Asthma is a heterogeneous disease characterized by chronic airway inflammation. It is defined by the history of respiratory symptoms such as wheeze, shortness of breath, chest tightness and cough that vary over time and in intensity, together with variable expiratory airflow limitation. This disease is a serious global health problem, especial-ly in developed countries. There exist many hypotheses which try to explain reason of asthma development. Epidemiologic studies sug-gest associations between dietary antioxidants and lipids, especially vegetable oils, and parameters of asthma. It has been hypothesized that decreasing antioxidant and vitamin D deficiency, and an excess of polyunsaturated fatty acids (PUFA) n -6 to n-3 contributes to the development of asthma and severity of its symptoms. It seems that the behavior of a proper diet can reduce the frequency and severity of asthma symptoms.
PL
Astma jest heterogenną chorobą, która charakteryzuje się przewlekłym zapaleniem dróg oddechowych i występowaniem takich objawów, jak świszczący oddech, duszność, uczucie ściskania w klatce piersiowej i kaszel, o zmiennej częstości i nasileniu. Zwiększona reaktywność dróg oddechowych prowadzi do utrudnionego i zmniejszonego przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Ograniczenie to jest spowodowane przez skurcz mięśni gładkich i obrzęk błony śluzowej oskrzeli, tworzenie czopów śluzowych. Z czasem dochodzi do przebudowy ściany oskrzeli. Choroba ta stanowi poważny, globalny problem zdrowotny, szczególnie w krajach rozwiniętych. Istnieje wiele hipotez próbujących wyjaśnić przyczyny rozwoju astmy. Badania epidemiologiczne wska-zują na istnienie związku pomiędzy zawartością w diecie antyoksydantów, tłuszczy, szczególnie roślinnych oraz sztucznych dodatków do żywności, a wystąpieniem objawów choroby oraz częstotliwością i intensywnością zaostrzeń. Niewystarczająca ilość antyoksydantów, niedobór witaminy D oraz nadmiar wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (PUFA) omega 6 w stosunku do omega 3 może przyczynić się do rozwoju astmy i nasilenia jej objawów. Wydaje się, że zachowanie odpowiedniej diety może zmniejszyć częstość i nasilenie objawów astmy.
Introduction: Asthma is one of the most frequent chronic disease worldwide. Its prevalence has grown rapidly over last years, however the differences between countries are significant. Aim: The purpose of this study was to assess the relation between the number of urgent asthma-related hospital admissions and air pollution in the Malopolska region. Material and methods: We used data collected in the frame of the project “Hospitalization” – the Polish Survey on Overall Hospital Morbidity in Poland. We analyzed hospital records for Malopolska region with primary cause of hospital admission defined as bronchial asthma or status asthmaticus (code J45.* or J46 according to ICD-10) for years 2005–2009. Air pollution data were collected from monitoring station in Malopolska. Poisson regression model was used to assess the impact of air pollution level on number of hospital admissions with adjustment for the daily mean of temperature. Results: During the years 2005–2009 overall 6942 urgent asthma-related hospital admissions were observed. The level of air pollution during this period was high, for example, mean daily PM10 air pollution level was higher than 50 μg/m3 for more than 30% of days in most monitoring settings. The highest PM10 level was observed to be more than 350 μg/m3. Out of the analyzed pollutant the most important predictor was found to be SO2 with RR41,039 (95%CI: 1,014–1,064) and PM10 with RR41,018 (95%CI: 1.008–1.029) for 10 μg/m3 increase of pollutant. We have also examined the effect of air pollution during the previous days on asthma hospitalizations. The effect of air pollution by sulfur dioxide on number of hospital admissions from asthma was also observed with RR41,051 (95%CI: 1,028–1,075) and by PM10 with RR41,016 (95%CI: 1,007–1,025) for a seven days delay. In our study we have also observed the relation between air pollution by NO2 in previous days and asthma-related hospital admissions. Conclusions: The number of asthma hospitalizations, especially those unplanned, probably because of exacerbation of asthma episodes can be reduced by lowering air pollution level.
PL
Wstęp: Astma oskrzelowa należy do najczęściej występujących chorób przewlekłych. Częstość astmy na świecie wzrasta bardzo szybko, jakkolwiek pomiędzy poszczególnymi państwami chorobowość różni się znacząco. Cel: Badania miały na celu ocenę zależności pomiędzy liczbą hospitalizacji w trybie nagłym z powodu astmy oskrzelowej a poziomem zanieczyszczenia powietrza w województwie małopolskim. Materiał i metody: W badaniu wykorzystano dane pochodzące z ogólnopolskiej bazy danych projektu „Hospitalizacja” – (Ogólnopolskie Badanie Chorobowości Szpitalnej Ogólnej). W niniejszym opracowaniu wykorzystano dane osób hospitalizowanych w latach 2005–2009 w województwie małopolskim, dla których zasadnicza przyczyna hospitalizacji określona została jako astma oskrzelowa lub stan astmatyczny (kody ICD-10: J45.* oraz J46). W analizie statystycznej wykorzystano wieloczynnikowy model regresji Poissona, aby ocenić wpływ poziomu zanieczyszczenia powietrza na liczbę hospitalizacji w trybie nagłym z powodu astmy. Wyniki: Ogółem w latach 2005–2009 w województwie małopolskim zanotowano 6942 przypadki hospitalizacji w trybie nagłym z powodu astmy oskrzelowej. Obserwowany poziom zanieczyszczenia powietrza w tym samym okresie był stosunkowo wysoki. Przykładowo dla zanieczyszczenia pyłem PM10 częstość przekroczeń dopuszczalnego dziennego poziomu zanieczyszczenia powietrza przekraczała w większości stacji 30% dni, przy czym najwyższe odnotowane wartości przekraczały wartość 350 μg/m3. Spośród analizowanych zanieczyszczeń powietrza najwyższą zależność liczby hospitalizacji zaobserwowano w stosunku do zanieczyszczenia SO2 (RW41,039; 95%CI: 1,014–1,064) oraz dla PM10 (RW41,018; 95%CI: 1,008– 1,029) dla wzrostu poziomu zanieczyszczenia o 10 μg/m3. Analizując długość okresu od wystąpienia wysokiego poziomu zanieczyszczenia najsilniejszą zależność zaobserwowano dla okresu siedmiu dni. Ryzyko hospitalizacji dla zanieczyszczenia dwutlenkiem siarki wynosiło RW41,051 (95%CI: 1,028–1,075), natomiast dla PM10 RW41,016 (95%PU: 1,007–1,025). W badaniach wykazano również istotne znaczenie poziomu zanieczyszczenia dwutlenkiem azotu w dniach poprzedzających hospitalizację. Wnioski: Liczbę hospitalizacji z powodu astmy oskrzelowej w znaczącym stopniu można wytłumaczyć zależnością od poziomu zanieczyszczenia powietrza.
