Search results

1

Clinical and laboratory assessment of patients with new-onset atrial fibrillation in acute myocardial infarction

100%

Raczkowska-Golanko M., Daniłowicz-Szymanowicz L., Nowak R., Puchalski W., Gruchała M., Kozłowski D., Raczak G.

|

2018

|

vol. 1

|

issue 1

39-43

EN

Background New-onset atrial fibrillation (NOAF) is one of the complications of acute myocardial infarction (AMI), and is associated with poor outcome. The aim of the study was clinical and laboratory assessment of patients with NOAF in AMI. Material and methods This is a retrospective, single-centre study of AMI patients with NOAF, who were admitted to Clinical Centre of Cardiology of the University Clinical Centre in Gdansk, from January 2016 to June 2018. The medical history, echocardiography parameters, AMI localization and infarcted-related artery as well as laboratory parameters at the admission and at the moment of NOAF onset were taken into further analyses. Results From 1155 consecutive AMI patients 103 (8.9%) with NOAF were enrolled into the study. A significant increase in C-reactive protein (CRP) and high-sensitive Troponine I (hsTnI) level, whereas significant decrease in potassium and hemoglobin level was observed at the moment of NOAF in comparison to admission. Conclusions Our study suggests that markers of inflammation (CRP), myocardial necrosis (hsTnI), hemoglobin and serum potassium may be associated with NOAF in the setting on AMI. The aforementioned parameters are generally available and may be used as an inexpensive and rapid way to select patients who are at high risk of developing NOAF.

2

Prostate specific antigen levels after acute myocardial infarction

100%

Açıkgöz Ş., Can M., Doğan S. M., Mungan G., Aydın M., Kelek S., Sümbüloğlu V.

|

2011

|

vol. 58

|

issue 4

541-545

EN

Prostate Specific Antigen (PSA), a member of kallikrein family, is a specific serine protease of prostatic tissue. In some case reports, changes in PSA levels after acute myocardial infarction (AMI) have been reported. In this study we evaluated variations in PSA levels post-AMI. Twenty-six male patients who had PSA levels within reference limits were included in the study. The diagnosis of AMI was confirmed by clinical findings, ECG (electrocardiogram) and cardiac marker studies. Serum total PSA (tPSA) and free PSA (fPSA) levels were measured at days 0 (day of admission), 1, 2 and 3 after AMI. PSA/albumin ratio was also calculated in order to evaluate the effect of dilution. A statistical analysis of the results of all patients revealed significant decrease in tPSA levels and tPSA/Albumin ratio at day 2 when compared to days 0 and 3, which showed a similar pattern. Changes of fPSA and fPSA/ Albumin ratio according to days were not found significant. In only four patients we found increased levels of tPSA and increased fPSA levels in three of them. These patients displayed severe problems such as renal failure, cardiac failure, ventricular aneurysm and cerebral ischemia due to cardiac arrest. The lower tPSA levels on day 2 suggest that tPSA can be eliminated rapidly from the circulation on days 1 and 2, probably through the formation of complexes of tPSA with acute phase proteins.

3

Clinical and laboratory assessment of patients with new-onset atrial fibrillation in acute myocardial infarction

100%

Raczkowska-Golanko M., Daniłowicz-Szymanowicz L., Nowak R., Puchalski W., Gruchała M., Kozłowski D., Raczak G.

European Journal of Translational and Clinical Medicine

|

2018

|

vol. 1

|

issue 1

39-43

EN

Background: New-onset atrial fibrillation (NOAF) is one of the complications of acute myocardial infarction (AMI), and is associated with poor outcome. The aim of the study was clinical and laboratory assessment of patients with NOAF in AMI. Material and methods: This is a retrospective, single-centre study of AMI patients with NOAF, who were admitted to Clinical Centre of Cardiology of the University Clinical Centre in Gdansk, from January 2016 to June 2018. The medical history, echocardiography parameters, AMI localization and infarcted-related artery as well as laboratory parameters at the admission and at the moment of NOAF onset were taken into further analyses. Results: From 1155 consecutive AMI patients 103 (8.9%) with NOAF were enrolled into the study. A significant increase in C-reactive protein (CRP) and high-sensitive Troponine I (hsTnI) level, whereas significant decrease in potassium and hemoglobin level was observed at the moment of NOAF in comparison to admission. Conclusions: Our study suggests that markers of inflammation (CRP), myocardial necrosis (hsTnI), hemoglobin and serum potassium may be associated with NOAF in the setting on AMI. The aforementioned parameters are generally available and may be used as an inexpensive and rapid way to select patients who are at high risk of developing NOAF.

