Search results

Search:
in the keywords: OHCA

Sort By:

Limit search:

Polish State Fire Service (SFS) response to out-of-hospital cardiac arrest (OHCA): a retrospective study.

100%

Glinka M., Dudziński Ł., Glinka P.

Critical Care Innovations

2021

vol. 4

issue 1

21-29

INTRODUCTION: Out-of-hospital cardiac arrest (OHCA) is one of the leading causes of death in developed countries, which is a leading public health problem. Saving endangered human life is a priority task for emergency services around the world. The aim of study was to analysis of OHCA cases for which the Fire Rescue Units (FRU) teams were ordered in situations that meet the criteria of the isolated emergency medical incidents (IEMI). MATERIAL AND METHODS: The study included a retrospective analysis of calls by Polish FRU to local medical threats over a period of 5 years. The data come from the Decision Support System for Fire Service. Quantitative data were described using classical measures: arithmetic means (M), standard deviations (SD), median (Me) and interquartile ranges (IQR). RESULTS: The total number of OHCA cases included was 94. The mean time between receipt of the IEMI call and arrival on scene was 6 minutes and 22 seconds (IQR = 4). ROSC occurred in 21 patients, which is 22.34% of all cases. An Automated External Defibrillator (AED) was used in 64 cases (68.09%). The analyzed victims were mostly men (76.59%). The mean age of the victims was 63.06 years (Me = 62 years). CONCLUSIONS:The results of the research are in line with global trends and show the role of early cardiopulmonary resuscitation. Sending FRU to OHCA in the case of non-availability of the EMT in the initial phase of the intervention is justified.

WSTĘP: Pozaszpitalne zatrzymanie krążenia jest jedną z głównych przyczyn zgonów w krajach rozwiniętych, co jest znaczącym problemem zdrowia publicznego. Ratowanie zagrożonego życia ludzkiego jest priorytetowym zadaniem dla służb ratowniczych na całym świecie. Celem pracy była analiza przypadków pozaszpitalnego zatrzymania krążenia, do których dysponowano jednostki Straży Pożarnej, w sytuacjach spełniających kryteria izolowanych incydentów medycznych. MATERIAŁ I METODY: Badanie obejmowało retrospektywną analizę wezwań jednostek Straży Pożarnej do lokalnych zagrożeń medycznych przez okres 5 lat. Dane uzyskano z Systemu Wspomagania Dowodzenia dla Straży Pożarnej. Dane ilościowe były opisane za pomocą miar klasycznych: średnie arytmetyczne (M), odchylenia standardowe (SD), mediana (Me) i międzykwartyl zakresu (IQR). WYNIKI: Całkowita liczba uwzględnionych przypadków pozaszpitalnego zatrzymania krążenia wyniosła 94. Średni czas między otrzymaniem zgłoszenia, a przybyciem na miejsce zdarzenia wyniósł 6 minut i 22 sekundy (IQR = 4). Powrót krążenia wystąpił u 21 pacjentów, co stanowi 22,34% wszystkich przypadków. W 64 przypadkach (68,09%) zastosowano automatyczny defibrylator zewnętrzny (AED). Analizowanymi pacjentami byli głównie mężczyźni (76,59%). Średni wiek poszkodowanych wyniósł 63,06 lata (Me = 62). WNIOSKI: Wyniki badań są zgodne ze światowymi trendami i ukazują rolę wczesnej resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Dysponowanie jednostek Straży Pożarnej do pozaszpitalnego zatrzymania krążenia w przypadku braku dostępności zespołów ratownictwa medycznego w początkowej fazie interwencji jest uzasadnione.

Mortality in OHCA during resuscitation by rescue teams without a doctor.

75%

Szymczuk P.

