Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  żylaki
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Obecne ograniczenia w leczeniu operacyjnym, a także ograniczenia dotyczące aktywności zawodowej i sportowej związane z pandemią COVID-19, nakazują szukanie rozwiązań w postępowaniu terapeutycznym dla olbrzymiej populacji chorych z przewlekłą niewydolnością żylną (ang. chronic venous insufficiency; CVI). Dla zrozumienia zasad farmakoterapii tej jednostki chorobowej autorzy posłużyli się danymi dotyczącymi epidemiologii oraz patofizjologii CVI. Przytoczyli też najnowsze dane dotyczące leków wenoaktywnych i zaleceń, których należy przestrzegać. Syntetycznie podsumowali dane z piśmiennictwa oparte na EBM (ang. evidence-based medicine). Ma to być odpowiedź na pytanie: jak postępować w czasie pandemii z chorymi, którzy mają żylaki lub – szerzej – przewlekłą niewydolność żylną?
EN
Although superficial vein thrombosis is commonly considered a rather minor condition, a number of studies indicate that its consequences can be much more severe. Since the introduction of Doppler ultrasonography to common diagnosis of venous diseases, the approach to threats associated with superficial vein thrombosis has changed, mainly in the context of venous thromboembolism. Superficial thrombosis in varicose veins must be differentiated from that occurring in patients without varicosities. In the former case, superficial vein thrombosis is usually caused by haemodynamic disorders (slower flow), while in the latter, it is caused by thrombophilia or inflammation, but it can also be a prodromal sign of cancer. Ultrasonography enables one to distinguish deep vein thrombosis caused by superficial vein thrombosis progression (by extension through perforator veins or the great/small saphenous vein ostium into the deep venous system) from deep vein thrombosis occurring at a certain distance from the site of superficial vein thrombosis. The authors emphasise that due to the possibility of concomitant deep vein thrombosis or pulmonary embolism, our attitude to the diagnostic process, potential complications and treatment of superficial vein thrombosis should be changed.
PL
Chociaż tradycyjnie uznaje się zakrzepicę żył powierzchownych za chorobę łagodną, wiele badań wskazuje, że jej konsekwencje mogą być znacznie poważniejsze. Od czasów wprowadzenia do powszechnej diagnostyki układu żylnego badania ultrasonograficznego dopplerowskiego zupełnie inaczej zaczęto postrzegać zagrożenia związane z zakrzepicą żył powierzchownych, głównie w kontekście żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Ważne jest, by rozróżnić zakrzepicę żył powierzchownych występującą w obrębie żylaków od tej w żyle niezmienionej żylakowo. W pierwszym przypadku główną przyczyną zakrzepicy żył powierzchownych są zaburzenia hemodynamiczne (zwolnienie przepływu), w drugim zaś do jej powstania przyczyniają się zwykle trombofilia lub stan zapalny, ale może być ona także objawem prodromalnym nowotworu. Badanie ultrasonograficzne umożliwia odróżnienie zakrzepicy żył głębokich spowodowanej szerzeniem się zakrzepicy żył powierzchownych [szerzenie przez ciągłość – przez żyły przeszywające (perforatory) czy ujście żyły odpiszczelowej/ odstrzałkowej do układu głębokiego] od zakrzepicy żył głębokich występującej w pewnej odległości od miejsca powstania zakrzepicy żył powierzchownych. Autorzy zwracają uwagę, że ze względu na możliwość jednoczesnego występowania zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej powinniśmy zmienić nasze podejście do diagnostyki, możliwych konsekwencji oraz leczenia zakrzepicy żył powierzchownych.
PL
Cel: Celem niniejszego badania było porównanie wyników podejścia oszczędzającego i strippingu wielkich żył odpiszcze- lowych (WŻO) w ramach operacji Trendelenburga w leczeniu żylaków. Metody: Niniejsze badanie było prospektywnym, randomizowanym badaniem z udziałem pacjentów z pierwotnymi żylakami poddawanych leczeniu operacyjnemu metodą Trendelenburga. Na przestrzeni 16 miesięcy badania gromadzono dane pacjentów poddawanych leczeniu operacyjnemu, w tym pomiary średnicy WŻO poniżej kolana z wykorzystaniem ultrasonografii dupleksowej oraz ocenę w zmodyfikowanej skali ciężkości chorób układu żylnego (rVCSS) przed operacją oraz 2, 4 i 8 tygodni po operacji. Wyniki: Do badania włączono 36 pacjentów poddanych operacji metodą Trendelenburga. U 19 pacjentów oszczędzono WŻO, natomiast u 17 wykonano stripping WŻO tuż poniżej kolana po podwiązaniu wielkiej żyły odpiszczelowej przy żyle udowej. W grupie leczenia oszczędzającego odnotowano znaczny spadek średnicy WŻO poniżej kolana (19% po 2 miesiącach) i wyniku w skali rVCSS (60,8%). W grupie pacjentów poddanych zabiegowi strippingu obserwowano niemal takie samo obniżenie średnicy WŻO poniżej kolana (19,6% po 2 miesiącach) i wyniku w skali rVCSS (66,3%). Nie stwierdzono jednak istotnych różnic między obiema grupami w zakresie zmian w średnicy WŻO (p = 0,467) i wyniku w skali rVCSS (p = 0,781). Wnioski: Zabieg Trendelenburga z oszczędzeniem WŻO może być elementem rutynowego leczenia żylaków w przypadkach, gdy wymagana jest operacja chirurgiczna.
