Search results

1

Lekcje anatomii w obrazach mistrzów holenderskich epoki Renesansu

100%

Wilemska K., Kidzińska M., Kucharzewski M.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2011

|

vol. 65

|

issue 3

71-76

EN

Needless to say, medical topics have always aroused a great interest among various artists. What is more, a great number of art works has been preserved, which undoubtedly contributes to the enrichment of our knowledge about doctors working in the previous centuries. Moreover, in the Renaissance, one could easily notice the thriving development of paintings, presenting ordinary scenes from everyday life, which was started mainly by the Dutch. Furthermore, among frequent topics undertaken by famous artists we can diff erentiate the ones that presented surgeries and autopsies. In the given article we will discuss the paintings presenting the anatomy lessons by Pietersz, Pickenoy, van Mierveld, Rembrandt, and van Neck, since the analysis of given works provides a great source of information about the doctors living in these times.

PL

Od wielu stuleci malarze interesowali się tematyką medyczną. Do naszych czasów zachowało się wiele dzieł sztuki, które wzbogacają naszą wiedzę o lekarzach z minionych wieków. W epoce renesansu rozpoczął się bujny rozkwit malarstwa rodzajowego, który zapoczątkowali Holendrzy. Do częstych tematów malarskich sławnych mistrzów należały m.in. sceny rodzajowe przedstawiające zabiegi chirurgiczne czy sekcje. W pracy zostały omówione obrazy przedstawiające lekcje anatomii Pietersza, Pickenoya, van Miervelda, Rembrandta, van Necka. Analizując te dzieła wiele możemy się dowiedzieć o żyjących wówczas lekarzach.

2

Discoveries: Contemplations on some works of Veit Krenn

100%

KLAWE C., KRENN V.

Medicina Internacia Revuo

|

2014

|

vol. 26

|

issue 103

110-116

EN

This article explains and shows some examples of the graphical and sculptural works of the Austrian pathologist Veit Krenn, who uses his detailed knowledge of microscopic and macroscopic anatomy to create derived objects of art, which strikingly transcend the templates to reach an impressive state of abstraction – appealing discoveries of the true contents of the original forms towards their structural essence. By means of analogies the creative approach of the artist is readily used to illuminate similar ways of contemplating the essence of meaning in the philosophy of language in a brief outline

3

Ludwik Karol Teichmann (1823–1895)

88%

Musiał A., Urbaniak J., Walocha J., Bereza T., Zarzecki M., Gryglewski R.

Folia Medica Cracoviensia

|

2017

|

vol. 57

|

issue 4

4

3D printed replica of the human temporal bone intended for teaching gross anatomy

88%

Skrzat J., Zdilla M. J., Brzegowy P., Hołda M., Skrzat J., Zdilla M. J., Brzegowy P., Hołda M.

Folia Medica Cracoviensia

|

2019

|

vol. 59

|

issue 3

5

Diversity of scoring, ingenuity of striking, art of flying - conceptual and systematical identification of soccer scoring techniques

88%

Zhang X., Shan G., Liu F., Yang S., Meng M.

Physical Activity Review

|

2021

|

vol. 1

|

issue 9

79-92

EN

The terms of soccer scoring techniques (SSTs) used in practice and research have been remaining confusing; even dramatic, we still do not know how many SSTs available for the game. This scenario hinders not only the scientific studies on some unique SSTs but also the development of novel coaching methods for learning these SSTs. The current paper aims to bridge the gap by establishing a SST terminology system. The system is built based on goal repeatability, selected anatomical & biomechanical parameters, and analyses of 579 attractive goals from international professional tournaments. The results have revealed that there are 43 SSTs existed in current soccer practice. Some SSTs can be identified by preliminary parameters (i.e. anatomical parameters, the ball vertical position at the shot and the hit-point on the ball), but most of them need additional biomechanical examination on the movement control in frontal & transverse planes, jumping control, and trunk orientation at shots in order to identify uniquely. Further, the new SST terminology has disclosed that soccer attractiveness is linked to the diversity, ingenuity and artistry of shots. The most attractive type of scoring awaited by millions of spectators is aerial shots. Lastly, the most important contribution of the new SST terminology system is to help researchers and practitioners launch target-orientated studies that would provide a practical and convincing scientific coach-method, clear definitions, and means to reevaluate and improve SSTs in practice.

