Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 10

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Introduction. Myocardial infarction is a major threat to the health and life of many Poles. Cardiovascular diseases in many cases lead to disability and often and death. A patient after a myocardial infarction should make several changes regarding its behavior, it also affects the quality of life. Aim of study. The aim of the study is to assess the quality of life of patients after myocardial infarction. Material and methods. The research was carried out in the Provincial Specialist hospital named Popieluszko in Wloclawek. The study involved 100 patients who had suffered myocardial infarction. The research was anonymous and voluntary. The research tool was sf-36 was used in the comparative study, and a survey belonging to the group consisting of 5 questions. In the first part of the survey, the first 5 questions concern sociodemographic data, while the second part is a questionnaire of quality-of-life assessment. The study was analyzed by statistical analysis by the t-test for independent and univariate ANOVA samples. Results. In the aspect of physical functioning, the subjects could obtain from 0 to 45 points. Average score amounted to 15.70 points with a standard deviation of 12.188 points. In terms of Limitations with due to health, respondents could obtain from 0 to 20 points. The average result was 11.68 points standard deviation SD=7.339. Conclusions. Gender, age, and education of the subjects after myocardial infarction did not differentiate the assessment quality of life, while the place of residence influenced the differentiation of the assessment of health by of the surveyed. Urban citizens rated their health condition lower than rural citizens. Emotional and physical state, patients rated worse than before the onset of myocardial infarction. There were numerous physical limitations, and emotional problems such as depression. The coexistence of diseases differentiated the assessment of the Physical functioning aspect. This aspect was assessed significantly lower by the subjects suffering from obesity, apart from the heart, than by those suffering from diabetes and hypertension.
PL
Wstęp. Zawał mięśnia sercowego, jest dużym zagrożeniem zdrowia i życia wielu Polaków. Choroby układu krążenia w wielu przypadkach doprowadzają do niepełnosprawności a często i śmierci. Chory po zawale mięśnia sercowego powinien wprowadzić kilka zmian dotyczących jego trybu postępowania, ma to również wpływ na jakość życia. Cel pracy. Celem badań jest ocena jakości życia pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego. Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. Bł. Ks. Jerzego Popiełuszki we Włocławku. W badaniu udział wzięło 100 pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego. Badania były anonimowe i dobrowolne. Narzędziem badawczym był kwestionariusz ceny jakości życia SF – 36 oraz ankieta własnego autorstwa składająca się z 5 pytań. W pierwszej części ankiety, pierwsze 5 pytań dotyczy danych społeczno- demograficznych, natomiast druga część to kwestionariusz oceny jakości życia. Badania poddano analizie statystycznej testem t dla prób niezależnych i jednoczynnikowej ANOVA. Wyniki. W aspekcie funkcjonowania fizycznego badani mogli uzyskać od 0 do 45 pkt. Średni wynik wyniósł 15,70 pkt. przy odchyleniu standardowym równym 12,188 pkt. W aspekcie ograniczenia z powodu zdrowia respondenci mogli uzyskać od 0 do 20 pkt. Wynik średni wyniósł 11,68 pkt przy odchyleniu standardowym SD=7,339. Wnioski. Płeć, wiek oraz wykształcenie badanych po przebytym zawale serca nie różnicowała oceny jakości życia, natomiast miejsce zamieszkania wpływało na różnicowanie oceny stanu zdrowia przez badanych, niżej oceniali swój stan zdrowia mieszkańcy miasta niż wsi. Stan emocjonalny i fizyczny pacjenci oceniali gorzej niż sprzed wystąpienia zawału mięśnia sercowego. Występowały liczne ograniczenia fizyczne oraz problemy emocjonalne takie jak, np. występowanie depresji. Współwystępowanie chorób różnicowało ocenę aspektu Funkcjonowanie fizyczne. Istotnie niżej aspekt ten ocenili badani chorujący poza sercem także na otyłość niż chorzy na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze.
EN
Introduction. Current definition by WHO from 2002 defines palliative care as a way of acting that aims at enhancing the quality of patients’ and their families’ lives who face problems concerning a life-threatening disease. Those actions include: preventing and soothing pain, early identification of any problems, the best possible assessment and pain healing combined with curing other physical, psycho-social and mental problems. Palliative care is only to a small extent based on scientific evidence as it is associated with numerous practical, ethical and emotional problems. There is an ethical imperative to provide patients with the best possible care. Nonetheless, the only possible way to improve the quality of palliative care is to conduct such scientific research and draw right conclusions that would consequently lead to the improvement of patient care and therefore to the improvement of patients’ lives. The paper describes the nature of cancer, characterizes particular issues occurring at its advanced stage and defines the character and scope of palliative care. It also covers the quality of medical care at the palliative wards which significantly affects lives of the patients who are treated there. Aim. This paper is aimed at evaluating the quality of palliative care provided at a full-time ward of a hospice and defining the factors that are crucial for improving the quality of life of the sick as well as drawing right conclusions which will then result in improving palliative care and the quality of patients’ lives. Results. The analysis of our research regards the assessment of the quality of medical care at the hospice ward and its effect on the quality of patients’ lives. Material and methods. The research was based on a survey with the use of a questionnaire prepared by the author. The research included two groups of patients. The first group consisted of relatives of the patients treated at the full-time ward of the hospice (50 people). The second one consisted of volunteers (52 people). Conclusions. The improvement of the quality of care as well as of patients’ lives is affected by efficient and fast work of an interdisciplinary team that consists of a doctor, a nurse, a priest, a psychologist, a physiotherapist and a volunteer. The team is supposed to react quickly to the patient’s complaints and problems. The research analysis has indicated that the quality of the medical care at the full-time hospice ward is high level one. Such a high level is worth being sustained as it significantly affects patients’ quality of lives and their better functioning in a difficult life situation.
