Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 14

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  AMD
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Schematy leczenia wysiękowej postaci AMD – wady i zalety

100%
Święch-Zubilewicz A., Dolar-Szczasny J.
OphthaTherapy
|
2016
|
vol. 3
|
issue 1
32-36
EN
Anti-VEGF treatment is a gold standard in exudative AMD. Three drugs are currently used: ranibizumab (Lucentis), aflibercept (Eylea) and off-label bevacizumab (Avastin). Different treatment regimen are used: fixed scheduled treatment, pro re nata and treat and extend.
PL
Terapia anty-VEGF jest obecnie standardem w przypadku wysiękowej postaci AMD. Stosowane leki to: ranibizumab (Lucentis), aflibercept (Eylea) oraz bewacyzumab (Avastin). Ten ostatni w okulistyce podawany jest off-label. Schematy leczenia są różne. Leki można stosować według sztywnego schematu, w zależności od potrzeby (pro re nata) lub w schemacie treat and extend.
2
Publication available in full text mode
Content available

Optymalizacja leczenia wysiękowej postaci AMD w świetle aktualnej wiedzy klinicznej

80%
Gębka A.
OphthaTherapy
|
2014
|
vol. 1
|
issue 1
13-20
EN
Age-related Macular Degeneration (AMD) is the leading cause of blindness in developed countries. Vascular endothelial growth factor (VEGF) has emerged as a key factor playing role in patomechanism of wet AMD. Between 2004 and 2006, 3 anti-VEGF drugs were introduced to ophthalmology (pegaptanib, bevacizumab i ranibizumab). Soon after in 2012 a new molecule – alfibercept was registered. Those VEGF inhibitors played a major role in wet AMD treatment. Over 71% of patients benefit from treatment while only 5% of cases faces visual impairment. From 55% to 71% of eyes have persistent retinal fluid despite injections. A small proportion of eyes that respond to initial therapy subsequently develop tachyphylaxis. In those cases modifying the protocol, switching drugs can individualize treatment to gain maximum anatomic and functional effect with minimum interventions.
PL
Zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem (AMD) jest najczęstszą przyczyną funkcjonalnej ślepoty w krajach uprzemysłowionych. Głównym czynnikiem biorącym udział w patomechanizmie wysiękowego AMD jest VEGF (vascular endothelial growth factor). Między rokiem 2004 a 2006 wprowadzono do użycia 3 leki wiążące VEGF (pegaptanib, bewacyzumab i ranibizumab), a w 2012 r. kolejną cząsteczkę – alfibercept. Leki te stały się podstawą terapii u chorych z wysiękowym AMD. Ponad 71% leczonych lekami anty-VEGF uzyskuje obiektywną poprawę widzenia i tylko u 5% widzenie się pogarsza. Jednocześnie u 55–71% chorych w siatkówce utrzymuje się resztkowy obrzęk. Część chorych początkowo dobrze odpowiadających na terapię wykazuje cechy tachyfilaksji. Konieczna jest wtedy indywidualizacja terapii z modyfikacją protokołów, z zastosowaniem różnych leków pozwalających uzyskać możliwie największą poprawę anatomiczną i funkcjonalną przy jak najmniejszej liczbie iniekcji.
3
Publication available in full text mode
Content available

Switching between aflibercept and ranibizumab in the treatment of refractory exudative age-related macular degeneration

80%
Wichrowska M., Kocięcki J., Suda W.
|
|
issue 3
167-173
EN
Introduction: Aflibercept and ranibizumab have become the most used drugs in the treatment of wet age-related macular degeneration. Some patients; however, do not respond to aflibercept and ranibizumab treatment. Our aim was to determine whether the switch from aflibercept to ranibizumab, and then switchback, is effective in a group of patients poorly responding to aflibercept. We assessed best corrected visual acuity, central retinal thickness, and the presence of intra- and subretinal fluid (respectively). Material and methods: We conducted a retrospective comparative case series study. Twenty eyes of 20 patients, who had no inhibition of disease activity after at least one year of treatment with aflibercept, were included in the study. If after switch to ranibizumab the response to the drug was again inadequate, we returned to aflibercept. We divided the study population into two groups: treatment- naïve and patients who had received injections before entering the Drug Program for the Treatment of Age-Related Exudative Macular Degeneration. Results: We observed an improvement in both best corrected visual acuity and central retinal thickness parameters, but only in the treatment-naïve group. We did not observe any statistically credible effects for sub- and intraretinal fluid in the studied groups. Conclusions: Drug conversion may be beneficial for patients poorly responding to primary therapy. Greater improvement is seen in previously untreated patients.
4
Publication available in full text mode
Content available