6

Duplication of the inferior vena cava: evidence of a novel type IV

88%

Klinkhachorn P. S., Ritz B. K., Umstot S. I., Skrzat J., Zdilla M. J., Klinkhachorn P. S., Ritz B. K., Umstot S. I., Skrzat J., Zdilla M. J.

Folia Medica Cracoviensia

|

2020

|

vol. 60

|

issue 2

7

Anatomical studies on larynx and voice production in historical perspective

88%

Żytkowski A., Walocha J., Żytkowski A., Walocha J.

Folia Medica Cracoviensia

|

2020

|

vol. 60

|

issue 3

8

Laboratory Manual on General and Special Ichthyology

75%

Marenkov O.

World News of Natural Sciences

|

2018

|

vol. 18

|

issue 1

1-51

EN

The manual presents the main methods for studying fish. The general features of the external structure of fish are described: the shape of the body, external organs, the structure and functions of the fins, the types of scales, and the structure of the lateral line. The indicators of morphometric studies of fish with the use of meristic and plastic features according to the classical schemes of measuring fish are also presented. A short description of the statistical method of comparative study of two data samples using the Student's test is given. A method for determining the age of fish by scales is described, as well as a methodology for calculating the annual growth of fish. General information on anatomical structure of fishes is also given. Furthermore, methods of studying the fertility of fish, as well as assessing the nutrition of fish, are described. Particular attention is paid to creating fish preparations: the production of the skeleton of fish, the design of fixed moist preparations and the preparation of a stuffed fish. The presented material has visual illustrations, accompanied by short biological information and forms of tabular material design. The proffered material will be useful for students of the biological and ecological profile, students of natural and agrarian faculties, post-graduate students and young scientists.

9

Autonomic nervous system of the pelvis — general overview

75%

Sienkiewicz-Zawilińska J., Zawiliński J., Kaythampillai L. N., Jakiel M., Urbaniak J., Bereza T., Kowalski W., Loukas M., Walocha J.

Folia Medica Cracoviensia

|

2018

|

vol. 58

|

issue 2

10

A concise survey on 3D modeling in the science of anatomy

75%

Skrzat J., Zdilla M. J.

Folia Medica Cracoviensia

|

2019

|

vol. 59

|

issue 2

11

Sphenoid bone and its sinus — anatomo-clinical review of the literature including application to FESS

75%

Jaworek-Troć J., Zarzecki M., Bonczar A., Kaythampillai L. N., Rutowicz B., Mazur M., Urbaniak J., Przybycień W., Piątek-Koziej K., Kuniewicz M., Lipski M., Kowalski W., Skrzat J., Loukas M., Walocha J.

Folia Medica Cracoviensia

|

2019

|

vol. 59

|

issue 2

12

High-field magnetic resonance imaging of a normal anatomy of the rabbit common calcanean tendon

75%

Skalec A., Janeczek M., Skalec A., Janeczek M.

Polish Journal of Veterinary Sciences

|

2019

|

issue 2

13

Czy na pewno nadszedł czas pisać epitafium dla eponimów w anatomii i naukach klinicznych?

