Search results

Search:
in the keywords: Ja cielesne

Sort By:

Limit search:

Łuszczyca jako czynnik ryzyka dla zakłóceń w ja cielesnym – moderująca rola płci

100%

Sakson-Obada O., Wycisk J.

Przykre doznania skórne (świąd, ból) oraz lęk przed stygmatyzacją stanowią potencjalne czynniki ryzyka dla zakłóceń w obszarze doświadczeń cielesnych i obrazu ciała u pacjentów z łuszczycą. Celem badania było sprawdzenie, czy osoby chore na łuszczycę przejawiają więcej zakłóceń w obszarze Ja cielesnego w porównaniu z grupą kontrolną i czy płeć moderuje związek między zachorowalnością na łuszczycę a negatywnymi skutkami dla Ja cielesnego. 109 pacjentów z łuszczycą w wieku 16-70 lat i 104 osoby z grupy kontrolnej wypełniły Kwestionariusz Ja Cielesnego. Do oceny nasilenia symptomów łuszczycy użyto PASI. Osoby chore na łuszczycę w porównaniu z grupą kontrolną wykazywały większą liczbę zakłóceń w regulacji emocji i potrzeb fizycznych oraz w poczuciu tożsamości cielesnej, ponadto w mniejszym stopniu akceptowały swój wygląd. U kobiet (ale nie u mężczyzn) łuszczyca okazała się czynnikiem ryzyka dla zakłóceń percepcji doznań, rozumienia i radzenia sobie z emocjami oraz poczucia tożsamości cielesnej. Zmiany w Ja cielesnym były niezależne od wieku zachorowania i nasilenia symptomów (PASI).

Obraz ciała i jego zaburzenia. Aspekty teoretyczne w kontekście wybranych jednostek psychopatologicznych

51%

Nitsch K., Prajs E., Kurpisz J., Tyburski E.

issue 3

176-182

The article presents a review of the literature about body image disorders in selected mental disorders, i.e. eating disorders, obesity, autodestructive behaviours and body dysmorphic disorder. The author defines the term of the body image, as referred to the terms: body schema and bodily self. She emphasizes the correlation between early childhood traumas and development of cognitive and emotional deformations related to the body, referring also to possibilities and limitations of therapeutic work. The first part introduces the way the body image present in literature is perceived, along with theoretical considerations on its nature, components and disorders resulting from its disturbances. Then she proc eeds to describe the characteristics and types of the body image deformities in eating disorders and obesity, emphasizing the conclusion drawn from the research, about the correlation between the body image distortion and the self-image distortion. Further on, the term bodily self is discussed, which highlights the significance of specific developmental disturbances for integration and arrangement of body-related experiences. The author emphasizes the contribution of early childhood traumas to the development of one’s pathological attitude to the body, including autodestructive behaviours. Another discussed subject is dissociative defence disorder underlying the states of bodily alienation and perhaps also autodestruction (as observed in eating disorders and borderline personality). The last part presents characteristics of body dysmorphic disorder, its clinical aspects and consequences. With the final conclusion the author closes her considerations about the correlation between the body image disorders and structural aspects of personality which are subjected to psychotherapy.

Artykuł stanowi przegląd literatury na temat problemu zaburzeń obrazu ciała w wybranych zaburzeniach psychicznych: zaburzeniach odżywiania się, otyłości, zachowaniach autodestrukcyjnych oraz dysmorficznych zaburzeniach ciała. Autorzy definiują pojęcie obrazu ciała, uściślając jego ramy wobec pojęć schemat ciała i Ja cielesne. Podkreślają związek między urazami wczesnodziecięcymi i powstaniem zniekształceń poznawczych i emocjonalnych wobec ciała, odwołując się także do możliwości i ograniczeń pracy terapeutycznej. W pierwszej części przybliżają obecny w literaturze sposób pojmowania obrazu ciała, teoretyczne rozważania na temat jego natury, komponentów i zaburzeń wynikających z jego zakłóceń. Następnie opisują właściwości i rodzaje zaburzeń obrazu ciała w zaburzeniach odżywiania się i otyłości, uwypuklając wyłaniający się z badań wniosek o związku między zniekształceniem obrazu ciała i zniekształceniem obrazu Ja. W dalszej części zostaje omówiony konstrukt Ja cielesne, który służy wyjaśnieniu znaczenia specyficznych zakłóceń rozwojowych dla integracji i organizacji doświadczeń związanych z ciałem. Autorzy podkreślają znaczenie urazów wczesnodziecięcych dla kształtowania się patologicznego stosunku jednostki wobec ciała, między innymi zachowań autodestrukcyjnych. Następnie analizują zagadnienie mechanizmu obronnego dysocjacji, leżącego u podłoża stanów cielesnego wyobcowania i być może także autodestrukcji (tak jak obserwuje się to zjawisko w zaburzeniach odżywiania się, w osobowości borderline). Ostatnią część stanowi charakterystyka dysmorficznego zaburzenia ciała, jego aspektów klinicznych i konsekwencji. Wnioskiem końcowym autorzy zamykają rozważania na temat związku zaburzeń obrazu ciała ze strukturalnymi aspektami osobowości, będącymi przedmiotem psychoterapii.

Refine search results

1 Polskie Forum Psychologiczne

1 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

1 2017

1 2012

1 Kurpisz J.

1 Nitsch K.

1 Prajs E.

1 Sakson-Obada O.

1 Tyburski E.

1 Wycisk J.

Search results

Łuszczyca jako czynnik ryzyka dla zakłóceń w ja cielesnym – moderująca rola płci

Obraz ciała i jego zaburzenia. Aspekty teoretyczne w kontekście wybranych jednostek psychopatologicznych