Chronic inflammation in asthma is accompanied by the increased vascular network in airways. Increased neovascularization occurs due to higher tissue demands for the oxygen and nutrients and results from the increased activity of proangiogenic factors released by tissues in airways (bronchial epithelium, smooth muscle cells, fibroblasts) as well as the immune cells and Th2-derived cytokines. Enhanced recruitment of progenitor endothelial cells occurs in response to allergen exposition. Intensified vascular network in asthma facilitates inflammation and supports bronchial remodeling leading to irreversible structural changes. In the future, modulation of angiogenesis may become another way of asthma treatment.
PL
Przewlekłemu zapaleniu w przebiegu astmy oskrzelowej towarzyszy rozbudowa sieci naczyń krwionośnych w drogach oddechowych. Wzmożone procesy angiogenezy u chorych na astmę odzwierciedlają zwiększone zapotrzebowanie tkanek na tlen i substancje odżywcze i wynikają z nadmiernej aktywności licznych czynników proangiogennych uwalnianych zarówno przez tkanki budujące ścianę oskrzeli (nabłonek oddechowy, przerośnięte mięśnie gładkie, fibroblasty), jak również produkowane przez komórki immunologiczne i cytokiny typu Th2. W odpowiedzi na alergen dochodzi też do zwiększonej rekrutacji progenitorowych komórek śródbłonka naczyniowego do płuc. W efekcie rozbudowana sieć naczyń krwionośnych u chorych na astmę sprzyja podtrzymywaniu zapalenia i jest ważnym czynnikiem przebudowy dróg oddechowych prowadzącej do nieodwracalnych zmian strukturalnych. Oddziaływanie na angiogenezę może stać się w przyszłości kolejnym filarem leczenia astmy oskrzelowej.
INTRODUCTION: Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) and asthma are chronic respiratory diseases whose incidence is still increasing. With the aging of the population, an overlap both diseases is possible (asthma-COPD overlap syndrome – ACOS). The lack of relevant data in Poland justifies the study of recognition of that problem. The aim of the study was to assess the prevalence of comorbidities of asthma and COPD and recognize the frequency of ACOS in the Silesian Voivodeship, along with the total costs of hospitalization refunded by the National Health Fund (NHF). MATERIAL AND METHODS: A study was conducted on secondary epidemiological data obtained from NHF in the Silesian Voivodeship, in the period 2006–2010. We analysed the temporal variability of the standardized incidence rate of COPD and asthma in adults aged ≥ 19 years, and also we evaluated the structure of comorbidities. RESULTS: The incidence of asthma and COPD remains at a high level, 392.3 (2008)–469.6 (2007)/100 000 and 470.7 (2010)–656.9 (2007)/100 000 of the adult population respectively. Cardiovascular diseases, chronic and infectious respiratory diseases as well as metabolic diseases are major comorbidities. The coexistence of asthma and COPD is more frequent in older people and concerns 5% of patients. The average unit costs of hospital treatment for asthma and COPD were 588.22 EUR and 467.38 EUR respectively. CONCLUSIONS: The number of first-time COPD hospitalizations is twice higher than asthma. Hospitalization is associated with the necessity to treat comorbidities, most often cardiovascular diseases. The ACOS concerns 5% of patients. Although the unit cost of treating a patient with asthma is higher than in the case of COPD, the lower number of hospitalized persons leads to a two-fold lower annual cost of treating the disease in relation to COPD.
PL
WSTĘP: Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) i astma to przewlekłe choroby układu oddechowego, których częstość występowania rośnie. Wraz z wiekiem może dojść do nakładania się obydwu chorób (asthma-COPD overlap syndrome – ACOS). Brak stosownych danych w Polsce uzasadnia badanie sytuacji epidemiologicznej w tym zakresie. Celem pracy była ocena częstości występowania chorób współtowarzyszących astmie i POChP oraz oszacowanie możliwości nakładania się obydwu chorób w woj. śląskim wraz z oceną kosztów leczenia szpitalnego w ramach środków Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ). MATERIAŁ I METODY: W badaniu przeanalizowano wtórne dane epidemiologiczne dotyczące rejestrowanych przez NFZ świadczeń medycznych w woj. śląskim w latach 2006–2010. Oceniono czasowe zróżnicowanie standaryzowanych współczynników opisujących liczbę nowych zachorowań na POChP oraz astmę wśród osób dorosłych (wiek ≥ 19 lat) oraz przeanalizowano strukturę chorób współistniejących. WYNIKI: Liczba nowych zachorowań na astmę i POChP utrzymywała się na wysokim poziomie, odpowiednio od 392,3 (2008 r.) do 469,6 (2007 r.)/100 000 i od 470,7 (2010 r.) do 656,9 (2007 r.)/100 000 dorosłych mieszkańców. Spośród chorób współistniejących dominowały choroby układu sercowo-naczyniowego, przewlekłe i infekcyjne choroby układu oddechowego oraz choroby metaboliczne. Astma i POChP częściej współwystępowały u osób starszych, co zostało potwierdzone u 5% chorych. Średni jednostkowy koszt leczenia szpitalnego astmy i POChP wynosił odpowiednio 2533,63 PLN i 2013,15 PLN. WNIOSKI: Liczba pierwszorazowych hospitalizacji z powodu POChP jest 2-krotnie większa niż z powodu astmy. Hospitalizacja pacjentów wiąże się z koniecznością leczenia chorób współistniejących, najczęściej chorób sercowo-naczyniowych. Zespół ACOS dotyczył 5% chorych. Chociaż jednostkowy koszt leczenia pacjenta z astmą jest większy niż chorego z POChP, to mniejsza liczba hospitalizowanych przekłada się na 2-krotnie mniejszy roczny koszt leczenia choroby w stosunku do kosztu leczenia POChP.
Asthma has similar prevalence in all age groups. In elderly patients asthma is often undiagnosed, wrongly diagnosed and/or undertreated. Treatment of elderly patients is troublesome because of comorbidities, more frequent cognitive limitations, greater burden of disease and pathophysiological process of aging. In the age of personalized medicine physicians use phenotypes to improve diagnostics and develop individual treatment. In the paper we discuss phenotypes of asthma in the elderly patients. Asthma can be differentiated to age (childhood asthma, adult asthma and elderly asthma) or the age of asthma onset (early and late asthma onset). Also, there is a classification based on the dominant inflammatory cells (eosinophilic asthma, neutrophilic asthma). Other phenotypes are connected with different comorbidities (obesity asthma phenotype, COPD, neuropsychiatric disorders). We describe classification methods including cluster analysis and point out the most important similarities within the groups.