75%

Pilarz Ł. B., Bajor G., Bulska W.

|

EN

This study presents information concerning the issues of applying eponymous nomenclature in anatomy. Anatomy as one of fields of medicine, besides strictly clinical disciplines, has extensive eponymous nomenclature. In general terms , an eponym is a term or notion taking its name from the surnames of persons who are most often the discoverers. Issues of contention on that subject are and will continue to be problems with the spelling, variation and pronunciation of these names. Currently there is a widespread belief that the aim of applying eponymous nomenclature is the desire to honour outstanding scholars who have dedicated their efforts to describing or discovering, for example, a set of anatomical structure. At present according to the guidelines of the Polish Anatomical Society, applying eponymous nomenclature for descriptive nomenclatures should be avoided. Yet in many foreign textbooks on the research of anatomy, authors pay particular attention to eponymous nomenclature. It is particularly visible in German-speaking countries, a little less in Anglo-Saxon countries.

PL

Niniejsze opracowanie przedstawia informacje dotyczące problematyki stosowania nazewnictwa eponimicznego w anatomii prawidłowej. Anatomia jako jedna z dziedzin medycyny, obok dyscyplin ściśle klinicznych posiada bogate nazewnictwo eponimiczne. W języku potocznym eponimem nazywamy termin lub pojęcie, pochodzące od nazwy własnej; w medycynie eponim określa jednostki i objawy chorobowe oraz pojęcia anatomiczne i fizjologiczne biorące swoją nazwę od nazwisk ludzi, którzy opisali je po raz pierwszy. Kwestiami spornymi w tej materii są i nadal będą problemy z pisownią, odmianą oraz wymową tych nazw. Panuje powszechne przekonanie, że celem stosowania nazewnictwa eponimicznego jest chęć oddania czci wybitnym ludziom nauki, którzy skierowali swoje wysiłki na opisanie bądź odkrycie np. danej struktury anatomicznej. Obecnie, zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Anatomicznego, odchodzi się od stosowania nazewnictwa eponimicznego na rzecz mianownictwa opisowego. Mimo to w wielu zagranicznych podręcznikach do nauki anatomii eponimy wciąż funkcjonują, a nawet są przez autorów preferowane. Szczególnie jest to widoczne w krajach niemieckojęzycznych, trochę mniej w krajach anglo-saskich.

14

Andreas Vesalius i jego wielkie dzieło: De humani corporis fabrica

75%

Jędrzejewski K.

Folia Medica Lodziensia

|

2013

|

vol. 40

|

issue 2

155-206

EN

Andreas Vesalius was born on 31 December 1514 in Brussels, Habsburg Netherlands, in what is today Belgium. His family was established in medicine for several generations, and young Andreas showed an early interest in anatomy. He attended the University of Louvain and then studied medicine at the University of Paris. Vesalius enrolled at the University of Padua, Europe's prominent medical school, receiving his doctor of medicine degree in 1537. On the day of his graduation he was immediately offered the chair of Surgery and Anatomy in Padua. He also guest lectured in Bologna and Pisa. Previously anatomy had been taught primarily by reading classical texts, mainly Galen’s, followed by an animal dissection by a barber-surgeon whose work was directed by the lecturer. Contrary to the prevailing practice Vesalius performed dissections himself and illustrated the lesson with large, detailed anatomical charts. The lectures were enormously popular. While still a young physician, Andreas Vesalius overturned the fourteen-century-old Galenic canon of medicine and founded modern, scientific anatomy. To attract established physicians to the study of anatomy Vesalius devoted himself for five years to the production of his magnum opus, one of the most important books in medical history and the world's first textbook of anatomy: De humani corporis fabrica, published in 1543. Fabrica contained detailed anatomical descriptions of all parts of the human body, including directions for carrying out dissections. Soon after the publication, Vesalius was invited as Imperial physician to the court of Emperor Charles V and, later, to Philip II of Spain. Over the next eleven years Vesalius travelled with the Spanish court. Like in anatomy, Vesalius gained recognition as a medical practitioner. In 1564 he left Spain for a trip to the Holy Land. On the way back from Palestine his ship was wrecked, and Vesalius died 15 October 1564 on the island of Zakynthos (modern-day Greece), at the age of fifty. He was buried somewhere on the island of Zakynthos.

