Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 14

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  arterial hypertension
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Background: The vast majority of pain dysfunctions of the cervical spine is underlain by prolonged overload and one effective therapy is traction. The aim of this study is to assess the influence of cervical spine traction on changes in heart rate and arterial blood pressure in people with arterial hypertension and normotension. Material/Methods: The study involved a total of 168 patients, in whom chronic cervical spine pain syndrome of low intensity, with no radiation of symptoms and with no significant functional limitations occurred. The subjects were intentionally allocated into a group with arterial hypertension and a group with normotension. Results: The analysis of the obtained results showed that cervical spine traction does not strain the cardiovascular system. In the group of subjects with arterial hypertension, a linear value reduction of all the heart hemodynamic parameters measured in the successive trials was observed. The most significant difference between the initial and final test was observed in patients, in whom the traction procedure was only simulated. Conclusions: Cervical spine traction performed according to D. Saunders’ method does not constitute any threat to patients with arterial hypertension.
EN
Aim: Arterial hypertension leads to progressive cardiovascular dysfunction and heart failure. The aim of the study was to assess exercise capacity in hypertensives with the use of a cardiopulmonary exercise test, impedance cardiography and 6-minute walk test with special emphasis on haemodynamic response to exercise workload. Methods: 114 patients (53.5% women, 55.7 ± 9.1 years) were evaluated for reported symptoms, N-terminal pro-B-type natriuretic peptide (NTproBNP) levels, echocardiographic parameters and exercise capacity with 6-minute walk test, cardiopulmonary exercise test and haemodynamic parameters (by means of impedance cardiography). Results: 50% of patients had reported symptoms of impaired exercise tolerance, mostly dyspnoea on exertion (37.7%). NTproBNP levels exceeded 125 pg/mL in 19.3% of patients. Left ventricular diastolic dysfunction was found in 8.8% and heart failure was diagnosed in 6.2% of patients. A wide range of peak oxygen uptake (peak VO2) and 6-minute walk test distance was observed: 19.4 ± 5.2 mL/min/kg and 526.7 ± 112.0 m, respectively. A major proportion of patients demonstrated decreased exercise capacity parameters: 56.1% achieving peak VO2 < 22 mL/min/m2; 45.9% achieving peak VO2 < 80% of the predictive value; 37.3% achieving 6-minute walk test distance shorter than the predicted values. The impedance cardiography recorded at peak exercise: heart rate 147.2 ± 22.4 bpm, stroke volume 110.2 ± 21.8 mL, cardiac output 15.9 ± 4.2 L/min, peak systemic vascular resistance 587.4 ± 168.0 dyn.s/cm5. Conclusions: Although a very small proportion of patients with uncomplicated arterial hypertension meet the criteria for being diagnosed with heart failure, the symptoms of impaired exercise tolerance as well as abnormal results of objective exercise capacity assessments are quite common in these patients.
PL
Cel: Nadciśnienie tętnicze prowadzi do postępującej dysfunkcji układu krążenia i niewydolności serca. Celem pracy była ocena wydolności fizycznej chorych z nadciśnieniem tętniczym z wykorzystaniem sercowo-płucnego testu wysiłkowego, wysiłkowej kardiografii impedancyjnej oraz 6-minutowego testu marszowego, ze szczególnym uwzględnieniem odpowiedzi hemodynamicznej na obciążenie wysiłkiem. Metody: 114 chorych (53,5% kobiet, wiek 55,7 ± 9,1 roku) oceniono pod względem zgłaszanych objawów, stężenia N-końcowego propeptydu natriuretycznego typu B (N-terminal pro-B-type natriuretic peptide, NTproBNP), wykładników echokardiograficznych oraz wydolności fizycznej za pomocą 6-minutowego testu marszowego i sercowo-płucnego testu wysiłkowego, a także parametrów hemodynamicznych za pomocą wysiłkowej kardiografii impedancyjnej. Wyniki: W badanej grupie 50% osób zgłaszało obniżenie tolerancji wysiłku, w tym 37,7% duszność wysiłkową. U 19,3% chorych stężenie NTproBNP przekroczyło wartość 125 pg/ml. Dysfunkcję rozkurczową stwierdzono u 8,8% z nich, ale kryteria rozpoznania niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową spełniło jedynie 6,2%. Obserwowano szeroki zakres szczytowego pochłaniania tlenu (peak VO2) i dystansu 6-minutowego testu marszowego, odpowiednio 19,4 ± 5,2 ml/min/kg i 526,7 ± 112,0 m. Wysoki odsetek badanych prezentował obniżone parametry wydolności fizycznej: 56,1% osiągnęło peak VO2 < 22 ml/min/m2, a 45,9% – peak VO2 < 80% wartości predykcyjnej; 37,3% badanych nie osiągnęło należnej wartości dystansu 6-minutowego testu marszowego. W wysiłkowej kardiografii impedancyjnej zarejestrowano na szczycie wysiłku: częstość rytmu serca 147,2 ± 22,4/min, objętość wyrzutową 110,2 ± 21,8 ml, pojemność minutową 15,9 ± 4,2 l/min, opór obwodowy 587,4 ± 168,0 dyn.s/cm5. Wnioski: Objawy obniżonej tolerancji wysiłku i nieprawidłowe wyniki obiektywnej oceny wydolności fizycznej u pacjentów z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym są częste, chociaż niewielki odsetek tych chorych spełnia kryteria diagnostyczne niewydolności serca.
