze u pacjentów bez objawów tocznia neuropsychiatrycznego i bez zespołu antyfosfolipidowego. Materiał i metody: Badaniem objęto 22 chorych na toczeń rumieniowaty układowy. W badaniu przeciwciał anty-dsDNA, anty-Sm i przeciwkardiolipinowych wykorzystano metodę immunoenzymatyczną. Do oceny neuropsychologicznej wybranych funkcji poznawczych użyto testu przełączania uwagi i czasu reakcji wyboru, w którym wyniki są wyrażone jako średnie opóźnienie; wykorzystano komputerowy zestaw Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery (CANTAB). Wyniki: Wyniki testu przełączania uwagi u pacjentów z przeciwciałami anty-Sm były niższe, ale nie różniły się znacząco od tych uzyskanych przez pacjentów bez tych przeciwciał: 75,0 (73,12–88,12) vs 92,5 (85–95). Czas reakcji wyboru był istotnie dłuższy u chorych na toczeń rumieniowaty układowy z przeciwciałami anty-Sm w porównaniu z pacjentami bez tych przeciwciał: 614,9 (520,6–740,8) vs 476,7 (396,6–540) (p = 0,01). Nie wykazano istotnej różnicy w wynikach testu przełączania uwagi i czasu reakcji wyboru w zależności od występowania przeciwciał anty-dsDNA i przeciwciał przeciwkardiolipinowych klasy M i G. Wnioski: Przeciwciała anty-Sm wydają się przyczyniać do łańcucha patogenetycznego związanego z pogorszeniem wyników wybranych funkcji poznawczych u chorych na toczeń rumieniowaty układowy. Uzasadnione wydaje się przesiewowe zastosowanie badania neuropsychologicznego u chorych na toczeń rumieniowaty układowy z występującymi przeciwciałami anty-Sm.

3

Skuteczność sterydoterapii w leczeniu limbicznego zapalenia mózgu o prawdopodobnie nieparanowotworowej etiologii – opis przypadku

63%

Gołąb-Janowska M., Korwin-Piotrowska T., Walecka A., Mak M., Nowacki P.

Aktualności Neurologiczne

|

2012

|

vol. 12

|

issue 3

176-181

EN

Limbic encephalitis (LE) was first described in the ‘60s as a clinical-pathological syndrome in adults. Non-infectious cases are usually a manifestation of paraneoplastic syndrome, related mostly to small-cell lung cancer. Infection-related LE is usually caused by herpes simplex virus (HSV). Non-paraneoplastic LE subtype (NPLE) accompanying autoimmune diseases with antibodies directed against cell membrane antigens were also described. Basing on clinical symptoms, MRI findings, absence of tumour and long-term follow-up, a still another group of NLPE patients without the abovementioned antibodies has been identified. Here, LE symptoms were not preceded by an acute infection. Temporal lobeepilepsy is a prominent symptom of this variant. NPLE is a potentially reversible LE variant. We report a 62-year-old man, with a two years’ history of memory loss, orientation and mood disorders and seizures. His brain MRI T2-weighted fluid-attenuated inversion recovery (FLAIR) scan revealed classic hyperintense foci within the temporal structures. He had no antibodies against onconeural antigens in serum. There was no evidence of a neoplasm. The entire clinical picture suggested a diagnosis of non-paraneoplastic limbic encephalitis. A course of steroids improved his clinical symptoms with significant resolution of radiological abnormalities. Lacking generally accepted diagnostic criteria of NPLE, we recommend a long-term follow-up with repeated neurological examination and oncological survey of patients presenting without evidence of a malignancy.