PL

Andrzej Wesaliusz (Andreas Vesalius) urodził się 31 grudnia 1514 roku w Brukseli, znajdującej się w podległych Habsburgom Niderlandach, zaś obecnie w Belgii. Rodzina Wesaliuszów od wielu pokoleń była związana z zawodami medycznymi, być może z tego powodu Andrzej od dziecka zdradzał zainteresowanie anatomią. Młody Wesaliusz studiował początkowo na uniwersytecie w pobliskim Louvain (w polskiej transkrypcji – Lowanium), a następnie na wydziale medycznym Uniwersytetu w Paryżu. Z Paryża Wesaliusz udaje się do Padwy, gdzie na tamtejszym, sławnym w całej ówczesnej Europie, uniwersytecie uzyskuje w roku 1537 stopień naukowy doktora medycyny. W dniu uzyskania tak pożądanego dyplomu Wesaliuszowi zaoferowane zostaje stanowisko kierownika Katedry Chirurgii i Anatomii Uniwersytetu Padewskiego. Gościnnie wykłada anatomię również w Bolonii i Pizie. Nauczanie anatomii w tamtych czasach opierało się głównie na czytaniu klasycznych tekstów, głównie autorstwa Galena. Lekturze wspomnianych dzieł towarzyszyło obserwowanie przez studentów sekcji zwierząt, wykonywanych z zasady przez balwierzy i cyrulików. Wesaliusz podjął się osobiście wykonywania sekcji i dla lepszego zilustrowania danych morfologicznych, posługiwał się wielkimi, osobiście sporządzonymi, szczegółowymi rycinami anatomicznymi. Jego wykłady były niezmiernie popularne i budziły ogromne zainteresowanie słuchaczy. Ciągle bardzo młody wiekiem profesor Wesaliusz ośmielił się podważyć obowiązujące przez niemal czternaście wieków, klasyczne poglądy Galena dotyczące morfologii człowieka. Dzięki takim staraniom stworzył podwaliny pod współczesną, naukowo udokumentowaną wiedzę o budowie ciała ludzkiego. Ażeby uatrakcyjnić naukę anatomii, szczególnie przyszłym lekarzom praktykom, Andrzej Wesaliusz poświęcił pięć lat swego życia na przygotowanie wiekopomnego dzieła, stanowiącego w historii światowej medycyny pierwszy, kompletny podręcznik oraz atlas anatomii człowieka. W roku 1543 ukazało się pierwsze wydanie De humani corporis fabrica. Dzieło Wesaliusza nie tylko zawierało opis i ryciny ilustrujące szczegółowo wszystkie części ciała ludzkiego, ale także opatrzone było dokładnymi wskazówkami dotyczącymi techniki sekcyjnej. W niedługim czasie po ukazaniu się Fabrica Wesaliusz został mianowany nadwornym lekarzem cesarza Hiszpanii Karola V, a następnie jego syna Filipa II. Przez następnych 11 lat Wesaliusz towarzyszy nieustannie dworowi cesarskiemu. Podobnie jak w zakresie anatomii, Andrzej Wesaliusz również jako lekarz praktyk zdobywa powszechne uznanie i sławę. W roku 1564 Wesaliusz opuszcza Hiszpanię udając się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. W drodze powrotnej z Palestyny jego statek rozbija się w pobliżu greckiej wyspy Zakythos. Wesaliuszowi udaje się wydostać na ląd, jednakże zapada na ciężką chorobę i 15 października 1564 roku w wieku 50 lat, umiera. Grób Andrzeja Wesaliusza znajduje się na wyspie Zakynthos, prawdopodobnie w kościele pod wezwaniem Santa Maria Della Salute.

15

Bilateral absence of the musculocutaneous nerve: implications for humerus fracture and atypical median nerve palsy

75%

Hunter D. D., Skrzat J., Zdilla M. J., Hunter D. D., Skrzat J., Zdilla M. J.