The role of balanced supplementation in diet of age-related macular degeneration patients

80%
Kusz vel Sobczuk I., Święch A.
OphthaTherapy
|
2021
|
vol. 8
|
issue 1
19-25
EN
Aim: The aim of the article was to discuss the role of balanced supplementation in diet of age-related macular degeneration patients. Methods: This review was carried out using comprehensive and systematic literature reports on the role of supplementation of vitamin D, vitamin C, vitamin E, vitamin B6, vitamin B12, zinc, lutein, zeaxanthin, omega-3 acid and folic acid in the prevention of AMD. Results: Vitamins, minerals and carotenoids are essential for the proper retinal function over an inflammation and immune response modulation. Conclusions: Vitamins, minerals and carotenoids discussed in the article have anti-inflammatory and antioxidative properties in the management of AMD progression. Accordingly, it is relevant to assure the appropriate level of these nutrients in a diet of AMD patients.
PL
Cel: Celem pracy było omówienie roli zbilansowanej suplementacji w diecie chorych ze zwyrodnieniem plamki związanym z wiekiem (AMD, age-related macular degeneration). Metody: Dokonano przeglądu piśmiennictwa z ostatnich lat dotyczącego roli witamin: D, C, E, B6, B12, cynku, luteiny, zeaksantyny, kwasu omega-3 oraz kwasu foliowego w prewencji AMD. Wyniki: Witaminy, składniki mineralne i karotenoidy są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania siatkówki, ponieważ modulują odpowiedź zapalną i immunologiczną. Wnioski: Omówione w pracy witaminy, minerały oraz karotenoidy mają właściwości przeciwzapalne oraz przeciwutleniające, dzięki czemu zmniejszają ryzyko progresji AMD. W związku z powyższym należy zapewnić właściwe stężenie tych substancji w diecie pacjentów z AMD.
5
Publication available in full text mode
Content available

Efekty leczenia iniekcjami doszklistkowymi ranibizumabu w ramach grupy terapeutycznej B02 pacjentów z wysiękową postacią zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem

80%
Fabrykiewicz-Rogalska M. W., Kucharczuk J., Małolepszy Z., Malukiewicz G.
OphthaTherapy
|
2015
|
vol. 2
|
issue 1
56-64
EN
Introduction into medicine of the drugs which inhibit angiogenesis is comparable with introduction of antibiotics in the 20th century. Admission in Poland, in September 2010, the most effective therapy of the wet form of AMD in which intravitreal injections containig monoclonal antibody anti-VEGF (ranibizumab) is used, introduced new standards of the treatment of wAMD. This therapy is refunded by NFZ. The aim of this article is to evaluate the effects of the AMD treatments within the framework of the therapeutic group B02.
PL
Wprowadzenie do medycyny leków hamujących angiogenezę porównywane jest do ery wprowadzenia antybiotyków w XX w. Udostępnienie w Polsce we wrześniu 2010 r. w ramach refundacji NFZ najnowocześniejszej i dotychczas najbardziej skutecznej terapii wysiękowej postaci zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem z zastosowaniem iniekcji doszklistkowych przeciwciała monoklonalnego anty-VEGF (ranibizumab) wprowadziło nowe standardy leczenia. W niniejszym artykule podjęliśmy próbę oceny efektów leczenia w postaci wysiękowej AMD w ramach grupy terapeutycznej B02.
6
Publication available in full text mode
Content available

Wieloletnie doświadczenia z zastosowaniem ranibizumabu w leczeniu postaci wysiękowej AMD - przykłady kliniczne

80%
Wykrota H., Trzciąkowski K.
OphthaTherapy
|
2014
|
vol. 1
|
issue 2
76-83
EN
Years of trials of treating the wet form of AMD resulted in the development and introduction into clinical practice the VEGF-blocking drugs. Among the drugs currently available ranibizumab which is used for eight years now has the strongest evidence of its efficacy and safety, proved by large number of clinical studies. In our material of several thousand injections we have observed minimum number of adverse drug reactions and no serious adverse drug reactions. We are aiming to present the clinical examples of patients with neovascular AMD treated effectively with the injections of intravitreal ranibizumab in the long term of observation. Ranibizumab is currently used by us successfully not only in exudative AMD but also in four other treatment indications: BRVO, CRVO, DME and mCNV.
PL
Podejmowane od wielu lat próby leczenia wysiękowej postaci AMD zaowocowały opracowaniem i wprowadzeniem do praktyki klinicznej leków blokujących aktywność VEGF. Spośród obecnie dostępnych leków stosowany od ośmiu lat ranibizumab ma najmocniej udowodnione w badaniach klinicznych skuteczność i bezpieczeństwo. We własnym materiale kilku tysięcy iniekcji zaobserwowaliśmy minimalną liczbę działań niepożądanych, w tym żadnych poważnych niepożądanych działań leku. Przedstawiamy przypadki kliniczne pacjentów z wysiękową postacią AMD leczonych skutecznie w długim okresie za pomocą iniekcji doszklistkowych ranibizumabu. Lek ten obecnie stosujemy z powodzeniem nie tylko w wysiękowym AMD, ale także w czterech innych wskazaniach: BRVO, CRVO, DME i mCNV.
7
Publication available in full text mode
Content available