PL
Wstęp. Aktualna definicja WHO z 2002 roku mówi, że opieka paliatywna jest sposobem postępowania poprawiającym jakość życia pacjentów i ich rodzin stojących wobec problemów związanych z chorobą zagrażającą życiu, poprzez zapobieganie i łagodzenie cierpienia, wczesną identyfikację problemów, jak najlepszą ocenę i leczenie bólu oraz innych problemów fizycznych, psychosocjalnych i duchowych. Opieka paliatywna opiera się w niewielkim stopniu na dowodach naukowych, ponieważ wiąże się to z licznymi problemami praktycznymi, etycznymi i emocjonalnymi. Istnieje etyczny nakaz świadczenia pacjentom najlepszej opieki. Jedynym jednak sposobem faktycznego poprawienia jakości opieki jest prowadzenie takich badań oraz wyciągnięcie odpowiednich wniosków celem poprawy tejże opieki nad chorym, a co za tym idzie poprawy jakości jego życia. W pracy przybliżono pojęcie choroby nowotworowej, scharakteryzowano niektóre problemy występujące w zaawansowanej chorobie nowotworowej, opisano charakter i zakres opieki paliatywnej, a także przybliżono problem jakości opieki nad chorymi przebywającymi na oddziałach paliatywnych, znacząco wpływający na jakość życia chorych. Cel. Celem niniejszej pracy jest ocena jakości opieki na oddziale stacjonarnym hospicjum oraz zorientowanie się jakie czynniki mają wpływ na poprawę jakości życia chorych, a także wyciągnięcie odpowiednich wniosków celem poprawy jakości życia chorych i poprawy jakości opieki. Wyniki. Analiza badań własnych dotyczy oceny jakości opieki na oddziale hospicjum, oraz wpływu tej opieki na jakość życia chorych. Materiał i metody. W badaniach posłużono się metodą sondażu diagnostycznego. Narzędziem badawczym była ankieta własnej konstrukcji. Badaniem objęto dwie grupy osób. Pierwszą stanowiły rodziny chorych pacjentów przebywających na oddziale stacjonarnym hospicjum (50 osób). Drugą grupę stanowiła grupa wolontariuszy (52 osoby). Wnioski. Na poprawę jakości opieki oraz jakości życia chorych wpływa sprawne i szybkie działanie całego zespołu interdyscyplinarnego, szybka reakcja na dolegliwości i problemy chorego w którego skład wchodzi: lekarz, pielęgniarka, ksiądz, psycholog, rehabilitant oraz wolontariusz Analiza przeprowadzonych badań wykazała, że jakość opieki na oddziale stacjonarnym hospicjum jest na wysokim poziomie. Warto utrzymać nadal taki poziom opieki, ponieważ wpływa on w dużym stopniu na jakość życia chorych i ich lepsze funkcjonowanie w trudnej sytuacji życiowej.
EN
Introduction. Mixed consumption of medicines and alkohol can lead to many interactions, sometimes dangerous to health and life. This also refers to over-the-counter medicines , such as painkillers and anti-inflammatory medicines , anti-allergic medicines , antibiotics Or medicines for indigestion and heartburn. In Poland, 89% of Polestake over-the-countermedicines . In turn, 72% of adults in Poland drink alcoholic beverages. Aim. The aim of the research was to analyse the knowledge of nursing students on possibile reactions of selected medicines with alcohol. Material and methods. The research was carried out in 2019 among 66 students of nursing. The method of diagnosticsurvey, questionnaire technique and author's questionnaire was used. Results. The vast majority of nursingstudents do not have full knowledge about the possibile interactions of popular medicines with alcohol. Conclusions. Students in the field of nursings hould deepen their knowledge about the interactions chich May occurunder the mixed consumption of alcohol and medicines . This will All owprofessional nature of Pharmacio therapy and health education of the addicted.
PL
Wstęp. Jednoczesne spożywanie leków i alkoholu może prowadzić do wielu interakcji, niekiedy niebezpiecznych dla zdrowia i życia. Dotyczą także one leków dostępnych w aptece bez recepty, takich jak leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, antyalergiczne, antybiotyki czy leki na niestrawność i zgagę. W Polsce 89% Polaków przyjmuje leki dostępne bez recepty. Z kolei 72% dorosłych osób w Polsce pije napoje alkoholowe. Cel. Celem badań była analiza wiedzy studentów kierunku pielęgniarstwo na temat możliwych reakcji wybranych leków z alkoholem. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w 2019 roku wśród 66 studentów kierunku pielęgniarstwo. Wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego, technikę ankietowania oraz autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki. Zdecydowana większość studentów pielęgniarstwa nie dysponuje pełną wiedzą na temat możliwych interakcji popularnych leków z alkoholem. Wnioski. Studenci kierunku pielęgniarstwa powinni pogłębiać swoją wiedzę na temat interakcji, które mogą wystąpić w przypadku spożywania alkoholu i leków. Pozwoli to na ich profesjonalny udział w farmakoterapii pacjentów i prowadzenie wobec nich działań z zakresu edukacji zdrowotnej.
