Search results

Search:
in the keywords: BCL-2

Sort By:

Limit search:

Analiza wybranych czynników molekularnych i klinicznych u pacjentek leczonych z powodu raka jajnika taksanami i cisplatyną

100%

Ziółkowska-Seta I., Derlatka P., Sobiczewski P., Panek G., Kraszewska E., Kupryjańczyk J., Bidziński M., Mądry R., Markowska J.

issue 4

220-229

Introduction: Paclitaxel and platinum analogs are standard drugs implemented as first-line therapy in advanced ovarian cancer, after previous surgery. One of causes of resistance to therapy is, among others, disruption of mechanisms leading to cell apoptosis. Aim of the paper is to determine the significance of expression of TP53, BAX and BCL-2 in response to first-line chemotherapy using paclitaxel in patients with advanced ovarian cancer, as well as to assess the role of TP53 as a prognostic and predictive factor in ovarian cancer. Material and method: The study included 164 patients with advanced ovarian cancer. Immunohistochemical staining was performed on histological specimens obtained from paraffin blocks. Monoclonal antibodies anti-BAX, anti-BCL-2 and anti-p53 were used. Results: Accumulation of TP53 was noticed in 60% of tumors. BCL-2 was absent in half of tumors studied. Significant expression of BCL-2 was noticed in 24% of tumors, while that of BAX was seen in 34% of tumors. There was a correlation of histological grade, volume of residual tumor left after surgery and BAX expression with overall survival. Enhanced expression of BAX correlated directly with increased death risk. Accumulation of none of proteins studied had any influence on disease-free survival. Complete remission was obtained in 106 patients. Size of residual tumor has a significant impact on disease-free survival. Conclusions: 1) In ovarian cancer patients, clinical factors clearly have far greater prognostic value than molecular factors. 2) There was no correlation between TP53 expression and clinical response to first-line chemotherapy using paclitaxel, cisplatin or platinum analogs. 3) TP53 expression is not a prognostic or predictive factor in ovarian cancer.

Wstęp:Paklitaksel i analogi platyny są standardem postępowania w pierwszej linii leczenia w zaawansowanym raku jajnika, po uprzedniej chirurgii. Przyczyną oporności na leczenie jest między innymi uszkodzenie mechanizmów prowadzących do apoptozy. Celem naszej pracy jest określenie znaczenia ekspresji TP53, BAX i BCL-2 w odpowiedzi na chemioterapię pierwszej linii z zastosowaniem paklitakselu u pacjentek z zaawansowanym rakiem jajnika, jak również ocena TP53 jako czynnika prognostycznego i predykcyjnego w raku jajnika. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 164 chorych z zaawansowanym rakiem jajnika. Barwienia immunohistochemiczne zostały wykonane na materiale z bloczków parafinowych. Stosowano przeciwciała monoklonalne anty-BAX, anty-BCL-2 i anty-p53. Wyniki: Akumulację TP53 stwierdzono w 60% guzów. Obecności BCL-2 nie wykazano w połowie badanych guzów. Silną ekspresję BCL-2 stwierdzono w 24%, zaś silną ekspresję BAX – w 34% guzów. Wykazano wpływ histologicznego stopnia zaawansowania, wielkości pozostawionych resztek oraz ekspresji BAX na całkowite przeżycia. Przy silnej ekspresji BAX ryzyko zgonu było większe. Akumulacja żadnego białka nie miała wpływu na długość czasu wolnego od choroby. Całkowitą remisję uzyskano u 106 pacjentek. Wielkość pozostawionych resztek miała znaczący wpływ na długość czasu wolnego od choroby. Wnioski: 1) Czynniki kliniczne mają zdecydowanie większe znaczenie prognostyczne niż czynniki molekularne w raku jajnika. 2) Nie zaobserwowano związku pomiędzy stanem TP53 a odpowiedzią na leczenie pierwszej linii chemioterapii z zastosowaniem paklitakselu i cisplatyny lub analogów platyny. 3) Nie wykazano znaczenia TP53 jako czynnika prognostycznego i predykcyjnego w raku jajnika.