4

Cisplatin-induced cardiotoxicity – two case reports

100%

Sawant S. P., Prakruthi J., Daddi A. D., Ghosh J., Joshi A., Alahari Dhir A.

OncoReview

|

2015

|

vol. 5

|

issue 4

A145-150

EN

Cisplatin has been used for over 40 years in various cancer chemotherapies. Toxicity induced by cisplatin-based therapeutic regimens include gastrointestinal toxicity, myelotoxicity, neurotoxicity, ototoxicity and nephrotoxicity. Cisplatin-based regimens have been associated with a wide range of cardiovascular complications. In this paper, we report 2 cases of cisplatin induced cardiotoxicity. We present cases of 2 young patients who developed acute myocardial infarction during combination chemotherapy with bleomycin, etoposide and cisplatin. The first patient had acute anterior wall ST elevation myocardial infarction and the second one had acute myocardial infarction with peripheral arterial thromboembolism. Cisplatin use can result in cardiovascular events. Clinicians should be very cautious while managing patients on cisplatin-based chemotherapy. Early recognition of cardiotoxicity will allow for timely prevention of permanent cardiac damage.

5

Serum copeptin and copeptin/NT-proBNP ratio — new tools to differentiate takotsubo syndrome from acute myocardial infarction

100%

Budnik M., Białek S., Peller M., Kiszkurno A., Kochanowski J., Kucharz J., Sitkiewicz D., Opolski G., Budnik M., Białek S., Peller M., Kiszkurno A., Kochanowski J., Kucharz J., Sitkiewicz D., Opolski G.

Folia Medica Cracoviensia

|

2020

|

vol. 60

|

issue 1

6

Interindividual variability of atorvastatin treatment influence on the MPO gene expression in patients after acute myocardial infarction

88%

Sygitowicz G., Maciejak A., Piniewska-Juraszek J., Pawlak M., Góra M., Burzyńska B., Dłużniewski M., Opolski G., Sitkiewicz D.

|

2016

|

vol. 63

|

issue 1

89-95

EN

Myeloperoxidase (MPO) and C-reactive protein (CRP) may play critical roles in generation of oxidative stress and the development of the systemic inflammatory response. The aim of the study was to determine the effect of atorvastatin therapy on the MPO gene expression and its plasma level in relation to lipids level lowering and an anti-inflammatory response in patients after acute myocardial infarction. The research material was represented by 112 samples. Thirty-eight patients with first AMI receiving atorvastatin therapy (40 mg/day) and followed up for one month were involved in the study. The relative MPO gene expression in peripheral blood mononuclear cells (PBMCs) was examined using RT-qPCR in 38 patients before-, 38 patients after-therapy and in 36 patients as the control group. The plasma concentrations of MPO and serum concentrations of biochemical parameters were determined using commercially available diagnostic tests. After one month of atorvastatin therapy, in 60.5% patients a decrease of MPO gene expression, whereas in 39.5% patients an increase, was observed. The plasma MPO levels behaved in the same way as the MPO gene expression. However, the serum lipids and CRP concentrations were significantly lower after one month of atorvastatin therapy in both groups of patients - with decreased and increased MPO gene expression. Atorvastatin exhibited a different effect on MPO gene expression and its plasma level. Short-term atorvastatin therapy resulted in lipid lowering and anti-inflammatory activity in patients after AMI, independently of its effect on MPO gene expression. The molecular mechanisms of this phenomenon are not yet defined and require further research.

7

Glucose abnormalities detected by oral glucose tolerance test in patients with acute myocardial infarction: clinical significance, epidemiology, natural course and therapeutic concerns

75%

Francuz P., Podolecki T., Szymała M., Kozieł M., Kalarus Z., Kowalczyk J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2018

|

issue 72

33-44

EN

Two-hour post load glycemia (2h-PG) obtained during the oral glucose tolerance test (OGTT) is related to adverse cardiovascular outcomes more significantly than fasting glycemia, and the association of 2h-PG with cardiovascular morbidity is graded and independent. An abnormal value of 2h-PG is defined as glycemia ≥ 7.8 mmol/l (140 mg/dl) in most studies. Patients with acute myocardial infarction with abnormal 2h-PG compared to patients with normal 2h-PG have a significantly higher long-term mortality and more concomitant diseases, however, it has not been shown that those subjects have a higher risk of myocardial infarction, coronary revascularization or stroke. Studies have shown that in some patients the glucometabolic status changes after the acute phase of the disease, and that those changes have a prognostic importance. In this review article the authors presented the significance, epidemiology, natural course of glucometabolic disturbances and the therapeutic concerns of hypoglycemic treatment.

