Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Rak jelita grubego u pacjentów poniżej 50. roku życia

100%
Benli S., Colak T., Türkmenoğlu M. Ö., Sari H., Baysan C.
Polish Journal of Surgery
|
2022
|
vol. 95
|
issue 1
16-23
PL
Wprowadzenie: Rak jelita grubego o wczesnym początku (RJGWP) stanowi około 10% wszystkich raków jelita grubego (RJG). Rak jelita grubego o wczesnym początku cechuje się dziedzicznymi predyspozycjami i wyraźnymi cechami kliniczno- patologicznymi i molekularnymi w porównaniu z rakiem jelita grubego o typowym początku (RJGTP). Jak wykazały poprzednie publikacje, RJGWP cechuje się bardziej zaawansowanym stadium według TNM i bardziej agresywnym obrazem histopatologicznym Cel: W prezentowanym badaniu staraliśmy się ocenić różnice oraz podobieństwa RJGWP i RJGTP na podstawie ich cech klinicznych i histopatologicznych. Materiały i metody: Od stycznia 2010 r. do grudnia 2020 r. do badania włączono 394 pacjentów spełniających kryteria włączenia, operowanych w ośrodku referencyjnym (3. stopnia) z powodu RJG. Pacjentów podzielono na 2 grupy: (1) z RJGWP (50 lat i poniżej) i (2) z RJGTP. Do porównania zmiennych kategorycznych w grupach niezależnych zastosowano test chi-kwadrat Pearsona. Ponadto przeprowadzono analizę regresji logistycznej metodą wsteczną ze zmiennymi, dla których oceniano związek z grupą wiekową przy p < 0,100. Wyniki: Końcowa analiza obejmowała 80 przypadków z RJGWP i 314 przypadków z grupy kontrolnej. Przy porównaniu RJGWP z RJGTP nie stwierdzono statystycznie istotnej różnicy między: płcią, lokalizacją guza, stadium T guza i przeżyciem (odpowiednio: p = 0,190, p = 0,924, p = 0,165, p = 0,574). Jednak statystycznie istotne różnice stwierdzono dla: stadium N, stopnia zróżnicowania, statusu LVI i PNI, a wartości pwyniosły odpowiednio: p = 0,006, p = 0,029, p = 0,019 i p = 0,003. Wnioski: Rak jelita grubego o wczesnym początku cechuje się bardziej agresywną biologią niż RJGTP. Nasze badanie pokazuje, że w RJGWP częściej obserwuje się: bardziej zaawansowany stopień N, słabe różnicowanie, naciekanie tkanki tłuszczowej, inwazję limfatyczną (LVI) i inwazję okołonerwową (PNI).
2
Publication available in full text mode
Content available

Do We Underestimate Colorectal Cancer Patients Under 50?

100%
Benli S., Colak T., Türkmenoğlu M. Ö., Sari H., Baysan C.
Polish Journal of Surgery
|
2022
|
vol. 95
|
issue 1
16-23
EN
Introduction: Early-onset colorectal cancer (EOCRC) accounts for approximately 10% of all colorectal cancers (CRCs). EOCRC has a certain hereditary predisposition and distinct clinicopathological and molecular features compared to the traditional average-onset of colorectal cancer (AOCRC). As previous publications have shown, EOCRC has a more advanced TNM stage and a more aggressive tumor histopathology. Aim: In this study, we aimed to evaluate the differences and similarities of EOCRC compared to AOCRC based on clinicopathological characteristics. Material and methods: Between January 2010 and December 2020, 394 patients with inclusion criteria who were operated on at the 3rd level health center for colorectal cancer were included in the study. Patients were divided into two groups as EOCRC (50 years and under) and AOCRC. Pearson's chi-square test was used to compare categorical variables in independent groups. In addition, logistic regression analysis was performed using the Backward method with the variables whose relationship with the age group was evaluated, with P < 0.100. Results: Our final analysis included 80 EOCRC cases and 314 controls. When the EOCRC group was compared with the AOCRC group, there was no statistically significant difference between gender, tumor location, T stage of the tumor, and survival (P = 0.190, P = 0.924, P = 0.165, P = 0.574). However, a statistically significant difference in the N stage, degree of differentiation, lymphovascular invasion (LVI) and perineural invasion (PNI) status, and P-values were: P = 0.006, P = 0.029, P = 0.019, and P = 0.003, respectively. Conclusion: EOCRC has more aggressive tumor biology than AOCRC. Our study shows that more advanced N stage, poor differentiation, tumor deposits, LVI, and PNI are seen more frequently in EOCRC.
3
Publication available in full text mode
Content available

Czy minimalnie inwazyjne techniki chirurgiczne mogą zmniejszyć częstotliwość występowania zrostów pooperacyjnych?