PL
Astma występuje z podobną częstością w każdej grupie wiekowej. U osób starszych astma jest zbyt rzadko rozpoznawana lub błędnie rozpoznawana i niedostatecznie leczona. Leczenie starszych pacjentów jest często utrudnione przez współchorobowość, częstsze ograniczenia funkcji poznawczych, większe obciążenie chorobą oraz zmiany patofizjologiczne związane z wiekiem. W dobie medycyny spersonalizowanej lekarze wykorzystują podział fenotypowy dla ułatwienia diagnozowania i doboru właściwego sposobu leczenia. Często stosuje się podziały w zależności od aktualnego wieku pacjenta (astma dziecięca, dorosłych i osób starszych) lub wieku wystąpienia choroby (astma o wczesnym i późnym początku). Wśród osób starszych spotyka się podział związany z dominującymi komórkami zapalnymi, wyróżnia się astmę eozynofilową i neutrofilową. Często uwzględnia się problem współwystępowania otyłości i zaburzeń neuropsychiatrycznych u starszych pacjentów z astmą. W artykule przedstawiono najczęstsze metody klasyfikacji pacjentów z astmą oskrzelową, w tym metodę klastrową. Przedstawiono najważniejsze publikacje i opisane w nich cechy charakterystyczne dla każdej grupy
Podrodzina wirusów oddechowych Coronavirinae obejmuje siedem ludzkich szczepów koronawirusów (HCoV, human coronavirus), które wywołują łagodne przeziębienia (HCoV-229E, HCoV-NL63, HCoV-OC43, HCoV-HKU1) oraz ostre zapalenie płuc prowadzące często do niewydolności oddechowej, a nawet śmierci (MERS-CoV, SARS- CoV, SARS-CoV2). Ciężkie infekcje indukują silną reakcję zapalną, nasilaną przez adaptacyjny układ odpornościowy. Cztery główne szczepy koronawirusów wykorzystują metalopeptydazy powierzchniowe, jako białka receptorowe, za pośrednictwem których wnikają do komórki docelowej. Receptory wejścia dla poszczególnych koronawirusów to aminopeptydaza N (AP-N), dipeptydylopeptydaza 4 (DPP4) oraz konwertaza angiotensyny 2 (ACE2) odpowiednio dla HCoV-229E, MERS-CoV, SARS-CoV i SARS-CoV2. Ponadto pełnią one szereg fizjologicznych funkcji m.in w regulacji układu krwionośnego czy odpornościowego. U ludzi ulegają wysokiej ekspresji powierzchniowej w różnych tkankach i narządach (jelita, nerki, serce, płuca). Dodatkowo na modulację ekspresji receptorów koronawirusowych mają wpływ różne cytokiny, chemokiny oraz inne białka, a także komórki immunokompetentne. Celem pracy jest wyjaśnienie biologicznej roli białek receptorowych w regulacji układów fizjologicznych człowieka, wpływ elementów/mechanizmów układu odpornościowego, a także potencjalny wpływ glikokortykosteroidów i swoistej immunoterapii alergenowej stosowanych w leczeniu astmy i alergii na podatność na infekcję koronawirusami.
Wstęp: CRS jest złożoną, układową chorobą dotyczącą ponad 10% populacji. Rozróżniamy dwa główne jej fenotypy: CRSwNP i CRSsNP. W populacji kaukaskiej obserwuje się markery stanu zapalnego typowe dla profilu Th1 u chorych z CRSsNP, natomiast markery profilu Th2 i Th17 u osób z CRSwNP. Zapalenie Th2 widoczne jest w fenotypie CRSwNP ze współistniejącą alergią, astmą i nadwrażliwością na NLPZ. Cele: Celem pracy była ocena, na podstawie własnego materiału, czy alergia, astma lub nadwrażliwość na NLPZ jest czynnikiem ryzyka rozwoju określonego fenotypu CRS. Podjęto również próbę zbadania wpływu wymienionych chorób współistniejących na zaawansowanie stanu zapalnego w zatokach oraz rozległość ESS. Metody: W latach 2006–2015 przeprowadzono ESS u 2217 pacjentów z różnym fenotypem CRS. Analizie poddano grupę chorych obciążonych: alergią, astmą oskrzelową i nadwrażliwością na NLPZ. Wyniki: Na podstawie regresji logistycznej stwierdzono, że wśród chorób współistniejących tylko astma (p < 0,0001) i nadwrażliwość na NLPZ (p = 0,0007) znacząco oddziałują na występowanie fenotypu z polipami, podczas gdy wpływ alergii jest statystycznie nieistotny (p = 0,1909). Zależność między rodzajem ESS a fenotypem CRS jest istotna statystycznie (p < 0,0001). Wnioski: Astma oskrzelowa i nadwrażliwość na NLPZ, w odróżnieniu od alergii, mają statystycznie istotny wpływ na występowanie fenotypu CRSwNP. Oddziaływanie alergii, astmy i nadwrażliwości na fenotyp zaobserwowano w grupie pacjentów poddanych najrozleglejszej operacji (ESS 4).
Overweight and obesit, as well as allergies, represent a growing problem in all developed countries. An interesting issue is the impact of these health problems on one another. At present, a characteristic phenotype of asthma associated with obesity is distinguished. There is plenty of evidence that weight loss results in improved bronchial asthma control. What is more, weight gain can aggravate the course of asthma. Adipose tissue is immunologically active, which may be an important factor in the development of allergies. It is known that allergic inflammation is promoted by some cytokines and interleukins. Weight gain results in an increase of levels of Il-6, leptin, TNF-alpha. Il-6 and leptin influence the decrease in T-regs activity. The relationship between asthma and obesity is evident, but does diet affect the development of other atopic diseases? In this article we attempt to answer this question based on the latest publications.
PL
Nadwaga i otyłość, podobnie jak alergia, stanowią coraz większy problem w krajach rozwiniętych. Interesującym zagadnieniem jest wpływ tych problemów zdrowotnych na siebie nawzajem. Obecnie wyodrębnia się charakterystyczny fenotyp astmy związanej z otyłością. Istnieje szereg dowodów, że utrata masy ciała powoduje poprawę kontroli astmy oskrzelowej w tym fenotypie astmy. Co więcej przyrost masy ciała pogarsza przebieg astmy. Tkanka tłuszczowa jest immunologicznie czynna, przez co wydaje się, że może mieć istotne znaczenie w rozwoju alergii. Wiadomo, że proces zapalny o charakterze alergicznym jest promowany przez niektóre cytokiny i interleukiny. Wzrost masy ciała powoduje wzrost poziomu krążącej Il 6, leptyny, TNF-alfa. Il-6 i leptyna wpływają na spadek aktywności limfocytów T regulatorowych (T regs). Związek pomiędzy astmą oskrzelową a otyłością jest ewidentny, jednak czy dieta wywiera wpływ na rozwój innych chorób atopowych? W pracy podjęto próbę odpowiedzi na to pytanie w oparciu o najnowsze publikacje.
