Jednym z warunków powodzenia wielu typów eksperymentów elektrofizjologicznych, prowadzonych in vivo, jest precyzyjne umieszczenie czubka m ikroelektrody w konkretnej strukturze mózgu zwierzęcia. By sprostać temu wymaganiu stosuje się technikę stereotaksji, służąca do precyzyjnego implantowania elektrod, sąd mikrodializacyjnych oraz innych mikroczujników w strukturach mózgowia ssaków, podczas eksperymentów prowadzonych in vivo. By zapewnić odpowiednią precyzję manipulacji stereotaktycznych stosuje się wysokiej klasy sprzęt mechaniczny oraz najnowsze, sporządzone przez specjalistów atlasy stereotaktyczne. Ponadto, niezbędne jes t bardzo dokładne i prawidłowe wyznaczenie położenia punktów charakterystycznych czaszki, będących odniesieniem dla manipulacji stereotaktycznych. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie udoskonalonego i praktycznie przetestowanego w Pracowni Neurofizjologii i Chronobiologii UJ sposobu wyznaczania punktów odniesienia dla manipulacji stereotaktycznych. Nowa metoda zostanie zilustrowana na przykładzie czaszki, powszechnie wykorzystywanego w badaniach laboratoryjnych, szczura rasy Wistar.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.