Wstęp: Prawidłowa technika chirurgiczna i opieka okołooperacyjna to dwa czynniki wpływające na zmniejszenie liczby powikłań, poprawę wyników leczenia i skrócenie czasu pobytu w szpitalu. Wprowadzenie protokołów przyspieszonego powrotu zdrowienia wpłynęło na zmianę podejścia do opieki nad pacjentem w niektórych ośrodkach. Widoczne są jednak duże różnice międzyośrodkowe, a w niektórych oddziałach opieka pozostała niezmieniona. Cel: Zadaniem zespołu było opracowanie zaleceń dotyczących nowoczesnej opieki okołooperacyjnej zgodnie aktualną wiedzą medyczną w celu zmniejszenia liczby powikłań związanych z leczeniem chirurgicznym. Dodatkowym celem była optymalizacja i ujednolicenie opieki okołooperacyjnej pomiędzy poszczególnymi ośrodkami. Materiały i metody: Opracowanie niniejszych zaleceń oparto na przeglądzie dostępnego piśmiennictwa z baz: PubMed, Medline i Cochrane Library z okresu 1.01.1985–31.03.2022, ze szczególnym uwzględnieniem przeglądów systematycznych oraz zaleceń klinicznych uznanych towarzystw naukowych. Zalecenia sformułowano w formie dyrektywnej i poddano je ocenie metodą Delphi. Wyniki i wnioski: Przedstawiono 34 zalecenia dotyczące opieki okołooperacyjnej. Obejmują one aspekty opieki przed-, śród i pooperacyjnej. Wdrożenie przedstawionych zasad pozwala na poprawę wyników leczenia chirurgicznego.
W postępowaniu okołooperacyjnym należy dążyć do minimalizowania krwawienia śródoperacyjnego, które zwiększa ilość powikłań okołooperacyjnych, śmiertelność i koszty leczenia. Powoduje ono również zwiększone ryzyko przetaczania krwi i jej składników, co dodatkowo zwiększa zachorowalność i śmiertelność. Dążenie do minimalizowania zarówno samej utraty krwi (głównie etap operacji), jak i konieczności przetaczania krwi i jej składników (szerzej pojęty okres okołooperacyjny) powinno być standardowym elementem postępowania z pacjentem poddanym leczeniu operacyjnemu. W strategii tej należy dążyć: 1) w okresie przedoperacyjnym do jak najszybszego określenia grup ryzyka powikłań, wykrycia i leczenia anemii, wdrożenia prehabilitacji, rozważenia oddania krwi własnej i wybranych przypadkach preparatów erytropoetyny, modyfikacji leczenia przeciwzakrzepowego i, jeśli jest to konieczne, leczenia chorób współwystępujących; 2) w okresie okołooperacyjnym do optymalnego przebiegu zabiegu z utrzymaniem normotermii, normowolemii i normoglikemii, do stosowania metod chirurgicznych zmniejszających krwawienia jak chirurgia minimalnie inwazyjna, elektronarzędzia, hemostatyki miejscowe, profilaktyki zakażenia miejsca operowanego oraz przetaczania krwi i jej składników w przypadku rzeczywistej konieczności; 3) w okresie pooperacyjnym do monitorowania stanu pacjenta, przede wszystkim pod kątem wczesnego wykrycia krwawienia, szybkie wdrożenie żywienia, z preferowaną drogą doustną, odpowiednią suplementacją mikroelementów i witamin oraz optymalizacji jego stanu ogólnego. Wszystkie te działania prowadzone kompleksowo i we współpracy chirurga z anestezjologiem pozwalają na zmniejszenie utraty krwi i zmniejszenie konieczności przetoczeń krwi i jej składników.
Introduction: Correct surgical technique and perioperative care are the two factors which can reduce the number of complications, improve treatment outcomes and decrease hospital length of stay. Implementation of enhanced recovery protocols has changed the approach to patient care in some clinical centers. However, significant differences among clinical centers can still be observed and the standard of care has remained unchanged in some of them. Aim: The goal of the expert group was to develop recommendations for modern perioperative care in accordance with the current state of medical knowledge, in order to reduce the number of complications associated with surgical treatment. An additional goal was to optimize and standardize perioperative care among Polish healthcare facilities. Materials and methods: Recommendations presented in this document are based on a comprehensive review of available literature from the PubMed, Medline, and Cochrane Library databases, published from January 1, 1985, to March 31, 2022, with a particular focus on systematic reviews and clinical recommendations of widely recognized scientific associations. The recommendations were formulated in a directive form and assessed using the Delphi method. Results and conclusions: A total number of 34 recommendations for perioperative care were developed. The recommendations cover various aspects of pre-, intra-, and postoperative care. Implementation of guidelines presented in this document allows to improve the outcomes of surgical treatment.