Folia Medica Cracoviensia

|

2020

|

vol. 60

|

issue 3

16

Leaf Epidermis Traits as Tools to Identify Solidago L. Taxa in Poland

75%

Szymura M., Wolski K.

Acta Biologica Cracoviensia s. Botanica

|

2011

|

vol. 53

|

issue 1

17

Podstawy anatomii i fizjologii drogi węchowej oraz możliwości topodiagnostyki jej uszkodzeń z użyciem węchowych potencjałów wywołanych

63%

Repetowski M., Kuśmierczyk K., Mazurek A., Michalska J., Olszewski J.

Aktualności Neurologiczne

|

2010

|

vol. 10

|

issue 2

85 - 88

EN

Introduction: The recognition of the influence of olfactory stimuli on the olfactory organ aims at identifying damages within this area, diagnosing many diseases and smell impairments such as parosmia, hyposmia, anosmia and cacosmia. This work is focused on presenting current knowledge on fundamentals of anatomy and physiology of the olfactory tract and possibilities of its topodiagnostic damages by means of olfactory evoked potentials. Definition of smell: In the surrounding world the sense of smell operates through a series of sensations, which are described as smell. The smell of a compound depends both on the structure of a carbon chain and a ring, and on the presence and type of functional groups and their arrangement in a molecule. Defining a smell on the basis of its structure can be particularly difficult. In future the answer should be found in the electron theory of organic compounds structure. Anatomy and physiology of the sense of smell: The receptors, which are responsible for receiving olfactory sensations, are located in the nasal cavity, the upper part of the nasal septum, the root and anterior portion of the superior nasal concha. In adults the olfactory epithelium covers 1-3 cm2 of the mucosa in each nasal passage. The olfactory tract comprises three neurons, whereas the cortical centre is situated in the hippocampal gyrus and amygdalic nucleus of the temporal lobe. Olfactory sensations are perceived via the olfactory epithelium, which is often accompanied by additional stimulation of endings of the trigeminal, facial, glossopharyngeal and vagus nerve. Diagnostics of the sense of smell: Registering olfactory evoked potentials is an objective method of testing the sense of smell by detecting changes in bioelectrical functions of the brain. In Poland this method is quite modern and, in fact, is seldom used because of the lack of an appropriate batcher. Conclusion: Uniform standards and methodology of the study should lead to further implementation of this objective testing method in topodiagnostics of smell disorders.

PL

Wprowadzenie: Poznanie wpływu bodźców węchowych na zmysł powonienia ma na celu rozpoznawanie uszkodzeń w tym obszarze, wykrywanie wielu chorób oraz badanie uszkodzeń węchu, takich jak: parosmia, hiposmia, anosmia oraz kakosmia. Celem pracy jest przedstawienie aktualnej wiedzy dotyczącej podstaw anatomii i fizjologii drogi węchowej oraz możliwości topodiagnostyki jej uszkodzeń z użyciem węchowych potencjałów wywołanych. Definicja zapachu: W otaczającym nas świecie za pomocą zmysłu powonienia odczuwany jest szereg wrażeń, które określa się jako zapach. Wyróżnia się związki zapachowe. Ich zapach zależy zarówno od budowy łańcucha węglowego oraz pierścienia, jak i od obecności oraz rodzaju grup funkcyjnych i sposobu rozmieszczenia ich w cząsteczce. Ustalenie zapachu na podstawie jego budowy jest rzeczą trudną. Należy oczekiwać, że w przyszłości odpowiedź przyniesie nam elektronowa teoria budowy związków organicznych. Anatomia i fizjologia zmysłu powonienia: Receptory węchowe odpowiedzialne za odbiór wrażeń zapachowych zlokalizowane są w jamie nosowej, w górnym odcinku przegrody nosa, na stropie i na przednim końcu małżowiny nosowej górnej. Nabłonek węchowy zajmuje u dorosłego człowieka od 1 do 3 cm2 błony śluzowej w każdym przewodzie nosowym. Droga węchowa składa się z trzech neuronów, a ośrodek korowy znajduje się w zakręcie hipokampa i jądrze migdałowym płata skroniowego. Doznania węchowe odbierane są za pomocą nabłonka węchowego, ale towarzyszy temu często dodatkowe podrażnienie z zakończeń nerwu trójdzielnego, twarzowego, językowo-gardłowego oraz błędnego. Diagnostyka zmysłu powonienia: Obiektywną metodą badania powonienia rejestrującą zmiany czynności bioelektrycznej mózgu po pobudzeniu receptorów i nabłonka węchowego jest rejestracja węchowych potencjałów wywołanych, która w Polsce jest metodą nową i praktycznie rzadko stosowaną ze względu na brak odpowiedniego dozownika. Podsumowanie: Opracowanie jednolitych standardów i metodyki badania powinno doprowadzić do szerszego zastosowania tej obiektywnej metody badania w topodiagnostyce zaburzeń zmysłu powonienia.