Zanieczyszczenie powietrza ma potwierdzony w wielu badaniach negatywny wpływ na zdrowie i jest powodem kilkudziesięciu tysięcy zgonów rocznie w Polsce. Jego źródła to m.in. zanieczyszczenia emitowane wraz ze spalinami z silników pojazdów i ogrzewanie gospodarstw domowych niskiej jakości węglem lub śmieciami. Powoduje to uwalnianie do atmosfery substancji takich jak pył zawieszony PM10 i PM2,5, tlenki azotu, tlenki siarki, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA), tlenek węgla. Według obecnej wiedzy zanieczyszczenia powietrza są powodem częstszych wizyt u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej oraz przyjęć do Szpitalnych Oddziałów Ratunkowych ze względu na choroby układu oddechowego i krwionośnego, zwiększonego przyjmowania leków, nieobecności w szkole, pracy oraz zwiększonej ogólnej umieralności. Długotrwałe narażenie może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem zaostrzonego przebiegu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), zachorowania na raka płuc, astmę, nowotwory okolicy głowy i szyi.
EN
Numerous studies have confirmed negative impact of air pollution on the health leading to dozens of deaths a year in Poland. Its sources include traffic-related emissions, inadequate heating of households and coal boilers.This results in the release into the atmosphere of substances such as particulate matter PM10 and PM2.5, nitrogen oxides, sulfur oxides, polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs), carbon monoxide. Referring to current knowledge, air pollution is responsible for more frequent visits to a primary care physicians and admissions to the Hospital Emergency departments, due to diseases of the respiratory and circulatory system, increased intake of medicines, absence from school or work and increased overall mortality. Polluted air is a proven risk factor for the development and exacerbation of respiratory diseases. Long-term exposure may be associated with an increased risk for development of lung cancer, asthma, cancer of the head and neck, breast, bladder or urinary tract, and aggravation of chronic obstructive lung disease (COPD).
Wstęp: Terapia wodą mineralną wzbogaconą w radon 222, charakteryzująca się bezpiecznym poziomem radioaktywności, stosowana jest w leczeniu zaburzeń reumatycznych, a jej skuteczność została już potwierdzona w kilku badaniach klinicznych. Terapia chorób zapalnych górnych i dolnych dróg oddechowych wodami radonowymi funkcjonuje w wielu ośrodkach dysponujących gorącymi źródłami, a do chwili obecnej nie powstał przegląd dotyczący ich zastosowania. Metody: Dokonano przeglądu systematycznego w bazach danych PubMed i Scopus w odniesieniu do badań klinicznych opublikowanych w ciągu ostatnich 20 lat, w których porównywano obiektywne parametry czynności górnego i dolnego odcinka dróg oddechowych, przed i po leczeniu inhalacyjnym wodą wzbogaconą radonem. Wyniki: Znaleziono cztery prospektywne badania: jedno badanie dotyczące leczenia astmy oskrzelowej, jedno badanie kontrolowane placebo dotyczące przewlekłego zapalenia zatok przynosowych, jedno badanie odnoszące się do stanów zapalnych górnych dróg oddechowych z niedrożnością nosa oraz jedno badanie kliniczno-kontrolne dotyczące alergicznego nieżytu nosa. Pacjenci byli leczeni za pomocą inhalacji przez nos wody wzbogaconej w radon przez okres od 12 do 28 dni oraz oceniani na początku badania i po zakończeniu terapii. Po 2 tygodniach leczenia zmniejszyły się wartości oporów dróg nosowych, zwiększyły się wartości przepływów, poprawił się klirens śluzowo-rzęskowy, zwiększył się stosunek liczby komórek rzęskowych do śluzowych, wzrosła wartość procentowa FEV1 u pacjentów z astmą. Wnioski: Terapia inhalacyjna wodą termalną wzbogaconą w radon prowadzi do istotnej poprawy obiektywnych wskaźników funkcji nosa w alergicznym nieżycie nosa i przewlekłym zapaleniu nosa i zatok przynosowych oraz zmniejsza obturację płuc w astmie.
Mastocytosis is a group of rare diseases characterized by excessive growth of mast cells in skin, mucous membranes, bone marrow, liver, spleen, lymph nodes. Signs and symptoms result mostly from mast cells mediators, like histamine and prostaglandins, and mast cells or-gan infiltration.In this article we describe based on the available literature uncommon manifestations of mast cell disorder. Pulmonary and cardiovascular localization of mastocytosis is extremely rare and in most instances have not been substantiated with pathologic confirmation. Kounis syndrome is a coronary hypersensitivity disorder known also as syndro-me of allergic angina or allergic myocardial infarction in the course of an allergic, hypersensitivity, anaphylactic, and anaphylactoid reaction. Takotsubo cardiomyopathy is a syndrome characterized by transient regional systolic and diastolic dysfunction of the left ventricle leading to a variety of wall motion abnormalities. The pulmonary involment in mastocytosis is demonstrated by asthma-like bronchial hyperreactivity or intrapulmonary nodules
PL
Mastocytoza jest rzadką chorobą mieloproliferacyjną związaną z roz-rostem mastocytów oraz ich gromadzeniem w narządach takich jak skóra, błony śluzowe, szpik, wątroba, śledziona, węzły chłonne i inne. Mnogość objawów związana jest z naciekaniem przez mastocyty różnych narządów, także z uwalnianiem przez nie mediatorów takich jak histamina i prostaglandyny.Artykuł jest przeglądem piśmiennictwa dotyczącego rzadkich manifestacji chorób komórek tucznych. Płucna i sercowo-naczyniowa lokalizacja mastocytozy jest bardzo rzadka. Wiele przypadków nie ma potwierdzenia histopatologicznego. Zespół Kounisa jest współwystępowaniem ostrych zespołów wieńcowych obejmujących skurcz naczyń wieńcowych, ostry zawał mięśnia sercowego i zakrzepicę w stencie w przebiegu reakcji alergicznej, nadwrażliwości lub reakcji anafilaktoidalnej. Kardiomiopatia Takotsubo jest przejściową lokalną dysfunkcją skurczową i rozkurczową lewej komory. Zajęcie płuc w przebiegu mastocytozy objawia się najczęściej nadwrażliwością oskrzeli podobnie jak w przebiegu astmy i obecnością drobnych guzków w tkance płucnej.