One of the target of perioperative tratment in surgery is decreasing intraoperative bleeding, which increases the number of perioperative procedures, mortality and treatment costs, and also causes the risk of transfusion of blood and its components. Trying to minimize the blood loss(mainly during the operation) as well as the need to transfuse blood and its components (broadly understood perioperative period) should be standard treatment for a patient undergoing a procedure. In the case of this method, the following steps should be taken: 1) in the preoperative period: identyfication of risk groups as quickly as possible, detecting and treating anemia, applying prehabilitation, modyfying anticoagulant treatment, considering donating one's own blood in some patients and in selected cases erythropoietin preparations; 2) in the perioperative period: aim for normothermia, normovolemia and normoglycemia, use of surgical methods that reduce bleeding, such as minimally invasive surgery, high-energy coagulation, local hemostatics, prevention of surgical site infection, proper transfusion of blood and its components if it occurs; 3) in the postoperative period: monitor the condition of patients, primarily for the detection of bleeding, rapid reoperation if required, suplementation (oral administration preferred) nutrition with microelements (iron) and vitamins, updating its general condition. All these activities, comprehensively and in surgical cooperation with the anesthesiologist, should reduce the blood loss and transfusion of blood and its components.
Prehabilitacja to kompleksowe przygotowanie pacjenta do leczenia, przede wszystkim zabiegowego. Jej celem jest poprawa stanu ogólnego pacjenta, tak aby zmniejszyć ryzyko powikłań i umożliwić jak najszybszy powrót do najlepszego, osiągalnego stanu zdrowia. Do podstawowych elementów prehabilitacji należą: poprawa stanu odżywienia, odpowiednie ćwiczenia mające na celu poprawę wydolności, wsparcie psychologiczne i pomoc w eliminacji nałogów. Kolejne ważne punkty prehabilitacji to: podniesienie poziomu hemoglobiny u chorych z anemią, uzyskanie wyrównania poziomu glikemii u chorych z cukrzycą, leczenie lub stabilizacja chorób współwystępujących czy postępowanie specjalistyczne, związane z konkretnym zabiegiem (endprotezy, zabiegi z wyłonieniem stomii). Niniejsza publikacja stanowi uporządkowanie wskazań do prehabilitacji, jej zakresu, ram czasowych i szczegółów prowadzenia. Eksperci różnych specjalności związanych z prehabilitacją są zgodni, że powinna ona stanowić element przygotowania do zabiegu zawsze wtedy, gdy jest to możliwe, zwłaszcza u chorych obciążonych i kwalifikowanych do dużych zabiegów. Prehabilitacja powinna być prowadzona w zespołach interdyscyplinarnych, z udziałem lekarzy POZ i odpowiednich specjalistów w zakresie leczenia chorób współwystępujących. Prehabilitacja wymaga pilnych rozwiązań systemowych oraz refundacyjnych.
Prehabilitation is a comprehensive preparation of a patient for primarily surgical treatments. Its aim is to improve the patient's general condition so as to reduce the risk of complications and ensure the fastest possible recovery to full health. The basic components of prehabilitation include: improvement of nutritional status, appropriate exercises to improve functioning, psychological support, and help in eliminating addictions. Other important aspects of prehabilitation are: increasing hemoglobin levels in patients with anemia, achieving good glycemic control in patients with diabetes, treatment or stabilization of any concurrent disorders, or specialist treatment associated with a specific procedure (endoprostheses, ostomy procedure). This article organizes and outlines the indications for prehabilitation, its scope, duration, and the method to conduct it. Experts of various specialties related to prehabilitation agree that it should be an element of surgery preparation whenever possible, especially in patients with co-existing medical conditions who have been qualified for major procedures. Prehabilitation should be carried out by interdisciplinary teams, including family physicians and various specialists in the treatment of comorbidities. Prehabilitation requires urgent systemic and reimbursement solutions.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.