EN
Introduction. Cancer is one of the most significant problems of modern medicine. The symptom of almost every stage of this disease is pain, which is defined as unpleasant sensory and emotional sensation associated with real or potential tissue damage and also described in terms of such damage. We encounter this symptom in 66% of cases of terminally ill people l, 55% of people treated oncologically and 39% of convalescents. This is why the knowledge of pain relief should become a priority for people who take part in the process of treatment. Aim. The aim of the study was to measure the level of nurse’s knowledge in the field of cancer pain therapy. Material and Methods. The study included 48 nurses working in Clinical Ward of Nephrology, Diabetology and Internal Medicine of the Multi Specialist Hospital in Toruń. 100% of the respondents were women. The study was conducted in February 2018 and it used a diagnostic survey. It was analysed if the level of knowledge depends on professional experience and education. It was checked whether the respondents followed established procedures and if they take part in the pain therapy trainings. The survey method was used and the data was collected using the survey questionnaire constructed for the sake of the research. Statistical analysis was carried out using the R. Spearman rank correlation coefficient and the Mann-Whitney U test. Results. 39,6% of the respondents showed the ability to define pain, 35,7% of the respondents indicated a numeric scale as the most often used tool available to rate the intensity of the cancer pain. 50% of the nurses surveyed keep the pain cards. 26,4% of the respondents consider the individual selection of doses and medicines as the most important principle in pain treatment . The first level drugs in the analgesic ladder can be recognized by 45,8% of the respondents. The respondents were moderately familiar with gastrointestinal side effects caused by opioid drugs (33,9% indicated constipation). 87,5% of the respondents knew the definition of adjuvant drugs. For 38,5% the most significant feature of breakthrough pain was its paroxysmal nature. Expanding and consolidating the knowledge of treating pain by taking part in trainings and self-education was indicated by 77,1% of the respondents. The level of the nurses’ knowledge in terms of treating pain principles is moderate. The result is not dependent on professional factors. Conclusion. 1. The factor that does not affect the level of knowledge in the field of pain treatment is work experience. 2. The research did not show the relationship between education, qualifications held and the level of knowledge. 3. Only half of the respondents while describing cancer pain proceed with established procedures developed by the hospital. 4. The staff attends the training of cancer pain treatment, but to a large extent, these are in-hospital trainings.
PL
Wstęp. Choroba nowotworowa jest jednym z najważniejszych problemów współczesnej medycyny. Objawem prawie każdego etapu tej choroby jest ból, który definiowany jest jako nieprzyjemne doznanie czuciowe i emocjonalne, związane rzeczywistym lub potencjalnym uszkodzeniem tkanek, a także opisywane w kategoriach takiego uszkodzenia. Z symptomem tym spotykamy się u 66% chorych w terminalnym stadium, u 55% osób podczas leczenia onkologicznego i u 39% ozdrowieńców. Dlatego też, posiadanie wiedzy na temat jego łagodzenia powinno stać się priorytetem dla osób uczestniczących w procesie leczenia. Cel. Celem pracy jest ocena poziomu wiedzy pielęgniarek z zakresu terapii bólu nowotworowego. Materiał i metody. Badaniem objęto 48 pielęgniarek pracujących na Oddziale Klinicznym Nefrologii, Diabetologii i Chorób Wewnętrznych Szpitala Wielospecjalistycznego w Toruniu. 100 % respondentów stanowiły kobiety. Badania przeprowadzono w miesiącu lutym 2018 roku, zostały one wykonane metodą sondażu diagnostycznego. Analizowano czy poziom wiedzy zależy od stażu pracy, wykształcenia. Sprawdzano, czy badani postępują zgodnie z przyjętymi procedurami oraz czy biorą udział w szkoleniach z zakresu terapii bólu nowotworowego. Wykorzystano technikę ankiety, a informacje zostały zebrane za pomocą kwestionariusza ankiety, który skonstruowano na rzecz prowadzonych badań. Analizę statystyczną przeprowadzono za pomocą współczynnika korelacji R Spearmana oraz Testu U Manna – Whitneya. Wyniki. Umiejętność definiowania bólu wykazało 39,6% respondentów, a 35,7% badanych wskazało skalę numeryczną jako najczęściej wykorzystywane narzędzie do oceny natężenia bólu nowotworowego. 50% badanych pielęgniarek prowadzi karty kontroli bólu. Według 26,4% respondentów indywidualne dobieranie dawek i leków to najważniejsza zasada leczenia bólu. Leki I szczebla drabiny analgetycznej potrafi scharakteryzować 45,8% badanych. Respondenci w średnim stopniu znali uboczne objawy ze strony układu pokarmowego spowodowane przez leki opioidowe (33,9% wskazało zaparcia). Badani w 87,5% znali definicję leków adjuwantowych. Dla 38,5% za najważniejszą cechę bólu przebijającego wskazało jego charakter napadowy. Na poszerzenie i utrwalanie wiedzy na temat leczenia bólu poprzez udział w szkoleniach i samokształcenie wskazało 77,1% respondentów. Poziom wiedzy pielęgniarek z zakresu zasad leczenia bólu w chorobie nowotworowej jest średni. Wynik nie jest uzależniony od czynników zawodowych. Wnioski. 1. Czynnikiem, który nie ma wpływu na poziom wiedzy z zakresu leczenia bólu nowotworowego jest staż pracy. 2. Badania nie wykazały zależności między wykształceniem, posiadanymi kwalifikacjami, a reprezentowanym poziomem wiedzy. 3. Tylko połowa ankietowanych oceniając ból nowotworowy postępuje zgodnie z przyjętymi procedurami opracowanymi przez szpital. 4. Personel uczestniczy w szkoleniach z zakresu leczenia bólu nowotworowego, jednak w znacznej mierze są to szkolenia wewnątrzszpitalne.