Wstęp: Terapia wodą mineralną wzbogaconą w radon 222, charakteryzująca się bezpiecznym poziomem radioaktywności, stosowana jest w leczeniu zaburzeń reumatycznych, a jej skuteczność została już potwierdzona w kilku badaniach klinicznych. Terapia chorób zapalnych górnych i dolnych dróg oddechowych wodami radonowymi funkcjonuje w wielu ośrodkach dysponujących gorącymi źródłami, a do chwili obecnej nie powstał przegląd dotyczący ich zastosowania. Metody: Dokonano przeglądu systematycznego w bazach danych PubMed i Scopus w odniesieniu do badań klinicznych opublikowanych w ciągu ostatnich 20 lat, w których porównywano obiektywne parametry czynności górnego i dolnego odcinka dróg oddechowych, przed i po leczeniu inhalacyjnym wodą wzbogaconą radonem. Wyniki: Znaleziono cztery prospektywne badania: jedno badanie dotyczące leczenia astmy oskrzelowej, jedno badanie kontrolowane placebo dotyczące przewlekłego zapalenia zatok przynosowych, jedno badanie odnoszące się do stanów zapalnych górnych dróg oddechowych z niedrożnością nosa oraz jedno badanie kliniczno-kontrolne dotyczące alergicznego nieżytu nosa. Pacjenci byli leczeni za pomocą inhalacji przez nos wody wzbogaconej w radon przez okres od 12 do 28 dni oraz oceniani na początku badania i po zakończeniu terapii. Po 2 tygodniach leczenia zmniejszyły się wartości oporów dróg nosowych, zwiększyły się wartości przepływów, poprawił się klirens śluzowo-rzęskowy, zwiększył się stosunek liczby komórek rzęskowych do śluzowych, wzrosła wartość procentowa FEV1 u pacjentów z astmą. Wnioski: Terapia inhalacyjna wodą termalną wzbogaconą w radon prowadzi do istotnej poprawy obiektywnych wskaźników funkcji nosa w alergicznym nieżycie nosa i przewlekłym zapaleniu nosa i zatok przynosowych oraz zmniejsza obturację płuc w astmie.
Wstęp: CRS jest złożoną, układową chorobą dotyczącą ponad 10% populacji. Rozróżniamy dwa główne jej fenotypy: CRSwNP i CRSsNP. W populacji kaukaskiej obserwuje się markery stanu zapalnego typowe dla profilu Th1 u chorych z CRSsNP, natomiast markery profilu Th2 i Th17 u osób z CRSwNP. Zapalenie Th2 widoczne jest w fenotypie CRSwNP ze współistniejącą alergią, astmą i nadwrażliwością na NLPZ. Cele: Celem pracy była ocena, na podstawie własnego materiału, czy alergia, astma lub nadwrażliwość na NLPZ jest czynnikiem ryzyka rozwoju określonego fenotypu CRS. Podjęto również próbę zbadania wpływu wymienionych chorób współistniejących na zaawansowanie stanu zapalnego w zatokach oraz rozległość ESS. Metody: W latach 2006–2015 przeprowadzono ESS u 2217 pacjentów z różnym fenotypem CRS. Analizie poddano grupę chorych obciążonych: alergią, astmą oskrzelową i nadwrażliwością na NLPZ. Wyniki: Na podstawie regresji logistycznej stwierdzono, że wśród chorób współistniejących tylko astma (p < 0,0001) i nadwrażliwość na NLPZ (p = 0,0007) znacząco oddziałują na występowanie fenotypu z polipami, podczas gdy wpływ alergii jest statystycznie nieistotny (p = 0,1909). Zależność między rodzajem ESS a fenotypem CRS jest istotna statystycznie (p < 0,0001). Wnioski: Astma oskrzelowa i nadwrażliwość na NLPZ, w odróżnieniu od alergii, mają statystycznie istotny wpływ na występowanie fenotypu CRSwNP. Oddziaływanie alergii, astmy i nadwrażliwości na fenotyp zaobserwowano w grupie pacjentów poddanych najrozleglejszej operacji (ESS 4).
Przewlekły kaszel występuje u 4–10% dorosłych, wpływając negatywnie na ich jakość życia. Może on być objawem wielu chorób, a w większości przypadków jego leczenie powinno mieć charakter przyczynowy. Najczęstszym powodem przewlekłego kaszlu jest przewlekłe zapalenie oskrzeli związane z paleniem papierosów, natomiast wśród osób niepalących są to: choroby górnych dróg oddechowych, choroba refluksowa i astma. Pomimo starannej diagnostyki i prób terapii, u 5–10% chorych z przewlekłym kaszlem nie udaje się uzyskać zmniejszenia jego nasilenia. W takiej sytuacji rozpoznaje się kaszel trudny do leczenia, a jego zmniejszenie można uzyskać stosując rehabilitację logopedyczną lub leki neuromodulujące.
Asthma is the most frequent chronic respiratory tract disease at children. The rate of its appearance in Poland is 8.6% among children. Its inflammatory basis is a cause that any even non-specific factor inducing inflammatory changes in respiratory tract can lead to asthma exacerbation. Children suspected of asthma or with already established diagnosis are frequent patients of pediatricians and family doctors. But once set diagnosis doesn’t exempt the doctor of vigilance and individual approach to every asthmatic patient. In the article we present a case of a patient with asthma exacerbation that was caused by foreign body set in bronchial tree. History of foreign body aspiration was initially negative. Despite of intensive treatment response to it was inadequate. In addition asymmetry of auscultatory pulmonary signs and characteristics of chest x-ray led to deepening and widening of the diagnosis. The foreign body was found in the bronchial tree and its removal allowed to gain control over asthma and to prevent further forced treatment and its complication. Relapsing course of asthma and its chronic character make doctor lose his or her vigilance. Consecutive exacerbations are treated routinely especially if the response is satisfactory. On the other side, negative history of foreign body aspiration and its heterogeneous and non-specific course causes to misleading diagnoses. Furthermore antiasthmatic treatment can temporary mute the symptoms and suggests asthma the leading cause of the condition. Unrecognized foreign body leads to serious and irreversible repercussions, which are a consequence of leaving it in the organism as well as inappropriate harmful treatment of other overdiagnosed states.
PL
Astma jest najczęstszą przewlekłą chorobą układu oddechowego u dzieci. Częstość jej występowania w Polsce wśród populacji dziecięcej wynosi 8,6%. To choroba o podłożu zapalnym i każdy, nawet niespecyficzny bodziec prowokujący zmiany zapalne w układzie oddechowym, może przyczyniać się do jej zaostrzeń. Dzieci, zarówno z podejrzeniem astmy, jak i z już ustalonym rozpoznaniem, są częstymi pacjentami pediatry i lekarza rodzinnego. Postawiona diagnoza astmy nie zwalnia lekarza z czujności i indywidualnego rozważenia każdego przypadku. W artykule przedstawiono przypadek pacjenta z zaostrzeniem astmy, które wywołane było aspiracją ciała obcego do drzewa oskrzelowego. Początkowo wywiad w kierunku ciała obcego był negatywny. Pomimo intensywnego leczenia nie uzyskiwano zadowalającej odpowiedzi. Asymetria objawów osłuchowych nad płucami oraz obraz radiologiczny klatki piersiowej skłoniły do pogłębienia wywiadu oraz diagnostyki. Wykrycie ciała obcego i jego usunięcie pozwoliło na uzyskanie kontroli astmy i zapobiegło powikłaniom wynikającym z intensywnego leczenia dziecka. Nawrotowość przebiegu astmy i jej przewlekły charakter sprawiają, że lekarz kolejne zaostrzenia traktuje rutynowo, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z dobrą reakcją na leczenie. Z drugiej strony często negatywny wywiad oraz różnorodność i niespecyficzność objawów związanych z aspiracją ciała obcego prowadzą do błędnej diagnozy. Dodatkowo leczenie przeciwastmatyczne może powodować czasowe złagodzenie objawów związanych z aspiracją ciała obcego i sugerować astmę jako pierwotną przyczynę choroby. Nierozpoznanie ciała obcego prowadzi do poważnych i nieodwracalnych następstw, które są konsekwencją zarówno pozostawania ciała obcego w drogach oddechowych, jak i konieczności stosowania intensywnego leczenia, np. glikokortykosteroidów systemowych czy wielokrotnej antybiotykoterapii.