18

Morphological, karyological and molecular characteristics of Festuca arietina Klok.– a neglected psammophilous species of the Festuca valesiaca agg. from Eastern Europe

63%

Bednarska I., Kostikov I., Tarieiev A., Stukonis V.

Acta Biologica Cracoviensia s. Botanica

|

2017

|

vol. 59

|

issue 1

19

Diagnostyka ultrasonograficzna narządów jamy brzusznej w przypadku przedwczesnego dojrzewania płciowego u dziewcząt

63%

Mazgaj M.

|

vol. 13

|

issue 55

418-424

EN

Precocious puberty constitutes a signifi cant clinical problem due to psychological implications and health concerns as well as consequences associated with girls’ fertility. Selfacceptance, peer approval, early motherhood and future fertility – these are only a few issues associated with puberty, the disorders of which may have a negative infl uence on personality and health. The role of imaging is to determine the causes of early activation of the puberty process, to identify lesions responsible for abnormal sex hormone production and those which are the result of underlying hormonal disorders as well as to diagnose the processes which only mimic symptoms of precocious puberty. Out of all available imaging methods, sonography, thanks to its safety, availability and low cost, seems to be the best method to assess the breasts and internal organs of patients manifesting symptoms of precocious puberty both in early diagnosis and follow-up examinations. Apart from the technique of performing ultrasound examinations, the paper also explains its role in precocious puberty in girls, describes correct parameters of the organs which play the most signifi cant role in the process of puberty as well as presents the features of changes responsible for or resulting from hormonal disorders.

PL

Przedwczesne dojrzewanie płciowe stanowi istotny problem kliniczny ze względu na implikacje psychologiczne, zdrowotne, a także odnoszące się do płodności dotkniętych nim dziewcząt. Samoakceptacja, akceptacja w grupie rówieśniczej, wczesne macierzyństwo, przyszła płodność – to tylko niektóre z zagadnień związanych z dojrzewaniem płciowym, którego zaburzenia negatywnie wpływają na rozwój osobowości i zdrowie człowieka. Rolą diagnostyki obrazowej jest ustalenie przyczyn przedwczesnej aktywacji procesu dojrzewania, zdefi niowanie zmian odpowiadających za nieprawidłową produkcję hormonów płciowych oraz będących skutkiem istniejących zaburzeń, a także uwidocznienie procesów jedynie naśladujących objawy przedwczesnego dojrzewania. Spośród wszystkich dostępnych metod obrazowania ultrasonografi a, ze względu na bezpieczeństwo, dostępność, powtarzalność i niski koszt, wydaje się najlepszą metodą służącą do oceny piersi i narządów wewnętrznych pacjentek z objawami przedwczesnego dojrzewania zarówno w procesie wstępnej diagnostyki, jak i w monitorowaniu przebiegu leczenia. W artykule oprócz zagadnień dotyczących techniki badania ultrasonografi cznego omówiono jego rolę w przypadku przedwczesnego dojrzewania płciowego u dziewcząt, opisano prawidłowe parametry narządów odgrywających istotną rolę w procesie dojrzewania, a także przedstawiono cechy zmian będących przyczyną lub skutkiem zaburzeń hormonalnych.