EN
Introduction. Patient death is an unavoidable element in the work of nurses. It is associated with experiencing various emotions which affects their value system and personal life. The aim. To examine the attitudes of nurses towards dying patients, to present their emotions, anxiety and experiences related to patients' deaths and to assess the impact on the personal life of the respondents. Methods and research material. The results of own research based on the questionnaire as well as the standardized Mini-COPE tool. Results. Gender, marital status and education do not differentiate the attitudes of nurses towards the dying and death of the patient. On the other hand, age and seniority turned out to be a factor that significantly differentiated the change in the hierarchy of values after the patient's death and had a positive effect on the level of stress. Conclusions. Summing up this work, it should be noted that the contact of nurses with dying patients exposes them to stress, negative emotions and high psychological burden. Their hierarchy of values changed after the patient's death. The ability to sympathize and proper preparation of nurses has a great impact on ensuring the reduction of suffering and the patient's dying.
PL
Wstęp. Śmierć pacjentów jest nieuniknionym elementem w pracy pielęgniarek. Wiąże się z przeżywaniem różnorodnych emocji co wpływa na ich system wartości i życie osobiste. Cel. Celem niniejszej pracy było badanie postaw pielęgniarek wobec pacjentów umierających, przedstawienie ich emocji, lęku i przeżyć związanych ze śmiercią pacjentów oraz ocena wpływu na życie osobiste badanych. Metody i materiał. Wyniki badań własnych omówione są na podstawie ankiety przeprowadzonej w grupie 100 pielęgniarek oraz narzędzia wystandaryzowanego Mini-COPE. Wyniki. Stan cywilny i wykształcenie nie różnicują postaw pielęgniarek wobec umierania i śmierci pacjenta. Natomiast wiek oraz staż pracy okazał się czynnikiem istotnie różnicującym zmianę hierarchii wartości po śmierci pacjenta i wpływał dodatnio na poziom stresu. Wnioski. Kontakt pielęgniarek z pacjentami umierającymi naraża na stres, negatywne emocje, duże obciążenie psychiczne. Zdolność współczucia, odpowiednie przygotowanie pielęgniarek ma duży wpływ na zapewnienie zmniejszenia cierpienia i godnego umierania pacjenta.
EN
Introduction. In modern therapy of patients with atrial fibrillation, which belongs to the group particularly at risk of stroke, prophylactic anticoagulation is of primary importance. The initiation and subsequent proper monitoring of longterm anticoagulation therapy is very important for this group of patients. The use of oral anticoagulants significantly reduces the risk of ischemic stroke, and thus ensures longer survival and avoidance of permanent disability among patients with atrial fibrillation. Aim. Assessment of the level of knowledge of patients with atrial fibrillation on thromboprophylaxis in internal departments and cardiology of the Provincial Specialist Hospital in Włocławek. Materials and methods. The study group consisted of 100 people (63 men and 37 women) with diagnosed atrial fibrillation, taking oral anticoagulants. The research tool was the author's questionnaire. To assess the risk of ischem-ic stroke in this group of patients, the CHA2DS2-VASc scale was used and ques-tions about these factors were included in the survey. Results. Studies show that anticoagulant prophylaxis in the form of oral anticoagulants is used in every patient with diagnosed atrial fibrillation. Most patients use new generation drugs (NOAC) that do not require dose adjustment based on a normalized INR. Persistent atrial fibrillation was found in 51% of the patients. The most numerous group were patients in the 65-74 age range. The annual risk of stroke in my subjects was on average 11%. In most cases, patients correctly answered questions about the rules of conduct when using oral anticoagulants, factors that increase and weaken the effects of these drugs and the symptoms of their overdose. There were no significant differences in the level of knowledge between the women and men studied, while younger, better educated patients who declared a very good or satisfactory material situ-ation showed more knowledge. Conclusions. The study showed that the level of patients' knowledge about antithrombotic prophylaxis in atrial fibrillation is at a good level and corresponds to current medical knowledge.