Potencjalne zastosowanie agonistów dopaminergicznych D2 w leczeniu VEGF-zależnych chorób oczu

70%
Osęka M., Saładziak K., Jamrozy-Witkowska A., Dziedziak J., Cudnoch-Jędrzejewska A., Święch A.
OphthaTherapy
|
2020
|
vol. 7
|
issue 1
36-39
EN
Dopamine and D2 dopaminergic agonists inhibit endothelial growth factor (VEGF). This effect has been proven in many types of cancer and in ovarian hyperstimulation syndrome. Experimental studies indicate the potential use of these substances in the treatment of eye diseases with increased VEGF release, such as exudative AMD, diabetic macular edema and proliferative diabetic retinopathy. This paper presents a review of the latest literature on the potential use of D2 dopaminergic agonists in the treatment of vascular endothelial growth factor (VEGF) related diseases.
PL
Dopamina oraz agoniści receptorów dopaminergicznych D2 wykazują działanie hamujące aktywność czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego. Działanie to zostało udowodnione w wielu chorobach nowotworowych oraz w zespole hiperstymulacji jajników. Dotychczas przeprowadzone badania wskazują na potencjalne zastosowanie tych substancji również w leczeniu chorób oczu przebiegających ze zwiększonym uwalnianiem czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego, takich jak: wysiękowa postać zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem, cukrzycowy obrzęk plamki lub proliferacyjna postać retinopatii cukrzycowej. W niniejszej pracy przedstawiono przegląd najnowszych danych literaturowych na temat potencjalnego zastosowania agonistów dopaminergicznych D2 w leczeniu chorób oczy zależnych od naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu (VEGF)
8
Content available remote

Structural aspects of the antioxidant activity of lutein in a model of photoreceptor membranes

61%
Wisniewska-Becker A., Nawrocki G., Duda M., Subczynski W. K.
|
2012
|
vol. 59
|
issue 1
119-124
EN
It was shown that in membranes containing raft domains, the macular xanthophylls lutein and zeaxanthin are not distributed uniformly, but are excluded from saturated raft domains and about ten times more concentrated in unsaturated bulk lipids. The selective accumulation of lutein and zeaxanthin in direct proximity to unsaturated lipids, which are especially susceptible to lipid peroxidation, could be very important as far as their antioxidant activity is concerned. Therefore, the protective role of lutein against lipid peroxidation was investigated in membranes made of raft-forming mixtures and in models of photoreceptor outer segment membranes and compared with their antioxidant activity in homogeneous membranes composed of unsaturated lipids. Lipid peroxidation was induced by photosensitized reactions using rose Bengal and monitored by an MDA-TBA test, an iodometric assay, and oxygen consumption (using EPR spectroscopy and the mHCTPO spin label as an oxygen probe). The results show that lutein protects unsaturated lipids more effectively in membranes made of raft-forming mixtures than in homogeneous membranes. This suggests that the selective accumulation of macular xanthophylls in the most vulnerable regions of photoreceptor membranes may play an important role in enhancing their antioxidant properties and ability to prevent age-related macular diseases (such as age-related macular degeneration (AMD)).
9
Publication available in full text mode
Content available

Perspektywy zastosowania klinicznego nowego implantu RENEXUS® w teleangiektazjach okołoplamkowych typu 2

