Search results

1

THE EVALUATION OF CHANGES IN THE LEVEL OF POSITIVE AND NEGATIVE EMOTIONS IN SENIORS AFTER THE ACTIVATION PROGRAM

100%

Cabak A.

Acta Neuropsychologica

|

2020

|

vol. 18(2)

195-206

EN

The emotional functioning of older people depends on many factors. Diverse and rich activity every day seems to be very important. Undertaking a large number of activities at an elderly age and fulfilling oneself in social roles (also ones newly started) is a condition for efficient functioning, life satisfaction, well-being and health. Older people are at risk of social exclusion, being unnecessary for others or even being a burden on one’s surroundings. Hence, support and inclusion programs for various tasks and activities become extremely important. The aim of the presented research was to present proposals and evaluate the effects of a program dedicated to seniors, which was to improve their quality of life, psychophysical and social health. The program involved 50 seniors from 2 different support centers, including 43 women and 7 men, average age 77.51 ± 9.51. The assessment used the SUPIN questionnaire (Positive and Negative Feelings Scale), MMSE (Mini-Mental State Examination) and the VAS pain scale. The obtained results confirmed the beneficial effect of the proposed activation program on the psychophysical health of the respondents. All subjects increased their level of positive emotions, while the level of negative ones decreased (p <0.05), hand functionality and general well-being improved, back and pain significantly decreased.

2

Assessment of superficial sensitivity in senior population after participation in the tailored program of biopsychosocial rehabilitation in the light of geronto-prophylaxis

64%

Cabak A., Tomaszewski W.

|

vol. 21(2)

159-166

EN

Positive attitudes to old age and successful ageing are the trends in contemporary gerontology. Promotion of an active period of old age, the maintenance of cognitive and physical abilities in seniors as well as active participation in various activities and social roles are challenges and tasks for geronto-prophylaxis and psychosocial rehabilitation. The process of ageing, apart from its effect on the body systems and functions has also a marked effect on the perception of sensory stimuli. Sensitivity to touch decreases with age. The aim of the presented study was to show the effect of a tailored program of sensorimotor activation in seniors with different fitness levels on changes in touch sensation in the area of the arms. The main cognitive goal of the presented research project was an assessment of sensory stimuli perception on the completion of the biopsychosocial rehabilitation program using an esthesiometer. The sample included 51 seniors from two care units, aged 77.52 ± 9.51 years. The assessment of superficial sensitivity perception involved the two-point discrimination approach using a wheel esthesiometer (Touch Test-Two Point Discriminator). The study was conducted immediately before and after the application of the rehabilitation program. A significant improvement in sensory perception was noted on the finger bulbs of both hands within the studied senior population, regardless of the levels of psychophysical fitness and the social support center where they stayed. The following average values, corresponding to the changes in both hands, were obtained from: 6.6mm to 4.45 in the seniors from the Social Care Unit and from 6.35 to 4.2 in the seniors from the Senior Support (p<0.05). According to the norms for touch sensation (2-point discrimination) for the hand, before the start the level of sensation was satisfactory, below the norm limit, while after rehabilitation this level turned out to be good. The proposed program of biopsychosocial rehabilitation (activation of seniors undergoing hand treatment) fulfilled the settled cognitive and practical goals and was welcomed with great satisfaction and engagement by the beneficiaries In the case of senior rehabilitation the area of geronto-prophylaxis is oriented to the stimulation and improvement of sensory stimuli perception in the hands, using various manual forms of movement.

3

Characteristics of Mountainboard (ATB / MTB) riders and the type of injury during the competition

64%

Kryszak A., Cabak A.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2021

|

vol. 37(1)