PL
Wstęp. We współczesnej terapii pacjentów z migotaniem przedsionków, którzy należą do grupy szczególnie narażonej na udar mózgu, profilaktyczne leczenie przeciwkrzepliwe nabiera podstawowego znaczenia. Rozpoczęcie, a następnie właściwe monitorowanie długotrwałej terapii przeciwzakrzepowej, jest dla tej grupy chorych bardzo istotne. Stosowanie doustnych leków przeciwzakrzepowych znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu, a co za tym idzie, zapewnia dłuższe przeżycie oraz uniknięcie trwałego kalectwa wśród chorych z migotaniem przedsionków. Cel. Ocena poziomu wiedzy pacjentów z migotaniem przedsionków na temat profilaktyki przeciwzakrzepowej na oddziałach wewnętrznych i kardiologii Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego we Włocławku. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 100 osób (63 mężczyzn i 37 kobiet) z rozpoznanym migotaniem przedsionków, przyjmujących doustne leki przeciwzakrzepowe. Narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz ankiety. W celu oceny ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu w tej grupie chorych, zastosowano skalę CHA2DS2-VASc, a pytania dotyczące tych czynników umieszczono w ankiecie. Wyniki. Z przeprowadzonych badan wynika, że u każdego pacjenta z rozpoznanym migotaniem przedsionków stosowana jest profilaktyka przeciwzakrzepowa w postaci doustnych antykoagulantów. Większość chorych stosuje leki nowej generacji (NOAC), niewymagające ustalania dawki na podstawie znormalizowanego wskaźnika INR. U 51% badanych stwierdzono utrwalone migotanie przedsionków. Najliczniejszą grupę stanowili pacjenci w przedziale wiekowym 65–74 lat. Roczne ryzyko wystąpienia udaru mózgu u badanych wynosiło średnio 11%. W większości pacjenci prawidłowo odpowiadali na pytania dotyczące zasad postępowania podczas stosowania doustnych leków przeciwzakrzepowych, czynników nasilających i osłabiających działanie tych leków oraz objawów ich przedawkowania. Nie zaobserwowano istotnych różnic w poziomie wiedzy między badanymi kobietami a mężczyznami, natomiast większą wiedzą wykazali się pacjenci młodsi, lepiej wykształceni i deklarujący bardzo dobrą lub zadowalającą sytuację materialną. Wnioski. Badanie wykazało, że poziom wiedzy pacjentów, na temat profilaktyki przeciwzakrzepowej w migotaniu przedsionków, jest na dobrym poziomie i odpowiada aktualnej wiedzy medycznej.
EN
Introduction. Heart failure is a pathological condition with a poor prognosis, caused not only by heart disease, but it is also considered as the final stage of various diseases. An elderly causes natural changes that contribute to reduced heart performance. Despite the innovative methods of treatment, the number of these patients is growing rapidly. Experts predict that one out of five people will manifest symptoms of heart failure at some point in their lives, so heart failure should be perceived as a 21st century's epidemic with a component not only health but also economic. Rehospitalisation’s due to exacerbations of the disease are a serious problem, and each subsequent one worsens the quality of life of these patients, including palliative care. Aim. The aim of this study was to assess the quality of life of patients with heart failure in the cardiology ward and second internal department of the Provincial Specialist Hospital in Włocławek and the health clinic MEDICOR PLUS – Cardiologists in Włocławek. Material and methods. 105 patients with heart failure participated in the study and it was carried out by means of a diagnostic survey. As a research tool, a standardized questionnaire was used, in the Polish language version, concerning health EQ-5D-3L and a self- constructions questionnaire covering sociodemographic characteristics of the research group and questions enabling the assessment of health behaviour and analysis of the willingness to improve the respondents quality of life. The obtained data were subjected to statistical analysis. Results. There hospitalization number significantly correlate with the quality of life parameters, which support the thesis of the study. The study did not show a significant relationship between the compliance and hospitalizations due to exacerbation of heart failure, which does not support the thesis of the study. The study did not show a statistically significant relationship between the reduced number of hospitalizations and knowledge about heart failure and proper health behaviours. Conclusions. As many as 75% of the patients with heart failure show high interest in the medical institution's activities, associations working for the quality of life improvement and the nurse advices, which support the thesis of the study.