This review assesses the evidence regarding the use asthma-treatment with combination long-acting β2-agonist (LAβA) and inhaled corticosteroid (ICS). The first line-treatment in asthma is inhaled corticosteroid. The integral part of asthma management is β2-agonist, which present the strongest bronchodilators. Currently, two long-acting β2-agonist – salmeterol and formoterol are widely available. Recently several clinical studies have proved that LAβAs in combination with ICS are effective and safe option in asthma management. GINA guidelines recommend the addition of LAβAs to a low and medium dose ICS, when low doses of ICS do not allow to achieve control of asthma symptoms. From some clinical trials we have knowledge that LAβAs given in combination with ICS demonstrate that addition LAβAs is more beneficial in control asthma symptoms than doubling dose of ICS. Asthma is a chronic inflammatory disease of the airways with their hyperresponsiveness. The clinical course of asthma is usually different in different patients and even in the same subject. In normal clinical practice, a maintenance dose of ICS appropriate to the severity of the patient’s asthma of either combination of ICS and LAâA is administered twice daily, and a separate â2-agonist (SAâA – short acting â2-agonist) is used as needed to relieve asthma symptoms. Recently a new model of combination of ICS budesonide and LAâA (formoterol) in one inhaler has been proposed. This model is called SMART (Single Maintenance and Reliever Therapy). In this treatment concept combination budesonide/formoterol in one inhaler is used for both maintenance and as-needed therapy for symptoms relief, without a separate rescue medication. Several clinical trials have shown that SMART method reduced the risk of severe exacerbations and was well tolerated. This method has a beneficial role in patients who remain symptomatic despite treatment with combination maintenance therapy.
PL
Dokonany w tym artykule przegląd badań ocenia dowody dotyczące leczenia astmy kombinacją wziewnych glikokortykosteroidów (wGKS) i długo działających β2-agonistów (LAβA). Za leki pierwszego wyboru w astmie uznaje się wGKS. Integralną częścią leczenia astmy są β2-agoniści, najsilniejsze leki rozszerzające oskrzela. Obecnie dostępne są dwa leki z grupy długo działających β2-agonistów – formoterol i salmeterol. W kilku badaniach klinicznych udowodniono, że kombinacja wGKS i LAβA stanowi skuteczną i bezpieczną opcję w leczeniu astmy. Raporty GINA zalecają dodanie LAβA do małych i średnich dawek wGKS, co pozwala na uzyskanie kontroli astmy. Także z badań klinicznych uzyskaliśmy wiedzę, że kombinacja wGKS i LAβA daje większe korzyści w kontroli objawów astmy niż dwukrotnie większa dawka wGKS. Astma jest przewlekłą chorobą zapalną z rozwojem nadreaktywności oskrzeli. Przebieg kliniczny astmy jest zazwyczaj inny u różnych chorych, a nawet u tej samej osoby. W praktyce klinicznej choremu zaleca się podawanie stałych dawek wGKS, odpowiednich do stopnia ciężkości astmy, lub kombinacji wGKS i LAβA dwa razy dziennie i dodatkowo krótko działającego β2-agonisty „według potrzeby” (lub „na żądanie”) dla złagodzenia objawów astmy. Ostatnio wprowadzono nowy model stosowania kombinacji wGKS i LAβA (budezonid/formoterol) – tzw. SMART (Single Maintenance and Reliever Therapy). Jest to połączenie leków według koncepcji SMART stosowane zarówno w leczeniu przewlekłym dwa razy dziennie, jak i „według potrzeby” dla złagodzenia objawów bez dodatkowego stosowania leków tylko przynoszących ulgę. Badania kliniczne wykazały, że metoda SMART zmniejsza ryzyko ostrych zaostrzeń i jest dobrze tolerowana. Metoda ta ma korzystne działanie u pacjentów, u których utrzymują się objawy astmy pomimo leczenia kombinacją leków stosowanych tylko w leczeniu przewlekłym.
Allergy constitutes an important problem in today’s world. Atopy, excessive IgE antibodies genetically determined production predisposition is usual basis for allergy. Atopic dermatitis, asthma, allergic rhinitis, allergic conjunctivitis, enteral allergy’s and nettle-rashes are the most common allergic diseases of child development age. Genetic factors, viral infections and environmental factors have proven influence in development of atopic diseases. Recently there is large interest in vitamin D3 (cholecalciferol) role in development of atopic diseases. Oral forms of vitamin D3 and its active metabolites and synthetic analogs are traditionally used to regulate calcium-phosphoric homeostasis. Vitamin D is typical inactive biologically prohormone created in skin tissues from steroid precursor. Two degrees of enzymatic hydroxylation (in liver and in kidneys) are needed to form main hormonally active form. 1.25(OH)2D is the most biologically active hormone. 25(OH)D and 1.25(OH)2D are marked in diagnostic goals. Large populations research point out strict correlation with long lasting vitamin D deficiency and metabolic disorders. Cholecalciferol serum deficiency increases autoimmune and infectious diseases risks. Vitamin D receptor (VDR) cholecalciferol stimulation is responsible for its actions exceeding mineral management. Children atopic diseases risk and low vitamin D pregnant women uptake correlation has been suggested. Recent researches show that cholecalciferol is autoimmune diseases immunoprotective factor, it limits Th1 immunological response and moves it into Th2 response domination. According to same quoted publications it appears that proper vitamin D supplementation can decrease risks of atopic and autoimmune diseases. There are also data suggesting increase of excidence of allergic diseases in case of excessive vitamin D supplementation.