EN
Psychological functioning of patients in early stages of venous insufficiency has not been a common subject of scientific investigation so far, even though this group of patients experiences many limitations in daily functioning, as well as psychological distress. Varicose veins are the most common type of venous insufficiency, with an epidemiology of up to 50% of the western population. The present study is concerned with the functioning of a group undergoing surgery of varicose veins. The operation was carried out in an ambulatory mode, and such psychological factors as acceptance of illness, anxiety–state, anxiety–trait, and wellbeing (treated as personality construct) have been considered. It is the first time that such variables have been used with the new tool for assessing quality of life in venous diseases (VEINES Qol/Sym), and no previous findings about applying VEINES Qol/Sym to assess patients after varicose veins operations exist. The results are promising, especially for combining such psychological variables as anxiety, acceptance of illness, or wellbeing with specific venous measures of quality of life. It has been proved that there is a need for monitoring psychological variables in the group of patients in an early stage of chronic venous illness. Further research on other venous patient groups is necessary to fully understand the specificity of these groups.
PL
Psychologiczne funkcjonowanie pacjentów we wczesnych stadiach niewydolności żylnej nie było jak dotąd częstym przedmiotem badań, pomimo faktu, że doświadczają oni licznych ograniczeń codziennego funkcjonowania oraz dystresu psychologicznego. Żylaki są najczęstszą formą niewydolności żylnej, zmaga się z nimi nawet 50% populacji zachodniej. Opracowanie dotyczy funkcjonowania pacjentów przed i po zabiegu operacyjnego leczenia żylaków kończyn dolnych. Operację przeprowadzono w trybie ambulatoryjnym, a w badaniu uwzględniono takie zmienne psychologiczne, jak akceptacja choroby, lęk – stan, lęk – cecha, dobrostan (rozumiany jako konstrukt osobowościowy). Po raz pierwszy zestawiono takie zmienne z nowym narzędziem mierzenia jakości życia w chorobach żylnych (VEINES Qol/Sym), nie było też dotychczas danych na temat zastosowania tego narzędzia w grupie pacjentów poddawanych operacyjnemu leczeniu żylaków. Uzyskane wyniki są obiecujące – szczególnie ciekawych wniosków dostarcza zestawienie zmiennych lęku, akceptacji choroby i dobrostanu ze specyficzną miarą jakości życia. Wykazano, że istnieje potrzeba monitorowania zmiennych psychologicznych w grupie osób we wczesnym stadium niewydolności żylnej. Zrozumienie specyfiki problemów żylnych wymaga dalszych badań z udziałem następnych grup pacjentów z tymi problemami.
EN
This article has been prepared on the basis of the Ultrasonography Standards of the Polish Ultrasound Society (2011) and updated based on the latest findings and reports. Ultrasound examination of the lower extremity veins is relatively easy and commonly used to confirm or rule out venous thrombosis. However, a relatively easy compression test frequently requires experience, particularly in situations when imaging is difficult (due to lymphedema, dressing or thick tissues). The technique is time-consuming and requires assessment of each deep vein every 1 cm. Lesions in the deep veins cannot be ruled out when the vessels are assessed in only 2–3 points – a full examination is needed. The value of the method is the highest when the proximal section is assessed and the lowest when crural veins are evaluated. Doppler sonography is the basic method used when patients are prepared for a surgery of varicose veins. The assessment of the superficial veins prior to this procedure is tedious and requires knowledge of anatomy together with numerous variants. A considerable challenge is posed by re-assessment of recurrent varicose veins following a previous surgery. The Standards include anatomic nomenclature proposed by the Polish Society for Vascular Surgery and Polish Society of Phlebology, which should facilitate communication with clinicians. The most beneficial patient positions have been thoroughly discussed in terms of safety and effectiveness of the examination. Sometimes during such an examination, no venous pathology is found, but other changes with symptoms that suggest deep thrombophlebitis are detected. In such a situation, it is necessary to conduct an initial (or complete, if possible) assessment of lesions as well as provide recommendations connected with further, more detailed diagnosis.
PL
Pracę przygotowano na podstawie Standardów badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego (2011) i zaktualizowano, opierając się na najnowszych doniesieniach z piśmiennictwa. Badanie ultradźwiękowe żył kończyn dolnych jest metodą względnie prostą i powszechnie stosowaną do rozpoznawania lub wykluczania zakrzepicy żylnej. Z założenia prosta w wykonaniu próba uciskowa bardzo często wymaga dużego doświadczenia, zwłaszcza w sytuacjach utrudniających obrazowanie (obrzęk chłonny, opatrunek czy duża grubość tkanek). Technika badania jest pracochłonna i wymaga oceny każdej żyły głębokiej co 1 cm. Nie można więc wykluczyć zmian w układzie żył głębokich, oceniając naczynia tylko w 2–3 punktach – konieczne jest pełne badanie. Wartość metody jest największa w ocenie żył odcinka proksymalnego, najmniejsza zaś w ocenie żył podudzia. Ultrasonografia dopplerowska stanowi podstawową metodę w przygotowaniu pacjenta do operacji żylaków. Ocena żył powierzchownych przed tym zabiegiem jest żmudna i wymaga znajomości anatomii wraz z licznymi odmianami. Dużym wyzwaniem bywa ocena żylaków nawrotowych, po wykonanej wcześniej operacji. W standardzie uwzględniono mianownictwo anatomiczne zaproponowane przez Polskie Towarzystwo Chirurgii Naczyniowej i Polski Towarzystwo Flebologiczne, co powinno ułatwić komunikację z klinicystami. Szczegółowo omówiono proponowane podczas badania pozycje, najbardziej korzystne ze względu na bezpieczeństwo pacjenta i efektywność wyniku. Wielokrotnie podczas tego badania nie znajduje się patologii żylnej, ale inną, dającą objawy sugerujące zapalenie zakrzepowe żył głębokich. W takiej sytuacji konieczna jest wstępna ocena zmian (lub gdy to możliwe – pełna) i dalsze ukierunkowanie bardziej szczegółowej diagnostyki.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.