Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Functional electrical stimulation for foot drop syndrome: The effect on velocity and gait endurance – preliminary data

100%
Kiper P., Baba A., Rossi S., Piccione F.
Medical Rehabilitation
|
2013
|
vol. 17(3)
23-28
PL
Wstęp: Syndrom opadającej stopy jest częstym objawem chorób ośrodkowego układu nerwowego (OUN), które mogą powodować zaburzenia chodzenia. Powszechnie, w przypadku opadającej stopy, jako pierwszy wybór stosuje się różnego rodzaju klasyczne ortezy stawu skokowego. Elektrostymulacja funkcjonalna (FES – functional electrical stimulation) mięśni zginaczy grzbietowych stopy została opisana jako skuteczna terapia w leczeniu zaburzeń równowagi i kontroli stabilności dynamicznej stawu skokowego podczas chodu. Cel: Celem badania była ocena wpływu zastosowania elektrostymulacji funkcjonalnej (FES) na poprawę szybkości chodu i zwiększenie wytrzymałości u pacjentów z syndromem opadającej stopy powstałej w wyniku uszkodzenia górnego neuronu ruchowego. Projekt badawczy: Badanie „przed i po” Materiał i metody: Do badania włączono 20 osób z uszkodzeniem górnego neuronu ruchowego i objawami opadającej stopy. Pacjentów podzielono losowo na 2 grupy ćwiczeniowe (grupę FES, n=10 i grupę kontrolną, n=10). Postępowanie rehabilitacyjne w grupie FES polegało na aplikacji neuroprotezy przez 2 godz. dziennie, 5 dni w tygodniu, przez 3 tygodnie. Natomiast w grupie kontrolnej przez ten sam okres czasu, postępowanie rehabilitacyjne polegało na zastosowaniu klasycznej ortezy stawu skokowego. W obydwu grupach zarówno elektrostymulacja funkcjonalna jak i noszenie klasycznej ortezy w czasie chodu stanowiły element dodatkowego treningu chodu uzupełniającego indywidualny programu rehabilitacji. Pacjenci oceniani byli za pomocą testów marszowych: 5 – 10 – 20 metrów (mt) Walking Test i 2 – 6 – 12 minut (min) Timed Walking Test. Wyniki: Odnotowano znaczącą poprawę chodu w grupie FES, czego nie zaobserwowano w grupie kontrolnej. W grupie FES następujące testy wykazały istotną statystycznie poprawę: 20mt p<0.024; 2min p<0.028; 6min p<0.008; 12min p<0.005, oprócz 5mt p<0.079 i 10mt p<0.084 Walking test. Natomiast w grupie kontrolnej nie znaleźliśmy statystycznie istotnych różnic (5mt p<0.228; 10mt p<0.260; 20mt p<0.107 and 2min p<0.474; 6min p<0.575; 12min p<0.477). Wnioski: Pomimo ograniczonej liczby pacjentów włączonych do badania, wyniki są zachęcające i wskazują na zwiększenie wytrzymałości i szybkości chodu u osób poddanych treningowi za pomocą FES.
EN
Introduction: Foot-drop is a frequent symptom of the Central Nervous System diseases (CNS) that may cause walking disorder. The primary therapeutic choice for foot-drop disease are the various classical Ankle-Foot Orthoses (AFO). The Functional Electrical Stimulation (FES) of the ankle dorsiflexors muscles was described as quite effective at enhancing balance control and ankle dynamic stability during gait.Aim: The purpose of the study was to assess and consider the effects of FES-application regarding either the gait velocity or the resistance, in patients with foot-drop due to a chronic upper motor neuron lesion. Research project: Before-after study.Material and methods: There were enrolled 20 subjects, with an upper motor neuron lesion which presented foot-drop. Patients were divided randomly into 2 training groups (the FES group, N=10 or the Control Group, N=10). The treatment in the FES group consisted of neuroprosthesis application, for 2h/day, 5 days/weekly, for 3 weeks whereas, in the Control Group patients executed the gait treatment with the help of AFO. In both groups the FES or AFO application was considered as an additional gait training to the individual rehabilitation programme. The participants were assessed by using the 5 – 10 – 20 meters (m) Walking Test and 2 – 6 – 12 minutes (min) Timed Walking Test. Results: A higher degree of gait improvement was noted in subjects from the group which underwent FES treatment, than in those treated with AFO. Regarding the FES group, a statistically significant improvement was demonstrated by patients in tests as follows: 20m p<0.024 and 2min p<0.028; 6min p<0.008; 12min p<0.005, but not in the 5m p<0.079 and 10mt p<0.084 Walking Test. While, in the control group we did not note a statistically significant difference (5m p<0.228; 10m p<0.260; 20m p<0.107 and 2min p<0.474; 6min p<0.575; 12min p<0.477). Conclusions: Despite the limited sample of the patients enrolled, the results are encouraging because the tests demonstrate that FES-treatment could increase walking resistance and distance.
2
Publication available in full text mode
Content available

