Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 11

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  FESS
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The final success and outcomes of patients treatment undergoing Functional Endoscopic Sinus Surgery depends on the correct preparation for surgery, perioperative and postoperative care. Proceedings before FESS in case of chronic rhinosinusitis arise from „European position paper on rhinosinusitis and nasal polyps 2012” and includes pretreatment with local nasal and systemic steroids, sinus irrigation, as well as in some cases antibiotic therapy. Reduction of intra- and post-operative bleeding is possible by intraoperative use of gauze local vasoconstricting inserts, reverse Trendelenburg position, reduction of blood pressure and application of tranexamic acid. After the surgery the use of nasal packing is often recommended. Moreover postoperative care has been largely transferred to the patient and therefore we are highlighting how important is education of patient, providing accurate information and training in the appropriate use of prescribed preparations for na-posal irrigation and nasal steroids. The use of steroids was proved to reduce the risk of recurrence of the disease and it is reasonable when we are sure that they have an opportunity to reach physically to whole mucous membrane of the nose. The effectiveness of nasal irrigation can be enhanced by use of the containers enabling the appropriate application (the exact adherence to the nasal vestibule , at an angle 45° ) and generating sufficient pressure ( rinse of the entire nasal cavity –120 mbar) and the use of appropriate fluid composition accelerates healing and reduce pain. Use of in vitro studies and computational fluid dynamics simulations allow to predict the effectiveness of rinsing different paranasal sinuses.
PL
Przyczyna ropnych powikłań oczodołowych w większości przypadków tkwi w zatokach. Ropień podokostnowy oczodołu jest najczęściej konsekwencją zapalenia zatoki sitowej, co ma związek z charakterystyczną anatomią i bliskim sąsiedztwem obu struktur. Ze względu na różnice w budowie kości powikłania te zazwyczaj występują u dzieci, jednak mogą pojawić się one także w innej grupie wiekowej. Powikłania oczodołowe wymagają pilnej interwencji i leczenia ze względu na ryzyko trwałego uszkodzenia narządu wzroku i dalszych powikłań wewnątrzczaszkowych. Praca opisuje przypadek 25-letniej kobiety, która zgłosiła się do SOR z powodu wytrzeszczu lewej gałki ocznej i narastającego od 3 dni obrzęku powiek. Chora nie zgłaszała żadnych dolegliwości ze strony nosa i zatok. W wykonanej tomografii komputerowej potwierdzono obecność ropnia podokostnowego na granicy sitowia i gałki ocznej przy niezmienionych pozostałych zatokach. Ropień odbarczono w ramach ostrego dyżuru z dostępu endoskopowego. W niniejszym tekście przedstawiono szczegóły diagnostyki oraz leczenia omawianego przypadku.
PL
Wstęp: Jednostronne zmiany stanowią około 23% wszystkich przypadków stwierdzanych w obrębie nosa i zatok przynosowych. W powszechnej opinii panuje przekonanie, że są one związane głównie z rozwojem procesu nowotworowego. Dane retrospektywne z dużych ośrodków rynologicznych pokazują, że najczęściej stwierdzany jest przewlekły stan zapalny, w dalszej kolejności grzybica, brodawczak odwrócony i dopiero w niewielkim procencie przypadków zmiany złośliwe. Cel pracy: Celem pracy była analiza jednostronnych zmian zatokowych u chorych poddanych zabiegowi FESS w ośrodku drugiej referencji. Materiał i metody: Badaniem retrospektywnym objęto chorych hospitalizowanych na Oddziale Otolaryngologii Szpitala Wojewódzkiego w Poznaniu od czerwca 2014 roku do czerwca 2016 roku. Analizie poddano: wiek, płeć, lokalizację zmian, rozpoznanie histopatologiczne i mikrobiologiczne oraz przedstawiono zakres i typ postępowania chirurgicznego, jak również wyniki leczenia. Wyniki: W czasie objętym obserwacją przeprowadzono 415 operacji FESS z powodu przewlekłego zapalenia zatok. W grupie było 83 chorych leczonych z powodu jednostronnych zmian – 35 kobiet i 48 mężczyzn. W 48 przypadkach stwierdzono przewlekły stan zapalny, u 9 chorych rozpoznano grzybicę, 12 pacjentów było operowanych z powodu nowotworów niezłośliwych, takich jak brodawczak odwrócony, kostniak i guz włóknisty; u 7stwierdzono polip choanalny, 2 chorych miało ciało obce w zatoce. U 4 chorych stwierdzono hypoplastyczną zatokę szczękową, u 1 chorej – ropniak zatoki czołowej. Jednostronne otwarcie wszystkich zatok zastosowano u pacjentów z przewlekłym stanem zapalnym, endoskopową maksylektomię przyśrodkową u chorych z brodawczakiem odwróconym, izolowane otwarcie zatoki w przypadku zmian o charakterze grzybiczym. Wnioski: W przypadku jednostronnych zmian zawsze trzeba rozważyć podejrzane o rozrost nowotworowy. Technika endoskopowa z użyciem optyki kątowej pozwala na usunięcie nawet bardzo rozległych zmian zatokowych. W naszej opinii zakres operacji warunkuje charakter patologii –postępowanie rozległe wskazane jest w przypadku brodawczaka odwróconego, a ograniczone w przypadku izolowanej grzybicy.
