Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Inwazyjne grzybicze zapalenie zatoki klinowej jest rzadką ale potencjalnie zagrażającą życiu chorobą. Częstość występowania grzybiczego zapalenia zatok wśród pacjentów z izolowanym zapaleniem zatoki klinowej wynosi 4.5% do 26.8%. Najczęściej objawy zapalenia zatok klinowych są niespecyficzne i obejmują bóle głowy, zaburzenia widzenia, spływanie po tylnej ścianie gardła, niedrożność nosa oraz pojedyncze lub mnogie porażenie bądź niedowład nerwów czaszkowych. W tej pracy opisany został przypadek izolowanego, inwazyjnego zapalenia lewej zatoki klinowej u 56-letniej pacjentki bez zaburzeń odporności. Pierwsze badanie tomografii komputerowej zatok (TK) ujawniło całkowite zacienienie lewej zatoki klinowej, a drugie badanie TK wykazało również erozję ścian zatoki klinowej. Przeprowadzono endoskopowy zabieg zatok i śródoperacyjnie zaobserwowano nieruchomą i poszerzoną lewą źrenicę, z tego powodu zespół chirurgiczny zdecydował o natychmiastowym przerwaniu zabiegu. Okulista rozpoznał niedowład lewego nerwu okoruchowego. Badanie histopatologiczne wykazało obecność strzępków grzybni, podobnych do Aspergillus spp. Ze względu na podejrzenie wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR), nasilenie odmy śródczaszkowej i pojawienie się zmian psychicznych u naszej pacjentki, endoskopowa reoperacja z zamknięciem przetoki PMR została wykonana dziewięć dni po pierwszej operacji. Pacjentka była leczona dożylnie worykonazolem i ceftriaksonem przez miesiąc, a po wypisie do domu - itrakonazolem przez 3 miesiące. Pełny powrót funkcji lewego nerwu okoruchowego nastąpił po 4 miesiącach od operacji i do tej pory pacjentka nie ma objawów nawrotu choroby grzybiczej.
EN
Invasive fungal sphenoid sinusitis is a rare and potential life threating disease. An incidence rate of fungal sphenoiditis among patients with isolated sphenoid disease varies from 4.5% to 26.8%. Generally the symptoms of sphenoid sinusitis are non-specific and include headaches, visual disorder, post nasal drip, nasal obstruction and paralysis or paresis of single or multiplicitous cranial nerves. In this study, a case of isolated invasive fungal left sphenoiditis in immunocompetent 56-year-old woman is described. The first sinus computed tomography (CT) examination revealed complete opacification of the left sphenoid sinus, she second CT scans showed also erosions of the sphenoid sinus bony walls. Endoscopic sinus surgery was performed and intraoperatively fixed and dilated left pupil was observed thus surgery team decided to finish an operation immediately. Ophthalmologist diagnosed the left oculomotor nerve paresis. Pathologic analysis demonstrated fungal hyphae morphologically identical to Aspergillus spp. Due to suspicion of cerebrospinal fluid (CSF) leak, increasing pneumocephalus and manifestation of mental changes in our subject, endoscopic reoperation with CFS fistula closure was done nine days after the first operation. The patient was treated with intravenous voriconazole and ceftriaxone for one month, and after discharge with itraconazole for 3 months. The full recovery of the left oculomotor nerve function ensued 4 months after surgery and no signs of recurrence of the fungal disease were present up to date.
PL
Wstęp: Oponiaki guzka siodła tureckiego stanowią ok. 5-10% wszystkich wewnątrzczaszkowych oponiaków. Zmiany wywodzą się z guzka siodła lub bruzdy skrzyżowania wzrokowego kości klinowej. Guzy nadsiodłowe często przemieszczają skrzyżowanie wzrokowe lub nerwy wzrokowe powodując zaburzenia widzenia, które są dominującym objawem zgłaszanym przez chorych. Tradycyjnie guzki siodła tureckiego są usuwane przezczaszkowo. Jako alternatywa dla dostępów przezczaszkowych w operacjach usunięcia zmian w zakresie przedniego dołu czaszki rosnącą popularność zyskały przeznosowe operacje endoskopowe. Materiał i metody: W pracy przedstawiono przypadek pacjentki z oponiakiem guzka siodła tureckiego. Wyniki: 63-letnia pacjentka diagnozowana z powodu bólu głowy, zaburzeń czucia twarzy po stronie prawej oraz ubytku pola widzenia. W badaniu okulistycznym stwierdzono dwuskroniowy ubytek pola widzenia do 10-15%. W wykonanych badaniach obrazowych stwierdzono guz wielkości 8,1x8,0mm zlokalizowany w okolicy guzka siodła tureckiego. Wykonano endoskopową operację z dostępu przezklinowego potwierdzając rozpoznanie oponiaka. W okresie pooperacyjnym zaobserwowano prawie całkowite zniesienie dolegliwości. Wnioski i dyskusja: Oponiaki guzka siodła tureckiego z wyboru leczone są chirurgicznie. Neurochirurdzy stosują dostępy przezczaszkowe, jak również poprzez współpracę z rynologiem endoskopowe operacje przezklinowe. Wybór sposobu leczenia zawsze powinien być rozpatrywany indywidualnie. Zaopatrywanie płynotoku nadal jest wyzwaniem chirurgicznym, jednak wykorzystanie naczyniowych płatów nosowo-przegrodowych (płat Hadada) znacznie zmniejszyło częstość ich występowania. Rekonwalescencja po zabiegach endoskopowych jest znacznie szybsza, a wyniki pooperacyjne zadowalające.
EN
Introduction: Tuberculum sellae meningiomas (TSM) represent 5-10% of all intracranial meningiomas. Tumours are located on tuberculum sellae or chiasmatic sulcus of the sphenoid bone. These suprasellar lesions often displace the optic nerves causing visual impairment that is commonly the presenting symptom. Tuberculum sellae meningiomas are traditionally operated by transcranial approach. There is an alternative method to remove tumours of anterior skull base by using endoscopic transnasal surgery. Methods: In this article we describe a case of the patient with tuberculum sellae meningioma. Results: 63-year old women was diagnosed due to a headache, facial sensation defects on the right and peripheral vision loss. Ophthalmology examination showed bitemporal vision loss up to 10-15%. Using magnetic resonance imaging scan the tumour of diameter 8.1x8.0mm was located in tuberculum sellae. The endoscopic transsphenoidal operation was made confirming diagnosis of meningioma. In postoperative period the symptoms was almost completely minimalized. Conclusion: The treatment of choice for tuberculum sellae meningiomas is a surgery. Neurosurgeons have two options to remove the tumour: by transcranial approaches or via endoscopic transsphenoidal surgery with rhinologist. The decision of the optimal surgical technique should be individually made. Knowing possible complications during endoscopic approach, the benefits prevail. Cerebrospinal fluid leak is still challenging but using nasoseptal flap (Hadad’s flap) makes reconstruction easier. Recovery is quicker and postoperative results are promising.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.