Changes in expression of genes related to caspases and BCL-2 family in RPTEC treated with amphotericin B and its modified forms

84%

Gola J. M., Simka K., Strzałka-Mrozik B., Kruszniewska-Rajs C., Gagoś M., Mazurek U.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2018

issue 72

62-68

INTRODUCTION: The main limitation of the use of amphotericin B (AmB) – effective in the treatment of systemic fungal infections – is its high toxicity to human cells. The mechanism of AmB toxicity is not clear. Caspase-related and BCL-2 proteins participate in the regulation of apoptosis. Thus, they may be involved in drug toxicity. In this study we evaluated the influence of AmB on the transcriptional activity of genes related to caspases and the BCL-2 family. We also tested the influence of modified forms of AmB: AmB-Cu2+ (the complex with copper(II) ions) and the AmB-ox (oxidized form). MATERIAL AND METHODS: Human RPTECs (Renal Proximal Tubule Epithelial Cells) were treated with AmB, AmB-Cu2+ and AmB-ox. Total RNA was extracted using the phenol-chloroform method. The expression profiles of genes related to caspase activity and BCL-2 were determined using oligonucleotide microarrays (HG-U133A 2.0, Affymetrix). Analysis included 67 ID related to caspases and 32 ID associated with BCL-2, according to the Affymetrix database. RESULTS: The analysis revealed upregulation of the BCL-2 and BCL2L1genes in the cells treated with AmB-Cu2+, in comparison to the control. In both the AmB and AmB-Cu2+ -treated cells, differentiating genes were associated with inflammation and mitophagy activated by intrinsic signals. In the cells treated with AmB-ox, the BCL-2 genes were downregulated. CONCLUSIONS: The results suggest that AmB and AmB-Cu2+ activate genes involved in the regulation of inflam-mation and autophagy induced by intrinsic signals, but overexpression of BCL-2 and BCL2L1 may protect AmB-Cu2+--treated cells from death. In the cells treated with AmB-ox extrinsic signals prevail, indicating the distinct molecular mechanism of its cytotoxicity.

WSTĘP: Głównym ograniczeniem stosowania amfoterycyny B (AmB) – skutecznej w leczeniu grzybic układowych – jest jej wysoka toksyczność wobec komórek ludzkich. Mechanizm cytotoksyczności nie został wyjaśniony. Białka związane z aktywnością kaspaz oraz białka należące do rodziny BCL-2 uczestniczą w regulacji apoptozy, mogą być zatem zaangażowane w procesy odpowiedzialne za toksyczność leku. W pracy oceniono wpływ AmB na aktywność transkrypcyjną genów kodujących białka związane z aktywnością kaspaz oraz białka z rodziny BCL-2. Zbadano również wpływ modyfikowanych form AmB: AmB-Cu2+ (kompleks z jonami miedzi (II)) i AmB-ox (formy utlenione). MATERIAŁ I METODY: Ludzkie komórki RPTECs (Human Renal Proximal Tubule Epithelial Cells) inkubowano z AmB, AmB-Cu2+ i AmB-ox. Całkowity RNA wyekstrahowano metodą fenolowo-chloroformową. Profil ekspresji genów wyznaczono techniką mikromacierzy oligonukleotydowych (HG-U133A 2.0, Affymetrix). Analiza obejmowała 67 ID genów związanych z aktywnością kaspaz i 32 ID geny kodujące białka z rodziny BCL-2, zaproponowane przez bazę Affymetrix. WYNIKI: Analiza wykazała nadekspresję genów BCL-2 i BCL2L1 w komórkach traktowanych AmB-Cu2+, w porównaniu z kontrolą. Zarówno w komórkach traktowanych AmB, jak i AmB-Cu2+ geny różnicujące związane były z za-paleniem i mitofagią aktywowanymi w odpowiedzi na sygnały wewnątrzkomórkowe. W komórkach traktowanych AmB-ox geny z rodziny BCL-2 były wyciszone. WNIOSKI: Wyniki sugerują, że AmB i AmB-Cu2+ aktywują geny zaangażowane w regulację zapalenia i mitofagii aktywowanych sygnałami wewnątrzkomórkowymi, jednak nadekspresja genów BCL-2 i BCL2L1 może chronić komórki traktowane AmB-Cu2+ przed śmiercią. W komórkach traktowanych AmB-ox przeważa sygnał zewnątrzkomórkowy, co wskazuje na odrębny mechanizm cytotoksyczności tej formy antybiotyku.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Ginekologia Onkologiczna

1 2018

1 2006

1 Bidziński M.

1 Derlatka P.

1 Gagoś M.

1 Gola J. M.

1 Kraszewska E.

1 Kruszniewska-Rajs C.

1 Kupryjańczyk J.

1 Markowska J.

1 Mazurek U.

1 Mądry R.

1 Panek G.

1 Simka K.

1 Sobiczewski P.

1 Strzałka-Mrozik B.

1 Ziółkowska-Seta I.

Search results

Analiza wybranych czynników molekularnych i klinicznych u pacjentek leczonych z powodu raka jajnika taksanami i cisplatyną

Changes in expression of genes related to caspases and BCL-2 family in RPTEC treated with amphotericin B and its modified forms