Search results

1

Choroby odzwierzęce w okulistyce. Część III – zmiany w przebiegu boreliozy

100%

Borkowski P.

|

EN

Borreliosis is a disease that was discovered in the 1970s, but its pathophysiological mechanisms and clinical course are not yet fully understood. The number of diagnosed Lyme disease cases in Poland has been increasing over the last decade. Poland has seen endemic Lyme disease, with one of the highest rates of infection in Europe. It is a zoonotic, vector-related disease that is transmitted by ticks that are infected with Borrelia burgdorferi spirochetes. One of the least known, poorly documented, and rarely recognized forms of Lyme disease is ocular borreliosis. Ocular alterations can occur in both the anterior and posterior segments of the eye, depending on the phase of the disease. In early stages when the tick bite is close to the eyeball, erythema-containing spirochetes can spread to the eyelids and conjunctiva of the eye per continuum. In the second phase when spirochetes spread throughout the whole body but have a predilection for nerve tissue, they occupy cranial nerves. This may also affect the optic nerve, less often oculomotor nerves and the retina. This phase of ocular borreliosis is associated with neuroborreliosis. In this stage, ocular borreliosis usually coexists with meningitis or encephalitis. In addition to the history and clinical picture of Lyme disease, accurate diagnoses based on commercially available serological tests are fundamentally important in Poland. This article describes three phases of Lyme disease. We explain the reasons for its clinical differences in the old and new worlds from an epidemiological perspective. The clinical picture, treatment, and prognosis of Lyme disease are discussed.

PL

Borelioza, choroba odkryta w latach 70. XX w., o nie do końca jeszcze wyjaśnionych mechanizmach patofizjologicznych i obrazie klinicznym, wzbudza powszechne zainteresowanie. Liczba rozpoznawanych przypadków boreliozy w Polsce w ciągu ostatniego dziesięciolecia rośnie. Nasz kraj jest endemiczny dla boreliozy, mamy jeden z najwyższych odsetków osób zarażonych w Europie. Borelioza to odzwierzęca choroba wektorowa przenoszona przez kleszcze, powodowana przez krętki Borrelia burgdorferi. Jedną z najmniej znanych, udokumentowanych i rzadko rozpoznawanych postaci jest borelioza oczna. Zmiany mogą powstać zarówno w przednim, jak i w tylnym odcinku oka, zależnie od fazy choroby. We wczesnej fazie, gdy ukąszenie przez kleszcza nastąpiło blisko gałki ocznej, rumień zawierający krętki może „przez ciągłość” objąć powieki lub spojówki oka. W drugiej fazie, gdy krętki rozprzestrzenią się po całym organizmie i z powodu predylekcji do tkanki nerwowej zajmują nerwy czaszkowe, może to dotyczyć także nerwu wzrokowego, rzadziej nerwów okoruchowych oraz siatkówki. Zatem borelioza oka w drugiej fazie jest rodzajem neuroboreliozy. W tej fazie zwykle przebiega z zapaleniem opon i/lub mózgu. Obok wywiadu i obrazu zmian podstawowe znaczenie w rozpoznaniu ocznej boreliozy mają dostępne komercyjnie w Polsce badania serologiczne. W artykule opisano ważny dla zrozumienia tej jednostki chorobowej fazowy przebieg boreliozy. Wyjaśniono przyczyny różnic w przebiegu klinicznym występujące w starym i nowym świecie, opisane z punktu widzenia epidemiologii. Omówiono obraz kliniczny, leczenie i rokowanie w boreliozie ocznej.

2

Choroby odzwierzęce w okulistyce. Część 2. Zespół larwy wędrującej ocznej

100%

Borkowski P.

OphthaTherapy

|

2020

|

vol. 7

|

issue 1

40-45

EN

Ocular toxocariasis, or ocular larva migrans syndrome, is a parasitic disease of the eye caused by non-human species of roundworms, usually canine (Toxocara canis), which accidentally migrated into the eyeball. Although this disease is rare, in Poland it is the second infectious cause of posterior uveitis (11.8%). Additional and commercially available research in Poland that can be useful in this disease is of limited value, so the diagnosis should be clinical. This article gathers data from the literature on epidemiology, clinical course, diagnosis and actual principles of ocular toxocariasis treatment described from the point of view of an experienced infectious and parasitic diseases specialist.

PL

Toksokaroza oczna, właściwie zespół larwy wędrującej ocznej, to choroba pasożytnicza oka, której przyczyną są obcogatunkowe larwy glist, najczęściej psiej (Toxocara canis), które przypadkowo zawędrowały do gałki ocznej. Jest to rzadka choroba, ale druga z infekcyjnych przyczyn zapalenia tylnego odcinka błony naczyniowej w Polsce (11,8%). Dostępne komercyjnie w Polsce badania dodatkowe, które możemy zastosować w tej jednostce chorobowej, mają ograniczone znaczenie, więc rozpoznanie powinno być kliniczne. W artykule tym zebrano dane z literatury z uwzględnieniem jej nowych pozycji, na temat epidemiologii, przebiegu klinicznego, rozpoznawania oraz współczesnych zasad leczenia toksokarozy ocznej opisane z punktu widzenia specjalisty chorób zakaźnych i pasożytniczych praktycznie zajmującego się chorobami oczu od ponad 20 lat.

3

Choroby odzwierzęce w okulistyce. Część I – Toksoplazmozowe zapalenie siatkówki i naczyniówki

100%

Borkowski . P.

OphthaTherapy

|

2019

|

vol. 6

|

issue 4

225-230

EN

Toxoplasma gondii invasion is probably the most common parasitosis in the world. It estimated that up to half of the world population can be infected with it. This parasite is an opportunist and rarely causes disease symptoms that are unspecific, mild and quickly disappearing, so the existence of this disease is widely ignored. However, in Poland toxoplasmosis is the most common cause of posterior segment inflammation and estimated to affect about 300,000 people. Although ophthalmologists often see old, inactive toxoplasmosis scars, an active toxoplasmic lesion can cause some difficulties in diagnosis and treatment. This article is based on the latest and relevant literature to help ophthalmologists understand, diagnose and treat this disease.

PL

Inwazja Toxoplasma gondii jest prawdopodobnie najczęściej występującą parazytemią na świecie. Szacuje się, że może być nią zarażona nawet połowa populacji. Ten pasożyt jest oportunistą i rzadko powoduje objawy chorobowe, które są mało specyficzne, łagodne i szybko ustępujące, więc powszechnie się ignoruje istnienie tej choroby. Toksoplazmoza stanowi jednak najczęstszą przyczynę zapalenia tylnego odcinka oka w Polsce. Problem ten w naszym kraju szacunkowo może dotyczyć ok. 300 000 osób. Pomimo że specjaliści okuliści często widzą stare, nieczynne blizny toksoplazmozowe, to czynne ognisko toksoplazmozowe powoduje pewne trudności dotyczące rozpoznania i leczenia. Niniejszy artykuł opracowano w oparciu o najnowsze oraz stare, ale istotne, pozycje literatury i ma on pomóc specjalistom okulistom zrozumieć, diagnozować i leczyć tę chorobę.

Refine search results

3 OphthaTherapy

2 2020

1 2019

2 Borkowski P.

1 Borkowski . P.

Choroby odzwierzęce w okulistyce. Część III – zmiany w przebiegu boreliozy

Choroby odzwierzęce w okulistyce. Część 2. Zespół larwy wędrującej ocznej

Choroby odzwierzęce w okulistyce. Część I – Toksoplazmozowe zapalenie siatkówki i naczyniówki