EN
Adrenal tumours incidentally found in patients with arterial hypertension pose a severe clinical problem when no endocrine hyperactivity is confirmed and their features in diagnostic imaging do not suggest malignancy.The aim of the study was to evaluate the clinical consequences of unilateral adrenalectomy in a long term follow up period for patients that have adrenal tumours without confirmed endocrine hyperactivity.Material and methods. We evaluated the clinical consequences of unilateral adrenalectomy in a long term follow up of 48 hypertensive patients with a unilateral adrenal tumour lacking biochemical confirmation of adrenal hyperactivity. The mean duration of hypertension was 87 months; observation time ranged from 6 to 62 months.Results. Normalisation of blood pressure was observed in 8.3% of patients. In addition, better blood pressure control was documented in 35.4% of patients. There were no significant differences between group of patients with normalization or improvement of blood pressure control and those with no improvement with respect to age, BMI, duration of hypertension, tumour size, renin activity, aldosterone to plasma renin activity ratio, or the preoperative plasma concentration of potassium, aldosterone, or cortisol. The maximum values of systolic, but not diastolic, blood pressure before surgery were lower in patients with normalization or improvement of blood pressure control.Conclusions. Improvement of blood pressure control after unilateral adrenalectomy in 43.7% of patients may suggest tumour endocrine hyperactivity which remains unconfirmed by laboratory tests. It is not possible to predict improvement of blood pressure control after adrenalectomy in this group of patients according to tumour size and routine biochemical examination.
EN
Arterial hypertension constitutes a significant clinical problem in everyday medical practice. It mainly concerns adult patients, but can also develop in childhood and adolescence. The diagnosis of hypertension in children and adolescents is possible by the systematic measurement of blood pressure levels during routine visits (observing the principles concerning the adequacy of measurements) and by referring the values to biological norms (blood pressure percentile tables) and applying proper definitions. Arterial hypertension in children and adolescents can be essential (primary), but much more frequently (compared with adults), it is secondary to a disease of other organs and systems. The predominant secondary causes of hypertension in children and adolescents are renal parenchymal and vascular pathologies, which must be considered in the diagnostic process. Additional examinations conducted in a patient with arterial hypertension depend on the child’s age, severity of hypertension, history and physical findings. Examinations to evaluate the advancement of target organ complications should be conducted simultaneously with the diagnostic process conducted to determine the aetiology of hypertension. A diagnosis of arterial hypertension in the developmental age makes it possible to implement an adequate therapy by treating the underlying condition, modifying patient’s lifestyle or prescribing pharmaceutical agents. The goal of an effective therapy is to prevent early and late complications of hypertension and reduce the risk of hypertensive emergencies.
PL
Nadciśnienie tętnicze stanowi ważny problem kliniczny w codziennej praktyce lekarskiej. Dotyczy w przeważającej większości pacjentów dorosłych, ale może ujawnić się już w wieku rozwojowym. Rozpoznanie nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży jest możliwe dzięki wykonywaniu systematycznych pomiarów wartości ciśnienia tętniczego przy okazji rutynowych wizyt lekarskich, przy uwzględnieniu reguł dotyczących adekwatności pomiaru, a następnie dzięki odniesieniu uzyskanych wyników do norm biologicznych (wartości centylowych) oraz zastosowaniu właściwych definicji. Nadciśnienie tętnicze u dzieci i młodzieży może mieć charakter pierwotny, jednak znacznie częściej niż w populacji ludzi dorosłych występuje wtórnie do chorób innych narządów i układów. Wśród wtórnych przyczyn nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży dominują choroby miąższu i naczyń nerek, co należy uwzględnić na etapie diagnostycznym. Zakres badań dodatkowych u pacjenta z nadciśnieniem tętniczym dobierany jest w zależności od wieku dziecka, ciężkości nadciśnienia, wyniku badania podmiotowego i przedmiotowego. Równolegle z postępowaniem diagnostycznym zmierzającym do ustalenia etiologii nadciśnienia wskazane jest przeprowadzenie badań pozwalających na ocenę stopnia zaawansowania powikłań narządowych nadciśnienia tętniczego. Rozpoznanie nadciśnienia tętniczego w wieku rozwojowym daje szansę na wdrożenie adekwatnej terapii poprzez leczenie choroby podstawowej, modyfikację stylu życia lub leczenie farmakologiczne. Skuteczna terapia nadciśnienia tętniczego ma na celu zapobieganie występowaniu wczesnych i odległych powikłań choroby, a także zmniejszenie ryzyka ujawnienia się nadciśnieniowych stanów nagłych i pilnych.
|
|
issue 73
107-113
EN
Arterial hypertension is the most common illness affecting approximately 1 billion people worldwide. 1–2% of these group of people will develop hypertensive crisis during their lives. Hypertensive crisis is defined as the elevation of systolic blood pressure > 180 mmHg or diastolic blood pressure > 120 mmHg and can be divided into hypertensive emergencies and hypertensive urgencies. In this article treatment recommendations for the most common acute cardiovascular syndromes are discussed, including cardiogenic pulmonary edema, acute ischemic stroke, acute coronary syndrome, hypertensive encephalopathy, acute aortic dissection and intoxications caused by psychoactive substances. The priority in the treatment of hypertensive crisis is to reduce blood pressure over minutes to hours with intravenous medications. More aggressive lowering of blood pressure is acceptable in the case of acute aortic dissection. On the other hand, a too rapid reduction of blood pressure may lead to the damage of vital organs. Therefore, it is very important to reduce blood pressure in a controlled manner.
