Search results

1

Stability of ABR Wave V Threshold in Early Hearing Diagnostics in Children from Selected Groups at Risk of Congenital Hearing Loss

100%

Kocoń S., Skórkiewicz K., Stręk P., Ziarno R., Składzień J., Hartwich P., Tomik J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2021

|

vol. 75

|

issue 1

7-15

EN

Introduction: Upon hearing that the “little” patient has trouble with hearing, we are mostly interested in the level of his hearing threshold. When the child is in the first year of life, results can only be achieved by means of ABR test. Subsequent control tests, especially in children from the hearing loss risk groups selected in this study, show that the obtained outcomes are subject to fluctuations. Their fluctuating nature is manifested by the instability of wave V threshold in subsequent diagnostic periods. Such variability often delays the implementation of the appropriate proceeding. Knowledge of the dissimilarity of behavior of the wave V threshold occurring in individual groups at risk of hearing loss allows for the correct interpretation of the obtained results, and thus, effective therapeutic measures. Aim: The aim of the paper is to analyze the stability of wave V threshold during the first year of life in children from selected risk groups for congenital hearing disorders. Material and methods: From the patient population of 2,114 individuals examined in 2015–2016 at a reference center participating in the Universal Neonatal Hearing Screening Program in 2015–2016, the results of 250 children were subjected to retrospective analysis. Furthermore, 4 groups of little patients were formed (children with Down syndrome; children with other diseases or damage to the nervous system; children with cleft palate or cleft lip and cleft palate; children with congenital cytomegaly) in whom diagnostic practice revealed variable results of the wave V threshold. We analyzed the results of tests obtained during the first year of the child’s life divided into 4 diagnostic periods. Results: The highest percentage of instability in the established threshold of wave V between individual diagnostic periods occurred in the group of children with cleft palate or cleft lip and cleft palate. In the group of children with Down syndrome, it was observed that the instability of the ABR test results decreased over time. In the group of children with other diseases or damage of the nervous system, the highest percentage of the lack of stable ABR wave V thresholds was observed between the 1st and 2nd as well the 1st and 4th diagnostic periods. On the other hand, in the group of children with congenital CMV, there was a relatively low percentage of instability of results. Conclusions: (1) Although the ABR test is a diagnostic standard, in particular groups of patients the study is burdened with high variability of measurement results in subsequent diagnostic periods. Such a group of patients are children with cleft palate or cleft lip and cleft palate; therefore, it must receive particular attention in treatment planning; (2) in selected groups at risk of hearing loss, due to the high percentage of children with hearing impairment (70%), the validity of performing newborn hearing screening tests was confirmed.

2

Analysis of diagnostic-therapeutic results after the first year of life in children of hearing disturbance risk groups

100%

Kocoń S., Wiatr A., Hartwich P., Stręk P., Ziarno R., Składzień J., Wiatr M.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2018

|

vol. 72

|

issue 3

11-18

EN

Introduction: It is assumed that the critical period for diagnosis of hearing disorders is the baby’s first three months of life and that appropriate course and implementation of treatment and/or rehabilitation should begin before a child is six months old. However various kinds of problems may occur during auditory screening of a child may exceed this interval. Aim: The aim of this study was an evaluation of auditory screening results for children over 12 months old with congenital hearing loss. Material and methods: Results from 250 children were analyzed retrospectively. The study group consisted of children between one and three months old observed between 2015–2016. For the purpose of this analysis we divided the patients into four groups: • children with Down Syndrome • children with nervous system disorders • children with cleft palate or both cleft palate and lip • and children with congenital CMV. To discuss performed diagnostics and treatment two groups of children were esteblished: • with implementation of appropriate course of treatment • without instituted treatment. Results: 250 children were examined in Level III NICUs in the years 2015–2016. The highest proportion of children with the implemented course of proceedings, was in groups with children with congenital CMV (71,1%). The highest proportion of children substituted with a hearing prosthesis was observed in the group of children with Down Syndrome. The lowest proportion of children with the implemented course of proceedings, was in groups with children with cleft palate or both cleft palate and lip (41,6%). Conclusions: • Early implementation of treatment and/or rehabilitation in children with hearing disorders is crucial to prevent depression of speech and psychological development. I t is important in children with cleft palate or both cleft palate and lip even if surgical correction is discussed. • The highest proportion of children with the implemented course of proceedings, was in groups with children with congenital CMV. This children should be observed despite of right results of hearing tests. • In children with nervous system disorders 1 year period of observation is too short to exclude problems with hearing.

