Search results

1

Treatment planning of complicated endodontic cases with the use of CBCT

100%

Tomaszewska I., Szupiany-Janeczek T., Pytko-Polończyk J.

Medicina Internacia Revuo

|

2017

|

vol. 28

|

issue 108

182-188

EN

Cone beam computed tomography (CBCT) imaging is useful in various clinical situations including assessing dental morphology prior to endodontic treatment, locating tooth perforations, separated endodontic files, and resorptions. The aim of this paper was to present the usefulness of CBCT in endodontic treatment planning, through the review of two complicated endodontic cases. Two cases of failed endodontic treatment were presented in which CBCT allowed for correct diagnosis, as well as endodontic treatment qualification and planning. CBCT is especially useful when assessing endodontic treatment complications such as overextended root canal obturation material, separated endodontic instruments, and/or localization of perforations. Having the pros of CBCT in mind, one always has to weigh the added diagnostic value of CBCT with the economic cost of the tool employed, in order to make the best informed decision regarding accurate diagnosis and treatment.

2

Characterisation of Mesorhizobium huakuii cyclic β-glucan.

86%

Choma A., Komaniecka I.

|

2003

|

vol. 50

|

issue 4

1273-1281

EN

Periplasmic and extracellular glucans of Mesorhizobium huakuii were isolated and characterized by compositional and MALDI-TOF analyses, as well as 1H and 13C NMR spectroscopy. It was shown that M. huakuii produces a cyclic β-glucan composed entirely of nonbranched glucose chains and unmodified by nonsugar substituents. The degree of polymerisation of the cyclic oligosaccharides was estimated to be in the range from 17 to 28. The most abundant glucan molecules contained 22 glucose residues. Glucose residues within the glucan were connected by β-(1,2) glycosidic linkages. The cyclic glucan produced by M. huakuii is quite similar to the periplasmic β-(1,2) glucans synthesized by Agrobacterium and Sinorhizobium genera. The synthesis of β-glucan in M. huakuii is osmoregulated and this glucan could function as an osmoprotectant in free living cells.

3

Polimorfizm 1181G/C genu OPG i jego związek z osteoporozą u kobiet po menopauzie

72%

Boroń D., Plewka A., Jędrusik P.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2014

|

vol. 68

|

issue 6

407-414

EN

INTRODUCTION Osteoporosis is a systemic disease of the bone system, characterized by low bone mass and bone microarchitecture disturbances, increased bone brittleness and susceptibility to fracture. There is an essential genetic contribution to bone density, as well as its transformation. It is suggested that the OPG polymorphism may affect bone density and its transformation. AIM OF STUDY The aim of the study was to examine the incidence of OPG gene polymorphism and evaluate its association with the clinical parameters concerning bone turnover and the degree of postmenopausal osteoporosis development. M ATERIAL AND METHODS The study was conducted among a group of 570 women at postmenopausal age (404) and reproductive age (166). The group at postmenopausal age included women with osteoporosis, osteopenia as well as healthy individuals. The women at reproductive age were healthy. The polymorphism incidence of the examined gene in a group of patients with determined bone mineral density (BMD) and in the control group was studied. The study was performed by means of the RFLP-PCR method. RESULTS The correlation of the G1181 polymorphism of the OPG gene with body mass and birth mass was demonstrated as well as the association of decreased bone density and increased risk of postmenopausal osteoporosis development. CONCLUSIONS Homozygotic genotypes of the G1181C polymorphism of the OPG gene may affect women’s birth mass and an increased risk of osteoporosis development.

PL

WSTĘP Osteoporoza jest układową chorobą układu kostnego, charakteryzującą się niską masą kostną i zaburzeniami mikroarchitektury kości, ze zwiększoną kruchością kości oraz podatnością na złamania. Istnieje istotny wkład genetyczny tak w gęstość kości, jak i jej przemianę. Sugeruje się, że polimorfizm OPG może wpływać na gęstość kości oraz jej przemianę. CEL PRACY Celem pracy było zbadanie częstości występowania polimorfizmu genu OPG oraz ocena jego związku z parametrami klinicznymi dotyczącymi obrotu kostnego i stopnia zaawansowania osteoporozy pomenopauzalnej. MATERIAŁY I METODY Badania przeprowadzono na grupie 570 kobiet w wieku postmenopauzalnym (404 kobiety) i rozrodczym (166 kobiet). Grupa w wieku postmenopauzalnym obejmowała kobiety z osteoporozą, osteopenią i zdrowe. Kobiety w wieku rozrodczym były zdrowe. Zbadano częstość występowania polimorfizmu badanego genu w grupie pacjentek z oznaczoną gęstością mineralną kości (bone mineral density – BMD) oraz w grupie kontrolnej. Badanie przeprowadzono metodą RFLP-PCR. WYNIKI Wykazano korelację polimorfizmu G1181C genu OPG z masą ciała i masą urodzeniową oraz związek ze zmniejszoną BMD, a także zwiększonym ryzykiem powstawania osteoporozy pomenopauzalnej. WNIOSKI Genotypy homozygotyczne polimorfizmu G1181C genu OPG mogą mieć wpływ na masę urodzeniową kobiet i wzrost ryzyka wystąpienia osteoporozy.

