Results found: 3

Number of results on page

Search results

Sort By:

Limit search:

Epidemiologia i rodzaje kamicy układu moczowego

100%

Szmigielska A., Skrzypczyk P., Pańczyk-Tomaszewska M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2019

vol. 15

issue 1

22-25

Urolithiasis is a lifestyle disease. Sex, age, race, place of residence (geographical region), chronic diseases, lifestyle (including diet) and various genetic factors contribute to the risk of calculus formation within the urinary tract. The prevalence of urolithiasis in adults ranges from 1 to 20%, and children account for 2–10% of patients. The annual incidence of paediatric urolithiasis is estimated at several cases per 100,000 children worldwide; it is the reason for approximately 1 per 1,000 hospitalisations among paediatric patients. The prevalence of urolithiasis has been increasing in both adults and children. In young children, the disease is usually a result of a genetically determined metabolic defect (such as hypercalciuria, distal tubular acidosis, familial hypomagnesaemia with hypercalciuria and nephrocalcinosis, or Lesch–Nyhan syndrome). Another significant risk factor in children is a urinary tract defect with urinary retention. Urinary tract infections, in turn, may be either a cause or a complication of urolithiasis. In older children and adults, malnutrition, obesity and metabolic syndrome play a significant role. Other factors conductive to urolithiasis are: certain drugs, low level of physical activity, long immobilisation, low fluid intake, warm climate, inadequate diet and improper vitamin D3 supplementation. The disease recurs within 5 years in 50% of patients. Urolithiasis and its complications may lead to end-stage renal failure. The disease can be divided into different types based on the chemical composition of a calculus, aetiology of the disease and site of calculus formation (upper or lower urinary tract). The composition of calculi is quite often mixed, and they form due to various causes.

Kamica układu moczowego jest chorobą cywilizacyjną. Na ryzyko powstawania złogów w drogach moczowych mają wpływ: płeć, wiek, rasa, miejsce zamieszkania (region geograficzny), choroby przewlekłe, styl życia – w tym dieta – oraz liczne czynniki genetyczne. Częstość występowania kamicy u dorosłych waha się od 1 do 20%. Dzieci stanowią 2–10% wszystkich osób z kamicą układu moczowego. Zapadalność na tę chorobę wśród dzieci na świecie szacuje się na kilka przypadków na 100 000 dzieci na rok; odpowiada ona za około 1 na 1000 hospitalizacji pacjentów pediatrycznych. Zarówno u dorosłych, jak i u dzieci obserwuje się wzrastającą częstość kamicy układu moczowego. U małych dzieci jest ona najczęściej spowodowana genetycznie uwarunkowanymi defektami metabolicznymi (m.in. hiperkalciuria, kwasica kanalikowa dystalna, rodzinna hipomagnezemia z hiperkalciurią i nefrokalcynozą, zespół Lescha–Nyhana). Innym ważnym czynnikiem ryzyka powstawania złogów u dzieci są wady układu moczowego związane z zastojem moczu. Zakażenia układu moczowego mogą być przyczyną lub powikłaniem kamicy. U starszych dzieci i osób dorosłych istotną rolę odgrywają niedożywienie, otyłość i zespół metaboliczny. Do innych czynników ryzyka kamicy należą przyjmowanie niektórych leków, niska aktywność fizyczna, długotrwałe unieruchomienie, mała podaż płynów, ciepły klimat, nieprawidłowa dieta i niewłaściwa suplementacja witaminy D3. Do nawrotu choroby w ciągu 5 lat od jej rozpoznania dochodzi u 50% pacjentów. Kamica i jej powikłania mogą prowadzić do rozwoju schyłkowej niewydolności nerek. Kamicę moczową można podzielić na różne rodzaje ze względu na skład chemiczny złogu, etiologię oraz miejsce powstawania złogu (górne lub dolne drogi moczowe). Nierzadko złogi mają mieszany skład, a przyczyna ich powstawania jest uwarunkowana wieloma czynnikami.

Złożona wada układu moczowego u chłopca z agenezją nerki

76%

Krzemień G. J., Szmigielska A., Dziedzic-Jankowska K., Warchoł S., Dudek-Warchoł T., Jakimów-Kostrzewa A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2017