PL

W porównaniu z glikemią na czczo, wartość glikemii po dwóch godzinach (2h-PG) uzyskana w doustnym teście obciążenia glukozą (OGTT) jest parametrem lepiej korelującym z przyszłymi niekorzystnymi zdarzeniami sercowo-naczyniowymi, a jej związek z zapadalnością na chorobę wieńcową oraz ze śmiertelnością jest stopniowy i niezależny. Nieprawidłowy wynik 2h-PG w większości publikowanych prac definiuje się jako ≥ 7,8 mmol/l (140 mg/dl). U chorych z zawałem serca, u których stwierdza się nieprawidłowy wynik 2h-PG, w porównaniu z chorymi z pra-widłowym 2h-PG, rokowanie jest gorsze. Charakteryzują się również częstszym występowaniem chorób towarzyszących. Są to pacjenci, których śmiertelność odległa jest znamiennie wyższa, jednak dotychczas nie wykazano jednoznacznie, aby byli to chorzy, u których częściej występuje ponowny zawał serca, rewaskularyzacja wieńcowa czy udar mózgu. Wskazuje się również na fakt, iż u części chorych stan glukometaboliczny zmienia się po ostrej fazie choroby, co ma wpływ na śmiertelność. W prezentowanej pracy przedstawiono znaczenie zaburzeń metabolizmu glukozy, ich epidemiologię, przebieg naturalny oraz poruszono problem leczenia hipoglikemizującego.

8

Porównanie efektywności pierwotnej angioplastyki z leczeniem trombolitycznym w kontekście opóźnionego wdrożenia leczenia: metaanaliza

63%

Bodera P.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2009

|

vol. 5

|

issue 4

245-249

EN

Meta-analyses of the various randomised trials comparing thrombolysis and primary angioplasty have demonstrated substantial benefits from angioplasty in terms of mortality, non-fatal re-infarction and stroke, and they have also proved that angioplasty has lower recurrence rates and less residual stenosis. Despite the obvious clinical superiority of primary angioplasty, thrombolytic treatment is the default treatment option in many countries because of practical limitations on the use of percutaneous interventions including e.g. appropriately skilled staff. The choice of proper management also needs to consider the possible time delay in initiating reperfusion with primary angioplasty compared to thrombolysis. Reperfusion therapy has become the unquestionable gold standard for the early management of acute ST-segment elevation coronary syndromes. The advantages of this strategy rises exponentially, if the therapy will be initiated earlier. The highest number of patients saved by reperfusion therapy is within the first hour after symptom onset. The time interval which is creating a window of opportunity has aptly termed the “golden hour”. The mechanism of this benefit relates to maximizing myocardial salvage by early restoration of adequate coronary blood flow, resulting in preservation of left ventricular function, thereby enhancing both early and long-term survival. It is currently uncertain as to how to best handle patients with aborted myocardial infarction. A strong case for coronary angiography with a view to coronary intervention seems convinced, especially if there is a large initial territory of heart at risk. Failure to intervene could attenuate the initial prognostic benefit. The effect of angioplasty-related time delay in reducing the mortality benefit of angioplasty relative to thrombolysis has been demonstrated using metaregression methods.

PL

Metaanalizy różnych randomizowanych prób klinicznych, porównujące rozpuszczanie skrzepliny za pomocą leków trombolitycznych i pierwotnej angioplastyki, wykazały znaczne korzyści z angioplastyki, biorąc pod uwagę: śmiertelność, powtórny zawał niepowodujący śmierci i udar, a także dowodzą, że angioplastyka wiąże się z niższym wskaźnikiem nawrotów. Pomimo oczywistej klinicznej wyższości pierwotnej angioplastyki leczenie trombolityczne jest leczeniem z wyboru w wielu krajach, przede wszystkim z powodu ograniczeń praktycznych interwencji przezskórnej, włączając w to na przykład niedobór zespołów o odpowiednich umiejętnościach. Wybór właściwego postępowania wymaga również uwzględnienia możliwego czasu opóźnienia w rozpoczęciu reperfuzji przy porównaniu pierwotnej angioplastyki z leczeniem trombolitycznym. Terapia reperfuzyjna stała się bezdyskusyjnie złotym standardem we wczesnym leczeniu ostrych zespołów wieńcowych z uniesieniem odcinka ST. Korzyści z zastosowania tej strategii leczniczej wydatnie rosną, jeśli zostanie ona wdrożona wcześnie. Największą liczbę ocalonych pacjentów dzięki terapii reperfuzyjnej obserwuje się w ciągu pierwszej godziny od wystąpienia objawów. Ten przedział czasu, dający największą szansę na przeżycie, nazwano trafnie „złotą godziną”. Mechanizm tej korzyści opiera się na maksymalnym zwiększeniu ilości tkanki mięśnia sercowego, uratowanej przed niedokrwieniem poprzez wczesne przywrócenie przepływu krwi w odpowiedniej tętnicy wieńcowej, co zapewnia zachowanie czynności lewej komory. To z kolei poprawia przeżycie krótko- i długoterminowe. Obecnie nie ma jednoznacznego stanowiska co do sposobu postępowania w przypadku przerwanego zawału mięśnia sercowego. Silne argumenty przemawiają za stosowaniem angiografii wieńcowej, z możliwością wykonania angioplastyki, szczególnie jeśli zagrożony jest duży obszar mięśnia sercowego. Niepowodzenia związane z wykonaniem zabiegu mogą rzutować na ocenę korzyści wynikających z takiej metody leczenia. Działanie zależnego od angioplastyki czasu opóźnienia w obniżaniu wskaźnika śmiertelności dla angioplastyki w odniesieniu do leczenia trombolitycznego wykazano z użyciem metod metaregresji.