1-7

PL

Wstęp. Mountainboard (ATB / MTB) jest dyscypliną należącą do sportów ekstremalnych wywodzących się ze snowboardu. W Polsce pierwsze pokazy jazdy mountainboard odbyły się na stoku w Ustroniu Poniwiec we wrześniu 2002r. Głównymi miejscami związanymi z rozwojem mountainboardingu są: Kraków, Warszawa, Bielsko-Biała oraz Korbielów. Jednym z problemów uprawiania tegoż sportu są urazy, które mogą przyczynić się do wykluczenia zawodnika z sezonu startowego przypadającego w okresie letnio – jesiennym. Celem badań ankietowych była analiza charakterystyki zawodników MTB oraz ocena najczęstszych urazów i przyczyn ich występowania wśród zawodników uprawiających mountainboard. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 54 zawodników w przedziale wiekowym 18-45 lat (średnia wieku 32 lat, SD 7,88), uprawiających mountainboard. Zastosowano metodę ankietową – kwestionariusz autorski, dotyczący charakterystyki zawodnika oraz najczęściej występujących urazów. W analizie statystycznej wykorzystano test chi-kwadrat , za poziom istotności przyjęto p=0,05. Wyniki. Wyniki dotyczące charakterystyki zawodników wykazały, że najczęstszymi urazami w ATB wśród zawodników uprawiających slalom były stłuczenia, natomiast wśród zawodników uprawiających freestyle i bordercross oraz downhill były naderwania mięśni obręczy kończyny górnej i dolnej. Zanotowano również zależność zachodzącą pomiędzy masą ciała zawodnika a rodzajem urazu. Wnioski. Dyscyplina MTB jest rozwijającym się sportem ekstremalnym wśród różnych grup wiekowych, wymaga badań nad profilaktyką i ograniczaniem urazów sportowych.

EN

Background. Mountainboard (ATB / MTB) is an extreme sports discipline derived from snowboarding. In Poland, the first mountainboard shows took place on the slope in Ustroń Poniwiec in September 2002. The main places related to the development of mountainboarding are Kraków, Warsaw, Bielsko-Biała, Korbielów. One of the problems of practicing this sport are injuries that may contribute to the exclusion of a competitor from the starting season in the summer-autumn period. The aim of the study was to analyze the characteristics of MTB riders and to assess the most common injuries and the causes of their occurrence among mountainboard riders. Material and methods. 54 competitors aged 18-45 (mean age 32 years, SD 7.88) practicing mountain slabs took part in the study. A survey subscription was used – an author’s questionnaire, concerning the characteristics of the athlete and the most commonly occuring injuries. The technical assistance was based on the chi-square test, p = 0.05 as the level of significance. Results. The results on the competitor characteristics showed that the most common injuries in ATB among slalom competitors were bruises, while among freestyle, bordercross and downhill competitors were tears in the muscles of the upper and lower limbs. The relationship between the athlete’s body weight and the type of injury was also noted. Conclusions. The MTB discipline is a developing extreme sport among various age groups, it requires research into the prevention and reduction of sports injuries.

4

Ocena urazów sportowych w badmintonie oraz stosowanych metod leczenia

64%

Cabak A., Ciok M.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2020

|

vol. 36(3)

145-150

EN

Background. Badminton is one of the most popular sports worldwide. According to The Badminton World Federation’s (BWF’s) estimation, about 150 million people worldwide play this game. Although badminton is believed to be a very safe sport, the competitors sustain various contusions and their treatment is sometimes complicated. The aim of the presented study was a review of current literature on sport-related injuries in badminton players and assessment of the approaches to treatment and biological regeneration (wellness) among professional and amateur badminton players in Poland. Material and methods. 179 badminton players from all over Poland participated in the study. The participants’ age ranged from 18 to 69 years (mean age = 34.66 ±11.803). A survey was conducted using a tailored questionnaire and the assessment was performed in a form of a quantitative trial. The collected data were generated using descriptive statistics and the following tests: Kolmogorov – Smirnov test, Pearson p test, Kruskal – Wallis H test and Student’s t- test. Significance level was set at α = 0.05. Results and conclusions. The study has found that with the increase in training experience over the years, years of training at the sports club and the number of training sessions per week, the number of injuries in both tested groups of professionals and amateur badminton players increases (p<0.05).Dislocations and complete/ partial tears are significantly more common in professional players as compared with their amateur counterparts. Amateur players most often sustain dislocations while fractures and tears are the rarest types of injuries in this group. Professional players, in turn, most often sustain partial tears and more rarely ¬– fractures and injuries (wounds). Professional competitors significantly more often use various methods of contusion treatment and regenerative procedures (wellness) than amateurs, which results from their higher commitment and training load.

