Search results

Sort By:

Limit search:

Back pain syndrome in nurses in Podkarpackie hospitals

100%

Oliwko E., Babuśka-Roczniak M., Brodziak-Dopierała B., Widuchowski W., Roczniak W.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2022

issue 76

70-79

INTRODUCTION: Back pain syndromes constitute a serious health problem. They most often affect people between 40 and 60 years of age, but it also happens that they appear before the age of 30. They are a frequent problem in nurses. The etiology of these ailments is multifactorial. The main causes are physical stresses on the spine: lifting, a forced posture, and obesity. Human neurophysiological predispositions and social conditions also play an important role. The study attempts to determine whether the respondents know the cause of their ailments, and what the prevention of this disease, knowledge of the principles of ergonomics and pro-health measures should be. MATERIAL AND METHODS: In this work, the frequency of back pain syndromes in nurses in two hospitals in the Podkarpackie region was observed. The author’s own questionnaire and anthropometric research were used. RESULTS: Pain occurred in 89% of the respondents, and the main causes of these ailments were physical stress, overweight and low physical activity. The respondents knew the principles of ergonomics, but did not use them at work, and the length of service was not statistically significant. The lack of training and appropriate equipment was noted. Stress factors had an effect on back pain only in 13% of the respondents. CONCLUSIONS: Back pain occurs in 90% of the surveyed nurses in hospitals in the Podkarpackie region and has the features of an occupational disease. The respondents know the principles of ergonomics and express their willingness to deepen their knowledge on this subject. This knowledge should be supplemented with the basic understanding of active physiotherapy and neurophysiology due to the role of psychological factors in the treatment of chronic pain.

WSTĘP: Zespoły bólowe kręgosłupa są ogromnym problemem zdrowotnym. Dotyczą najczęściej osób pomiędzy 40 i 60 rokiem życia, ale zdarza się, że występują jeszcze przed 30 rokiem życia. U pielęgniarek są powszechnym zjawiskiem. Etiologia tych dolegliwości jest wieloczynnikowa. Zasadniczą przyczyną są obciążenia fizyczne kręgosłupa: dźwiganie, wymuszona postawa ciała oraz nadwaga. Istotną rolę odgrywają też predyspozycje neurofizjologiczne człowieka i uwarunkowania społeczne. W pracy podjęto próbę ustalenia, czy osoby badane znają przyczynę swoich dolegliwości, wiedzą, jaka powinna być profilaktyka tego schorzenia, znają zasady ergonomii oraz działania prozdrowotne w tym zakresie. MATERIAŁ I METODY: W pracy określono częstość występowania zespołów bólowych kręgosłupa u pielęgniarek w dwóch szpitalach na Podkarpaciu. Posłużono się autorską ankietą i badaniami antropometrycznymi. WYNIKI: Ból występował u 89% badanych, a zasadniczą przyczyną dolegliwości były obciążenia fizyczne, nadwaga i niska aktywność fizyczna. Osoby badane znały zasady ergonomii, ale nie wykorzystywały ich w pracy, a staż nie miał tu statystycznie istotnego znaczenia. Odnotowano brak szkoleń i odpowiedniego sprzętu. Jedynie u 13% badanych czynniki stresowe miały wpływ na dolegliwości bólowe kręgosłupa. WNIOSKI: Ból pleców występuje u 90% badanych w szpitalach na Podkarpaciu i ma cechy choroby zawodowej. Respondenci znają zasady ergonomii i wyrażają chęć pogłębienia swojej wiedzy na ten temat. Wiedzę tę należy uzupełnić o podstawowe wiadomości z zakresu aktywnej fizjoterapii i neurofizjologii ze względu na rolę czynników psychologicznych w leczeniu przewlekłego bólu.

Próba oceny leczenia dzieci w złamaniach nadkłykciowych kości ramiennej

86%

Kierońska A., Oliwko E., Babuśka-Roczniak M., Brodziak-Dopierała B., Widuchowski W., Roczniak W.

vol. 24(1)

13-22

Background. Supracondylar humerus fractures are a serious problem in children. The complicated anatomy of the elbow joint necessitates careful assessment of the damage before individually adapting treatment methods. The aim of the study was to evaluate the effectiveness of comprehensive treatment of children in Group A in relation to children in Group B. Moreover, the impact of rehabilitation on the function of the affected elbow joint was examined. Materials and methods. The study enrolled 40 children divided into two groups: Group A and Group B. In Group A, the dominant method of treatment was percutaneous K-wire stabilization. The results demonstrate that the use of this treatment method and the implementation of systematic rehabilitation made it possible to achieve very good results. In Group B, stabilization was performed in less than half of the children and rehabilitation was carried out at home. The initial and follow-up examinations were carried out in both groups according to a medical test card. In Group A, the initial examination was performed on the day the rehabilitation commenced, and the follow-up examination after the completion of a 10-day rehabilitation cycle. In Group B, the initial examination was carried out after immobilization was removed and a follow-up examination was performed after 3 weeks of home-based rehabilitation. Results. The treatment model used in Group A was more effective than the model used in Group B. Conclusions. 1. Correct repositioning, the use of percutaneous K-wire stabilization and elbow rehabilitation performed at the earliest possible time give very good functional results. 2. The use of percutaneous stabilization shortens the hospitalization period, which is of great importance in the treatment of young patients.

Wstęp. Złamania nadkłykciowe kości ramiennej są poważnym problemem wieku dziecięcego. Skomplikowana budowa stawu łokciowego wymaga starannej oceny uszkodzenia i indywidualnego dopasowania metod leczniczych. Celem pracy była ocena skuteczności kompleksowego leczenia dzieci w grupie „A” względem dzieci w grupie „B”, ponadto zbadano wpływ leczenia rehabilitacyjnego na funkcję stawu łokciowego dotkniętego urazem. Materiał i metody. Badaniami objęto 40 dzieci, które podzielono na grupę „A” i „B. W grupie „A” dominującą metodą leczenia była przezskórna stabilizacja drutami Kirschnera, badania dowiodły, że zastosowanie przedstawionej metody leczenia oraz wdrożenie usystematyzowanego cyklu leczniczego pozwoliło osiągnąć bardzo dobre rezultaty. W badanej grupie „B” metodę stabilizacji zastosowano tylko w niespełna połowie przypadków oraz usprawnianie przeprowadzono w warunkach domowych. W obydwu grupach przeprowadzono badanie wstępne oraz kontrolne według karty badań. W grupie „A” badanie wstępne wykonywano w dniu rozpoczęcia usprawniania, natomiast kontrolne po zakończeniu 10-dniowego cyklu rehabilitacyjnego. W grupie „B” badanie wstępne przeprowadzono po zdjęciu unieruchomienia oraz badanie kontrolne po 3 tygodniach usprawniania w domu. Wyniki. Model leczenia dzieci w grupie „A” wykazał wyższą skuteczność w porównaniu z modelem leczenia w grupie „B”. Wnioski. 1. Prawidłowo wykonana repozycja, zastosowanie przezskórnej stabilizacji drutami Kirshnera oraz wczesne usprawnianie łokcia daje bardzo dobre efekty funkcjonalne. 2. Zastosowanie przezskórnej stabilizacji skraca okres hospitalizacji, co ma duże znaczenie w leczeniu pacjentów.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja

2 2022

2 Babuśka-Roczniak M.

2 Brodziak-Dopierała B.

2 Oliwko E.

2 Roczniak W.

2 Widuchowski W.

1 Kierońska A.

Search results

Back pain syndrome in nurses in Podkarpackie hospitals

Próba oceny leczenia dzieci w złamaniach nadkłykciowych kości ramiennej