4

Assessment of bone metabolism and fracture risk in obese men

58%

Grabarczyk M. N., Gorczyca M. J., Kosińska P., Klimek K., Cieślik P., Holecki M. T.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2022

|

issue 76

5-13

EN

INTRODUCTION: Obesity and metabolic syndrome are increasingly common in the adult population. There is a well- -known relationship between those two conditions and cardiovascular diseases; nonetheless, not much is known about how obesity and metabolic syndrome affect bone metabolism and fracture risk. The study aimed to assess the parameters of bone metabolism, as well as assess their relationship with the risk of fractures in obese men with central obesity and metabolic syndrome, and to compare the obtained results with those of healthy controls. MATERIAL AND METHODS: The study involved 36 obese men (body mass index – BMI ≥ 30) with central obesity (waist circumference – WC ≥ 94) and 10 healthy men as controls, aged 54–77. The FRAX (Fracture Risk Assessment Tool) calculator was used to measure the 10-year fracture risk. The levels of bone metabolism markers osteoprotegerin (OPG), C-terminal telopeptide (CTX1), and fibroblast growth factor 23 (FGF-23) were determined in the patients. RESULTS: The FRAX parameter was significantly lower (p < 0.001) in the obese men when compared to the controls. A significant negative correlation between FRAX and BMI (p < 0.001) was observed in the obese men, but not in the healthy subjects. There was also a negative correlation between FRAX and WC (p < 0.001), again only among the obese subjects. A positive correlation (p < 0.01) between FGF-23 and FRAX was found in the non-obese group. CONCLUSIONS: Obese men have a lower 10-years fracture risk compared to the healthy controls. Additionally, the increased BMI and waist circumference in the obese men were found to be associated with a reduced bone fracture risk, whereas no similar relationship in controls was observed. Moreover, higher FGF-23 levels in the healthy males was correlated with an increased 10-year fracture risk.

PL

WSTĘP: Otyłość oraz zespół metaboliczny coraz częściej występują w populacji osób dorosłych. Powszechnie znany jest związek wymienionych zaburzeń ze zwiększonym prawdopodobieństwem wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego, jednakże mniej oczywisty jest ich wpływ na metabolizm kostny oraz ryzyko złamań. Celem badania była ocena parametrów metabolizmu kostnego, ich związku z ryzykiem złamań u otyłych mężczyzn z otyłością brzuszną oraz zespołem metabolicznym, a także porównanie uzyskanych wyników z wynikami osób zdrowych. MATERIAŁ I METODY: W badaniu wzięło udział 36 otyłych mężczyzn (body mass index – BMI ≥ 30) ze współistniejącą otyłością trzewną (obwód talii – waist circumference – WC ≥ 94) oraz 10 zdrowych mężczyzn z grupy kontrolnej, w wieku 54–77 lat. Do oceny ryzyka złamań zastosowano kalkulator FRAX (Fracture Risk Assessment Tool). U pa-cjentów oznaczono stężenia markerów metabolizmu kostnego: osteoprotegeryny (OPG), C-końcowego usieciowanego telopeptydu łańcucha kolagenu typu I (CTX1) oraz czynnika wzrostu fibroblastów 23 (fibroblast growth factor 23 – FGF-23). WYNIKI: U osób otyłych FRAX był istotnie niższy (p < 0,001) niż w grupie kontrolnej. Zaobserwowano ujemną korelację między FRAX i BMI (p < 0,001) u otyłych mężczyzn. U zdrowych osób taka korelacja nie wystąpiła. Jedynie u osób otyłych stwierdzono również ujemną korelację między FRAX i WC (p < 0,001). Obecnej w grupie osób zdrowych pozytywnej korelacji (p < 0,01) między FGF-23 i FRAX nie obserwowano u otyłych mężczyzn. WNIOSKI: U otyłych mężczyzn stwierdzono mniejsze 10-letnie ryzyko złamań w porównaniu z osobami zdrowymi. Dodatkowo wykazano, że w grupie pacjentów otyłych większe BMI oraz obwód talii wiązały się z mniejszym ryzykiem złamań kości, natomiast u osób bez otyłości taka zależność nie występowała. Ponadto u zdrowych mężczyzn większe stężenie FGF-23 było skorelowane ze zwiększonym 10-letnim ryzykiem złamań.

Refine search results

2 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Acta Biochimica Polonica

1 Medicina Internacia Revuo

1 2022

1 2017

1 2014

1 2003

1 Boroń D.

1 Choma A.

1 Cieślik P.

1 Gorczyca M. J.

1 Grabarczyk M. N.

1 Holecki M. T.

1 Jędrusik P.

1 Klimek K.

1 Komaniecka I.

1 Kosińska P.

1 Plewka A.

1 Pytko-Polończyk J.

1 Szupiany-Janeczek T.

1 Tomaszewska I.

Treatment planning of complicated endodontic cases with the use of CBCT

Characterisation of Mesorhizobium huakuii cyclic β-glucan.

Polimorfizm 1181G/C genu OPG i jego związek z osteoporozą u kobiet po menopauzie

Assessment of bone metabolism and fracture risk in obese men