PL
Wstęp. Niewydolność serca jest stanem patologicznym, o niepomyślnym rokowaniu, spowodowanym nie tylko chorobami serca, uznawana jest także jako etap finalny różnych chorób. Starość sama w sobie powoduje naturalne zmiany przyczyniające się do zmniejszonej wydolności serca. Pomimo nowatorskich metod leczenie liczba tych chorych gwałtownie rośnie. Eksperci prognozują, że jedna osoba z pięciu w jakimś momencie swojego życia zamanifestuje objawy niewydolności serca, więc postrzegana jest jako epidemia XXI wieku z komponentą nie tylko zdrowotną ale ekonomiczną. Poważnym problemem są rehospitalizacje z powodu zaostrzeń choroby, a każda kolejna pogarsza jakość życia tych chorych do opieki paliatywnej włącznie. Cel. Celem tej pracy była ocena jakości życia chorych z niewydolnością serca w oddziale kardiologii i wewnętrznym II Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego we Włocławku oraz spółki z o.o. MEDICORPLUS Kardiolodzy we Włocławku Metody i materiał. W badaniu uczestniczyło 105 osób z niewydolnością serca i przeprowadzono je za pomocą sondażu diagnostycznego. Jako narzędzie badawcze wykorzystano standaryzowany kwestionariusz, w polskiej wersji językowej, dotyczący zdrowia EQ-5D-3L oraz kwestionariusz konstrukcji własnej obejmujący charakterystykę socjodemograficzną grupy badawczej oraz pytania umożliwiające ocenę zachowań zdrowotnych i analizę chęci poprawy jakości życia respondentów. Uzyskane dane zostały poddane analizie statystycznej. Wyniki. Ilość hospitalizacji istotnie statystycznie koreluje z wybranymi parametrami jakości życia pacjentów z niewydolnością serca, a więc potwierdziło hipotezę badania. Badanie nie wykazało istotnego związku pomiędzy systematycznym stosowaniem leków a liczbą hospitalizacji z powodu zaostrzenia niewydolności serca, więc zaprzeczyło postawionej hipotezie badania. Badanie nie wykazało istotnego statystycznie związku pomiędzy zmniejszoną liczbą pobytów w szpitalu a wystarczającą wiedzą na temat niewydolności serca i właściwymi zachowaniami zdrowotnymi. Wnioski. Aż 75% chorych z niewydolnością serca wykazała duże zainteresowanie działalnością instytucji medycznych, stowarzyszeń działających na rzecz tych chorych w celu poprawy jakości życia oraz porad pielęgniarskich, co potwierdza postawioną hipotezę badawczą.
EN
Introduction. Pain is present and accompanies people at all stages of life. The estimated number of Introduction. There is an icreasing demand for palliative care and it is directly related with an ageing population , increased incididence of cancer morbidity and cancer deaths. Palliative care is the active , total care of the patient whose disease is not responsive to curative treatement.. The nature of the work in palliative care is characterised by close and frequent contact with dying patients. This may lead to more work pressure and stress. Professionals working in hospice and palliative care settings often face situations that involve high levels of emotional engagement and personal commitment. This higly influnces their working life. Aim. The aim of the study is to assess the levels of stress among nurses working with the terminally ill cancer patients at a palliative care ward in Konin. Material and methods. The study comprised 50 palliative care nurses. A questionnaire survey was used to measure stress level. The consent of Bioethics Commitee was obtained for the following study. Results. Respondents say that they often have to deal with emotional stressors (71% group II, 67% group I). Professionals working in palliative care and hospice often suffer from work-related stress and have to deal with personal problems. The main reason for work-related stress is helplessness and the limited possibility to help the terminally ill (43% group I, 35% group II), contact with suffering (27% group II, 19% group I), contact with death (24% group II) , too strong emotional involvement ( 14% group I) . Group I reported physical-somatic complaints. Group II rarely reported on these. Conclusions. The analysis of the survey shows that group II ( nurses aged 41-55 ) is more susceptible to work-related stress. The respondents indicated work and personal problems as the source of stress. The main reason for work-related stress is helplessness and the limited possibility to help the terminally ill. In group II stress is the cause of physical-somatic problems such as back pain, stomach ache, headache , cold feet and insomnia.
PL
Wstęp. Zapotrzebowanie na opiekę paliatywną/hospicyjną wciąż wzrasta, co pozostaje w ścisłym związku ze starzeniem się naszego społeczeństwa oraz wzrostem zachorowalności i zgonów z powodu chorób nowotworowych. Opieka paliatywna/hospicyjna jest aktywną i całościową opieką świadczoną pacjentom, u których choroba nie reaguje już na leczenie przywracające zdrowie. Specyfika pracy pielęgniarki paliatywnej/hospicyjnej jest bliski i częsty kontakt z człowiekiem umierającym, co może wywołać ogromny stres. Pielęgniarki pracujące w hospicjach są poddawane działaniu bardzo silnych bodźców emocjonalnych. Często posiadana wiedza i doświadczenie nie jest w stanie nadać właściwej perspektywy ich codziennym obserwacjom. Cel. Celem pracy jest ocena stresu pielęgniarek w opiece nad pacjentem w terminalnym okresie choroby nowotworowej pracujących w Centrum Medycyny Paliatywnej w Koninie. Materiał i metody. Badaniem objęto 50 pielęgniarek opieki paliatywne/hospicyjnej. Wykorzystano autorski kwestionariusz ankietowy dotyczący oceny stresu. Wyniki badań uzyskano na podstawie obliczeń wypowiedzi respondentek. Na przeprowadzenie badań uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej. Wyniki. Badani podają, że często mają doczynienia z uczuciem stresu (71% II grupa, 67% I grupa). Stres dla pielęgniarek pracujących w opiece paliatywnej i hospicyjnej związany jest zarówno z wykonywaną pracą, jaki i problemami rodzinnymi. Głównymi przyczynami stresu dla ankietowanych okazała się bezradność lub ograniczona możliwość pomocy nieuleczalnie chorym (43% I grupa, 35% II grupa), bliski kontakt z cierpieniem (27% II grupa, 19% I grupa) oraz bliski kontakt ze śmiercią (24% II grupa), a także zbyt duże zaangażowanie emocjonalne w sprawy pacjentów (14% I grupa). Problemy somatyczne występują często w I grupie wiekowej (40%), natomiast w II grupie odpowiedź często, a rzadko nie jest zauważalna. Wnioski. Analiza ankiet pokazuje, że bardziej podatna na stres zawodowy jest grupa druga, czyli pielęgniarki w wieku 41-55 lat (personel starszy). Ankietowani wskazali w znacznej większości, że mają doczynienia z uczuciem stresu. Znaczna część obu grup wskazała pracę oraz problemy rodzinne jako źródło stresu. Głównymi przyczynami stresu dla ankietowanych okazała się bezradność lub ograniczona możliwość pomocy nieuleczalnie chorym, bliski kontakt z chorym oraz bliski kontakt ze śmiercią, a także zbyt duże zaangażowanie emocjonalne w sprawy pacjentów. U badanych starszych pielęgniarek stres w pracy często powoduje objawy somatyczne wywołane stresem, czyli bóle pleców, żołądka, głowy, zimne stopy, bezsenność.