PL
Nadciśnienie tętnicze należy do najbardziej rozpowszechnionych chorób. Cierpi na nie około miliarda ludzi na świecie, z czego u 1–2% na pewnym etapie choroby rozwinie się przełom nadciśnieniowy. Przełom nadciśnieniowy (kryza nadciśnienowa) to sytuacja, w której wartość ciśnienia skurczowego (systolic blood pressure – SBP) wynosi co najmniej 180 mmHg i/lub rozkurczowego (diastolic blood pressure – DBP) 120 mmHg. Wyróżnia się dwie podstawowe kategorie kliniczne: stany pilne oraz stany naglące, którym towarzyszy postępujące uszkodzenie narządów wewnętrznych. W artykule omówiono aktualne zalecenia dotyczące najczęściej występujących stanów sercowo-naczyniowych w przebiegu kryzy nadciśnieniowej, tj. kardiogennego obrzęku płuc, udaru niedokrwiennego mózgu, ostrego zespołu wieńcowego, encefalopatii nadciśnieniowej, rozwarstwienia aorty oraz zatrucia substancjami psychoaktywnymi. Głównym celem w leczeniu ostrych stanów sercowo-naczyniowych w przebiegu kryzy nadciśnieniowej jest redukcja ciśnienia tętniczego w ciągu minut do godzin lekami stosowanymi dożylnie. Zdecydowanie bardziej agresywne obniżenie ciśnienia tętniczego jest akceptowane w przypadku ostrego rozwarstwienia aorty. Zbyt szybka redukcja ciśnienia może jednak prowadzić do uszkodzenia ważnych życiowo narządów, dlatego niezwykle ważne jest prowadzenie leczenia hipotensyjnego w kontrolowany sposób.
EN
Introduction. WHO data suggest that hypertension is the greatest health threat and one of the most significant civilisation diseases. The percentage of people suffering form arterial hypertension is rising faster than the world's population. Thus the number of people with arterial hypertension continues to increase. It is estimated that by 2025 the number of sufferes will have reached 1,56 billion , which will represent 29 % of the world's population[1]Arterial hypertension can only be confirmed when at three consecutive medical visits, BP measurements show raised values, that is when BP is equal or higher than 140/90 mmHg [2]. Aim. The aim of the study is to measure the level of patients knowledge about arterial hypertension and their skills in the area of self-care. Material and methods. The diagnostic survey method was used. The questionnaire was used as a tool. It consisted of 20 close-ended questions devoted to patients' knowledge about arterial hypertension and their skills in self-care. The study was carried out from May to June 2017 in Department of Cardiology of the Specialist Hospital in Ciechanów. The study included 100 patients form Department of Cardiology and each of them was a person of age. Respondents were informed about rules on filling in the questionnaire and the fact that data were rendered anonymous for statistical purposes Results. According to respondents the knowledge about arterial hypertension and their skills in the area of self-care : the knowledge of 46% of respondents remains on an average level, 28% respondents present knowledge on a low level. Only 26% of respondents show a high level of knowledge. It turns out that the knowledge about arterial hypertension and respondents' skills in self-care are on an average level. The study also showed that there is no relationship among age, sex and education. Conclusion. The purpose of preventing meassures is to make people aware how they may prevent the disease, live and monitor their blood preassure meassurements in order to avoid complications.
PL
Wstęp. Według danych (WHO) Światowej Organizacji Zdrowia nadciśnienie tętnicze należy do największych globalnych zagrożeń zdrowotnych zaliczanych do chorób cywilizacyjnych. Odsetek osób cierpiących na nadciśnienie tętnicze rośnie szybciej niż populacja naszego globu, co powoduje, że liczba osób z nadciśnieniem tętniczym wciąż wzrasta. Szacuje się, że w 2025 roku liczba osiągnie 1, 56 mld, co stanowić będzie 29% ludności [1]. Nadciśnienie tętnicze rozpoznajemy wówczas, gdy w trakcie co najmniej dwóch wizyt u lekarza podczas kilku pomiarów ciśnienia tętniczego jedna z jego wartości jest równa lub przekracza 140/90 mmHg [2]. Cel. Celem pracy jest zbadanie poziomu wiedzy i umiejętności pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w zakresie samoopieki. Materiał i metody. Materiał badawczy uzyskano za pomocą sondażu diagnostycznego. Natomiast jako narzędzie wykorzystano kwestionariusz ankiety składający się z metryczki oraz części głównej badającej poziom wiedzy i umiejętności chorych z nadciśnieniem tętniczym w zakresie samoopieki. Kwestionariusz ankiety zawierał 20 pytań i były to pytania w formie zamkniętej. Badania przeprowadzono w okresie od maja do czerwca 2017 roku na Oddziale Kardiologii Specjalistycznego Szpitala Wojewódzkiego w Ciechanowie. W badaniu uczestniczyło 100 pacjentów Oddziału Kardiologii, przy czym każdy uczestnik był osobą pełnoletnią. Respondenci otrzymali informacje dotyczące zasad wypełnienia kwestionariusza ankiety a także zapewnienie o anonimowości zebranych danych. Wyniki. Według opinii respondentów okazało się, że odpowiedzi pacjentów na pytania dotyczące wiedzy i umiejętności chorych z nadciśnieniem tętniczym w zakresie samoopieki: 46% ankietowanych prezentuje wiedzę na średnim poziomie, 28% to osoby, których wiedza jest na niskim poziomie. zaś wysoki poziom wiedzy wykazuje tylko 26% ankietowanych. Zatem okazuje się, że poziom wiedzy w badanej grupie jest średni i nie wykazuje związku pomiędzy wiekiem, płcią, czy stanem cywilnym. Wnioski. Celem działań prewencyjnych jest uświadomienie społeczeństwu, jak przeciwdziałać chorobie, w jaki sposób żyć, sprawować samodzielnie kontrolę nad pomiarami ciśnienia tętniczego krwi, aby nie dopuścić do powikłań.