PL

Limbiczne zapalenie mózgu (limbic encephalitis, LE) zostało opisane po raz pierwszy w 1960 roku jako zespół kliniczno- -patologiczny występujący u osób dorosłych. Przypadki nieinfekcyjne mają zazwyczaj charakter zespołu paranowotworowego i są wiązane głównie z rakiem drobnokomórkowym płuc. Na tle infekcyjnym powodują wirusy opryszczki pospolitej. Opisano również związane z chorobami autoimmunologicznymi nieparanowotworowe warianty LE (non-paraneoplastic limbic encephalitis, NPLE), w których obserwuje się obecność przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom błony komórkowej. Ostatecznie na podstawie obrazu klinicznego, zmian w obrazie tomografii rezonansu magnetycznego (TRM), braku guza i długofalowej obserwacji chorych wyodrębniono grupę innych NPLE, w których nie stwierdza się wymienionych przeciwciał. Przypadki te nie były poprzedzone objawami ostrej infekcji gorączkowej, a wiodącym symptomem wariantu są skroniowe napady padaczkowe. Nieparanowotworowe warianty LE są przykładem potencjalnie odwracalnych wariantów LE. W artykule przedstawiono przypadek LE u 62-letniego mężczyzny, u którego w wieku 60 lat rozwinęły się postępujące zaburzenia pamięci, orientacji i nastroju oraz napady padaczkowe ogniskowe przechodzące w obustronny napad drgawkowy. Badanie TRM uwidoczniło w obrazach T2-zależnych i sekwencji FLAIR patologiczny wzrost intensywności sygnału przyśrodkowych części obu płatów skroniowych. W surowicy krwi nie stwierdzono przeciwciał onkoneuronalnych. Badania dodatkowe pozwoliły z wysokim prawdopodobieństwem wykluczyć obecność nowotworu. Rozpoznano NPLE, którego koncepcję wydaje się umacniać wyraźna poprawa funkcjonowania intelektualnego oraz regresja zmian w badaniu TRM po wdrożeniu sterydoterapii. Brak pewnych kryteriów rozpoznania NPLE nakazuje kilkuletnią katamnezę, obejmującą regularną kontrolę neurologiczną oraz nadzór onkologiczny pacjentów, u których wstępne badania w kierunku nowotworu wypadły ujemnie.

4

Poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego jako pierwsza manifestacja kliniczna tocznia rumieniowatego układowego – opis przypadku

63%

Pilchowska-Ujma E., Jurga S., Leśniak P., Wierzchołowski W., Kozubski W.

Aktualności Neurologiczne

|

2016

|

vol. 16

|

issue 2

104-108

EN

Acute transverse myelitis is a pathological condition leading to the damage of the spinal cord’s structures. It is also a rare manifestation of systemic lupus erythematosus affecting 1 to 2% of patients. It usually occurs shortly after the diagnosis is established, most often within the first five years of the disease. This article reports a 35-year-old man, with no history of any diseases, who suddenly had the following signs and symptoms: deterioration of mood, hyperhidrosis, headaches, thoracic-lumbar spine pain, sensory disorders around the torso, difficulties urinating and defecating. Magnetic resonance imaging of the spine revealed long-segment myelitis. In order to establish the aetiology of the disease, a number of laboratory and imaging examinations were performed. Based on the Systemic Lupus International Collaborating Clinics/American College of Rheumatology criteria – SLICC–ACR 2012, systemic lupus erythematosus was diagnosed. The patient was subjected to glucocorticosteroid pulse therapy without delay, and eventually improved satisfactorily. The reported case shows that transverse myelitis may be the first clinical manifestation of systemic lupus erythematosus. The authors have highlighted the necessity of an early diagnosis as well as establishing the disease’s aetiology and determining the risk of relapse, as all three affect prognosis.

PL

Ostre poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego to patologiczny stan, który prowadzi do uszkodzenia struktur rdzenia kręgowego. Jest to rzadka manifestacja tocznia rumieniowatego układowego, pojawiająca się u 1–2% chorych. Przeważnie występuje w krótkim czasie od ustalenia rozpoznania, zwykle w pierwszych pięciu latach trwania choroby. W artykule zaprezentowano przypadek 35-letniego mężczyzny, dotychczas zdrowego, u którego nagle wystąpiły: pogorszenie samopoczucia, zlewne poty, bóle głowy, bóle kręgosłupa w odcinku piersiowo-lędźwiowym, opasujące zaburzenia czucia na tułowiu oraz trudności w oddawaniu moczu i stolca. Rezonans magnetyczny kręgosłupa wykazał długoodcinkowe zapalenie rdzenia kręgowego. W celu ustalenia etiologii schorzenia przeprowadzono liczne badania laboratoryjne i obrazowe. Na podstawie kryteriów Systemic Lupus International Collaborating Clinics/American College of Rheumatology – SLICC–ACR 2012 rozpoznano toczeń rumieniowaty układowy. Niezwłocznie wdrożono leczenie pulsami glikokortykosteroidów i uzyskano satysfakcjonującą poprawę. Omawiany przypadek pokazuje, że poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego może być pierwszą manifestacją kliniczną tocznia rumieniowatego układowego. Autorzy zwracają uwagę na konieczność wczesnego rozpoznania, ustalenia etiologii schorzenia i określenia ryzyka nawrotu, gdyż wpływa to na rokowanie.