EN
Introduction. One of the most common malignancies is colorectal cancer, which in about 33% of cases it covers the rectum. Colorectal cancer is responsible for 10% of all cancers, and the observed trends indicate the dynamics of growth incidence of this type of cancer. The most common method of treating rectal cancer in the early stages is surgery. Pain is a symptom of both cancer and the consequences of surgical treatment, which is often an inseparable element. Therefore, in order to assess the effectiveness of postoperative pain relief, it is necessary to recognize their specificity and the type of activity undertaken by medical staff and patients. Aim. The aim of the study was to assess the effectiveness of pain treatment in patients on the first day after anterior rectal resection due to a malignant neoplasm. Material and methods. The research was carried out in the Oncology Center of Prof. Franciszek Łukaszczyk in Bydgoszcz, at the Clinical Department of General Oncology among 100 patients who were qualified for rectal surgery. The survey was anonymous and voluntary. The Polish version of the modified HADS-M scale was used for the study. A numerical scale - NRS was used to assess pain intensity. A questionnaire constructed by the author was also used. The method used was a diagnostic survey. The research technique was a questionnaire. As a research tool, a self-questionnaire was used, containing questions in the field of pain assessment. The survey also included information on the socio-demographic characteristics of the respondents. The obtained results were statistically analyzed by Pearson's chi-square test of independence, the assumed level of statistical significance is p < 0,05. Results. Before surgery, most subjects felt mild pain at rest (47%), one hour after surgery most felt moderate pain (47%), 4 hours after surgery most felt mild pain (43%) and also 24 hours after surgery felt most mild pain (49%), but at the same time in 36% there was no pain at all. The Chi-square test showed a statistically significant increase in pain one hour postoperatively compared to preoperatively, and a statistically significant decrease in pain 4hours postoperatively compared to one hour postoperatively, and a statistically significant decrease in pain 24 hours postoperatively compared to 4 hours after the surgery. Slightly more than half of the respondents (58%) declare that the medicines they received completely relieved the pain. Based on the conducted research, it was found that as many as 4 out of 5 respondents (79%) declare that pain was most common in the area of the postoperative wound. Nearly half of the respondents (49%) believe that the pain after drain removal has decreased. The majority of respondents (72%) observed an increase in pain during ambulation after surgery. Most of the respondents characterized their pain as intermittent (27%) or stabbing (26%). Conclusions: Patients feel significantly less pain after the treatment. After the procedure, they felt a reduction in pain. The most common complaints were in the area of the postoperative wound. Removal of the drain reduced the pain. Most often, patients felt periodic pain during actuation.