EN
Introduction. Health behaviour is the acticity undertaken (or not) by people for the purpose of maintaining their health and well-being. Health behaviour can be divided into behaviour fostering health and unhealthy behaviour. Healthy attitude enhances health, prevents illness and fosters recovery. Unhealthy attitude contributes to health disorders. Aim. The aim of this study is to asses the level of skills in prevention of complications in patients with arterial hypertension. Material and method. The study used a diagnostic survey. A questionnaire consisting of metrics and main part devoted to assesment of patients skills level was used a research tool. The questionnaire included 20 closed questions. The study was carried out in the period from May to June 2018 in department of cardiology in Specialist Hospital in Ciechanów. The study covered 100 patients and each of them was a person of age. Respondents were informed about rules on filling in the questionnaire and the fact that data were rendered anonymous for statistical purposes. Results. The study showed no connection among education, place of residence, professional activity and disease duration of respondents and their level or skills in prevention of complications. Conclusions. Mobilising patients to self-control and observe disturbing symptoms contributes to successful treatment process. Including the sufferers in the treatment process and mobilising them to self-control together with preparing and instructing them on the right measurements of blood pressure is of signifact importance in arterial hypertension treatment.
PL
Wstęp. Zachowania zdrowotne to wszelkie zachowania lub ich brak, które mają związek ze zdrowiem i samopoczuciem człowieka. Zachowania zdrowotne można podzielić na sprzyjające zdrowiu oraz antyzdrowotne. Zachowania prozdrowotne służą wspieraniu zdrowia, zapobieganiu chorobie oraz wspomaganiu powrotu do zdrowia. Zachowania antyzdrowotne przyczyniają się do powstania zaburzeń stanu zdrowia. Cel. Celem pracy jest zbadanie poziomu umiejętności pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w zakresie profilaktyki możliwych powikłań. Materiał i metody. Materiał badawczy uzyskano za pomocą sondażu diagnostycznego. Natomiast jako narzędzie wykorzystano kwestionariusz ankiety składający się z metryczki oraz części głównej badającej poziom umiejętności chorych z nadciśnieniem tętniczym. Kwestionariusz ankiety zawierał 20 pytań i były to pytania w formie zamkniętej. Badania przeprowadzono w okresie od maja do czerwca 2017 roku na Oddziale Kardiologii Specjalistycznego Szpitala Wojewódzkiego w Ciechanowie. Uczestniczyło w nim 100 pacjentów Oddziału Kardiologii, przy czym każdy uczestnik był osobą pełnoletnią. Respondenci otrzymali informacje dotyczące zasad wypełnienia kwestionariusza ankiety, a także zapewnienie o anonimowości zebranych danych. Wyniki. W prowadzonych badaniach nie wykazano korelacji pomiędzy wykształceniem, miejscem zamieszkania, aktywnością zawodową i czasem trwania choroby ankietowanych a ich poziomem umiejętności w zakresie profilaktyki powikłań. Wnioski. Mobilizacja pacjenta do samokontroli i obserwacji niepokojących objawów tworzy spójną całość w procesie terapeutycznym. Włączenie chorego do procesu leczniczego poprzez mobilizowanie do samokontroli pacjenta w domu a także przygotowanie oraz poinformowanie chorego o prawidłowości w wykonywaniu poszczególnych czynności podczas samodzielnych pomiarów ma ogromne znaczenie w leczeniu nadciśnienia tętniczego krwi.