9

In vivo comparison of small- and large-bore aspiration catheters in patients with ST elevation myocardial infarction

51%

Pigoń K., Pękała M. P., Tomecka N., Radzik E., Nowalany-Kozielska E., Tomasik A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2023

|

issue 77

37-42

EN

INTRODUCTION: Aspiration thrombectomy is recommended only in selected patients with ST elevation myocardial infarction (STEMI). Optical coherence tomography analysis revealed limitations of some aspiration catheters in thrombus removal. Additionally, in vitro tests show significant differences in their effectiveness depending on the design of the distal tip and their internal diameter. The aim of this study is to compare the results of percutaneous coronary intervention (PCI) alone and adjunctive aspiration thrombectomy using catheters with small and large cross-sectional areas, compare the effectiveness of coronary angioplasty with and without aspiration thrombectomy, as well as check the effectiveness of different catheters depending on their internal diameter. MATERIAL AND METHODS: 773 patients with STEMI were enrolled in the study: 586 patients with PCI alone (Ctrl group), and 187 patients with PCI and aspiration thrombectomy. All the aspiration catheters were categorized as large-bore – 146 patients (LB group) and small-bore – 41 patients (SB group). Myocardial perfusion, left ventricular ejection fraction (LVEF) and the long-term all-cause mortality were compared. Statistical analysis was based on non-parametrical, ANOVA and Kaplan-Meier survival analysis. RESULTS: The groups were significantly biased with respect to demographics and the angiographic presentation of myocardial infarction. In comparison with the Ctrl group the LB and SB groups were younger and presented worse epicardial flow and thrombus burden according to the Thrombolysis in Myocardial Infarction (TIMI) classification. There is an insignificant trend towards inferior myocardial perfusion in the SB group in comparison with the Ctrl group. The LB group had a lower pre-discharge LVEF in comparison to the Ctrl group. The long-term all-cause mortality was comparable across the groups. CONCLUSIONS: There is not enough evidence to prove that SB catheters are less effective. A positive observation is the fact that the long-term all-cause mortality in the group of patients with adjunctive aspiration thrombectomy is comparable to the control group. However, this observation requires confirmation in future studies.

PL

WSTĘP: Trombektomia aspiracyjna jest zalecana jedynie u wybranych pacjentów z zawałem mięśnia sercowe-go z uniesieniem odcinka ST (ST elevation myocardial infarction – STEMI). Analiza z wykorzystaniem optycznej tomografii koherencyjnej wykazała ograniczenia niektórych cewników aspiracyjnych w usuwaniu skrzepliny. Ponadto testy in vitro wskazują na istotne różnice w ich skuteczności zależnie od konstrukcji koń-cówki dystalnej oraz wewnętrznej średnicy. Celem pracy jest porównanie skuteczności przezskórnej interwencji wieńcowej (percutaneous coronary intervention – PCI) z zastosowaniem trombektomii aspiracyjnej oraz bez jej użycia, a także sprawdzenie skuteczności różnych cewników w zależności od ich wewnętrznej średnicy. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto 773 chorych ze STEMI: 586 chorych tylko po PCI (grupa Ctrl) oraz 187 chorych po PCI i trombektomii. Cewniki podzielono na te o dużym otworze (large-bore – LB), zastosowa-ne u 146 pacjentów (grupa LB), oraz te o wąskim otworze (small-bore – SB) – u 41 pacjentów (grupa SB). Porównano perfuzję mięśnia sercowego, frakcję wyrzutową lewej komory (left ventricular ejection fraction – LVEF) i długoterminową śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny. Analizę statystyczną oparto na nieparame-trycznej analizie przeżycia ANOVA oraz Kaplana i Meiera. WYNIKI: Grupy charakteryzowała stronniczość wyboru w odniesieniu do danych demograficznych oraz prezentacji angiograficznej zawału mięśnia sercowego. W porównaniu z grupą Ctrl grupy LB i SB były młodsze, prezentowały wolniejszy przepływ nasierdziowy i większy materiał zakrzepowy w klasyfikacji TIMI (Thrombolysis in Myocardial Infarction). W grupie SB, w porównaniu z grupą Ctrl, obserwowano nieistotny trend w kierunku gorszej perfuzji mięśnia sercowego. Grupa LB miała niższą LVEF przed wypisem w porównaniu z grupą Ctrl. Długoterminowa umieralność z przyczyn ogólnych była porównywalna we wszystkich grupach. WNIOSKI: Nie mamy wystarczających dowodów na to, że cewniki SB są mniej skuteczne. Pozytywną obserwacją jest fakt, że długoterminowa śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny w grupie pacjentów po trombektomii aspiracyjnej jest porównywalna z tą w grupie kontrolnej, wymaga ona jednak potwierdzenia w przyszłych badaniach.

