Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 3

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  antiphospholipid syndrome
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Immune thrombocytopenia with antiphospholipid syndrome and monoclonal gammopathy of undetermined significance poses therapeutic dilemmas – whether we should modify the immune thrombocytopenia treatment in antiphospholipid syndrome, what is the influence of monoclonal gammopathy of undetermined significance on the course of immune thrombocytopenia and whether we should and how to prevent the progression of monoclonal gammopathy of undetermined significance to multiple myeloma.
EN
Cerebral venous sinus thrombosis is a relatively rare type of stroke which can be complicated by intracerebral haemorrhage resulting often in poor prognosis. Antiphospholipid syndrome and systemic lupus erythematosus both have been associated with cerebral venous sinus thrombosis. Furthermore, a few cases combining heparin-induced thrombocytopenia with cerebral venous sinus thrombosis have been described in the literature. We present a 57-year-old female patient who was admitted reporting confusion and fever for 4 days. She was immobilized due to a thoracic vertebral fracture and received enoxaparin as a prophylaxis for deep venous thrombosis. A computed tomography scan demonstrated extensive cerebral venous sinus thrombosis and two ipsilateral haemorrhagic infarcts. Moreover, the patient was serum-positive for heparininduced thrombocytopenia antibodies and had persistent fever. A thorough immunological and serological investigation turned out consistent with antiphospholipid syndrome with possible systemic lupus erythematosus. The patient was treated accordingly and was finally discharged one month later, afebrile, with mild neurological deficits.
PL
Zakrzepica zatok żylnych mózgu jest względnie rzadkim typem udaru mózgu, który może być powikłany krwotokiem śródmózgowym i często wiąże się ze złym rokowaniem. Zespół antyfosfolipidowy i toczeń rumieniowaty układowy to znane czynniki ryzyka wystąpienia zakrzepicy zatok żylnych mózgu. Ponadto w  literaturze opisano kilka przypadków współwystępowania małopłytkowości wywoływanej przez heparynę z  zakrzepicą zatok żylnych mózgu. W  pracy przedstawiono przypadek 57-letniej kobiety przyjętej do szpitala z objawami splątania i gorączką trwającymi od 4 dni. Pacjentka była unieruchomiona z powodu złamania kręgu piersiowego kręgosłupa i przyjmowała enoksaparynę w ramach profilaktyki zakrzepicy żył głębokich. Tomografia komputerowa ujawniła rozległą zakrzepicę zatok żylnych mózgu i dwa obszary udaru krwotocznego zlokalizowane w tej samej półkuli mózgu. U pacjentki stwierdzono również pozytywny wynik badania w kierunku przeciwciał w surowicy odpowiedzialnych za wystąpienie małopłytkowości wywoływanej przez heparynę oraz uporczywą gorączkę. Dokładne badanie immunologiczne i serologiczne ujawniło obecność zespołu antyfosfolipidowego z możliwym toczniem rumieniowatym układowym. Pacjentka została poddana odpowiedniemu leczeniu i wypisana z oddziału miesiąc później, bez gorączki oraz z łagodnymi deficytami neurologicznymi.
EN
INTRODUCTION Antiphospholipid syndrome (APS) is one of the most common thrombocytophilias; unfortunately, it is not recognized often enough. 2–5% of the population suffering from APS syndrome has an increased level of antiphospholipid antibodies and in 30–50% of those persons, the symptoms of APS may occur. The lack of proper prevention in undiagnosed patients causes severe complications and the most frequent reasons for mortality in those patients include cerebral stroke, intracerebral haemorrhage, encephalopathies, acute coronary syndromes and infections. CASE HISTORY A 27 year-old woman with hypercoagulability of the blood, who presented recurrent incidents of venous-arterial thrombosis including a left-side pulmonary embolism is described. One year before an actual hospitalization, the patient suffered from venous thrombosis of the left lower limb, complicated by left-sided pneumonia with accompanying exudative pleurisy and subsequent constant dyspnea. Based on an updated diagnostic algorithm she was diagnosed as having primary APS and was successfully treated. CONCLUSIONS The present case suggests that APS should be considered in every case of hypercoagulability of the blood with recurrent thrombosis at an atypical localization or of an atypical etiology. The initial diagnosis could be confirmed by determination of anticardiolipin antibodies classes IgM and IgG, with verification after 3 months. Constant anticoagulant treatment maintaining the International Normalized Ratio (INR) in the range of 2.0–3.0 not only enables the subsidence of symptoms without any time-limit, but also in the case of serious complications such as a pulmonary embolism, but also prevents recurrent incidents of venousarterial thrombosis in the future.
PL
WSTĘP Zespół antyfosfolipidowy (APS) będący jedną z najczęstszych trombocytofilii, nie jest, niestety, rozpoznawany dostatecznie często. Podwyższony poziom przeciwciał antyfosfolipidowych w surowicy ma 2–5% populacji pacjentów z zespołem APS, a u 30–50% z nich mogą wystąpić objawy tego zespołu. Brak właściwej prewencji u pacjentów niezdiagnozowanych może prowadzić do poważnych powikłań. Najczęstszymi przyczynami śmiertelności u tych chorych są: udar mózgowy, krwotok śródczaszkowy, encefalopatie, ostre zespoły wieńcowe oraz infekcje. OPIS PRZYPADKU W pracy opisano 27-letnią pacjentkę z nadkrzepliwością krwi i nawracającymi epizodami zakrzepicy żylno-tętniczej, w tym zatorowością lewego płuca. Rok przed obecną hospitalizacją u pacjentki wystąpiła zakrzepica żylna lewej kończyny dolnej, powikłana przez lewostronne zapalenie płuca z towarzyszącym odczynem opłucnowym i następczą trwałą dusznością. Opierając się na aktualnym algorytmie diagnostycznym, rozpoznano u pacjentki pierwotny zespół antyfosfolipidowy, który poddano skutecznemu leczeniu. WNIOSKI Przedstawiony przypadek sugeruje, że pierwotny zespół antyfosfolipidowy powinien być rozważany w każdym przypadku nadkrzepliwości krwi z nawracającymi epizodami zakrzepicy o nietypowej lokalizacji i etiologii. Wstępne rozpoznanie może być potwierdzone poprzez oznaczenie stężenia przeciwciał antykardiolipinowych klas IgM i IgG, z weryfikacją po 3 miesiącach. Przewlekłe leczenie przeciwkrzepliwe utrzymujące wartość wskaźnika INR w zakresie 2,0–3,0 zapewnia nie tylko nieograniczone czasowo ustąpienie objawów klinicznych, również w przypadku poważnych powikłań jak zatorowość płucna, ale także zapobiega występowaniu nawracających epizodów zakrzepicy żylno-tętniczej w przyszłości.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.