20

Ewolucyjna utrata kończyn u jaszczurek

63%

Skórzewski G.

Kosmos

|

2017

|

vol. 66

|

issue 3

435-440

PL

Redukcja kończyn u łuskonośnych, zaszła w obrębie 52 linii ewolucyjnych przynajmniej 62 razy, z czego w przypadku jaszczurek, redukcje w obrębie obu kończyn jednocześnie zaszły 20 razy. Wśród jaszczurek o zredukowanej liczbie kończyn (lub też paliczków), występują dwa główne typy morfologiczno-ekologiczne, które można określić mianami "krótkoogonowych kopaczy" i "długoogonowych lądowców". Jedną z teorii tłumaczących zanikanie, lub też redukcje składowych części kończyny, jest usprawnienie metod ucieczki przed drapieżnikiem - teoria ta jest dobrze opisana na przykładzie scynków z rodzaju Chalcides. Alternatywna hipoteza wyjaśnia redukcje kończyn adaptacją do drapieżnictwa. Przykładami jaszczurek, które obrały tą strategię są australijskie Pygopodidae, których przedstawiciele spełniają ekologiczną funkcję węży.

EN

Reduction of limbs has occurred within 52 evolutionary lines of Squamata at least 62 times, of which in the case of lizards, the manus and pes has been reduced together at least 20 times. Among lizards with the reduced number of limbs (or phalanges), there are two morpho-ecological types, which can be named "short tail diggers" and "long tail surface dwellers". One of the theories explaining the occurrence of loss of the whole limbs or reduction of their parts points to improvement of the ways of escape from the predators. This theory is well supported by an example of genus Chalcides belonging to the skinks family. The cause of limb reduction in the Australian Pygopodidae is different, as they play an ecological function of snakes and their limb reduction is an adaptation to hunt.

Refine search results

Lekcje anatomii w obrazach mistrzów holenderskich epoki Renesansu

Discoveries: Contemplations on some works of Veit Krenn

Ludwik Karol Teichmann (1823–1895)

3D printed replica of the human temporal bone intended for teaching gross anatomy

Diversity of scoring, ingenuity of striking, art of flying - conceptual and systematical identification of soccer scoring techniques

Duplication of the inferior vena cava: evidence of a novel type IV

Anatomical studies on larynx and voice production in historical perspective

Laboratory Manual on General and Special Ichthyology

Autonomic nervous system of the pelvis — general overview

A concise survey on 3D modeling in the science of anatomy

Sphenoid bone and its sinus — anatomo-clinical review of the literature including application to FESS

High-field magnetic resonance imaging of a normal anatomy of the rabbit common calcanean tendon

Czy na pewno nadszedł czas pisać epitafium dla eponimów w anatomii i naukach klinicznych?

Andreas Vesalius i jego wielkie dzieło: De humani corporis fabrica

Bilateral absence of the musculocutaneous nerve: implications for humerus fracture and atypical median nerve palsy

Leaf Epidermis Traits as Tools to Identify Solidago L. Taxa in Poland

Podstawy anatomii i fizjologii drogi węchowej oraz możliwości topodiagnostyki jej uszkodzeń z użyciem węchowych potencjałów wywołanych

Morphological, karyological and molecular characteristics of Festuca arietina Klok.– a neglected psammophilous species of the Festuca valesiaca agg. from Eastern Europe

Diagnostyka ultrasonograficzna narządów jamy brzusznej w przypadku przedwczesnego dojrzewania płciowego u dziewcząt

Ewolucyjna utrata kończyn u jaszczurek