PL

Wstęp. Badminton jest jednym z najczęściej uprawianych sportów świata. Światowa Federacja Badmintona (BWF) szacuje, że w tę grę zaangażowanych jest około 150 milionów ludzi na całym świecie. Mimo, iż badminton został uznany za bardzo bezpieczny sport, jednak zawodnicy ulegają różnym kontuzjom i rożnie sobie radzą z ich leczeniem. Celem prezentowanej pracy był przegląd aktualnej literatury dotyczącej urazów sportowych w badmintonie oraz ocena rodzajów urazów, metod leczenia i odnowy biologicznej wśród osób uprawiających ten sport na poziomie zawodniczym i amatorskim w Polsce. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 179 osób uprawiających badmintona na terenie całej Polski. Wiek ankietowanych mieścił się w przedziale od 18 do 69 lat ( śr. 34,66 ±11,803). Zastosowano metodę ankietową, narzędziem był autorski kwestionariusz, badania maiły charakter ilościowy. W opracowaniu zebranych danych wykorzystano statystyki opisowe oraz testy: Kołmogorowa - Smirnowa, test p Pearsona, H Kruskala – Wallisa oraz test t- Studenta. Za poziom istotności przyjęto α = 0,05. Wyniki i wnioski. Wraz ze wzrostem stażu treningowego w latach, stażem w klubie i liczbą treningów w tygodniu, wzrasta liczba urazów w badanej grupie profesjonalistów i amatorów badmintona (p<0,05). Zwichnięcia, zerwania i naderwania występują istotnie częściej u profesjonalistów niż u amatorów. Najczęstszą kontuzją u amatorów jest skręcenie, a najrzadszą złamania i zerwania. Natomiast u profesjonalistów najczęściej zdarzają się naderwania, a najrzadziej występują złamania i rany. Zawodnicy wyczynowi istotnie częściej stosują różne metody leczenia kontuzji i zabiegi odnowy biologicznej niż amatorzy, co wiąże się z ich większym zaangażowaniem i obciążeniem treningowym.

5

Ocena najczęstszych urazów narządu ruchu u biegaczy długodystansowych amatorów

64%

Cabak A., Cichocki P.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2020

|

vol. 36(2)

101-106

EN

Background. Running in developed countries is a very common and easily accessible form of physical activity, its main goals include recreation and sport. The aim of the study was to assess the most common injuries in people regularly involved in amateur long-distance runs. Material and methods. 140 people, 79 women and 61 men aged 18-61, mainly residents of Warsaw, participated in the study. The mean age is 35.59 (SD 9.24). The data was collected by means of a questionnaire, survey method, and described in a qualitative manner without the use of statistical analyzes. Results and Conclusions. 91 of the 140 subjects suffered various injuries while running. The most common injuries in runners were to the foot and ankle area and included sprains (30%), tears (16%) and overloads (16%). Most of the runners undergo biological regeneration and almost half of them use self-massage. Regular jogging is a good form of taking care of health and almost all respondents would recommend it to other people.

PL

Wstęp. Bieganie w krajach rozwiniętych jest bardzo powszechną i łatwo dostępną formą aktywności fizycznej, jego głównym celem stała się rekreacja i sport. Celem pracy była ocena najczęściej występujących kontuzji/urazów u osób regularnie biegających w biegach długodystansowych w formie amatorskiej. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 140 osób, 79 kobiet oraz 61 mężczyzn w wieku od 18 do 61 lat, głównie mieszkańcy Warszawy. Średnia wieku to 35,59 (SD 9,24). Dane zostały zebrane za pomocą ankiety, metodą sondażową, a opisane zostały w sposób jakościowy bez użycia analiz statystycznych. Wyniki i Wnioski. 91 badanych ze 140 doznało różnych kontuzji podczas biegania. Do najczęstszych urazów u biegaczy doszło w okolicy stopy i stawie skokowym, były to skręcenia (30%), naderwania (16%) i przeciążenia (16%). Większość osób biegających stosuje odnowę biologiczną w tym prawie połowa automasaż. Regularne bieganie stanowi dobrą formę dbania o zdrowie, prawie wszyscy badani polecili by ją innym osobom.

6

The effect of myofascial self-relase therapy on changes in perficial back line flexibility

51%

Cabak A., Mielczarek W., Kryszak A., Wiśniewski D.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2021

|

vol. 37(3)

