Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Podstawową metodą leczenia guzów wątroby pozostaje leczenie operacyjne. Opisywane są znaczące różnice w częstotliwości występowania powikłań w poszczególnych ośrodkach zajmujących się chirurgią wątroby – od 4,1% do nawet 47,7%. Stosunkowo mało jest prac oraz badań, które dotyczyłyby problematyki wpływu zakażeń żółci na występowanie powikłań pooperacyjnych u osób, u których wdrożono leczenie operacyjne z powodu nowotworu wątroby. Cel: Celem badania była ocena etiologii zakażeń żółci u chorych po resekcji wątroby oraz jej wpływ na powikłania oraz śmiertelność okołooperacyjną. Materiały i metody: Materiał do analizy stanowiło 69 chorych, operowanych w latach 2011–2013 w Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi z powodu guzów wątroby z dostępnym wynikiem pobranego śródoperacyjnie posiewu żółci. Wyniki: Badanie mikrobiologiczne śródoperacyjnie pobranej żółci wykazało obecność bakterii w 12 przypadkach (18,75%), u pozostałych pacjentów żółć była jałowa (n = 52). W 41,61% przypadków było to zakażenie szczepami metycylinoopornymi. Dwóch z nich prezentowało żółtaczkę, w tym jeden żółtaczkę i ból brzucha. Pozostali zgłaszali jedynie ból brzucha (żółtaczka: 16,67 %; bóle brzucha: 91,67%). W obu przypadkach żółtaczki nie towarzyszyły im inne typowe dla zapalenia dróg żółciowych objawy; w obu również wykonano zabieg paliatywny. W grupie pacjentów z rozpoznanym zakażeniem żółci istotnie częściej występowało zażółcenie powłok (16,67% vs 0,00%, p = 0,033). Pacjenci z jałowym posiewem żółci istotnie częściej niż ci z zakażoną żółcią zgłaszali utratę masy ciała (26,90% vs 0,00; p = 0,042). Czas hospitalizacji był dłuższy w grupie pacjentów z zakażoną żółcią (p = 0.138), przy czym czas hospitalizacji pacjentów z potwierdzoną obecnością drobnoustrojów metycylinoopornych w żółci był istotnie dłuższy od zarówno pacjentów z jałowym posiewem żółci, jak i od tych z zakażeniem żółci patogenami, niewykazującymi mechanizmów oporności na antybiotyki. Wnioski: Przyczyny i realna częstotliwość bezobjawowego zakażenia żółci pozostają nieznane. Rutynowe wykonywanie posiewów żółci u pacjentów poddawanych resekcjom wątroby może też przyczynić się do zapobiegania komplikacjom przez wczesną modyfikację antybiotykoterapii, uwzględniającą wynik tego badania, a ustalenie najczęstszych przyczyn bezobjawowego zakażenia żółci przełoży się na lepsze planowanie antybiotykowej profilaktyki przedoperacyjnej.
EN
Introduction: Surgery remains the mainstay of treatment for liver tumors. Significant differences in complication rates between liver surgery centers have been reported ranging from 4.1% up to 47.7%. There have been little papers or studies on the impact of bile infection on postoperative complications in patients undergoing surgery for liver cancer. Aim: The aim of our study was to assess the etiology of bile infections in patients following liver resection and to evaluate its impact on complications and perioperative mortality. Materials and methods: The studied material consisted of 69 patients undergoing surgery for liver tumors at the Department of General and Transplant Surgery of the Medical University of Lodz between 2011 and 2013, when the intraoperative bile cultures were available. Results: The intraoperative bile cultures were positive for bacteria in 12 cases (18.75%), while in other cases the bile was sterile (n = 52). In 41.61% of cases, a methicillin-resistant strain was identified. Two patients presented with jaundice, associated with abdominal pain in one patient; other patients complained of abdominal pain only (jaundice: 16.67%; abdominal pain: 91.67%). In both cases, jaundice was not accompanied by any other typical symptoms of cholangitis; also, palliative surgery was performed in both cases. In patients with confirmed bile infection, jaundice was significantly more common (16.67% vs 0.00%; p = 0.033). Patients with sterile bile cultures reported weight loss significantly more often compared to patients with bile infection (26.90% vs 0.00%; p = 0.042). The hospital stay was longer in patients with bile infection (p = 0.138), whereas the hospitalization was significantly longer in patients infected with methicillin-resistant strains compared to both patients with sterile bile and those with bile infection with non-resistant strains. Conclusions: The causes and real incidence of asymptomatic bile infection remain unknown. Routine bile cultures in patients undergoing liver surgery may prevent complications by early modification of antibiotic regime considering the antibiogram, and identification of the most common causes of asymptomatic bile infection may translate to better preoperative antibiotic prophylaxis.