PL
Wstęp: Jednostronne zmiany stanowią około 23% wszystkich przypadków stwierdzanych w obrębie nosa i zatok przynosowych. W powszechnej opinii panuje przekonanie, że są one związane głównie z rozwojem procesu nowotworowego. Dane retrospektywne z dużych ośrodków rynologicznych pokazują, że najczęściej stwierdzany jest przewlekły stan zapalny, w dalszej kolejności grzybica, brodawczak odwrócony i dopiero w niewielkim procencie przypadków zmiany złośliwe. Cel pracy: Celem pracy była analiza jednostronnych zmian zatokowych u chorych poddanych zabiegowi FESS w ośrodku drugiej referencji. Materiał i metody: Badaniem retrospektywnym objęto chorych hospitalizowanych na Oddziale Otolaryngologii Szpitala Wojewódzkiego w Poznaniu od czerwca 2014 roku do czerwca 2016 roku. Analizie poddano: wiek, płeć, lokalizację zmian, rozpoznanie histopatologiczne i mikrobiologiczne oraz przedstawiono zakres i typ postępowania chirurgicznego, jak również wyniki leczenia. Wyniki: W czasie objętym obserwacją przeprowadzono 415 operacji FESS z powodu przewlekłego zapalenia zatok. W grupie było 83 chorych leczonych z powodu jednostronnych zmian – 35 kobiet i 48 mężczyzn. W 48 przypadkach stwierdzono przewlekły stan zapalny, u 9 chorych rozpoznano grzybicę, 12 pacjentów było operowanych z powodu nowotworów niezłośliwych, takich jak brodawczak odwrócony, kostniak i guz włóknisty; u 7stwierdzono polip choanalny, 2 chorych miało ciało obce w zatoce. U 4 chorych stwierdzono hypoplastyczną zatokę szczękową, u 1 chorej – ropniak zatoki czołowej. Jednostronne otwarcie wszystkich zatok zastosowano u pacjentów z przewlekłym stanem zapalnym, endoskopową maksylektomię przyśrodkową u chorych z brodawczakiem odwróconym, izolowane otwarcie zatoki w przypadku zmian o charakterze grzybiczym. Wnioski: W przypadku jednostronnych zmian zawsze trzeba rozważyć podejrzane o rozrost nowotworowy. Technika endoskopowa z użyciem optyki kątowej pozwala na usunięcie nawet bardzo rozległych zmian zatokowych. W naszej opinii zakres operacji warunkuje charakter patologii –postępowanie rozległe wskazane jest w przypadku brodawczaka odwróconego, a ograniczone w przypadku izolowanej grzybicy.
EN
Background: Unilateral sinus disease (USD) occurs in 23 % of all cases. It is believed that it is mainly associated with cancer development. Retrospective data from large rhinological centers show that the most common USD is chronic rhinosinusitis (CRS), followed by mycosis, inverted papilloma and finally cancer, but only in a small percent of cases. The aim of the study: The analysis of USD in the group of patients who underwent FESS at the secondary referral center. Material and Method: The retrospective study of patients treated for USD in the Department of Otolaryngology in the Provincial Hospital in Poznan between June 2014 and June 2016. The analysis includes age, sex, the localization of lesions, histopathological and microbiological results, an extension of the surgery and treatment results. Results: Over the analyzed period of time, 415 FESS for chronic sinusitis were performed. In this group, 83 patients underwent surgery for USD. There were 35 women and 48 men.CRS was found in 48 cases, mycosis in nine cases, 12 patients were operated for non-malignant tumors, such as inverted papilloma (9), osteoma (2) and fibrosis tumor(1); seven patients had a choanal polyp and two of them had a foreign body in maxillary sinus – a tooth root lying loose. Four patients were diagnosed with a hypoplastic maxillary sinus and one patient suffered from frontal sinus pyocele. One side endoscopic opening of all sinuses was performed in the group with CRS, endoscopic medial maxillectomy was conducted in patients with inverted papilloma, and an isolated opening of the affected sinus was performed in the cases with mycosis. Conclusions: USD must be always suspected of malignant degeneration until proven otherwise. Endoscopic sinus surgery with the use of angled scope allows for the removal of even very extensive lesions. In our opinion, the extent of operation is determined by the nature of pathology. While extensive surgery is recommended in patients with inverted papilloma, a limited procedure should be performed in those with isolated mycosis.
EN
Background: Unilateral sinus disease (USD) occurs in 23 % of all cases. It is believed that it is mainly associated with cancer development. Retrospective data from large rhinological centers show that the most common USD is chronic rhinosinusitis (CRS), followed by mycosis, inverted papilloma and finally cancer, but only in a small percent of cases. The aim of the study: The analysis of USD in the group of patients who underwent FESS at the secondary referral center. Material and Method: The retrospective study of patients treated for USD in the Department of Otolaryngology in the Provincial Hospital in Poznan between June 2014 and June 2016. The analysis includes age, sex, the localization of lesions, histopathological and microbiological results, an extension of the surgery and treatment results. Results: Over the analyzed period of time, 415 FESS for chronic sinusitis were performed. In this group, 83 patients underwent surgery for USD. There were 35 women and 48 men.CRS was found in 48 cases, mycosis in nine cases, 12 patients were operated for non-malignant tumors, such as inverted papilloma (9), osteoma (2) and fibrosis tumor(1); seven patients had a choanal polyp and two of them had a foreign body in maxillary sinus – a tooth root lying loose. Four patients were diagnosed with a hypoplastic maxillary sinus and one patient suffered from frontal sinus pyocele. One side endoscopic opening of all sinuses was performed in the group with CRS, endoscopic medial maxillectomy was conducted in patients with inverted papilloma, and an isolated opening of the affected sinus was performed in the cases with mycosis. Conclusions: USD must be always suspected of malignant degeneration until proven otherwise. Endoscopic sinus surgery with the use of angled scope allows for the removal of even very extensive lesions. In our opinion, the extent of operation is determined by the nature of pathology. While extensive surgery is recommended in patients with inverted papilloma, a limited procedure should be performed in those with isolated mycosis.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.