Search results

Search:
in the keywords: anestezja

Sort By:

Limit search:

Regional Anaesthesia in thoracic surgery – how far?

100%

Nikodemski T., Żukowski M.

Ból

2009

vol. 10

issue 2

Continuous, dynamic progress in both surgical and anaesthesiological techniques requires a verification of a role that a regional anaesthesia plays in modern thoracic surgery. Thoracic central neuraxial blocks not only assure a proper analgesia and sympathetic block but also limit a stress response to surgical stimulation. That is why this technique is widely used for thoracic surgery. Regional anaesthesia improves respiratory system capacity in the perioperation time due to proper analgesia and decreases an opioids demand. A combination of general and regional anaesthesia is a gold standard of a modern multimodal pain control. The most often used blocks in thoracic surgery are: thoracic epidural anaesthesia, spinal anaesthesia, paravertebral block, interpleural block, intercostals nerve block.

Ciągły, dynamiczny rozwój technik zarówno chirurgicznych, jak i anestezjologicznych wymaga od anestezjologa ciągłej weryfikacji poglądów nad miejscem anestezji regionalnej we współczesnej torakochirurgii. Blokady centralne w odcinku piersiowym zapewniają skuteczną analgezję, blokadę współczulną i ograniczają odpowiedź stresową na bodziec chirurgiczny. Dlatego też jest to technika znieczulenia stosowana powszechnie przy zabiegach torakochirurgicznych. Anestezja regionalna poprawia wydolność układu oddechowego w okresie okołooperacyjnym poprzez skuteczną analgezję oraz zmniejszenie całkowitego zapotrzebowania na opioidowe leki przeciwbólowe. Połączenie znieczulenia ogólnego i regionalnego jest złotym standardem współczesnego multimodalnego leczenia bólu. Najczęściej stosowanymi w torakochirurgii blokadami są: znieczulenie zewnątrzoponowe w odcinku piersiowym, znieczulenie podpajęczynówkowe, blokada przykręgowa, znieczulenie doopłucnowe oraz blokada nerwów międzyżebrowych.

Dziedziczny obrzęk naczynioruchowy – przygotowanie pacjenta do zabiegu operacyjnego

63%

Rustecki B., Rychlik A., Żylińska A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2012

vol. 8

issue 2

165-167

Hereditary angioedema (HAE) is a rare condition, first described by Quincke in 1882. Diminished levels of the C1 inhibitor protein of dysfunctional forms of the same protein are basis of this disease pathophysiology. We mark out three types of HAE. Type I, most common, is related with C1 INH insufficiency, type II – with its abnormal function. Mucous oedemas are characteristic for these diseases, including face and larynx oedema. Oedema involving larynx can be life‑threatening condition. HAE swelling can be caused by some drugs, especially from angiotensin convertase inhibitors group, stress, trauma, infections. Surgical procedures can predispose to HAE related larynx swelling. Surgery preparation can involve continuous intubation tube cuff pressure control, doubling androgen based drugs doses as well as transfusion of fresh frozen plasma. Acute HAE swelling management is recently based on cause treatment covering substitution C1 INH. We describe 46 years old patient ongoing gynaecologic surgery with prophylactic C1 INH concentrate application (Cinryze). No complications were observed during surgery, subarachnoid anaesthesia or post‑surgery period.

Dziedziczny obrzęk naczynioruchowy (hereditary angioedema, HAE) jest rzadko występującym schorzeniem, opisanym po raz pierwszy przez Quinckego w 1882 roku. Podstawowy czynnik wyzwalający mechanizm patogenetyczny choroby stanowi niedobór lub nieprawidłowa funkcja inhibitora dopełniacza C1 esterazy (C1 INH). Wyróżniamy trzy typy dziedziczonego obrzęku naczynioruchowego. Typ I, najczęstszy, jest związany z niedoborem C1 INH, typ II – z jego nieprawidłową funkcją. Choroba charakteryzuje się występowaniem obrzęków błony śluzowej, w tym w obrębie twarzy i krtani. Obrzęk błony śluzowej dróg oddechowych może stanowić zagrożenie życia. Obrzęk w HAE wywołują niektóre leki, szczególnie z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, stres, uraz oraz infekcje. Zabieg operacyjny może predysponować do wystąpienia obrzęku krtani w przebiegu HAE. Przygotowanie do znieczulenia wymaga ciągłego pomiaru ciśnienia w mankiecie uszczelniającym rurkę intubacyjną, zaleca się podwojenie dawek preparatów pochodnych androgenów, dopuszczalne jest również przetaczanie świeżo mrożonego osocza. Ostatnio zaleca się rutynową profilaktykę koncentratem C1 INH. Od niedawna postępowanie w ostrych napadach obrzęku naczynioruchowego jest oparte na leczeniu przyczynowym obejmującym substytucję C1 INH. W niniejszym opracowaniu przedstawiamy przypadek 46‑letniej pacjentki pozostającej pod opieką alergologiczną z powodu HAE, poddanej zabiegowi ginekologicznemu z profilaktycznym okołooperacyjnym podaniem koncentratu C1 INH uzyskiwanego z ludzkiego osocza (preparat Cinryze). Znieczulenie podpajęczynówkowe, zabieg i okres okołooperacyjny przebiegły bez powikłań.

Refine search results

1 Ból

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 2012

1 2009

1 Nikodemski T.

1 Rustecki B.

1 Rychlik A.

1 Żukowski M.

1 Żylińska A.

Search results

Regional Anaesthesia in thoracic surgery – how far?

Dziedziczny obrzęk naczynioruchowy – przygotowanie pacjenta do zabiegu operacyjnego