Search results

Sort By:

Limit search:

Colon cancer – new strategies of treatment

100%

Międzybrodzka A., Gmyrek J., Cieślar G., Kawczyk-Krupka A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2019

issue 73

266-273

Colon cancer is one of the most frequent causes of death in the world. Despite the easily accessible diagnostic tools, the disease is still diagnosed at its advanced stage, when radical treatment is no longer possible and only palliative therapy can be provided. Cancer recurrence, which worsens the patient’s prognosis, is a separate problem. Currently, scientists are seeking modern, multidirectional treatment methods, which would enable the inhibition of neoplasia, elongation of patients’ lives and improvement in their quality. Immunotherapy and photodynamic therapy seem to be promising as they provide good results, also at advanced stages of cancer. Due to its cytotoxic and immunomodulating effect, photodynamic therapy exhibits an antineoplastic effect. Using monoclonal antibodies in the targeted therapy of colon cancer is a new, promising concept, which requires further studies.

Rak jelita grubego jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Pomimo łatwo dostępnych narzędzi diagnostycznych nadal często rozpoznawany jest w stadium zaawansowanym, kiedy niejednokrotnie nie ma już możliwości leczenia radykalnego i pozostaje jedynie terapia paliatywna. Odrębnym problemem jest wznowa nowotworu, pogarszająca rokowanie pacjenta. Współcześnie poszukuje się nowoczesnych, wielokierunkowych metod leczniczych, które pozwoliłyby zahamować proces nowotworzenia, wydłużyć życie chorych i poprawić jego jakość. Obiecującym kierunkiem badań okazują się immunoterapia oraz terapia fotodynamiczna, które dają pomyślne wyniki również w zaawansowanych stadiach raka. Terapia fotodynamiczna wykazuje działanie przeciwnowotworowe poprzez efekt cytotoksyczny oraz immunomodulujący. Zastosowanie przeciwciał monoklonalnych w celowanej terapii raka jelita grubego jest nową, dobrze rokującą koncepcją wymagającą dalszych badań.

Primary antiphospholipid syndrome – case report

88%

Kawczyk-Krupka A., Cieślar G., Dubik K., Dubik A., Sieroń A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2013

vol. 67

issue 1

78-83

INTRODUCTION Antiphospholipid syndrome (APS) is one of the most common thrombocytophilias; unfortunately, it is not recognized often enough. 2–5% of the population suffering from APS syndrome has an increased level of antiphospholipid antibodies and in 30–50% of those persons, the symptoms of APS may occur. The lack of proper prevention in undiagnosed patients causes severe complications and the most frequent reasons for mortality in those patients include cerebral stroke, intracerebral haemorrhage, encephalopathies, acute coronary syndromes and infections. CASE HISTORY A 27 year-old woman with hypercoagulability of the blood, who presented recurrent incidents of venous-arterial thrombosis including a left-side pulmonary embolism is described. One year before an actual hospitalization, the patient suffered from venous thrombosis of the left lower limb, complicated by left-sided pneumonia with accompanying exudative pleurisy and subsequent constant dyspnea. Based on an updated diagnostic algorithm she was diagnosed as having primary APS and was successfully treated. CONCLUSIONS The present case suggests that APS should be considered in every case of hypercoagulability of the blood with recurrent thrombosis at an atypical localization or of an atypical etiology. The initial diagnosis could be confirmed by determination of anticardiolipin antibodies classes IgM and IgG, with verification after 3 months. Constant anticoagulant treatment maintaining the International Normalized Ratio (INR) in the range of 2.0–3.0 not only enables the subsidence of symptoms without any time-limit, but also in the case of serious complications such as a pulmonary embolism, but also prevents recurrent incidents of venousarterial thrombosis in the future.

WSTĘP Zespół antyfosfolipidowy (APS) będący jedną z najczęstszych trombocytofilii, nie jest, niestety, rozpoznawany dostatecznie często. Podwyższony poziom przeciwciał antyfosfolipidowych w surowicy ma 2–5% populacji pacjentów z zespołem APS, a u 30–50% z nich mogą wystąpić objawy tego zespołu. Brak właściwej prewencji u pacjentów niezdiagnozowanych może prowadzić do poważnych powikłań. Najczęstszymi przyczynami śmiertelności u tych chorych są: udar mózgowy, krwotok śródczaszkowy, encefalopatie, ostre zespoły wieńcowe oraz infekcje. OPIS PRZYPADKU W pracy opisano 27-letnią pacjentkę z nadkrzepliwością krwi i nawracającymi epizodami zakrzepicy żylno-tętniczej, w tym zatorowością lewego płuca. Rok przed obecną hospitalizacją u pacjentki wystąpiła zakrzepica żylna lewej kończyny dolnej, powikłana przez lewostronne zapalenie płuca z towarzyszącym odczynem opłucnowym i następczą trwałą dusznością. Opierając się na aktualnym algorytmie diagnostycznym, rozpoznano u pacjentki pierwotny zespół antyfosfolipidowy, który poddano skutecznemu leczeniu. WNIOSKI Przedstawiony przypadek sugeruje, że pierwotny zespół antyfosfolipidowy powinien być rozważany w każdym przypadku nadkrzepliwości krwi z nawracającymi epizodami zakrzepicy o nietypowej lokalizacji i etiologii. Wstępne rozpoznanie może być potwierdzone poprzez oznaczenie stężenia przeciwciał antykardiolipinowych klas IgM i IgG, z weryfikacją po 3 miesiącach. Przewlekłe leczenie przeciwkrzepliwe utrzymujące wartość wskaźnika INR w zakresie 2,0–3,0 zapewnia nie tylko nieograniczone czasowo ustąpienie objawów klinicznych, również w przypadku poważnych powikłań jak zatorowość płucna, ale także zapobiega występowaniu nawracających epizodów zakrzepicy żylno-tętniczej w przyszłości.

Refine search results

2 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 2019

1 2013

2 Cieślar G.

2 Kawczyk-Krupka A.

1 Dubik A.

1 Dubik K.

1 Gmyrek J.

1 Międzybrodzka A.

1 Sieroń A.

Search results

Colon cancer – new strategies of treatment

Primary antiphospholipid syndrome – case report