EN
Both arterial hypertension and vitamin D deficiency are highly prevalent in the general population. Aim of the study was to assess blood pressure and its dynamics in 24-hour ambulatory blood pressure monitoring (ABPM) while correcting the vitamin D deficiency/insufficiency in perimenopausal women, who have grade 2 arterial hypertension. Material and methods: The study group consisted of 50 premenopausal women [48 (45-50) years] and 52 women in early (up to 5 years) postmenopausal period [52 (50-54) years]. Total 25-(OH)D blood plasma levels were assessed by immunoenzyme assay using DRG kit (Marburg, Germany). The total 25-(OH)D blood plasma levels below 20 ng/ml were considered as vitamin D insufficiency, the concentration of 20-30 ng/ml - as deficiency, and the levels 30-60 ng/ml were considered normal. In the group of women with 25-(OH)D deficiency/insufficiency two subgroups were isolated: IB subgroup (n = 25) and IIB (n = 21), which were introduced with treatment algorithm, including cholecalciferol administration at a daily dose of 2000 IU for 3 months. Results: Cholecalciferol therapy at a dose of 2000 IU per day for a period of 3 months has allowed reaching the optimum concentration of vitamin D in 80% of premenopausal hypertensive women, and in 76.2% of women in the early postmenopausal period. Correction of plasma vitamin D deficiency achieved by taking cholecalciferol, while using combined antihypertensive therapy (ramipril + indapamide) allows to improve the following parameters assessed in ambulatory blood pressure monitoring in premenopausal women: the mean daytime and nighttime systolic blood pressure, time index of 24-hour and daytime systolic blood pressure, nighttime blood pressure variability, systolic and diastolic blood pressure morning surge, and normalization of nighttime:daytime blood pressure ratio; in postmenopausal women the treatment allowed: the reduction of morning surge of diastolic blood pressure, normalization of daytime systolic blood pressure variability, and nighttime diastolic blood pressure time index.
PL
Występowanie zarówno nadciśnienia tętniczego, jak i niedoboru witaminy D jest obecnie często obserwowane w populacji ogólnej. Celem pracy była ocena wartości ciśnienia tętniczego w 24-godzinnym monitorowaniu i ich dynamiki przy wyrównywaniu deficytu/niedoboru witaminy D u kobiet z nadciśnieniem tętniczym II stopnia, w okresie okołomenopauzalnym. Маteriał i metody: Badaniem objęto grupę 50 kobiet w okresie przedmenopauzalnym [48 (45-50) lat] oraz grupę 52 kobiet we wczesnym (do 5 lat) okresie pomenopauzalnym [52 (50-54) lat]. Оznaczanie całkowitej zawartości 25-(OH)D w osoczu krwi przeprowadzano metodą testów immunoenzymatycznych przy użyciu odczynników DRG (Marburg, Niemcy). Całkowite stężenie 25-(OH)D w osoczu krwi poniżej wartości 20 ng/ml określano jako deficyt witaminy D, stężenie 20-30 ng/ml - jako niedobór, a 30-60 ng/ml - jako stężenie prawidłowe. W grupie kobiet z deficytem/niedoborem 25-(OH)D w osoczu krwi wyodrębniono podgrupy IB (n = 25) i IIB (n = 21), którym do algorytmu leczenia włączono podawanie cholekalcyferolu w dobowej dawce 2000 IU przez okres 3 miesięcy. Wyniki: Terapia cholekalcyferolem w dawce 2000 IU na dobę przez okres 3 miesięcy pozwoliła na osiągnięcie optymalnego stężenia witaminy D w osoczu krwi u 80% kobiet z nadciśnieniem tętniczym w okresie przedmenopauzalnym i u 76,2% kobiet we wczesnym okresie pomenopauzalnym. Wyrównanie niedoborów witaminy D w osoczu poprzez przyjmowanie cholekalcyferolu na tle prowadzonej łączonej terapii hipotensyjnej (ramipril + indapamid) pozwala na poprawę następujących wskaźników dobowego monitorowania ciśnienia tętniczego u kobiet w okresie przedmenopauzalnym: średnie wartości skurczowego ciśnienia tętniczego w ciągu całej doby i w ciągu dnia, indeks czasu dla skurczowego ciśnienia tętniczego w ciągu doby i w ciągu dnia, zmienność skurczowego ciśnienia tętniczego w nocy, poranny wzrost skurczowego i rozkurczowego ciśnienia tętniczego, normalizacja indeksu czasu dla rozkurczowego ciśnienia tętniczego w nocy; u kobiet we wczesnym okresie po menopauzie: zmniejszenie porannego wzrostu rozkurczowego ciśnienia tętniczego, zmienność skurczowego ciśnienia tętniczego w ciągu dnia, normalizacja indeksu czasu dla rozkurczowego ciśnienia tętniczego w nocy.
9
75%
EN
Leptin, secreted by adipose tissue, is involved in the pathogenesis of arterial hypertension, however, the mechanisms through which leptin increases blood pressure are incompletely elucidated. We investigated the effect of leptin, administered for different time periods, on renal Na+,K+-ATPase activity in the rat. Leptin was infused under anesthesia into the abdominal aorta proximally to the renal arteries for 0.5-3 h. Leptin administered at doses of 1 and 10 µg/min per kg for 30 min decreased the Na+,K+-ATPase activity in the renal medulla. This effect disappeared when the hormone was infused for ≥1 h. Leptin infused for 3 h increased the Na+,K+-ATPase activity in the renal cortex and medulla. The stimulatory effect was abolished by a specific inhibitor of Janus kinases (JAKs), tyrphostin AG490, as well as by an NAD(P)H oxidase inhibitor, apocynin. Leptin increased urinary excretion of hydrogen peroxide (H2O2) between 2 and 3 h of infusion. The effect of leptin on renal Na+,K+-ATPase and urinary H2O2 was augmented by a superoxide dismutase mimetic, tempol, and was abolished by catalase. In addition, infusion of H2O2 for 30 min increased the Na+,K+-ATPase activity. Inhibitors of extracellular signal regulated kinases (ERKs), PD98059 or U0126, prevented Na+,K+-ATPase stimulation by leptin and H2O2. These data indicate that leptin, by acting directly within the kidney, has a delayed stimulatory effect on Na+,K+-ATPase, mediated by JAKs, H2O2 and ERKs. This mechanism may contribute to the abnormal renal Na+ handling in diseases associated with chronic hyperleptinemia such as diabetes and obesity.