PL
Alergia stanowi istotny problem w dzisiejszym świecie. Często jej podłożem jest atopia, czyli uwarunkowana genetycznie predyspozycja do nadmiernej produkcji przeciwciał klasy IgE. Do najczęstszych chorób alergicznych wieku rozwojowego należą: atopowe zapalenie skóry, astma, alergiczny nieżyt nosa, alergiczny nieżyt spojówek, alergie pokarmowe i pokrzywki. Udowodniony wpływ na rozwój chorób atopowych mają czynniki genetyczne, zakażenia wirusowe oraz czynniki środowiskowe. Ostatnio duże zainteresowanie wzbudza rola niedoboru witaminy D (cholekalcyferolu) w rozwoju tego rodzaju schorzeń. Witamina D oraz jej aktywne metabolity i syntetyczne analogi są tradycyjnie stosowane w postaci preparatów doustnych w celu regulowania homeostazy wapniowo-fosforanowej. Witamina D, wytwarzana w skórze z prekursora steroidowego, jest nieaktywnym biologicznie prohormonem. W organizmie ulega dwustopniowej enzymatycznej hydroksylacji (w wątrobie i nerkach) do utworzenia głównej aktywnej formy hormonalnej. Biologicznie najwyższą aktywność wykazuje metabolit 1,25(OH)2D. W celach diagnostycznych oznacza się stężenie 25(OH)D i 1,25(OH)2D. Badania wykonane na dużych populacjach wskazują na ścisłą korelację pomiędzy długotrwałym niedoborem witaminy D a zaburzeniami metabolicznymi. Niedobór cholekalcyferolu w surowicy zwiększa ryzyko rozwoju choroby o podłożu autoimmunologicznym lub infekcyjnym. Jego działanie, wykraczające poza gospodarkę mineralną, wynika z pobudzenia pozanerkowego receptora dla witaminy D (VDR). Sugeruje się związek między spożyciem witaminy D przez kobiety w ciąży a ryzykiem wystąpienia chorób atopowych u ich dzieci. W świetle ostatnich badań cholekalcyferol jest czynnikiem immunoprotekcyjnym w chorobach autoimmunologicznych, ogranicza odpowiedź immunologiczną typu Th1 i przesuwa ją w stronę dominacji odpowiedzi typu Th2. Z niektórych przytoczonych publikacji wynika, że właściwa suplementacja witaminy D może zmniejszać ryzyko wystąpienia chorób o podłożu atopowym i autoimmunologicznym. Są również dane sugerujące wzrost ryzyka rozwoju chorób alergicznych w wyniku nadmiernej podaży witaminy D.
INTRODUCTION The signifi cance of epidemiological data on infant asthma justifi es its treatment as priority in the public health fi eld. It is therefore essential to conduct preventive actions on the basis of inexpensive and eff ective tools identifying children with this illness. The main aim of the study is to show an example of a method that serves to develop a screening questionnaire for infant asthma. MATERIAL AND METHODS The epidemiological screening study carried out in 2003 concerning a group of 6420 children was the source of information to develop a short questionnaire. The accuracy of simple and complex symptoms in the respiratory system was estimated. Moreover the Youden indicator was calculated. Asthma diagnosed by a doctor and declared in the questionnaire was recognized as the optimum. By selecting questions of the highest sensitivity and the Youden index, the screening questionnaire was prepared. RESULTS The accuracy analysis of simple symptoms indicated that the highest sensitivity appeared in the case of the whistling breath symptom ever occurring and asthmatic or spastic infl ammation of the bronchi ever recognized by a doctor. The highest values of the Youden index concerned the whistling breath symptom ever appearing, attacks of stuffi ness ever occurring and whistling breath in the last 12 months and diagnosis of ever occurring asthmatic or spastic infl ammation of the bronchi. The accuracy analysis of complex symptoms indicated that the highest sensitivity and values of the Youden index were noted for the combination of joined symptoms of whistling breath, attacks of stuffi ness and cough. Simultaneously these symptoms were used to develop the new questionnaire. CONCLUSIONS The results of the accuracy analysis of questions on respiratory system symptoms are well correlated with the results of other similar analyses performed in the frame of many epidemiological studies. The estimation of accuracy of questions concerning symptoms in the respiratory system is the right method used to choose appropriate questions for a screening questionnaire.
PL
WSTĘP Wymowa danych epidemiologicznych dotyczących astmy wieku dziecięcego uzasadnia traktowanie jej jako priorytetowego problemu zdrowia publicznego. Istotne jest zatem prowadzenie działań profilaktycznych, opartych na tanich i skutecznych narzędziach identyfikujących dzieci z tą chorobą. Celem badania jest wskazanie przykładowej metody opracowania kwestionariusza przesiewowego astmy wieku dziecięcego. MATERIAŁ I METODY Epidemiologiczne badanie przekrojowe, przeprowadzone w 2003 r. w grupie 6420 dzieci w wieku 6–16 lat, stanowiło punkt wyjścia do opracowania krótkiego kwestionariusza. Oceniona została trafność prostych i złożonych objawów ze strony układu oddechowego, obliczono także wskaźnik Youdena. Za tzw. złoty standard przyjęto rozpoznanie astmy oskrzelowej przez lekarza, deklarowanej w kwestionariuszu. Na podstawie typowania pytań o największej czułości i wskaźniku Youdena opracowano kwestionariusz przesiewowy. WYNIKI W analizie trafności prostych objawów największą czułością (86,8%) charakteryzował się objaw świszczącego oddechu występującego kiedykolwiek, a także rozpoznanie kiedykolwiek przez lekarza astmatycznego lub spastycznego zapalenia oskrzeli (73,9%). Największe wartości wskaźnika Youdena dotyczyły objawu świszczącego oddechu występującego kiedykolwiek (0,71), napadów duszności występujących kiedykolwiek (0,60) oraz świszczącego oddechu w ostatnich 12 miesiącach (0,49) i rozpoznania kiedykolwiek przez lekarza astmatycznego lub spastycznego zapalenia oskrzeli (0,49). W analizie trafności złożonych objawów wysoką czułością i wartościami wskaźnika Youdena odznaczały się kombinacje połączonych objawów świszczącego oddechu, napadów duszności i objawów kaszlu. Równocześnie objawy te zostały zakwalifikowane do opracowania nowego kwestionariusza. WNIOSKI Wyniki analizy trafności pytań o objawy ze strony układu oddechowego dobrze korespondują z wynikami podobnych analiz prowadzonych w wielu badaniach epidemiologicznych. Ocena trafności pytań dotyczących objawów ze strony układu oddechowego jest dobrą metodą typowania pytań do kwestionariusza przesiewowego.
Allergy is an excessive specific immunological response to external factors that leads to pathological symptoms. In 1963 Coombs and Gell introduced the classification of four types of allergic reactions: immediate – type I, antibody-mediated cytotoxic reactions – type II, immune complex-mediated reactions – type III, and delayed type hypersensitivity (cell-mediated immune memory response) – type IV. In recent years incidence rate of allergybased diseases of children has been observed. It is believed that by 2015 every second child will be allergic. The findings of ECAP study (Epidemiology of Allergic Diseases in Poland) indicate that food allergy affects ca 13% of children at 6-7 years of age and 11% of children of 13-14 years of age, atopic dermatitis (AD) affects 9% of children in both age groups, allergic rhinitis – 24% of children of 6-7 years of age and 30% children of 13-14 years of age, asthma – ca 11% of children in both age groups. Food and inhalant allergens trigger most allergic symptoms of children. Allergies occur much more rarely after insects stings, administration of medicines or contact allergens. In infants and very young children food allergens with GI tract and skin symptoms prevail. At later age inhalant allergens prevail and they cause symptoms of allergic rhinitis and asthma. Inhalant allergens can be divided into two groups: outdoor (pollen, mould) and indoor (dust mite, mould, animals, cockroaches).