3

Analiza efektów diagnostyczno-leczniczych po pierwszym roku życia dzieci z wybranych grup ryzyka wrodzonych zaburzeń słuchu

100%

Kocoń S., Wiatr A., Hartwich P., Stręk P., Ziarno R., Składzień J., Wiatr M.

|

PL

Wstęp: Optymalnym okresem do przeprowadzenia diagnostyki zaburzeń słuchu są pierwsze 3 miesiące życia dziecka, a odpowiednia terapia oraz wdrożenie leczenia i/lub rehabilitacji powinno być rozpoczęte przed ukończeniem 6. miesiąca życia. Podczas diagnozowania niedosłuchu u dzieci pojawiają się różnego rodzaju problemy, które mogą wpływać na wydłużenie czasu terapii.Cel:/ Celem pracy jest analiza efektów diagnostycznych niedosłuchu uzyskanych po 1. roku życia dzieci z wrodzonymi zaburzeniami słuchu. Materiał i metody: Opracowanie ma charakter retrospektywnej analizy przypadków dzieci od 1. do 3. miesiąca życia, a obserwowanych w latach 2015–2016. Na potrzeby przeprowadzonej analizy utworzono cztery grupy małych pacjentów:dzieci z zespołem Downa • dzieci z innymi chorobami lub uszkodzeniem układu nerwowego • dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej • dzieci z wrodzoną cytomegalią.W celu analizy efektów diagnostyczno-leczniczych , działania podjęto dwutorowo:• drożono postepowanie • nie wdrożono ostatecznego postępowania. Wyniki: Analizie poddano wyniki 250 dzieci przebadanych w latach 2015–2016 w ośrodku III stopnia referencyjności. Największą liczbę pacjentów w kategorii obserwacyjnej zanotowano w grupie dzieci z wrodzoną cytomegalią (71,1%). Największy odsetek dzieci, u których zaprotezowano narząd słuchu stanowiły dzieci z zespołem Downa. Brak ostatecznego postępowania najczęściej obserwowano u dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej (41,6%).Wnioski:• czesne zaprotezowanie słuchu jest istotne, ponieważ jego brak stwarza ryzyko zahamowania rozwoju mowy, a co za tym idzie – rozwoju psychicznego dziecka. Dlatego nie należy wstrzymywać się z podjęciem tej decyzji. Dotyczy to również dzieci z rozszczepem podniebienia, lub podniebienia i wargi górnej, pomimo zaplanowanych zabiegów chirurgicznych roszczepu.• Największy odsetek dzieci z wdrożonym postępowaniem obserwowano w grupie z wrodzoną cytomegalią. Przewlekły wpływ oddziaływania wirusa cytomegalii na słuch dziecka skłania do dokonywania okresowych badań kontrolnych słuchu nawet wówczas, gdy wyniki badań wskazują na słuch prawidłowy • U dzieci z nieprawidłowościami neurologicznymi obserwacja przez 1. rok życia jest często zbyt krótka, aby definitywnie wykluczyć pojawienie się problemów ze słuchem

4

Stabilność progu fali V w badaniu ABR w trakcie wczesnej diagnostyki słuchu u dzieci z wybranych grup ryzyka wrodzonych zaburzeń słuchu