61%
Nowosielska A.
OphthaTherapy
|
2020
|
vol. 7
|
issue 2
142-147
EN
The intraocular RENEXUS® implant, manufactured by Neurotech Pharmaceuticals, represents a new-generation ophthalmic product with regard to its active chemical substance and mode of the intraocular delivery system. The active compound of the implant, ciliary neurotrophic factor (CNTF), is produced by human retinal pigment epithelium cells that are encapsulated within the device. Ciliary neurotrophic factor has protective effects on retinal cells that help delay their degeneration in chronic retinal degenerative disorders and cases of prolonged ischemia. RENEXUS® implants may be useful for the treatment of macular telangiectasia type 2, retinitis pigmentosa, glaucoma, neuropathy, anterior ischemic neuropathy, and age-related macular degeneration. The active time of CNTF secretion after implantation is approximately 5 years. Intraocular RENEXUS® implants were evaluated in a Phase II clinical trial and have now been tested in a double-blind placebo-controlled clinical trial of macular telangiectasia type 2.
PL
Implant RENEXUS® firmy Neurotech Pharmaceuticals należy do nowoczesnych leków okulistycznych zarówno pod względem wykorzystanej w nim substancji czynnej, jak i formy jej podania do wnętrza gałki ocznej. Substancją aktywną implantu jest rzęskowy czynnik neurotroficzny produkowany przez żywe ludzkie komórki nabłonka barwnikowego zawarte wewnątrz implantu. Rzęskowy czynnik neurotroficzny ma działanie ochronne na komórki siatkówki, dzięki czemu spowalnia ich utratę w przewlekłych schorzeniach degeneracyjnych oraz stanach zaburzonego ukrwienia. Uważa się, że implant RENEXUS® może być wykorzystany w schorzeniach takich jak: teleangiektazje okołoplamkowe typu 2, zwyrodnienie barwnikowe siatkówki, neuropatia jaskrowa nerwu wzrokowego, przednia niedokrwienna neuropatia nerwu II, degeneracja plamki związana z wiekiem. Czas aktywnego wydzielania substancji leczniczej do wnętrza gałki ocznej przez implant RENEXUS® ocenia się na ok. 5 lat. Implant RENEXUS® przeszedł pomyślenie badania kliniczne II fazy i jest obecnie testowany w próbach klinicznych III fazy w leczeniu teleangiektazji okołoplamkowych typu 2.
10
Publication available in full text mode
Content available

Hyperreflective dots in optical coherence tomography

61%
Paczwa K., Szabelska P., Rerych M., Różycki R., Gołębiewska J.
|
|
issue 3
175-179
EN
Optical coherence tomography is a non-invasive and repeatable imaging method of posterior segment of the eye used in medical practice. Hyperreflective dots visible in OCT scans have been reported in various retinal diseases such as age-related macular degeneration, diabetic macular edema, retinal vein occlusion and central serous chorioretinopathy. In the future, HRDs may become a useful biomarker in making treatment decision and monitoring ocular conditions among the patients with mentioned diseases.
11
Publication available in full text mode
Content available

Witrektomia – nowe wskazania do techniki operacyjnej

61%
Nowosielska A.
OphthaTherapy
|
2016
|
vol. 3
|
issue 3
192-198
EN
Vitrectomy is a surgical procedure performed on the posterior pole of the eye globe. The first vitrectomy ever was performed 44 years ago by Robert Machamer, MD, in the United States of America. Since then, the dynamic growth of knowledge, and help of the pharmaceutical industry allowed the technique to evolve and become a routine procedure. This paper aims to present the most common surgical indication for vitrectomy.
PL
Witrektomia to zabieg chirurgiczny przeprowadzany na tylnym biegunie gałki ocznej. Pierwsza witrektomia została wykonana 44 lata temu przez doktora Roberta Machamera w Stanach Zjednoczonych. Od tego czasu dynamiczny postęp, jaki dokonał się w nauce, jak również pomoc i zaangażowanie przemysłu farmaceutycznego pozwoliły na udoskonalenie techniki operacyjnej, która obecnie stała się rutynowa. Artykuł ten prezentuje najbardziej powszechne wskazania do wykonania witrektomii.
12
Publication available in full text mode
Content available

Transferrin receptor levels and polymorphism of its gene in age-related macular degeneration

61%
Wysokinski D., Danisz K., Pawlowska E., Dorecka M., Romaniuk D., Robaszkiewicz J., Szaflik M., Szaflik J., Blasiak J., Szaflik J.
|
2015
|
vol. 62
|
issue 2
177-184
EN
The aim of the present study was to investigate the association of age related macular degeneration (AMD) risk with some aspects of iron homeostasis: iron concentration in serum, level of soluble transferrin receptor (sTfR), and transferrin receptor (TFRC) genetic variability. Four hundred and ninety one AMD patients and 171 controls were enrolled in the study. Restriction fragment length polymorphism PCR was employed to genotype polymorphisms of the TFRC gene, and colorimetric assays were used to determine the level of iron and sTfR. Multiple logistic regression was applied for all genotype/allele-related analyses and the ANOVA test for iron and sTfR serum level comparison. We found that the genotypes and alleles of the c.-253G > A polymorphism of the TFRC gene were associated with AMD risk and this association was modulated by smoking status, AMD family history, living environment (rural/urban), body mass index and age. The levels of sTfR was higher in AMD patients than controls, whereas concentrations of iron did not differ in these two groups. No association was found between AMD occurrence and the p.Gly142Ser polymorphism of the TRFC gene. The results obtained suggest that transferrin receptor and variability of its gene may influence AMD risk.
13
Publication available in full text mode
Content available