PL
Wstęp. Jednym z powszechnie występujących nowotworów złośliwych jest rak jelita grubego, który w około 33% przypadków obejmuje swoim zakresem odbytnicę. Rak jelita grubego jest odpowiedzialny za 10% wszystkich chorób nowotworowych, a obserwowane tendencje wskazują na dynamikę wzrostu zachorowalności na ten rodzaj nowotworu. Najczęściej stosowaną metodą leczenia nowotworu odbytnicy we wczesnych stadiach zaawansowania jest operacja. Objawem zarówno choroby nowotworowej jak i konsekwencji leczenia operacyjnego, stanowiąc często nieodłączny element jest ból. Dlatego też dla oceny efektywności likwidacji pooperacyjnych dolegliwości bólowych niezbędne staje się rozpoznanie ich specyfiki oraz rodzaju aktywności podejmowanej przez personel medyczny i pacjentów. Cel. Celem pracy była ocena skuteczności leczenia dolegliwości bólowych, u pacjentów w pierwszej dobie po przednich resekcjach odbytnicy z powodu nowotworu złośliwego. Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone w Centrum Onkologii im. Prof. Franciszka Łukaszczyka w Bydgoszczy, na Oddziale Klinicznym Chirurgii Onkologicznej wśród 100 pacjentów, którzy zakwalifikowani zostali do zabiegu operacyjnego w obrębie odbytnicy. Badanie było anonimowe i dobrowolne. Do badań wykorzystano polską wersję zmodyfikowanej skali HADS-M. Do oceny natężenia bólu używano skali numerycznej - NRS. Jako narzędzie badawcze zastosowano kwestionariusz ankiety własnej, zawierający pytania z zakresu oceny dolegliwości. W ankiecie zawarto również informacje dotyczące charakterystyki socjodemograficznej respondentów. Otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej testem niezależności chi-kwadrat Pearsona, przyjęty poziom istotności statystycznej to p<0,05. Wyniki. Przed operacją najwięcej badanych w spoczynku odczuwało łagodny ból (47%), godzinę po operacji najwięcej odczuwało umiarkowany ból (47%), 4 godziny po operacji najwięcej odczuwało łagodny ból (43%) i również 24 godziny po operacji najwięcej odczuwało łagodny ból (49%), ale jednocześnie u 36% ból nie występował w ogóle. Test Chi-kwadrat wykazał istotne statystycznie zwiększenie bólu godzinę po operacji w porównaniu ze stanem przed operacją, oraz istotne statystycznie zmniejszenie bólu 4 godziny po operacji w porównaniu z okresem godzinę po operacji oraz istotne statystycznie zmniejszenie bólu 24 godziny po operacji w porównaniu ze stanem 4 godziny po operacji. Nieco ponad połowa respondentów (58%) deklaruje, że otrzymywane leki całkowicie zniosły ból. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że aż 4 na 5 badanych (79%) deklaruje, że dolegliwości bólowe występowały najczęściej w okolicy rany pooperacyjnej.  Blisko połowa respondentów (49%) uważa, że ból po usunięciu drenu zmniejszył się. Większość respondentów (72%) zaobserwowała u siebie zwiększenie dolegliwości bólowych podczas uruchamiania po operacji. Najwięcej badanych osób charakteryzowało doświadczany przez siebie ból jako okresowy (27%) lub kłujący (26%). Wnioski. Pacjenci odczuwają istotnie mniejszy ból po zastosowanym leczeniu. Po zabiegu odczuli zmniejszenie dolegliwości bólowych. Najczęściej odczuwane dolegliwości występowały w obrębie rany pooperacyjnej. Usunięcie drenu zmniejszyło dolegliwości bólowe. Najczęściej pacjenci w trakcie uruchamiania odczuwali ból okresowy.
EN
Introduction. Nowadays cardiovascular diseases, including myocardial infarction, are one of the most common disorders not only in Poland but also in highly developed countries. Cardiovascular diseases my lead to decline in quality of life. Aim. The aim of this study is to gain information on the assesment of quality of life in a rural area in people after myocardial infarction. Material and methods. A diagnostic survey and a questionnaire were used . A diagnostic survey on the assesment of the quality of life was used as a tool. The main research techniques in the diagnostic survey were: questionnaire and questionnaire-based interviews. Chi square test (Pearson's correlation test) was used in statistical analisys. Results. Based on the results obtained, it was concluded that the respondents' quality of life was assesed positively. Socio-demographic features such as: marital status, families' support, financial situation, place of residence are directly proportional and have significant impact on the assesment. Conclusions. In this study, patients assessed the quality of life after myocardial infarction positively. Patients who are married , supported by their families and friends presented a better quality of life. Analyses showed that coexistence of diabetes and atherosclerosis have also a great influence on patients' quality of life. However, arterial hypertension and obesity have no impact on the quality of life.
PL
Wstęp. W obecnych czasach choroby układu sercowo – naczyniowego, w tym zawał mięśnia sercowego, są najczęściej występującym schorzeniem zarówno w Polsce, jak i innych krajach wysokorozwiniętych. Może to prowadzić do spadku jakości życia takich chorych. Cel. Celem pracy jest uzyskanie informacji na temat oceny jakości życia osób w środowisku wiejskim po zawale mięśnia sercowego. Materiał i metody. W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego. Jako technikę dla uzyskania zamiarów badawczych wybrano ankietę. Za narzędzie badawcze posłużył dla oceny jakości życia sondaż diagnostyczny. Do głównych technik badawczych stosowanych w metodzie sondażu diagnostycznego należą: technika ankiety i wywiad kwestionariuszowy. Do analizy statystycznej wykorzystano test niezależności chi – kwadrat (zwany inaczej testem Pearsona) służący sprawdzaniu hipotez. Wyniki. Na podstawie otrzymanych wyników i ich analizy stwierdzono, że jakość życia wśród respondentów jest oceniana pozytywnie. Czynniki socjodemograficzne takie jak: stan cywilny, wsparcie od najbliższych, sytuacja materialna, miejsce zamieszkania są wprost proporcjonalne i wywierają na tę ocenę istotny wpływ. Wnioski. Badani pacjenci ocenili pozytywnie jakość życia po zawale mięśnia sercowego. Pacjenci funkcjonujący w związkach, wspierani przez rodzinę i przyjaciół cechowali się lepszą jakością życia. Analizy wykazały, że czynnikami wpływającymi na jakość życia było również współwystępowanie cukrzycy i miażdżycy u chorych. Natomiast współwystępowanie nadciśnienia tętniczego i otyłości nie wykazały wpływu na jakość życia badanych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.