100%

Kocoń S., Skórkiewicz K., Stręk P., Ziarno R., Składzień J., Hartwich P., Tomik J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2021

|

vol. 75

|

issue 1

7-15

PL

Wstęp: Kiedy dowiadujemy się, że „mały” pacjent ma problemy ze słuchem, interesuje nas przede wszystkim to, na jakim poziomie znajduje się jego próg słyszenia. Wiedzę tę w 1. roku życia dziecka możemy uzyskać jedynie za pomocą słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (ang. Auditory Brainstem Response; ABR). Kolejne badania kontrolne, w szczególności u dzieci z wybranych w niniejszej pracy grup ryzyka ubytku słuchu, pokazują, iż uzyskane wyniki bywają zmienne. Fluktuacyjny charakter rezultatów manifestuje się niestabilnością progu fali V w kolejnych okresach diagnostycznych. Taka zmienność niejednokrotnie jest przyczyną opóźnienia wdrożenia właściwego postępowania. Znajomość odmienności zachowania progu fali V, występujących w poszczególnych grupach ryzyka ubytku słuchu, pozwala właściwie interpretować uzyskane rezultaty, a co za tym idzie – podjąć skuteczne działania terapeutyczne. Cel: Celem pracy jest analiza stabilności progu fali V w trakcie 1. roku życia dzieci z wybranych grup ryzyka wrodzonych zaburzeń słuchu. Materiał i metoda: W latach 2015–2016 w ośrodku referencyjnym uczestniczącym w Powszechnym Programie Przesiewowych Badań Słuchu Noworodków przebadano 2114 dzieci. Analizie retrospektywnej poddano wyniki badań 250 z nich. Dodatkowo utworzono cztery grupy „małych” pacjentów, u których w praktyce diagnostycznej obserwowano zmienne rezultaty progu fali V: (1) dzieci z zespołem Downa, (2) dzieci z innymi chorobami lub uszkodzeniem układu nerwowego, (3) dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej, (4) dzieci z wrodzoną cytomegalią. Analizowano wyniki badań uzyskanych podczas 1. roku życia dziecka, podzielonego na cztery okresy diagnostyczne. Wyniki: Największy odsetek braku stabilności w wyznaczanym progu fali V pomiędzy poszczególnymi okresami diagnostycznymi występował w grupie dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej. W grupie dzieci z zespołem Downa zaobserwowano, iż niestabilność wyników badań ABR maleje w czasie. W grupie dzieci z innymi chorobami lub uszkodzeniem układu nerwowego najwyższy odsetek braku stabilnych progów fali V w badaniu ABR zaobserwowano pomiędzy I i II, jak również pomiędzy I i IV okresem diagnostycznym. Natomiast w grupie dzieci z wrodzoną cytomegalią zauważono dosyć niski odsetek niestabilności wyników. Wnioski: (1) Chociaż badanie ABR stanowi standard diagnostyczny, to w szczególnych grupach pacjentów badanie to obarczone jest wysoką zmiennością wyników pomiarowych w kolejnych okresach diagnostycznych. Taką grupą pacjentów są dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej, dlatego też należy na to zwrócić szczególną uwagę w planowaniu leczenia; (2) W wybranych grupach ryzyka utraty słuchu ze względu na wysoki odsetek dzieci z zaburzeniami słyszenia (70%) potwierdzono słuszność wykonywania badań przesiewowych słuchu noworodków.

Refine search results

4 Polish Journal of Otolaryngology

2 2021

2 2018

4 Hartwich P.

4 Kocoń S.

4 Składzień J.

4 Stręk P.

4 Ziarno R.

2 Skórkiewicz K.

2 Tomik J.

2 Wiatr A.

2 Wiatr M.

Stability of ABR Wave V Threshold in Early Hearing Diagnostics in Children from Selected Groups at Risk of Congenital Hearing Loss

Analysis of diagnostic-therapeutic results after the first year of life in children of hearing disturbance risk groups

Analiza efektów diagnostyczno-leczniczych po pierwszym roku życia dzieci z wybranych grup ryzyka wrodzonych zaburzeń słuchu

Stabilność progu fali V w badaniu ABR w trakcie wczesnej diagnostyki słuchu u dzieci z wybranych grup ryzyka wrodzonych zaburzeń słuchu