Ogólnoustrojowa farmakokinetyka leków anty-VEGF podawanych doszklistkowo w leczeniu wysiękowego AMD

61%
Misiuk-Hojło M., Czajor K.
|
EN
Modern therapy of wet forms of AMD is based on administration of medications in the form of intravitreal injections: bevacizumab, ranibizumab and aflibercept. The population of people exposed to a long-term effect of anti-VEGF preparations is continuously increasing. Due to the penetration of the preparations administered intravitreously into the blood circulation, the knowledge of the activity of the available preparations is particularly important in deciding about the commissioned treatment. They differ in molecular structure, binding affinity of VEGF and pharmacokinetics. Ranibizumab is characterized by a fast clearance from circulation and a short-term systemic exposure. A slower bevacizumab and aflibercept circulation clearance is related to the presence of the Fc fragment in the molecular structure. Further research on the effects of the reduction of VEGF concentration in serum is essential in the course of a long-term anti-VEGF intravitreal preparation therapy, which may affect decisions about the administered medication and the dosing regimen.
PL
Nowoczesna terapia wysiękowej postaci AMD opiera się na stosowaniu leków w formie iniekcji doszklistkowych: bewacyzumabu, ranibizumabu oraz afliberceptu. Populacja osób poddanych długotrwałej ekspozycji na działanie preparatów anty-VEGF stale rośnie. Ze względu na przenikanie leków podawanych doszklistkowo do krążenia ogólnego znajomość właściwości dostępnych preparatów jest szczególnie ważna w podejmowaniu decyzji o ordynowanym leczeniu. Różnią się one między sobą budową cząsteczki, powinowactwem wiązania VEGF oraz farmakokinetyką. Ranibizumab charakteryzuje się szybkim klirensem z krążenia i krótkotrwałą ogólnoustrojową ekspozycją. Wolniejszy klirens z krążenia bewacyzumabu i afliberceptu jest związany z obecnością fragmentu Fc w budowie cząsteczki. Niezbędne są dalsze badania nad efektami obniżenia stężenia VEGF w surowicy w przebiegu długotrwałej terapii doszklistkowymi preparatami anty-VEGF, które mogą wpłynąć na podejmowane decyzje o wyborze leku i schematu dawkowania.
14
Content available remote

Carotenoid - membrane interactions in liposomes: effect of dipolar, monopolar, and nonpolar carotenoids

51%
Wisniewska A., Widomska J., Subczynski W. K.
|
2006
|
vol. 53
|
issue 3
475-484
EN
Electron paramagnetic resonance (EPR) spin-labeling methods were used to study the effects of carotenoids on the physical properties of saturated phosphatidylcholine (PC) membranes to evaluate the contribution of the terminal hydroxyl groups of xanthophyll molecules to the carotenoid-membrane interaction. Effects of the dipolar, terminally dihydroxylated carotenoid lutein on membrane phase transition, fluidity, order, and polarity were compared with those of monopolar (β-cryptoxanthin) and nonpolar (β-carotene) carotenoids. These effects were monitored at the membrane center as a function of the amount of the carotenoid added to the sample and as a function of temperature for fluid-phase membranes. PC membranes with different thickness (from 12 to 22 carbons in alkyl chains) were used. Carotenoids shifted to lower temperatures and broadened the main phase transition of PC membranes. They decreased the membrane fluidity and increased the order of alkyl chains. Carotenoids also increased the hydrophobicity of the membrane interior. These effects were the strongest for lutein, significantly weaker for β-cryptoxanthin, and negligible for β-carotene. They decreased with the increase of the membrane thickness. Presented results suggest that anchoring of carotenoid molecules at the opposite membrane surfaces by polar hydroxyl groups is significant in enhancing their effects on membrane properties. This manuscript also shows the ability of EPR spin-labeling methods to monitor different membrane properties that can be applied in biotechnological studies with the use of liposomes.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.