PL
Alergia jest to nadmierna, swoista odpowiedź immunologiczna na czynniki zewnętrzne, która prowadzi do wystąpienia objawów chorobowych. W 1963 roku Coombs i Gell wprowadzili klasyfikację czterech typów reakcji alergicznej: reakcja typu natychmiastowego – typ I, reakcja typu cytotoksycznego – typ II, reakcja typu kompleksów immunologicznych – typ III, reakcja typu komórkowego – typ IV. W ostatnich latach obserwuje się zwiększenie zachorowalności na choroby o podłożu alergicznym u dzieci. Uważa się, że do 2015 roku co drugie dziecko będzie miało objawy alergii. W przeprowadzonych w latach 2006-2008 badaniach ECAP (Epidemiologia Chorób Alergicznych w Polsce) stwierdzono, że alergia pokarmowa występuje u około 13% dzieci w wieku 6-7 lat i 11% dzieci w wieku 13-14 lat, atopowe zapalenie skóry (AZS) – u około 9% dzieci w obu grupach wiekowych, alergiczny nieżyt nosa (ANN) – u 24% dzieci w wieku 6-7 lat i 30% dzieci w wieku 13-14 lat, a astma – u około 11% dzieci w obu grupach wiekowych. Do czynników wywołujących objawy alergiczne u dzieci należą przede wszystkim alergeny wziewne i pokarmowe. Znacznie rzadziej objawy alergii występują po ukąszeniach przez owady, po stosowanych lekach czy też po alergenach kontaktowych. W okresie niemowlęcym oraz wczesnodziecięcym dominują alergeny pokarmowe wywołujące objawy ze strony przewodu pokarmowego oraz skóry, w późniejszym wieku – alergeny wziewne, które są odpowiedzialne za wystąpienie objawów alergicznego nieżytu nosa oraz astmy. Wyróżnia się dwie grupy alergenów wziewnych: alergeny zewnątrzdomowe (pyłki roślin, zarodniki grzybów) oraz wewnątrzdomowe (roztocza kurzu domowego, zarodniki grzybów, sierści zwierząt, alergeny karaluchów).
During the recent years there is a rise in prevalence of asthma and other allergic diseases. Simultaneously the number of overweight patients with increased value of body mass index (BMI) rises. It seems that although pathomechanisms of asthma and obesity are different, there is a common pathogenic link in development of these diseases. The influences of environmental, dietary, genetic and infectious factors are taken under consideration. Most epidemiological surveys confirm connection between overweight, obesity and risk of asthma at children and adults. The influence of high birth weight and higher gains of body mass during the first year of life is frequently highlighted. In contrast the risk of allergic rhinitis and allergic conjunctivitis is in negative correlation with body mass. No relation is observed between obesity and allergic dermatitis prevalence. Adipose tissue as an endocrinous organ produces number of cytokines, hormones, and growth factors. It is a source of proinflammatory factors such as: IL-6, TNF-a, TGF-b, leptin, resistin. Adipocytes produce leptin which level stays in positive correlation with adipose tissue mass. Leptin can exacerbate inflammatory process and probably plays an important role in development of lungs. Higher serum level of leptin is considered as a prognostic factor of asthma evolution. Adiponectin has anti-inflammatory abilities and its level is decreased in obesity. There is a negative correlation between concentration of adiponectin and BMI. Also resistin, aP2 protein, and female sex hormones take part in development of asthma in obese patients. Influence of genetic factors is still not well known. Since now there were isolated four chromosomic regions, which had connection with higher susceptibility for both: obesity and asthma. Protective effects have dietary factors such as antioxidants and microelements. Obesity deteriorates course of the asthma, exacerbates its symptoms and coexists with other diseases such as obturative sleep apnoea or oesophageal reflux. In coexistence of obesity and asthma, apart from pharmacological treatment of patients, reduction of body mass should be strongly recommended.
PL
W ostatnich latach wzrosła zachorowalność na astmę i inne choroby alergiczne. Jednocześnie obserwuje się zwiększenie liczby pacjentów z nadmierną masą ciała i podwyższoną wartością wskaźnika wagowo-wzrostowego (BMI). Wydaje się, że mimo odmiennego patomechanizmu astmy i otyłości istnieje wspólne ogniwo patogenetyczne rozwoju tych chorób. Bierze się pod uwagę rolę czynników środowiskowych, dietetycznych, genetycznych i infekcyjnych. Wyniki większości badań epidemiologicznych potwierdzają związek nadwagi i otyłości z ryzykiem wystąpienia astmy zarówno u osób dorosłych, jak i u dzieci. Podkreśla się rolę wysokiej urodzeniowej masy ciała i większych przyrostów masy ciała w pierwszym roku życia. Natomiast występowanie alergicznego nieżytu nosa i alergicznego zapalenia spojówek koreluje ujemnie z masą ciała. Nie obserwowano związku otyłości z częstością występowania atopowego zapalenia skóry. Tkanka tłuszczowa jako narząd endokrynny produkuje dużo różnych cytokin, hormonów, czynników wzrostu. Jest źródłem czynników proza-palnych, między innymi IL-6, TNF-a, TGF-β, leptyny, rezystyny. Leptyna jest produkowana przez adipocyty, jej stężenie koreluje z masą tkanki tłuszczowej, może ona intensyfikować zapalenie oraz odgrywać ważną rolę w rozwoju płuc. Podwyższone stężenie leptyny w surowicy jest uważane za czynnik prognostyczny rozwoju astmy. Adiponektyna ma właściwości przeciwzapalne, jej stężenie maleje w otyłości i koreluje ujemnie ze wskaźnikiem BMI. W rozwoju astmy u osób otyłych biorą również udział rezystyna, eotaksyna, białko aP2 oraz żeńskie hormony płciowe. Rola czynników genetycznych nie jest do końca poznana. Dotychczas wyodrębniono 4 regiony chromosomalne związane ze zwiększoną podatnością na zachorowanie na astmę i otyłość. Efekt ochronny mają czynniki dietetyczne, takie jak antyoksydanty i mikroelementy. Otyłość pogarsza przebieg astmy, intensyfikuje jej objawy, często współistnieje z innymi chorobami, takimi jak obturacyjny bezdech podczas snu czy choroba refluksowa przełyku. W leczeniu chorego z otyłością i astmą należy oprócz leczenia farmakologicznego zalecić również postępowanie mające na celu redukcję masy ciała.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.