159-164

PL

Wstęp. Celem pracy było zbadanie wpływu autorozluźniania mięśniowo-powięziowego/ self-myofascial release (SMR) z wykorzystaniem rolera (foam rolling) na elastyczność taśmy powierzchownej tylnej (TPT) u młodych dorosłych aktywnych fizycznie. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono na 40. studentach, średnia wieku 22,36±4,91 lat. Elastyczność tkanek oceniano bezpośrednio przed i po zakończeniu rolowania, wykorzystując jedną z prób sprawności motorycznej Europejskiego Testu Sprawności Fizycznej „EUROFIT” sprawdzającą gibkość. Badani w siadzie wykonywali maksymalny skłon dosiężny w przód. Rolowaniu trwającemu 9 minut, zostały poddane następujące obszary ciała: tylna powierzchnia stóp, tylna powierzchnia goleni, tylna powierzchnia ud, mięśnie przykręgosłupowe odcinka piersiowo-lędźwiowego kręgosłupa. Porównano wyniki głębokości skłonu wykonanego przed i po rolowaniu. Do analizy statystycznej wykorzystano test t-Studenta, za poziom istotności przyjęto p<0,05. Wyniki. Głębokość skłonu po rolowaniu zwiększyła się istotnie statystycznie (p<0,001), średnio o 3,24 cm (31%). Stwierdzono również, że płeć nie różnicuje wyników elastyczności taśmy powierzchownej tylnej. U 65% badanych zaobserwowano poprawę samopoczucia po rolowaniu. Wnioski. Otrzymane wyniki pozwalają wnioskować, iż metoda SMR za pomocą rolera jest szybką, ekonomiczną, łatwo dostępną metodą fizjoprofilaktyki w poprawie elastyczności i gibkości ciała.

EN

Background. The aim of the study was to assess the effect of self myofascial release (SMR) using foam rolling on elasticity of (SMR) using rolling superficial back line (SBL) in young physically active adults. Material and methods. The sample included 40 students (man age 4.91 years). Tissue flexibility was assessed before and after rolling using one of EUROFIT motor ability tests of flexibility. The subjects performed a maximal forward flexion. 9-minute long rolling was performed in the following areas of the body: rear surface of the feet, rear surface of the shanks. rear surface of the thighs. paraspinal muscles of the sacrolumbar spine. The values corresponding to flexion depth prior to and following rolling were compared. Student’s t-test was applied for statistical analysis and significance level was set at p<0.05. Results Depth of flexion significantly increased after rolling (p<0.001). on average by 3.24 cm (31%). It was also found that gender had no effect on the differences in the values corresponding to the depth of superficial back line . In 65 % of the sample improvement of well-being was noted after rolling. Conclusions. The results indicate that the release using a roller is an easy accessible approach to prophylactic measures aimed at improvement of body elasticity.

7

Wpływ masażu tkanek głębokich okolic mięśnia czołowego oraz czepca ścięgnistego na elastyczność taśmy powierzchownej tylnej

51%

Uryzaj R., Kuklińska A., Cabak A., Kowacka B.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2018

|

vol. 34(1)

35-39

EN

Background. Deep Tissue Massage (DTM) is a manual therapy approach used for the elimination of abnormal tension and restrictions within the myofascial system. The aim of this study is to show the possibilities for therapeutic work in the frontal muscle and epicranial aponeurosis area, as well as to present the results of the study on the effect of relaxation of the Superficial Back Line of healthy people at working age, following the massage of the area mentioned above. Materials and method. The study involved 194 women with the average age of 29,45±7,12 years. The participants were randomly assigned into one of three groups. In the first group the treatment included the epicranial aponeurosis, whereas in the second group, the treatment included the frontal muscle. In the third group both structures were treated. Before and after the treatment, range of motion of all participants during a forward bend in a sitting position was measured. Results. In each group, a comparable increase in the elasticity of the tissues during a forward bend was observed already after the first therapeutic intervention. On average, the range of motion increased over 4 cm (p<0,05), whereas in case of 8 participants, the result was 10 cm and more. Conclusions. 1. The treatment of the epicranial aponeurosis, the frontal muscle or both of these structures at the same time has a comparable relaxing effect on the Superficial Back Line of healthy people at working age. 2. Deep Tissue Massage of the epicranial aponeurosis area appears to be an effective, simple and time-saving therapy in the case of the abnormal soft tissue tension. Further, similar research including both sexes, different sport disciplines, as well as different disease entities is needed in order to examine the effectiveness of the method.