5

Wybrane zagadnienia dotyczące układu sercowo-naczyniowego u chorych na toczeń rumieniowaty układowy

63%

Hrycek A., Kolarczyk A., Konarski Ł., Matuszczyk A., Misztal K.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2013

|

vol. 67

|

issue 2

128-132

EN

Systemic lupus erythematosus (SLE) is an autoimmune disease, in which one of the causes of death is the occurrence of acute coronary syndromes. They are connected with a chronic inflammatory process in the vascular wall, which leads to accelerated development of atherosclerosis. In this work, the potential risk factors in the development of cardiovascular disease in SLE and the role of autoantibodies, which have a significant impact on the progression of inflammatory processes in vascular endothelium were discussed. The following antibodies involved in the initiation of the inflammatory process were described: anti-endothelial cell antibodies (anti-endothelial cel antibodies – AECA), anti-neutrophil cytoplasmic antibodies (anti-neutrophil cytoplasmic anti-bodies – ANCA), anti-phospholipid antibodies (anti-phospholipid autibodies – aPL), antibodies against double-stranded DNA (antibodies against double-stranded DNA – anti-dsDNA) and antibodies against histone proteins (anti-DNA-histone complex). The role of classical factors in the development of subclinical atherosclerosis were indicated. Particular attention was paid to specific factors which play the most important role in the pathogenesis of this disease: proinflammatory cytokines, autoantibodies and chronic glucocorticosteroid therapy. Additionally, the role of thromboembolic complications in the etiology of acute coronary events in patients with SLE was discussed. So far, primary and secondary prevention is not clear in patients with SLE. The special role of early diagnosis based on imaging studies in order to reduce the number of deaths due to cardiovascular complications in patients with SLE was highlighted.

PL

Toczeń rumieniowaty układowy (systemic lupus erythematosus – SLE) jest chorobą autoimmunizacyjną, w której jedną z przyczyn zgonów są ostre zespoły wieńcowe, powstające na podłożu przewlekłego procesu zapalnego w ścianie naczyń, prowadzącego do przyspieszonego rozwoju zmian miażdżycowych. W niniejszej pracy przedstawiono potencjalne czynniki ryzyka odgrywające znaczącą rolę w rozwoju chorób sercowo-naczyniowych w przebiegu SLE. Podkreślono rolę autoprzeciwciał, które w istotny sposób wpływają na progresję procesu zapalnego toczącego się w śródbłonku naczyń, w tym przeciwciał zaangażowanych w inicjację procesu zapalnego: przeciwciało skierowane przeciw komórka śródbłonka (anti-endothelial cel antibodies – AECA), przeciwciała przeciwko cytoplazmie neutrofilów (anti-neutrophil cytoplasmic antibodies – ANCA), przeciwciała antyfosfolipidowe (anti-phospholipid autibodies – aPl), przeciwciała przeciwko dwuniciowemu DNA (antibodies against double-stranded DNA – anti-dsDNA) oraz przeciwciała przeciwko białkom histonowym (anti-DNA histone complex). Wskazano również możliwą rolę czynników klasycznych i swoistych dla SLE w rozwoju subklinicznej postaci miażdżycy. Szczególną uwagę zwrócono na charakterystyczne, najważniejsze czynniki w patogenezie choroby, tj. cytokiny prozapalne, autoprzeciwciała i przewlekłą glikokortykosteroidoterapię. Dodatkowo poruszono rolę powikłań zakrzepowo-zatorowych w etiologii ostrych incydentów wieńcowych u pacjentów z SLE. Dotychczas nie określono jednoznacznych wytycznych dotyczących profilaktyki pierwotnej i wtórnej u chorych na SLE. W celu zmniejszenia odsetka zgonów z powodu powikłań sercowo-naczyniowych u pacjentów z SLE zwrócono uwagę na szczególną rolę wczesnej diagnostyki opartej na badaniach obrazowych.

Refine search results

Wybrane parametry kliniczne i immunologiczne u chorych na pokrzywkę przewlekłą – analiza retrospektywna

Cognitive functions and autoantibodies in patients with systemic lupus erythematosus

Skuteczność sterydoterapii w leczeniu limbicznego zapalenia mózgu o prawdopodobnie nieparanowotworowej etiologii – opis przypadku

Poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego jako pierwsza manifestacja kliniczna tocznia rumieniowatego układowego – opis przypadku

Wybrane zagadnienia dotyczące układu sercowo-naczyniowego u chorych na toczeń rumieniowaty układowy