Critical Care Innovations

2019

vol. 2

issue 4

1-10

INTRODUCTION: Out-of-hospital cardiac arrest (OHCA) is a condition that requires immediate intervention by a medical emergency team. CPR is usually based on current scientific guidelines. In Poland, medical response teams are divided into specialist emergency medical services with a doctor (S-EMS) and basic emergency medical services with a paramedic or emergency nurse (B-EMS). The aim of the study is to assess the differences in resuscitation management between two types of teams and to determine the mortality rate for each of them. MATERIAL AND METHODS: The study covered 75 emergency ambulance interventions performed in 2017 in central Poland, out of which calls directly to OHCA were selected. The patient's profile, resuscitation and mortality rate were analyzed, taking into account the division into types of emergence response teams. Mann-Whitney U test, chi-squared and Spearman-rho correlation were applied. All results at p<0.05 were deemed significant. RESULTS: The emergency teams were sent 54 times directly to OHCA (n=28; B-EMS vs. n=26; S-EMS). There were no significant differences between the teams in terms of arrival (Mann-Whitney U test: Z=0.43; p=0.668), nor between the profile of the patient. B-EMS more frequently applied fluid therapy (Spearman-rho =0.312; p=0.022). More often resuscitation was discontinued in medical teams than in B-EMS (46.2% vs. 22.2%). There was a statistically significant correlation between the type of the emergency response team and the outcome of resuscitation (x2=10.6834, p=0.001). Comparable often (52.6% vs. 47.4%), the doctor helping the B-EMS pronounced death and undertook transport to hospital. CONCLUSIONS: There are few differences in resuscitation performed by S-EMS and B-EMS. Teams accompanied by a doctor called upon to assist B-EMS with resuscitation do not increase the chance of ROSC (return of spontaneous circulation). New systemic and legal solutions should be considered, taking into account the qualifications of paramedics.

WSTĘP: Pozaszpitalne nagłe zatrzymanie krążenia (NZK) jest stanem wymagającym szybkiej interwencji zespołu ratownictwa medycznego. Czynności resuscytacyjne opierają się zazwyczaj na aktualnych naukowych wytycznych. W Polsce zespoły ratownictwa medycznego dzielą się na specjalistyczne z lekarzem (S-ZRM) i podstawowe z ratownikiem medycznym lub pielęgniarką ratunkową (P-ZRM). Celem pracy jest próba oceny różnic w postępowaniu resuscytacyjnym między dwoma typami zespołów oraz określenie dla każdego z nich odsetka śmiertelności. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto 75 interwencji pogotowia ratunkowego w 2017 roku w centralnej Polsce, z których wyselekcjonowano wezwania bezpośrednio do NZK. Analizie poddano profil pacjenta, postępowanie resuscytacyjne oraz wskaźnik śmiertelności z uwzględnieniem podziału na rodzaj ZRM. Posłużono się testem U Manna-Whitney’a, Chi kwadrat oraz korelacją Rho-Spearmana. Wszystkie wyniki uznano za istotne przy p<0.05. WYNIKI: Zespoły dysponowano 54 razy bezpośrednio do NZK (n=28; P-ZRM vs. n=26; S-ZRM). Nie wykazano istotnych różnić między zespołami w czasie dojazdu (test U Manna-Whitneya: Z=0.43; p=0.668), ani profilem pecjenta. P-ZRM częściej stosowały płynoterapię (rho-Spearmana=0.312 ; p=0.022). Istotnie częściej przerywano resuscytację w zespołach lekarskich niż P-ZRM (46.2% vs. 22.2%). Wykazano zależność istotną statystycznie pomiędzy rodzajami ZRM a wynikiem resuscytacji (x2=10.6834, p=0.001). Porównywalnie często (52.6% vs. 47.4%) lekarz pomagający P-ZRM stwierdzał zgon, jak i podejmował transport do szpitala. WNIOSKI: Istnieją nieliczne różnice w postępowaniu resuscytacyjnym pomiędzy S-ZRM, a P-ZRM. Zespoły z lekarzem wezwane do pomocy w resuscytacji prowadzonej przez P-ZRM nie zwiększają szansy na ROSC. Należy rozważyć nowe rozwiązania systemowe i prawne uwzględniające kwalifikacje ratowników medycznych.

Refine search results

2 Critical Care Innovations

1 2021

1 2019

1 Dudziński Ł.

1 Glinka M.

1 Glinka P.

1 Szymczuk P.

Search results

Polish State Fire Service (SFS) response to out-of-hospital cardiac arrest (OHCA): a retrospective study.

Mortality in OHCA during resuscitation by rescue teams without a doctor.