EN
Introduction: Repair of type 2 and 3 hiatal hernias (paraesophageal and mixed) remains technically challenging with a risk of complications and recurrence of up to 40%. The use of a synthetic mesh is associated with possible serious complications. However, the effectiveness of biological materials remains unclear and requires further research. Aim: The aim of this study was to present the experience of our clinic in the management of large type 2 and 3 hiatal hernias using the round ligament of the liver and to emphasize potential benefits of this procedure. Material and methods: The study involved 6 patients, 3 females and 3 males aged 37–58, with large paraesophageal hernias diagnosed on radiological imaging and endoscopy. In those patients, Nissen fundoplication and hiatal hernia repair using the round ligament of the liver were performed. The patients were followed up for six months, and then imaging and endoscopy were repeated. Results: No clinical or radiological signs of hiatal hernia recurrence were observed in any of the six patients during the six- -month follow-up. Two patients reported dysphagia, and the mortality rate was 0%. Conclusions: Hiatal hernia repair with the vascularized round ligament of the liver can be an effective and safe method of treatment for large hiatal hernias.
PL
Wstęp: Leczenie przepuklin rozworu przełykowego typu II i III (okołoprzełykowych i mieszanych) pozostaje zabiegiem trudnym technicznie, obarczonym ryzykiem powikłań oraz nawrotu wynoszącym nawet 40%. Użycie siatek syntetycznych wiąże się z możliwością poważnych powikłań, a skuteczność materiałów biologicznych jest niejednoznaczna i wymaga dalszych badań. Cel: Celem niniejszego artykułu było przedstawienie doświadczeń ośrodka w leczeniu olbrzymich przepuklin rozworu przełykowego typu II i III z wykorzystaniem więzadła obłego wątroby oraz zwrócenie uwagi na potencjalne korzyści wynikające z przeprowadzonych zabiegów. Materiał i metody: Do badania włączono 6 chorych, 3 kobiety i 3 mężczyzn, w wieku 37–58 lat, z rozpoznaną na podstawie badań radiologicznych i endoskopowych olbrzymią przepukliną okołoprzełykową. U pacjentów wykonano fundoplikację sp. Nissena oraz plastykę rozworu przełykowego z wykorzystaniem więzadła obłego wątroby. Chorzy podlegali 6-miesięcznej obserwacji, po której wykonano kontrolne badania radiologiczne i endoskopowe. Wyniki: W 6-miesięcznym okresie obserwacji u żadnego z 6 chorych nie zaobserwowano cech klinicznych i radiologicznych nawrotu przepukliny rozworu przełykowego. Dwóch pacjentów zgłosiło objawy dysfagii; śmiertelność wynosiła 0%. Wnioski: Plastyka rozworu przełykowego z wykorzystaniem unaczynionego więzadła obłego wątroby może stanowić skuteczną i bezpieczną metodę leczenia olbrzymiej przepukliny rozworu przełykowego.
EN
Introduction: We present the case of a primary spleen mucinous cystadenocarcinoma. Several cases of this primary tumor of the spleen have been described worldwide so far. These tumors are classified as mucinous cystic neoplasms (MCN) and occur mainly in the ovaries and pancreas. Case report: The case concerns a 45-year-old female patient with an accidentally diagnosed splenic tumor with approximately 20 cm in size. Histopathological examinations, following a splenectomy, confirmed the presence of mucinous cystadenocarcinoma.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.