Search results

Sort By:

Limit search:

Elektrostymulacja serca – nowoczesna metoda leczenia zaburzeń rytmu i przewodzenia. Postępowanie u chorego z wszczepionym układem stymulującym serce lub kardiowerterem‑defibrylatorem

100%

Jaguś‑Jamioła A., Cissowska M., Kowal J., Kaźmierczak‑Dziuk A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2012

vol. 8

issue 2

137-147

Electrical stimulation is an undisputable, effective and wide‑spreading method of treating heart rhythm disorders. Currently there are 5 millions people living with implantable heart pacemakers. Electrical stimulation initializes electric activity in case of the absence of heart’s own activity. Basic pacemakers are single or dual chamber and also it is possible to program very specific parameters of stimulation. The number of people living with implanted cardioverter‑defibrillator (ICD) increases recently, in cases of primary or secondary prevention of sudden cardiac death. ICD recognizes brady‑ and tachyarrhythmias, terminates ventricular arrhythmias by means of cardioversion or defibrillation, ICD is able to stimulate cardiac rhythm and also enables the ECG recording during arrhythmia. The main clinical problems associated with pacemaker or ICD are function disorders of the device, infective complications, damage caused by the electromagnetic field and anxiety disorders. The patient qualified to implantation pacemaker or ICD should gain detailed information about indications for electrical stimulation, benefits but also restrictions connected with the therapy. It is very important to stay under the care of specialized medical unit, undergo necessary controls and be aware of basic rules in daily life, such as avoiding exposure on electromagnetic interferences, because they may influence the pacemaker or ICD. There is no doubt in effectiveness and legitimacy of implanted cardioverters‑defibrillators, but still exists the problem of the patient’s intolerance for hurtful, unpleasant interventions witch may achieve high energy. The patient’s anxiety should be reduced by precise and reliable information and permanent cooperation between doctor and patient.

Elektrostymulacja jest niekwestionowaną skuteczną i coraz bardziej powszechną metodą leczenia zaburzeń rytmu i przewodzenia. W tej chwili na świecie żyje około 5 milionów ludzi z wszczepionym kardiostymulatorem. Ta forma terapii inicjuje czynność elektryczną serca w razie braku właściwej aktywności własnego rozrusznika. Podstawowe układy stymulujące są jedno‑ lub dwujamowe, istnieje także możliwość bardzo precyzyjnego dobrania parametrów pracy urządzenia. W ostatnich latach rośnie liczba pacjentów z wszczepionym kardiowerterem‑defibrylatorem (implantable cardioverter‑defibrillator, ICD – wszczepialny kardiowerter‑defibrylator) w prewencji pierwotnej i wtórnej nagłej śmierci sercowej. ICD rozpoznaje tachy‑ i bradyarytmie, przerywa tachyarytmie komorowe kardiowersją lub defibrylacją, posiada funkcję stymulacji, a także umożliwia odtworzenie EKG w czasie incydentu arytmii. Problemy kliniczne związane z kardiostymulatorem lub ICD to zaburzenia pracy urządzenia, powikłania infekcyjne, uszkodzenia związane z narażeniem na pole elektromagnetyczne, a także zaburzenia lękowe u pacjenta. W przypadku ustalenia u chorego wskazań do implantacji układu stymulującego serce lub ICD należy udzielić mu wyczerpujących informacji na temat wskazań, korzyści, ale i ograniczeń, z jakimi się zetknie. Po wszczepieniu kardiostymulatora lub kardiowertera‑defibrylatora konieczne są stała opieka poradni specjalistycznej, regularne kontrole pracy urządzenia i przestrzeganie najważniejszych zasad w życiu codziennym, m.in. unikanie narażenia na interferencje elektromagnetyczne, które mogą wpływać na pracę stymulatora lub ICD. Skuteczność i zasadność wszczepiania kardiowerterów‑defibrylatorów nie budzi wątpliwości, nie eliminuje to jednak problemu, jakim jest dla chorego ograniczona tolerancja odczuwania wyładowań osiągających energię do kilkudziesięciu dżuli. Obawy chorego należy eliminować poprzez dokładną i rzetelną informację oraz stałą współpracę pomiędzy pacjentem a lekarzem.