EN
One of the possibilities of explanation of persistent hypertension after adrenocortical adenoma excision in patients with Conn syndrome could be analysis of transcriptional activity of genes encoding aldosterone synthesis pathway enzymatic proteins within these tumours.The aim of the study was to analyze the expression of mentioned genes in adrenocortical adenomas in patients with primary hiperaldosteronism and to analyse correlations between their expression and results of hormonal tests of blood serum before surgery as well as maximal values of blood pressure before surgery and their decrease after operation.Material and methods. Thirteen patients with Conn syndrome subjected to surgical excision of adrenocortical tumour were analyzed. Expression of CYP 11A1, CYP 21A2, CYP 11B2 and HSD 3B2 genes in tissue of removed tumours was analyzed using RT real-time PCR method. GAPDH was used as reference gene. The results analysis was based on amplification threshold values CT. Analysis of clinical consequences of adrenalectomy was performed after a period of minimum 12 months after surgery.Results. Expression of mRNA, presented as 2-ΔΔCT, of CYP 11A1 gene was 1.58 (1.01-2.48), CYP 21A2-2.74 (1.78-4.24), CYP 11B2- 19.15 (11.28-32.50) and HSD 3B2-2.57 (1.47-4.50). Correlation analysis revealed only negative correlation between CYP 11A1 gene expression and plasma renin activity in upright position (r=-0.604; p=0.049) and positive correlation between HSD 3B2 gene expression and decrease of maximal values of systolic blood pressure in long term follow up (r=0.763; p=0.010).Conclusions. High expression of genes encoding aldosterone synthesis pathway enzymatic proteins is observed in adrenocortical adenomas in patients with Conn syndrome. The transcriptional activity of the genes does not correlate with results of preoperative hormonal tests and is not a prognostic factor of persistent hypertension after adrenal tumour excision.
EN
Aliskiren is the first in a new class of antihypertensives – the direct renin inhibitors. It took a long time to discover it, mainly because of difficulties with creating an oral form with good bioavailability. It has been approved for the treatment of primary hypertension in United States and Europe in 2007. It provides good blood pressure efficacy, has good tolerability and small amount of undesirable side effects. Blocking renin, it prevents conversion of angiotensinogen to angiotensin I. First clinical trials concerning its use alone or in combination with ACEI or ARB give hope for greater reduction in blood pressure and more renal and cardiovascular protection that provided by ACEIs and ARBs. The ongoing clinical trial programme ASPIRE HIGHER will investigate the potential of aliskiren in improvement of renal and cardiovascular protection. Preliminary results are very promising. Aliskiren diminishes plasma renin activity from 50 to 80% in hypertensive patients after oral administration. It diminishes systolic and diastolic blood pressure. After single dose the effect of the drug lasts for 24 hours. Whole therapeutic effect is observed after two weeks.
PL
Aliskiren jest pierwszym przedstawicielem nowej grupy leków hipotensyjnych – bezpośrednich inhibitorów reniny. Badania nad jego powstaniem trwały długo, głównie z powodu trudności z uzyskaniem preparatu o dobrej biodostępności formy doustnej. W 2007 roku został dopuszczony do leczenia pierwotnego nadciśnienia tętniczego w Stanach Zjednoczonych i krajach Unii Europejskiej. Jest skutecznym lekiem hipotensyjnym, o małej liczbie działań ubocznych i dobrej tolerancji. Blokując reninę, zapobiega konwersji angiotensynogenu do angiotensyny I. Pierwsze badania kliniczne z jego wykorzystaniem dają nadzieję na addytywny efekt hipotensyjny i nefro- oraz kardioprotekcyjny, w przypadku połączenia go z inhibitorami konwertazy (ACEI) lub antagonistami receptora dla angiotensyny II (ARB). Podobnego efektu nie wykazano dla połączenia tycw dwóch grup leków. Największym, trwającym właśnie badaniem nad wykorzystaniem aliskirenu w udoskonaleniu nefro- i kardioprotekcji jest badanie ASPIRE HIGHER. Obejmuje ono ponad 35 tysięcy chorych, z planowanym okresem leczenia ponad 6 lat, i ma na celu sprawdzenie potencjalnej wyższości leku w zakresie działania nefroprotekcyjnego w porównaniu z ACEI i ARB. Wstępne wyniki wskazują na jego duży potencjał kardio- i nefroprotekcyjny. Po podaniu doustnym u chorych z nadciśnieniem zmniejsza on aktywność reninową osocza z 50 do 80%. Lek obniża wartość ciśnienia skurczowego i rozkurczowego, a działanie pojedynczej dawki utrzymuje się przez 24 godziny. Pełne działanie terapeutyczne osiąga po dwóch tygodniach.