Effect of PNF and NDT Bobath Concepts in Improving Trunk Motor Control in Ischemic Stroke Patients – a Randomized Pilot Study

88%
Kuciel M., Rutkowski S., Szary P., Kiper P., Rutkowska A.
Medical Rehabilitation
|
2021
|
vol. 25(2)
4-8
EN
Introduction: Recently, in various systematic reviews and evidence-based clinical practice guidelines, the efficacy of stroke rehabilitation interventions has been evaluated. Among them, proprioceptive neuromuscular facilitation (PNF) and neuro-developmental treatment (NDT) Bobath turned out to be effective and widely used therapeutic approaches. Objective of the work: The aim of the study was to evaluate therapeutic effectiveness of the PNF and NDT Bobath concepts for improvement of trunk motor control in patients after ischemic stroke. Materials and methods: The study consisted of 30 patients up to 3 months after ischemic stroke. Participants were randomly assigned to 2 study groups. Both groups consisted of 15 patients who underwent rehabilitation according to the PNF or NDT Bobath concept. Comparison of the changes in Trunk Impairment Scale (TIS) was the primary outcome. Results: Analysis of values for the total TIS scale showed statistically significant improvement in both groups. Within-group analysis showed statistical significance among baseline and intermediate measurements, as well as for baseline and final measurements within both groups. Analysis of the total TIS scale indicators between the PNF and Bobath groups showed no statistically significant differences. Conclusions: Both the PNF and Bobath concepts have proven to be effective in the treatment of posture control and significant improvement has been noted in patients from both groups.
PL
Wprowadzenie: W ostatnim czasie różne przeglądy literatury i wytyczne dotyczące praktyki klinicznej oparte na dowodach naukowych oceniły skuteczność interwencji w zakresie rehabilitacji udaru mózgu. W badaniach tych oceniono efekty proprioceptywnego torowania nerwowo-mięśniowego PNF oraz koncepcji NDT Bobath, uznając te dwie metody jako skuteczne i szeroko stosowane w podejściu terapeutycznym. Cel pracy: Celem pracy była ocena skuteczności terapeutycznej koncepcji PNF i NDT Bobath w poprawie kontroli motoryki tułowia u chorych po udarze niedokrwiennym. Materiały i metody: Badaniami objęto 30 pacjentów w okresie do 3 miesięcy po udarze niedokrwiennym. Uczestników przydzielono losowo do dwóch grup badanych. Obie grupy składały się z 15 pacjentów poddanych rehabilitacji zgodnie z koncepcją PNF lub NDT Bobath. Podstawowym wynikiem było porównanie zmian parametrów badanych przy użyciu skali TIS (Trunk Impairment Scale). Wyniki: Analiza wartości łącznej skali TIS wykazała istotną statystycznie poprawę w obu grupach. Analiza wewnątrzgrupowa wykazała istotność statystyczną pomiędzy pomiarem wstępnym i pośrednim wykonanym po 5 dniach oraz pomiędzy pomiarem wstępnym i końcowym w obu grupach. Analiza wartości łącznej skali TIS pomiędzy grupami PNF i Bobath nie wykazała różnic istotnych statystycznie. Wnioski: Zarówno koncepcje PNF jak i Bobath okazały się skuteczne w terapii kontroli postawy ciała. Nastąpiła znaczna poprawa w badanych parametrach u pacjentów z obu grup.
3
Publication available in full text mode
Content available

Effect of PNF and NDT Bobath Concepts in Improving Trunk Motor Control in Ischemic Stroke Patients – a Randomized Pilot Study

