Search results

Search:
in the keywords: analogi GnRH

Sort By:

Limit search:

Osie hormonalne zależne od GnRH

100%

Kociszewska K.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2011

vol. 65

issue 5-6

54-60

Gonadoliberin receptor (GnRHR) constitutes the target for GnRH – superior decapeptide of hypothalamic–pituitary–gonadal axis and for GnRH analogs – receptor’ agonists and antagonists, which are currently used in oncology and gynecology. Desensitization of the pituitary gland is the effect of their work, however a mechanism of their action diff ers. Results indicate probable interaction among GnRH and GnRHR on corticotrophes, and ACTH secretion in the pituitary pars intermedia, what probably modifi es either gonadotropins’ secretion and hypothalamic-pituitary-adrenal axis’ function. It is suggested, that extrapituitary GnRHRs have also a role in the creation of local axes. In the ovary GnRHR could take part in changes in the course of the cycle and evoke the ovulation preceding pituitary stimulation. Outcomes give bases to creation of a new analogs’ generation, which could hit only local axis. It would be advantage of such drugs, to be deprived of many undesirable eff ects resulting from the main axis inhibition.

Receptor gonadoliberyny (GnRHR) jest celem dla GnRH, nadrzędnego dekapeptydu funkcjonującego w osi podwzgórze–przysadka mózgowa– –gonady oraz dla analogów GnRH, będących agonistami bądź antagonistami tego receptora. Skutkiem działania analogów GnRH na gonadotrofy jest desensytyzacja przysadki mózgowej, jednak mechanizm działania agonistów i antagonistów jest odmienny. Możliwa jest też interakcja między GnRH i jego receptorami zlokalizowanymi na kortykotrofach części pośredniej przysadki, skutkująca wydzielaniem ACTH, co prawdopodobnie modyfikuje zarówno sekrecję gonadotropin, jak i funkcjonowanie osi podwzgórzowo- przysadkowo-nadnerczowej. Uważa się, iż receptory GnRH występujące pozaprzysadkowo odgrywają istotną rolę w tworzeniu lokalnych osi hormonalnych. W jajnikach GnRHR mogą zmieniać przebieg cyklu jajnikowego: wywołują owulację, a równocześnie wyprzedzają stymulację przysadkową. Aktualnie badania zmierzają do uzyskania nowej generacji analogów, która byłaby zdolna do wybiórczego działania na poziomie osi lokalnych. Zaletą takich leków byłoby mniejsze narażenie pacjentów na skutki niepożądane będące wynikiem hamowania osi głównej.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 2011

1 Kociszewska K.

Search results

Osie hormonalne zależne od GnRH