EN
Primary arterial hypertension is a long-lasting elevation of blood pressure above the accepted numbers. It is one of the most common causes of mortality in the world. Not until the complications occur it may be symptomless, furthermore it coexists with other cardiovascular risk factors such as metabolic disorders. The aim of medical treatment is to reduce hypertension but also eliminate the risk factors by encouraging changes in the patient’s lifestyle (non-pharmacological actions) and introducing proper therapy. According to Polish Hypertension Society there are five major groups of hypotensive drugs. These are: thiazide diuretics (thiazide-like preferred), betaadrenolytics (vasodilatators preferred), calcium channel antagonists (dihydropiridine preferred), angiotensin converting enzyme inhibitors and angiotensin II receptor blockers. Drugs from the groups above may be used as a monotherapy and also in various specific combination. In the uneventful hypertension the hypotensive therapy should be started from single medication chosen from five main groups of drugs, which have proved favorable influence on the reduction of cardiovascular mortality. But the majority of treated population needs more than one drug to control the hypertension. Then it is necessary to start the combined therapy and use medication in connections with regards to the favorable synergic and additive mechanism of action of each active substance. The remarkable advantages in efficiency, blood vessels protection and avoiding side effects are reached with the combination of angiotensin converting enzyme inhibitors and dihydropirydyne calcium channel antagonist. In the combined therapy it is always necessary to take into account the use of combined pill, because it essentially improves the effectiveness of hypertension treatment and raises the compliance.
PL
Nadciśnienie tętnicze pierwotne to trwałe podwyższenie ciśnienia tętniczego powyżej przyjętych wartości. Jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Przed wystąpieniem powikłań narządowych może nie dawać żadnych objawów, a dodatkowo najczęściej współistnieje z innymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego z grupy zaburzeń metabolicznych. Podstawą postępowania medycznego jest normalizacja ciśnienia tętniczego i eliminacja czynników ryzyka, które należy osiągnąć poprzez zmobilizowanie pacjenta do istotnych zmian stylu życia (postępowanie niefarmakologiczne) oraz wdrożenie odpowiedniej farmakoterapii. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego dysponujemy pięcioma głównymi grupami leków hipotensyjnych. Są to: diuretyki tiazydowe (preferowane tiazydopodobne), beta-adrenolityki (preferowane wazodylatacyjne), antagoniści wapnia (preferowane pochodne dihydropirydynowe), inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę oraz blokery receptora AT1 dla angiotensyny drugiej. Leki z tych grupa można stosować w monoterapii, jak również w pewnych wzajemnych połączeniach. W niepowikłanym nadciśnieniu tętniczym terapię hipotensyjną rozpoczyna się od pojedynczego leku, wybierając spośród pięciu głównych grup o udowodnionym korzystnym wpływie na redukcję śmiertelności sercowo-naczyniowej. Większość chorych wymaga jednak stosowania więcej niż jednego leku w celu osiągnięcia docelowych wartości ciśnienia tętniczego. Wówczas należy wdrożyć terapię skojarzoną, stosując leki w połączeniach uwzględniających wypadkowy efekt synergistyczny i addytywny mechanizmów działania poszczególnych substancji czynnych. Szczególnie korzystne pod względem siły działania, pożądanych efektów naczynioprotekcyjnych i minimalizacji działań ubocznych jest połączenie inhibitora konwertazy angiotensyny z antagonistą kanałów wapniowych z grupy pochodnych dihydropirydynowych. W terapii skojarzonej należy zawsze rozważyć stosowanie leków w postaci preparatu złożonego, gdyż wpływa to istotnie na skuteczność leczenia nadciśnienia tętniczego i sprzyja przestrzeganiu zaleceń lekarza.
|
2009
|
vol. 17
|
issue 3
7-16
PL
Rehabilitacja kardiologiczna w dużym stopniu umożliwia pacjentom powrót do sprawności psychofizycznej spełniając w ten sposób jeden z jej głównych celów. Celem pracy jest ocena wpływu ambulatoryjnej, systematycznie prowadzonej rehabilitacji kardiologicznej na wartości ciśnienia tętniczego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Badaniem objęto 73 pacjentów (49 mężczyzn i 24 kobiety) po zawale mięśnia sercowego, operacjach kardiochirurgicznych, koronaroplastyce oraz po ostrym incydencie wieńcowym wraz z innymi współtowarzyszącymi schorzeniami. Średnia wieku pacjentów wynosiła 61,63 roku. U pacjentów tych oceniano średnie wartości ciśnienia tętniczego skurczowego i rozkurczowego oraz średnie ciśnienie tętnicze. Program rehabilitacji zawierał 24 sześćdziesięciominutowe sesje po 2-3 razy w tygodniu, obejmujące 30 minut ćwiczeń ogólnokondycyjnych oraz 30 minut jazdy na cykloergometrze rowerowym (trening interwałowy) z submaksymalnym obciążeniem dostosowanym indywidualnie do każdego pacjenta na podstawie wyników próby wysiłkowej, pod stałą kontrolą EKG pracy serca. Rehabilitacja trwała około 3 miesięcy. Pacjenci ćwiczyli w 6-osobowych grupach. Ambulatoryjna rehabilitacja kardiologiczna pozytywnie wpływa na wartości ciśnienia skurczowego i rozkurczowego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Trzymiesięczny cykl rehabilitacji kardiologicznej powoduje istotną redukcję skurczowego i średniego ciśnienia tętniczego w spoczynku, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn niezależnie, od wieku. Długoterminowy trening kardiologiczny istotnie obniża ciśnienie rozkurczowe i średnie ciśnienie tętnicze pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i nadciśnieniem w przeciwieństwie do grupy pacjentów normotensyjnych.