10

Left ventricular thrombus after acute myocardial infarction – case report and literature review

51%

Razik M., Basiaga B., Bator P., Mizia-Stec K.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2023

|

issue 78

11-16

PL

Skrzeplina w lewej komorze (left ventricle – LV) jest jednym z powikłań ostrego zawału mięśnia sercowego (acute myocardial infarction – AMI), zwłaszcza u chorych z AMI ściany przedniej z wtórną do zawału utrzymującą się dysfunkcją skurczową LV. Badania wskazują, że pomimo postępów w interwencyjnym leczeniu AMI częstość występowania skrzeplin waha się od 2,7% do 19,2% u pacjentów z AMI z uniesieniem odcinka ST (ST elevation myocardial infarction – STEMI). Tworzenie się skrzeplin w LV wiąże się z uszkodzeniem śródbłonka, zastojem krwi i nadkrzepliwością. Kluczowe znaczenie ma wczesna diagnostyka za pomocą echokardiografii przezklatkowej (transthoracic echocardiography – TTE) i rezonansu magnetycznego serca (cardiac magnetic resonance – CMR). Strategie zapobiegawcze obejmują ocenę czynników ryzyka i rozważenie leczenia przeciwzakrzepowego w wyjątkowych przypadkach. Leczenie obejmuje terapię przeciwzakrzepową przez okres do 6 miesięcy w połączeniu z terapią przeciwpłytkową. W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat pozawałowych skrzeplin w LV, z opisem przypadku jako praktyczną wskazówką.

EN

Left ventricular (LV) thrombus is a complication of acute myocardial infarction (AMI), especially in patients with anterior AMI and persistent LV systolic dysfunction. Regardless of the progress in invasive AMI therapy, there are literature data showing the frequency of LV thrombi ranging from 2.7% to 19.2% in patients with anterior ST elevation myocardial infarction (STEMI). LV thrombi formation is associated with endothelial injury, blood stasis, and hypercoagulability. Early diagnosis using transthoracic echocardiography (TTE) and cardiac magnetic resonance (CMR) imaging is crucial. Prevention strategies involve assessing the risk factors and considering anticoagulant therapy in exceptional cases. Treatment involves anticoagulation for up to 6 months in combination with antiplatelet therapy. The study presents the current state of knowledge on LV thrombi, provided with a relevant case report as a practical guideline.

Refine search results

Clinical and laboratory assessment of patients with new-onset atrial fibrillation in acute myocardial infarction

Prostate specific antigen levels after acute myocardial infarction

Clinical and laboratory assessment of patients with new-onset atrial fibrillation in acute myocardial infarction

Cisplatin-induced cardiotoxicity – two case reports

Serum copeptin and copeptin/NT-proBNP ratio — new tools to differentiate takotsubo syndrome from acute myocardial infarction

Interindividual variability of atorvastatin treatment influence on the MPO gene expression in patients after acute myocardial infarction

Glucose abnormalities detected by oral glucose tolerance test in patients with acute myocardial infarction: clinical significance, epidemiology, natural course and therapeutic concerns

Porównanie efektywności pierwotnej angioplastyki z leczeniem trombolitycznym w kontekście opóźnionego wdrożenia leczenia: metaanaliza

In vivo comparison of small- and large-bore aspiration catheters in patients with ST elevation myocardial infarction

Left ventricular thrombus after acute myocardial infarction – case report and literature review