vol. 71

134-138

WSTĘP: Jednostronna agenezja nerki może występować jako wada izolowana lub współistnieć z innymi anomaliami rozwojowymi układu moczowego. Najczęściej rozpoznawany jest odpływ pęcherzowo-moczowodowy i wodonercze, rzadziej moczowód olbrzymi, zdwojenie moczowodu, ureterocele, ektopia nerki i spodziectwo. OPIS PRZYPADKU: W pracy opisano przypadek chłopca, u którego w wieku 2,5 roku rozpoznano złożoną wadę układu moczowego – agenezję nerki lewej i ektopię nerki prawej z wodonerczem i moczowodem olbrzymim. Badanie USG wykonano z powodu bólów brzucha. Wcześniej chłopiec nie demonstrował żadnych objawów klinicznych, które mogłyby wskazywać na istnienie wady układu moczowego. Na podstawie badania izotopowego, urografii i cystouretrografii mikcyjnej rozpoznano zwężenie przypęcherzowe moczowodu. W wieku 3 lat wykonano operację przeszczepienia moczowodu metodą Cohena. Pomimo usunięcia przeszkody w odpływie moczu, utrzymywało się znacznego stopnia wodonercze ze zwężeniem warstwy miąższowej nerki. W wieku 11,5 roku u chłopca rozpoznano nadciśnienie tętnicze, w wieku 14,5 roku stwierdzono niewielki wzrost stężenia kreatyniny w surowicy i izostenurię. W ciągu 12 lat obserwacji badania ogólne i posiewy moczu były prawidłowe. WNIOSKI: Dziecko z jednostronną agenezją nerki i uropatią zaporową w drugiej nerce wymaga regularnej kontroli w poradni nefrologicznej, monitorowania ciśnienia tętniczego krwi i czynności nerki. Obecność anomalii rozwojowej w jedynej nerce może prowadzić do rozwoju przewlekłej choroby nerek i schyłkowej niewydolności nerek.

INTRODUCTION: Unilateral renal agenesis can occur as an isolated abnormality or can coexist with other anomalies of the urinary tract. Vesicoureteral reflux and hydronephrosis are the most common pathologies of the urinary tract. The less common pathologies are: megaureter, double kidney, ureterocele, ectopic kidney and hypospadiasis. CASE REPORT: We report a boy with a complex abnormality of the urinary tract: left renal agenesis and right ectopic kidney with megaureter and hydronephrosis, diagnosed at the age of 2.5 years. A routine ultrasonography of the abdomen was done because of the abdominal pain. There were no clinical symptoms associated with the urinary tract before this diagnosis. Based on dynamic scyntigraphy, urography and voiding cystourethrography a ureterovesical junction obstruction was found. At the age of 3 years, the transplantation of the ureter modo Cohen was performed. Despite the operation, hydronephrosis still persisted and the cortex of kidney was continuously getting narrower. At the age of 11.5 years arterial hypertension was diagnosed. At the age of 14.5 years, slightly elevated creatinine and isosthenuria were observed. During those twelve years of follow-up, urinalysis and culture of urine were normal. CONCLUSIONS: A child with unilateral renal agenesis and obstructive uropathy in the second kidney requires regular follow up with control visits and appropriate tests in outpatient nephrology clinic. Blood pressure monitoring and assesment of kidney function should be monitored. Urinary tract abnormalities in solitary kidney can progress to chronic renal disease and end-stage renal disease.

Wodonercze czy kielichonercze – diagnostyka różnicowa zastoju moczu w układzie moczowym

76%

Szmigielska A., Krzemień G., Bombińska M., Mazur M., Warchoł S., Dudek-Warchoł T.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2017

vol. 71

62-65

WSTĘP: Poszerzenie układu kielichowo-miedniczkowego wymaga diagnostyki różnicowej. W różnicowaniu wodonercza należy brać uwagę kielichonercze. Wrodzone kielichonecze jest rzadką wadą nerek związaną z poszerzeniem kielichów bez cech zwężenia moczowodu. Anomalia dotyczy z reguły jednej nerki i nie upośledza jej funkcji. OPIS PRZYPADKU: W pracy przedstawiono przypadek chłopca z zakażeniem układu moczowego i poszerzeniem układu kielichowo-miedniczkowego w badaniu USG. Na podstawie cystografii mikcyjnej wykluczono odpływ pęcherzowo-moczowodowy. Scyntygrafia dynamiczna nerek wykazała lewostronne wodonercze. Rozpoznanie kielichonercza postawiono po wykonaniu urografii tomografii komputerowej. WNIOSKI: Rozpoznanie kielichonercza pozwala uniknąć niepotrzebnej diagnostyki i leczenia pacjenta.

INTRODUCTION: Dilatation of the collecting system requires differential diagnosis. Megacalycosis should be considered in the differential diagnosis of congenital hydronephrosis. Congenital megacalycosis is a rare condition consisting of caliceal dilatation without ureteral obstruction. The abnormality is usually unilateral and kidney function is normal. CASE PRESENTATION: We report a male patient with urinary tract infection and dilatation of collecting system in the left kidney detected in ultrasound. Voiding cystourethrography ruled out vesicoureteral reflux. Dynamic renal scintigraphy showed hydronephrosis. Megacalycosis was suggested by lower-dose computed tomography urography. CONCLUSION: The diagnosis of megacalycosis prevented unnecessary diagnostic procedures and treatment.

Refine search results

2 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 2019

2 2017

3 Szmigielska A.

2 Dudek-Warchoł T.

2 Warchoł S.

1 Bombińska M.

1 Dziedzic-Jankowska K.

1 Jakimów-Kostrzewa A.

1 Krzemień G.

1 Krzemień G. J.

1 Mazur M.

1 Pańczyk-Tomaszewska M.

1 Skrzypczyk P.

Search results

Epidemiologia i rodzaje kamicy układu moczowego

Złożona wada układu moczowego u chłopca z agenezją nerki

Wodonercze czy kielichonercze – diagnostyka różnicowa zastoju moczu w układzie moczowym