88%
Kuciel M., Rutkowski S., Szary P., Kiper P., Rutkowska A.
Medical Rehabilitation
|
2021
|
vol. 25(2)
4-8
PL
Wprowadzenie: W ostatnim czasie różne przeglądy literatury i wytyczne dotyczące praktyki klinicznej oparte na dowodach naukowych oceniły skuteczność interwencji w zakresie rehabilitacji udaru mózgu. W badaniach tych oceniono efekty proprioceptywnego torowania nerwowo-mięśniowego PNF oraz koncepcji NDT Bobath, uznając te dwie metody jako skuteczne i szeroko stosowane w podejściu terapeutycznym. Cel pracy: Celem pracy była ocena skuteczności terapeutycznej koncepcji PNF i NDT Bobath w poprawie kontroli motoryki tułowia u chorych po udarze niedokrwiennym. Materiały i metody: Badaniami objęto 30 pacjentów w okresie do 3 miesięcy po udarze niedokrwiennym. Uczestników przydzielono losowo do dwóch grup badanych. Obie grupy składały się z 15 pacjentów poddanych rehabilitacji zgodnie z koncepcją PNF lub NDT Bobath. Podstawowym wynikiem było porównanie zmian parametrów badanych przy użyciu skali TIS (Trunk Impairment Scale). Wyniki: Analiza wartości łącznej skali TIS wykazała istotną statystycznie poprawę w obu grupach. Analiza wewnątrzgrupowa wykazała istotność statystyczną pomiędzy pomiarem wstępnym i pośrednim wykonanym po 5 dniach oraz pomiędzy pomiarem wstępnym i końcowym w obu grupach. Analiza wartości łącznej skali TIS pomiędzy grupami PNF i Bobath nie wykazała różnic istotnych statystycznie. Wnioski: Zarówno koncepcje PNF jak i Bobath okazały się skuteczne w terapii kontroli postawy ciała. Nastąpiła znaczna poprawa w badanych parametrach u pacjentów z obu grup.
EN
Introduction: Recently, in various systematic reviews and evidence-based clinical practice guidelines, the efficacy of stroke rehabilitation interventions has been evaluated. Among them, proprioceptive neuromuscular facilitation (PNF) and neuro-developmental treatment (NDT) Bobath turned out to be effective and widely used therapeutic approaches. Objective of the work: The aim of the study was to evaluate therapeutic effectiveness of the PNF and NDT Bobath concepts for improvement of trunk motor control in patients after ischemic stroke. Materials and methods: The study consisted of 30 patients up to 3 months after ischemic stroke. Participants were randomly assigned to 2 study groups. Both groups consisted of 15 patients who underwent rehabilitation according to the PNF or NDT Bobath concept. Comparison of the changes in Trunk Impairment Scale (TIS) was the primary outcome. Results: Analysis of values for the total TIS scale showed statistically significant improvement in both groups. Within-group analysis showed statistical significance among baseline and intermediate measurements, as well as for baseline and final measurements within both groups. Analysis of the total TIS scale indicators between the PNF and Bobath groups showed no statistically significant differences. Conclusions: Both the PNF and Bobath concepts have proven to be effective in the treatment of posture control and significant improvement has been noted in patients from both groups.
4
Publication available in full text mode
Content available

Virtual Reality for Stroke Rehabilitation: assessment, training and the effect of virtual therapy

76%
Kiper P., Turolla A., Piron L., Agostini M., Baba A., Rossi S., Tonin P.
Medical Rehabilitation
|
2010
|
vol. 14(2)
23-32
PL
Upośledzenie funkcji ruchowych związanych z udarem mózgu ma w przypadku wielu chorych negatywny wpływ na samodzielność i na czynności Ŝycia codziennego i osoby te muszą być poddawane długotrwałej rehabilitacji. Liczne badania wykazały, że uczenie się nowych umiejętności motorycznych pobudza neuroplastyczność mózgu i w efekcie umożliwia poprawę funkcjonalną. W celu ułatwienia aktywacji obszarów mózgu, a w konsekwencji neuroplastyczności, korzystne może być łączenie tradycyjnej rehabilitacji ruchowej z innowacyjną technologią tak, aby poprzez wzmocniony trening promować ponowne uczenie się ruchu i ponowne nabywania umiejętności funkcjonalnych. W myśl tej zasady, wykorzystując adaptacyjne zdolności układu nerwowego, ćwiczenia powinny angażować wiele zmysłów i wymuszać aktywny udziału pacjenta. Trening ponownego uczenia się ruchu może być skuteczniejszy we wzbogaconym przez sprzężenie zwrotne środowisku koncentrując się na optymalizacji intrakcji osoby z komputerem między układem ruchu a fizycznym środowiskiem: technologia rzeczywistości wirtualnej dopuszcza możliwość utworzenia specjalnych ustawień, gdzie interakcja człowieka z komputerem jest zoptymalizowana. Wzmocnione sprzężenie zwrotne w środowisku wirtualnym (RFVE) może zawierać elementy potrzebne do maksymalizacji efektu uczenia się ruchu, np. praktyka powtarzających się i zróżnicowanych zadań, zastosowanie sprzężenia zwrotnego w odniesieniu do działania i efektu działania, oraz zwiększona motywacja. Zastosowanie RFVE może prowadzić do lepszych wyników w usprawnianiu niedowładnej kończyny górnej u pacjentów z udarem mózgu
EN
The motor function impairment deriving from stroke injury has a negative impact on autonomy and on the activities of daily living. Several studies have demonstrated that learning new motor skills is important to induce neuroplasticity and functional recovery. To facilitate the activation of brain areas and consequently neuroplasticity, it may be advantageous to combine traditional motor rehabilitation with innovative technology, in order to promote motor re-learning and skill re-acquisition by means of an enhanced training. Following these principles, exercises should involve multiple sensory modalities exploiting the adaptive nature of the nervous system, in order to promote active patient participation. Movement re-learning could be improved by means of training in an enriched environment focused on optimizing the affordances between the motor system and the physical environment: virtual reality technologies allow for the possibility to create specific settings where the affordances are optimized. Several autors report that patients treated in virtual representation could, in both acute and chronic stroke, improve their arm motor function. Reinforced Feedback in a Virtual Environment (RFVE), can incorporate the elements necessary to maximize motor learning, such as repetitive and differentiated task practice, feedback of performance and results, and reinforcement of the motivation. The RFVE approach may lead to better rehabilitation outcomes in the treatment of the upper limb in stroke patients.
5
Publication available in full text mode
Content available