100%
Tazeoğlu D., Benli S., Tikici D., Esmer A. C., Dirlik M. M.
Polish Journal of Surgery
|
2022
|
vol. 94
|
issue 5
23-30
PL
Wprowadzenie: Do wytworzenia się pooperacyjnych zrostów w obrębie jamy brzusznej może dojść po każdym zabiegu chirurgicznym na jamie brzusznej. Zrosty stanowią główną przyczynę niedrożności jelita cienkiego. Cel: W niniejszym badaniu analizie poddano czynniki wpływające na tworzenie się zrostów pooperacyjnych oraz oceniono rolę minimalnie inwazyjnych technik w zmniejszaniu ryzyka ich powstania. Materiał i metody: Retrospektywnej analizie poddano pacjentów, którzy pomiędzy styczniem 2015 a styczniem 2020 roku przeszli w naszej klinice zabieg operacyjny, mający na celu diagnostykę niedrożności jelit spowodowanej zrostami. Uwzględniono: cechy demograficzne pacjentów, informacje na temat zabiegu, czas pomiędzy zabiegami operacyjnymi, wcześniejsze hospitalizacje, pooperacyjną chorobowość i śmiertelność oraz nasilenie powikłań. Pacjentów włączonych do badania przydzielono do grup w zależności od: techniki chirurgicznej, zastosowanej podczas pierwszej operacji (laparoskopia/ laparotomia), rodzaju cięcia (pośrodkowe górne, pośrodkowe dolne, od spojenia łonowego do wyrostka mieczykowatego mostka) oraz przyczyny wykonania operacji (zmiana łagodna/złośliwa). Wyniki: W badaniu wzięło udział 118 pacjentów. Ich średni wiek wynosił 61,2 ± 10,8 (39–82) lat. Wiek, wywiad w kierunku niedrożności, czas, jaki upłynął do jej wytworzenia, czas hospitalizacji po operacji oraz liczba powikłań były znacznie niższe w grupie pacjentów poddanych laparoskopii niż laparotomii. Ponadto, kiedy pacjentów podzielono na grupy w zależności od zastosowanego rodzaju cięcia, okazało się, że wśród pacjentów z cięciem poniżej pępka było mniej przypadków hospitalizacji i więcej powikłań pooperacyjnych związanych z niedrożnością (p < 0,05). Wnioski: Pooperacyjne tworzenie się zrostów jest stanem klinicznym, który zarówno pacjenta, jak i lekarza stawia w kłopotliwej sytuacji ze względu na częstotliwość ich występowania i nawrotowość. Ryzyko wytworzenia zrostów można jednak zmniejszyć, stosując minimalnie inwazyjne techniki, szczególnie laparoskopię i delikatne ruchy podczas zabiegu.
4
Publication available in full text mode
Content available

Can minimally invasive surgical techniques reduce the incidence of postoperative adhesions?

100%
Tazeoğlu D., Benli S., Tikici D., Esmer A. C., Dirlik M. M.
Polish Journal of Surgery
|
2022
|
vol. 94
|
issue 5
23-29
EN
Introduction: Postoperative intra-abdominal adhesions are a clinical condition that may develop after any abdominal surgery and constitute the leading cause of mechanical small bowel obstructions. Aim: This study investigates factors which influence the formation of postoperative adhesion and evaluates the efficiency of applying minimally invasive surgical techniques in reducing adhesion. Material and methods: Patients who underwent surgery to diagnose obstructive ileus in our clinic between January 2015 and January 2020 were analyzed retrospectively. Demographic data of the patients, operation details time between the operations and history of hospitalizations, postoperative mortality and morbidity, as well as the severity of complications were recorded. The patients included in the study were divided into groups according to the surgical technique applied in the first operation (laparoscopy/ laparotomy), the abdominal incision line (upper/lower/total), and the etiology of the primarily operated lesion (benign/malignant). Results: One hundred eighteen (118) patients were included in the study. The mean age of patients was 61.2 ± 10.8 (39–82) years. Age, ileus history, time to the onset of ileus, length of hospital stay and the number of complications were shorter in the laparoscopy group as compared to the laparotomy group and the difference was found to be statistically significant. In addition, when patients were categorized according to the abdominal incision line, fewer hospitalizations and more frequent postoperative complications due to ileus were observed in the sub-umbilical incision group (p < 0.05). Conclusions: Postoperative adhesion formation is currently one of the clinical conditions which pose a challenge to both the patient and the clinician due to its incidence and recurrence. However, adhesion formation can be reduced by applying minimally invasive surgical methods, especially laparoscopic surgery and precise maneuvers during surgery.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.