PL

Wstęp. Masaż tkanek głębokich (Mtg) to metoda fizjoterapeutyczna, którą stosuje się w celu likwidacji nieprawidłowych napięć i restrykcji w obrębie układu mięśniowo-powięziowego. Celem niniejszej pracy jest ukazanie możliwości pracy terapeutycznej w obrębie struktur czepca ścięgnistego i mięśnia czołowego oraz prezentacja wyników badań wpływu masażu tej okolicy na rozluźnienie całej taśmy powierzchownej tylnej u osób zdrowych w wieku zawodowym. Materiał i metody. W badaniach uczestniczyło 194 kobiet, średnia wieku wynosiła 29,45±7,12 lat. Wszyscy badani zostali podzieleni losowo na 3 grupy. W pierwszej terapii poddano czepiec ścięgnisty, w drugiej – mięsień czołowy, w trzeciej – obie struktury. W każdej z trzech grup zmierzono zakres ruchomości podczas skłonu w przód w siadzie prostym. Ocena dokonywana była zarówno przed, jak i bezpośrednio po zastosowanej terapii. Wyniki. We wszystkich grupach poddanych badaniu odnotowano porównywalne zwiększenie elastyczności tkanek w skłonie w przód już po jednej interwencji terapeutycznej, średnio ponad 4 cm (p<0,05), w ośmiu przypadkach było to ponad 10 cm i więcej. Wnioski. 1. Terapia czepca ścięgnistego, mięśnia czołowego lub obu tych struktur jednocześnie przynosi porównywalne efekty rozluźnienia taśmy powierzchownej tylnej u osób zdrowych. 2. Mtg okolic czepca ścięgnistego wydaje się skuteczną, prostą, niewymagającą dużego nakładu czasu terapią w zaburzeniach napięcia tkanek miękkich. Należy kontynuować podobne badania sprawdzając jej skuteczność u obu płci, w różnych dyscyplinach sportu, jak również różnych jednostkach chorobowych.

8

Satysfakcja ze studiowania studentów ostatniego roku fizjoterapii w wybranych krajach Europy / Analysis of satisfaction in studying physiotherapy among students from selected European countries in their final year

39%

Gotlib J., Cabak A., Cavlak U., Janev S., Kunicka I., Paz Lourido B., Białoszewski D.

Physiotherapy

|

2011

|

vol. 19

|

issue 4

26-36

EN

The organisation of degree programmes in European countries differs with duration of the programme, number and content of hours of courses. The aim of this study was to assess the degree of satisfaction with studying in students. 299 final-year students from 5 countries: 20 from Bulgaria (BG), 100 - Spain (ES), 21 - Latvia (LV), 58 - Turkey (TUR), and 100 - Poland (PL). An anonymous and voluntary questionnaire designed by the authors in national languages. The response rate: 86%. Statistica 9.0, the Kruskall-Wallis test, p < 0.05. While most students would choose to study Physiotherapy again, fewer PL would choose the same university (p < 0.05). 42%PL, 50%ES, 22%TUR stated that the number of class hours of practical courses was too low (p < 0.05). 39%PL, 58%ES, 22%TUR believed that the time of direct work with patients was too short (p < 0.05). TUR (4.13) declared a higher level of satisfaction with studying than PL (3.73) and ES (3.95) (p < 0.05). ES rated their competence in basic clinical areas as lower (p < 0.001) than PL and TUR. More ES (44%) than PL (24%) and TUR (37%) felt well-prepared to look for work (p < 0.05). Conclusion: 1.The organization of a degree programme may influence the level of satisfaction with studying. 2. Regardless of the organization of a degree programme, it is necessary to increase the number of class hours of practical courses and the number of hours devoted to supplying students with qualified information about the latest methods in physiotherapy

9

Attitudes of physiotherapy students towards the physiotherapist community and scientific societies associated with physiotherapy and rehabilitation

27%

Gotlib J., Białoszewski D., Cabak A., Barczyk K., Bugajski A., Grzegorczyk J., Kułak W., Majcher P., Nowotny-Czupryna O., Płaszewski M., Prokopowicz K., Sierdziński J.