EN
Cardiac rehabilitation greatly contributes to regaining psycho-physical fitness by patients which is one of its main aims. The aim of this research was to evaluate the influence of clinic cardiac rehabilitation on blood pressure in patients with ischemic heart disease. 73 patients (49 men and 24 women) after myocardial infarction, cardiac operations, coronary angioplasty or serious heart disorders together with other concomitant diseases were examined. The average age was 61.63 years. The average systolic and diastolic blood pressure in those patients and the average blood pressure was measured. The rehabilitation programme consisted of 24 one-hour sessions carried out 2-3 times a week. Those sessions included 30 minutes of general keep-fit exercises and 30 minutes of cycloergometer exercise (intervallic training) with the submaximum load individually adjusted to each patient on the basis of the exercise test results. All the time the heart work was controlled by means of an electrocardiograph. The rehabilitation lasted about 3 months. The patients did the exercises in groups of six. The research results show that regular cardiac rehabilitation has a beneficial influence on the systolic and diastolic blood pressure in patients with ischemic heart disease. The three-months-long cardiac rehabilitation resulted in significant reduction of the systolic blood pressure and the mean arterial pressure in both female and male patients regardless of age. A long-term cardiac training significantly reduces the diastolic blood pressure and the mean arterial pressure in patients with ischemic heart disease and hypertension as opposed to the group of normotensive patients.
EN
Coarctation of the aorta (CoA) is a congenital heart defect accounting 5% of all cases of congenital heart disease. It is rare but important cause of secondary hypertension in adolescents with prevalence about 3%. There were diagnosed three cases of secondary hypertension caused by coarctation of the aorta in adolescent patients of nephrology department in 2008/2009. Patient B.J., 15-year-old male was diagnosed because of chest pain and arterial hypertension (170/90 mm Hg). The femoral pulse was present, but weak. Systolic blood pressure (BP) on legs was: the left (L) – 112/51, the right (R) – 105/50 mm Hg; BP on arms was: L – 148/71, R – 144/65 mm Hg. Patient R.C., 11-year-old patient with hypertension and headache. The femoral pulse was weak. BP on legs was: L – 84/44, R – 97/64 mm Hg; BP on arms was: L – 129/60, R – 139/61 mm Hg. Patient P.D., 12-year-old girl was admitted to the hospital because of extremely high blood pressure (190/105 mm Hg). The femoral pulse was very weak. BP on legs was: L – 93/55, P – 85/54 mm Hg; BP on arms was: L – 159/84, R – 162/86 mm Hg. Congenital heart disease in these three patients was detected with relevant delay. In all patients clinical symptoms were present and should have been easily diagnosed by basic physical examination (presence/absence of femoral pulse, blood pressure on legs and arms). Although the CoA is a rare cause of secondary hypertension in adolescents, it should be always considered during clinical screening.
PL
Koarktacja aorty stanowi około 5% wszystkich wrodzonych wad serca. W diagnostyce różnicowej nadciśnienia tętniczego (NT) u nastoletnich pacjentów częstość występowania zwężenia cieśni aorty jako przyczyny NT szacuje się na około 3%. W naszym ośrodku na przełomie roku 2008/2009 (6 miesięcy) wśród nastolatków diagnozowanych z powodu nadciśnienia tętniczego wykryto trzy przypadki koarktacji aorty (5,2%). Piętnastoletni chłopiec, B.J., został przyjęty do szpitala z powodu kłucia w okolicy serca i podwyższonych wartości ciśnienia tętniczego (maks. 170/90 mm Hg). Tętno na tętnicach udowych było wyczuwalne, ale słabiej niż na kończynach górnych. W badaniach dodatkowych – ciśnienie tętnicze (RR) na kończynach dolnych: lewa (L) – 112/51, prawa (P) – 105/50 mm Hg; RR na kończynach górnych: L – 148/71, P – 144/65 mm Hg. Jedenastoletni chłopiec, R.C., został przyjęty do szpitala z powodu nieprawidłowych wartości ciśnienia tętniczego, którym towarzyszyły bóle głowy. Tętno na tętnicach udowych było słabo wyczuwalne. W badaniach dodatkowych – RR na kończynach dolnych: L – 84/44, P – 97/64 mm Hg; RR na kończynach górnych: L – 129/60, P – 139/61 mm Hg. Dwunastoletnią pacjentkę, P.D., przekazano ze szpitala powiatowego w trybie pilnym z powodu wysokiego ciśnienia tętniczego (190/105 mm Hg). Tętno na tętnicach udowych było bardzo słabo wyczuwalne. W badaniach dodatkowych – RR na kończynach dolnych: L – 93/55, P – 85/54 mm Hg; RR na kończynach górnych: L – 159/84, P – 162/86 mm Hg. Prezentowane przypadki mogły zostać zdiagnozowane znacznie wcześniej w oparciu o dokładne (np. bilansowe) badanie fizykalne, które uwzględniałoby badanie tętna udowego w porównaniu z tętnem na kończynach górnych, a w przypadkach wątpliwych pomiar ciśnienia tętniczego na czterech kończynach. Chociaż koarktacja aorty jest rzadką przyczyną nadciśnienia tętniczego krwi w wieku młodzieńczym, należy o niej pamiętać w czasie badania lekarskiego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.