Search results

Sort By:

Limit search:

Heart failure with preserved left ventricular ejection fraction – clinical perspectives

100%

Niemiec M., Gruchlik B., Dyrek N., Niemiec J., Basiaga B., Bednarz K., Piłat D., Czepczor K., Podolski M., Mizia-Stec K.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2025

vol. 79

181-192

Niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutową (heart failure with preserved ejection fraction – HFpEF) jest coraz częściej rozpoznawanym podtypem niewydolności serca, dotykającym głównie osoby starsze i kobiety. Odpowiada za około 51–63% przypadków niewydolności serca, a jej częstość występowania nadal rośnie, głównie ze względu na starzenie się populacji oraz wzrastające obciążenie chorobami współistniejącymi, takimi jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, otyłość i przewlekła choroba nerek. Wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (European Society of Cardiology – ESC) oraz Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego (American Heart Association – AHA) wskazują konieczność spełnienia kryteriów diagnostycznych obejmujących objawy kliniczne, zachowaną frakcję wyrzutową lewej komory (left ventricular ejection fraction – LVEF ≥ 50%), podwyższony poziom peptydów natriuretycznych oraz echokardiograficzne markery dysfunkcji rozkurczowej. Ponadto algorytmy diagnostyczne, takie jak skale HFA-PEFF i H2FPEF, wspomagają różnicowanie HFpEF z innymi chorobami sercowo-naczyniowymi i pozasercowymi. Do niedawna leczenie HFpEF koncentrowało się głównie na łagodzeniu objawów oraz kontrolowaniu chorób współistniejących. Jednak nowsze terapie farmakologiczne wykazały korzyści w zakresie redukcji liczby hospitalizacji oraz poprawy wyników sercowo-naczyniowych. Rokowanie w HFpEF pozostaje niekorzystne; 5-letnia śmiertelność wynosi około 75%. Dlatego pacjenci z HFpEF wymagają kompleksowego postępowania obejmującego modyfikację stylu życia, optymalizację leczenia farmakologicznego oraz ścisłą kontrolę chorób współistniejących. Niniejszy przegląd podsumowuje praktyczne aspekty diagnostyki, patofizjologii, leczenia i rokowania HFpEF, koncentrując się na podejściu interdyscyplinarnym i strategiach wczesnej interwencji, które mogą poprawić wyniki leczenia pacjentów dotkniętych tym wymagającym schorzeniem.

Heart failure with preserved ejection fraction (HFpEF) is an increasingly recognized subtype of heart failure, particularly affecting older adults and women. It accounts for approximately 51–63% of heart failure cases, and its prevalence continues to rise, largely due to aging populations and an increasing burden of comorbidities such as hypertension, diabetes, obesity, and chronic kidney disease. The European Society of Cardiology (ESC) and American Heart Association (AHA) guidelines emphasize a combination of clinical symptoms, preserved left ventricular ejection fraction (LVEF ≥ 50%), elevated natriuretic peptides, and echocardiographic markers of diastolic dysfunction for diagnosis. Additionally, diagnostic algorithms such as the HFA-PEFF score and H2FPEF score aid in differentiating HFpEF from other cardiovascular and non-cardiovascular diseases. Until recently, HFpEF treatment focused mainly on symptom relief and comorbidity management. However, newer pharmacological therapies have demonstrated benefits in reducing hospitalizations and improving cardiovascular outcomes. Prognosis in HFpEF remains poor, with a 5-year mortality rate of approximately 75%. Thus patients with HFpEF require comprehensive management that includes lifestyle modifications, optimized pharmacotherapy, and rigorous control of comorbid conditions. Currently presented review summarizes practical aspects of HFpEF diagnosis, pathophysiology, treatment and prognosis focusing on multidisciplinary approaches and early intervention strategies may improve outcomes for patients affected by this challenging condition.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 2025

1 Basiaga B.

1 Bednarz K.

1 Czepczor K.

1 Dyrek N.

1 Gruchlik B.

1 Mizia-Stec K.

1 Niemiec J.

1 Niemiec M.

1 Piłat D.

1 Podolski M.

Search results

Heart failure with preserved left ventricular ejection fraction – clinical perspectives