Bradykardia z towarzyszącymi zespołami MAS u 87‑letniej chorej, w przebiegu zaburzeń stymulacji spowodowanych mechanicznym uszkodzeniem elektrody przedsionkowej – opis przypadku

100%

Cissowska M., Kowal J., Michałkiewicz D., Kaźmierczak-Dziuk A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2012

vol. 8

issue 2

148-157

The rapid development of modern medicine causes the implementation of more efficient, but also more complicated forms of treatment. An important role is played by electrophysiological techniques, among which the most common are heart pacemakers or systems stimulating the heart. The number of the heart pacemakers implantation is still increasing, and the population of patient with such devices is still growing. In Poland, 16 000 such devices are implanted every year, and 60‑70% of cases are the first implantations. Indications for this form of therapy are determined by the societies of cardiology and continuously modified due to the reliable results of randomized clinical trials. The heart pacemakers are used first of all in the treatment of patients with severe, symptomatic disorders of electrical conduction system of the heart. With the more widespread access to this form of therapy, it seems to be very important to know its possible failures, such as early and late surgical complications and non‑surgical problems. This paper describes the case of a female patient who experienced bradycardia with Morgagni‑Adams‑Stokes syndrome i.e. short, frequently recurring episodes of fainting or loss of consciousness due to hypoxia of central nervous system, caused by extreme slowing or stopping the heart rhythm. These symptoms occurred in the course of stimulation disorders caused by mechanical damage of atrial electrode. Rapid and accurate diagnosis allowed to implement proper treatment. Patient underwent the damaged lead extraction and the replacement of the heart pacemaker to new dual chamber device. This form of therapy was effective, the patient was released from symptoms. Such treatment significantly improved patients prognosis.

Szybki rozwój nowoczesnej medycyny pozwala na wdrażanie coraz bardziej skutecznych, ale i skomplikowanych form leczenia. Bardzo ważną rolę odgrywają techniki elektrofizjologiczne, wśród których najpowszechniejsze są kardiostymulatory, czyli układy stymulujące serce. Wciąż wzrasta liczba zabiegów implantacji, a tym samym zwiększa się populacja chorych ze stymulatorem serca. W Polsce w ciągu roku wszczepia się około 16 000 takich urządzeń, w tym w 60‑70% przypadków są to pierwsze implantacje. Wskazania do tej formy terapii są określone przez towarzystwa kardiologiczne i na bieżąco modyfikowane w razie pojawienia się wiarygodnych wyników randomizowanych badań klinicznych. Kardiostymulatory wykorzystuje się w leczeniu chorych z poważnymi, objawowymi zaburzeniami pracy układu bodźcoprzewodzącego serca. Wraz z coraz powszechniejszym dostępem do tej formy terapii niezmiernie ważna wydaje się więc znajomość możliwych jej niepowodzeń, takich jak wczesne i późne powikłania chirurgiczne oraz problemy niechirurgiczne. W pracy przedstawiono przypadek chorej, u której wystąpiła bradykardia z zespołami Morgagniego‑Adamsa‑Stokesa, czyli krótkimi, najczęściej powtarzającymi się epizodami zasłabnięć lub utrat przytomności wynikającymi z niedotlenienia ośrodkowego układu nerwowego, spowodowanego zatrzymaniem lub skrajnym spowolnieniem pracy serca. Objawy te były spowodowane zaburzeniami stymulacji w przebiegu mechanicznego uszkodzenia elektrody przedsionkowej. Szybka diagnostyka pozwoliła na ustalenie prawidłowego rozpoznania i włączenie odpowiedniego leczenia. U chorej usunięto uszkodzoną elektrodę i wszczepiono nowy dwujamowy układ stymulujący serce. Ta forma terapii okazała się skuteczna, uwolniła chorą od dolegliwości i istotnie wpłynęła na dalsze rokowanie.

Refine search results

2 Pediatria i Medycyna Rodzinna

2 2012

2 Cissowska M.

2 Kowal J.

1 Jaguś‑Jamioła A.

1 Kaźmierczak-Dziuk A.

1 Kaźmierczak‑Dziuk A.

1 Michałkiewicz D.

Search results

Elektrostymulacja serca – nowoczesna metoda leczenia zaburzeń rytmu i przewodzenia. Postępowanie u chorego z wszczepionym układem stymulującym serce lub kardiowerterem‑defibrylatorem

Bradykardia z towarzyszącymi zespołami MAS u 87‑letniej chorej, w przebiegu zaburzeń stymulacji spowodowanych mechanicznym uszkodzeniem elektrody przedsionkowej – opis przypadku