The application of virtual reality in neuro-rehabilitation: motor re-learning supported by innovative technologies

64%
Kiper P., Szczudlik A., Mirek E., Nowobilski R., Opara J., Agostini M., Tonin P., Turolla A.
Medical Rehabilitation
|
2013
|
vol. 17(4)
29-36
PL
Upośledzenie funkcji ruchowych po udarze mózgu u wielu chorych ma negatywny wpływ na samodzielność i czynności życia codziennego oraz wymaga długotrwałej rehabilitacji. Liczne badania wykazały, że uczenie się nowych umiejętności motorycznych pobudza neuroplastyczność mózgu i umożliwia poprawę funkcjonalną. Innowacyjne technologie wykorzystywane w rehabilitacji wzmacniają możliwości treningu ruchowego poprzez dostarczanie informacji zwrotnej. Łączenie tradycyjnej rehabilitacji ruchowej z innowacyjną technologią poprzez wzmocniony trening umożliwia przyspieszenie ponownego uczenia się ruchu i nabywania umiejętności funkcjonalnych. Otoczenie wzbogacone przez informacje zwrotną angażuje wiele zmysłów i stymuluje pacjenta do aktywnej pracy. Ćwiczenia w otoczeniu wirtualnym maksymalizują efekt uczenia się ruchu poprzez powtarzające się i zróżnicowane zadania oraz dostarczenie informacji zwrotnej w odniesieniu do działania i jego efektu. Innowacyjne technologie rehabilitacyjne, zarówno terapia wirtualna, jak i urządzenia - roboty, pozwalają na specyficzne leczenie oparte na treningu z wykorzystaniem wzmocnionego sprzężenia zwrotnego w środowisku wirtualnym (Reinforced Feedback in Virtual Environment – RFVE), zwiększając informacje czuciowe odpowiadające rzeczywistym zadaniom i przedmiotom. Trening ruchowy oparty na RFVE daje także możliwość poszerzenia wiedzy na temat technik wykorzystywanych do poprawy czynności ruchowych niedowładnej kończyny.
EN
The motor function impairment resulting from a stroke injury has a negative impact on autonomy, the activities of daily living thus the individuals affected by a stroke need long-term rehabilitation. Several studies have demonstrated that learning new motor skills is important to induce neuroplasticity and functional recovery. Innovative technologies used in rehabilitation allow one the possibility to enhance training throughout generated feedback. It seems advantageous to combine traditional motor rehabilitation with innovative technology in order to promote motor re-learning and skill re-acquisition by means of enhanced training. An environment enriched by feedback involves multiple sensory modalities and could promote active patient participation. Exercises in a virtual environment contain elements necessary to maximize motor learning, such as repetitive and diffe-rentiated task practice and feedback on the performance and results. The recovery of the limbs motor function in post-stroke subjects is one of the main therapeutic aims for patients and physiotherapist alike. Virtual reality as well as robotic devices allow one to provide specific treatment based on the reinforced feedback in a virtual environment (RFVE), artificially augmenting the sensory information coherent with the real-world objects and events. Motor training based on RFVE is emerging as an effective motor learning based techniques for the treatment of the extremities.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.