Search results

Search:
in the keywords: autoaggression functions

Sort By:

Limit search:

Formy autoagresji i jej funkcje u adolescentów z rozpoznaniem zaburzeń psychicznych

100%

Sumiła A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

2006

vol. 6

issue 2

58-65

Aggressive and autoaggressive behaviours are often observed in the clinical work with adolescents. During adolescence the role of the supporting system (family) is decreased, whereas mental and biological changes may increase the stress vulnerability. The increasing emotional tension and inability to cope with problems typical of adolescence period make young people search for various methods of changing their situation. One of them may be autoaggressive behaviours. These fulfill special functions in adolescents’ lives. In literature we can find some data on the correlation between adolescents’ home situation (violence, low socioeconomic level, parents’ mental diseases, divorce, cultural impact) and autoaggressive behaviours. Aggressive behaviours were analysed in the clinical group (31 patients) and control group. The patients were hospitalised on the Adolescents Ward, Clinic of Developmental Psychiatry, Psychotic and Advanced Age Disorders, Medical University of Gdañsk, with the clinical diagnosis of eating disorders, depressive and anxiety disorders, behavioural and emotional disorders and paranoidal schizophrenia. Applied in the study were the Aggression Syndrome Psychological Inventory (ASPI) and the Buss-Durkee Hostility Inventory. The level of autoaggression differed significantly in the two groups. The S index (emotional and physical autoaggression) was significantly higher in the patients’ group. The obtained data confirmed the results from relevant literature, according to which autoaggressive behaviours constitute a strong regulatory mechanism in adolescents’ lives and may constitute one of psychopathological symptoms among psychiatrically hospitalised patients.

W pracy klinicznej z adolescentami często spotyka się zachowania agresywne i autoagresywne. W okresie dojrzewania zaznacza się mniejsza rola systemu wspierającego (rodzina), a zachodzące zmiany psychiczne i biologiczne mogą zwiększać podatność na stres. Narastające napięcie emocjonalne oraz niemożność radzenia sobie z problemami okresu dorastania powodują, że młody człowiek poszukuje różnych sposobów zmiany swojej sytuacji. Jednym z nich mogą być zachowania autoagresywne. Pełnią one szczególne funkcje w życiu dojrzewającego człowieka. W literaturze znajdujemy dane o związku pomiędzy sytuacją domową młodzieży (przemoc, niski poziom socjoekonomiczny, choroby psychiczne rodziców, rozwód, wpływy kulturowe) a zachowaniami autoagresywnymi. Przeanalizowano zachowania agresywne w grupie klinicznej (31 pacjentów) oraz kontrolnej. Pacjenci byli hospitalizowani na Pododdziale Młodzieżowym Kliniki Psychiatrii Rozwojowej, Zaburzeń Psychotycznych i Wieku Podeszłego AMG z rozpoznaniem klinicznym: zaburzenia odżywiania, zaburzenia depresyjno-lękowe, zaburzenia zachowania i emocji, schizofrenia paranoidalna. W badaniu wykorzystano Inwentarz Psychologiczny Syndromu Agresji (IPSA) oraz kwestionariusz „Nastroje i humory” (A. Buss i A. Durkee). Wynikiem różniącym się znacząco w obu grupach był poziom samoagresji. Wskaźnik S (samoagresja emocjonalna oraz fizyczna) był znacząco wyższy w grupie pacjentów. Uzyskane dane potwierdziły doniesienia z literatury przedmiotu, że zachowania autoagresywne stanowią silny mechanizm regulacji w życiu adolescenta i mogą stanowić jeden z objawów psychopatologicznych wśród pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie.

Refine search results

1 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

1 2006

1 Sumiła A.

Search results

Formy autoagresji i jej funkcje u adolescentów z rozpoznaniem zaburzeń psychicznych