Physiotherapy

|

2010

|

vol. 18

|

issue 2

63-71

PL

Cel pracy: celem pracy była analiza postrzegania postaw studentów fizjoterapii uczelni medycznych (PM), uczelni o profilu wychowanie fizyczne (PWF) oraz pozostałych uczelni (IP) wobec własnej grupy zawodowej oraz towarzystw naukowych związanych z fizjoterapią i rehabilitacją. Materiał i metody: badaniami objęto łącznie 593 studentóow 10 polskich uczelni: 4 PM, 2 PWF i 4 IP. Badania zostały przeprowadzone w marcu i kwietniu 2009 roku wśród studentów III roku. Udział w badaniu był dobrowolny. Narzędziem badawczym był anonimowy, autorski, kwestionariusz zawierający łącznie 88 pytań. Do analizy prezentowanych w niniejszej pracy wyników wybrano 5 pytań. Analiza statystyczna: test Kruskalla-Wallisa i test Chi-kwadrat (X2); p < 0,05, STATISTICA 8.0, licencja WUM. Wyniki: w badanej grupie dominowała opinia, że grupa zawodowa fizjoterapeutów w Polsce jest podzielona: 41% PM, 44% PWF i 39% IP (p = NS), jednakże duża grupa badanych nie miała na ten temat zdania: 41% PM, 40% PWF i 42% IP (p = NS). 25% badanej grupy studentów znało Polskie Towarzystwo Fizjoterapii jako organizację naukową zrzeszającą fizjoterapeutów: 33% PM, 35% PWF oraz 16% IP. Tylko 3% wszystkich studentóow potrafiło wymienić również Polskie Towarzystwo Rehabilitacji. Studenci PM i PWF istotnie częściej (p < 0,001) niż studenci IP znali towarzystwa naukowe. Najbardziej znanym czasopismem naukowym z dziedziny fizjoterapii i rehabilitacji była w badanej grupie studentóow Fizjoterapia Polska - 34% oraz Fizjoterapia 32%. Tylko 11% studentów znało tytuł: Postępy Rehabilitacji. Wniosek: organizacje zawodowe i naukowe zrzeszające fizjoterapeutów powinny podjąć działania promocyjne wśród studentóow, zachęcając tę grupę do czynnego udziału w swych pracach, co wpłynęłoby na ściślejszą integrację grupy zawodowej, która pozwoliłaby z kolei na skuteczniejszą walkę o własne interesy zawodowe.

EN

Aims: the aim of this paper was to analyse the attitudes of physiotherapy students of medical universities (PM), universities of physical education (PWF), and other university-level schools (IP) towards the professional community of physiotherapists. Ma terial and methods: the study enrolled a total of 593 students of 10 Polish universities (4 PM, 2 PWF and 4 IP). The study was carried out in March and April 2009 among third-year students. Participation was voluntary. The data was collected on the basis of an 88-question anonymous questionnaire designed by the authors. The findings presented in this paper are based on the responses to five questions. Statistical analyses utilised the chi-squared test (X2) and the Kruskall-Wallis test at p < 0.05 (STATISTICA 8.0 licensed to Warsaw Medical University). Results: the predominant opinion in the study population (41% PM, 44% PWF, 39% IP; p = NS) was that the physiotherapist community in Poland is divided. However, a considerable percentage of the students (41% PM, 40% PWF, 42% IP; p = NS) had no opinion about that issue. A quarter of the entire study population (33% PM, 35% PWF, 16% IP) named Polish Society of Physiotherapy as a professional organisation for physiotherapists. Only 3% of all students were additionally able to name Polish Society of Rehabilitation. PM and PWF students were able to name scientific societies significantly more frequently (p < 0.001) than IP students. The best known academic journals in physiotherapy and rehabilitation were Fizjoterapia Polska (34%) and Fizjoterapia (32%). Only 11% of the students were able to name Postępy Rehabilitacji. Conclusion: professional and scientific organisations of physiotherapists should undertake promotional activities among students to encourage them to contribute actively to the work of these organisations, which would improve integration of the physiotherapist community, thus helping physiotherapists to defend their professional interests more effectively.

Refine search results

THE EVALUATION OF CHANGES IN THE LEVEL OF POSITIVE AND NEGATIVE EMOTIONS IN SENIORS AFTER THE ACTIVATION PROGRAM

Assessment of superficial sensitivity in senior population after participation in the tailored program of biopsychosocial rehabilitation in the light of geronto-prophylaxis

Characteristics of Mountainboard (ATB / MTB) riders and the type of injury during the competition

Ocena urazów sportowych w badmintonie oraz stosowanych metod leczenia

Ocena najczęstszych urazów narządu ruchu u biegaczy długodystansowych amatorów

The effect of myofascial self-relase therapy on changes in perficial back line flexibility

Wpływ masażu tkanek głębokich okolic mięśnia czołowego oraz czepca ścięgnistego na elastyczność taśmy powierzchownej tylnej

Satysfakcja ze studiowania studentów ostatniego roku fizjoterapii w wybranych krajach Europy / Analysis of satisfaction in studying physiotherapy among students from selected European countries in their final year

Attitudes of physiotherapy students towards the physiotherapist community and scientific societies associated with physiotherapy and rehabilitation