Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 3

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Objectives: The assessment of three commercially available artificial tear formulations for dry eye disease (DED) treatment. Material and methods: This 4-week, randomised prospective study enrolled 30 patients with DED symptoms. Patients received (in scheme 1 : 1 : 1): group 1 – dexpanthenol 2% and hydroxypropylcelulose 0.5%; group 2 – trehalose 3% and sodium hyaluronate 0.15%; group 3 – sodium hyaluronate 0.24%. All assessments were performed before and 28 days after treatment and included Ocular Surface Disease Index (OSDI), subjective symptoms, non-invasive imaging using a cone- and a bowl-type videokeratoscope, Schirmer test and slit lamp exam including fluorescein and lissamine green ocular surface staining. T-test was used for statistical analysis of the results. Results: All groups had significantly lower OSDI. Four subjective symptoms improved in group 1 and only two subjective symptoms improved in groups 2 and 3. Non-invasive break-up time (NIBUT) was significantly longer after treatment in groups 1 and 3 (p < 0.05). The ratio of tear film surface quality distortion was lower only in group 1 (p < 0.05). Corneal fluorescein staining was reduced in all groups after treatment (p < 0.05). There were no statistically significant changes in Schirmer test, tear meniscus height and NIBUT measured with a bowl-type videokeratoscope after treatment. Conclusions: All preparations reduced the subjective and objective symptoms of DED. The corneal epithelium and general subjective comfort improved regardless of used artificial tear formulation. Nonetheless, the tear film break-up time change depended on the diagnostic method and treatment type.
PL
Cel: Ocena skuteczności 3 powszechnie stosowanych preparatów sztucznych łez u pacjentów z objawami zespołu suchego oka. Materiał i metody: W 4-tygodniowym badaniu uczestniczyło 30 osób z objawami suchego oka. Badani w schemacie 1 : 1 : 1 otrzymywali: grupa 1. – dekspantenol 2% i hydroksypropylocelulozę 0,5%; grupa 2. – trehalozę 3% i hialuronian sodu 0,15%; grupa 3. – hialuronian sodu 0,24%. Badania wykonano przed rozpoczęciem leczenia i po 28 dniach. Zastosowano kwestionariusz OSDI wskaźnika choroby powierzchni oka, ocenę objawów subiektywnych, nieinwazyjne obrazowe badania diagnostyczne 2 wideokeratoskopami z dużą i małą czaszą projekcyjną, test Schirmera oraz badania w lampie szczelinowej z barwieniem fluoresceiną i zielenią lizaminy. W analizie statystycznej użyto testu t-Studenta dla prób zależnych. Wyniki: Wszystkie preparaty doprowadziły do poprawy OSDI. W grupie 1. redukcji uległy cztery, a w grupach 2. i 3. – dwa subiektywne objawy suchego oka (p < 0,05). Nieinwazyjny czas przerwania filmu łzowego (NIBUT) był znacząco dłuższy w grupach 1. i 3. (p < 0,05) jedynie w pomiarach wideokeratoskopem z małą czaszą. Tempo postępującego pogarszania się jakości powierzchni filmu łzowego po mrugnięciu uległo spowolnieniu tylko w grupie 1. (p < 0,05). Stopień barwienia rogówki fluoresceiną zmniejszył się we wszystkich grupach (p < 0,05). Nie zaobserwowano istotnych zmian w teście Schirmera, wysokości menisku łzowego i w NIBUT mierzonym wideokeratoskopem z dużą czaszą. Wnioski: Badane preparaty zmniejszyły subiektywne i obiektywne objawy zespołu suchego oka. Znacząco polepszyły komfort pacjenta i stan nabłonka rogówki. Poprawa stabilności filmu łzowego zależała od rodzaju kropli i metody badawczej.
PL
W perspektywie 10–20 lat system opieki okulistycznej w Polsce czekają liczne wyzwania, a już istniejące problemy będą się powiększać. W związku ze starzeniem się społeczeństwa nastąpi wzrost występowania wad refrakcji i przewlekłych chorób związanych z wiekiem, takich jak: prezbiopia, zwyrodnienie plamki związane z wiekiem (AMD, age-related macular degeneration), retinopatia cukrzycowa, jaskra, zaćma. Zmiana stylu życia spowoduje częstszą krótkowzroczność wśród dzieci i młodzieży. Liczba okulistów i pielęgniarek spadnie, a średnia wieku w tych grupach zawodowych wzrośnie. W naszym kraju jest niewielu optometrystów, a prawne aspekty wykonywania zawodu pozostają nieuregulowane. Niska świadomość społeczna przyczynia się do zbyt późnego wykrywania chorób oczu, co pogarsza rokowanie oraz zwiększa koszty leczenia.
EN
In the perspective of 10–20 years, the ophthalmic care system in Poland will face numerous challenges, and the existing problems will increase. Due to the aging of the population, the incidence of refractive errors and chronic, age-related diseases such as presbyopia, AMD, diabetic retinopathy, glaucoma and cataracts will increase. Due to the change in lifestyle, the incidence of myopia is expected to increase among children and adolescents. The number of ophthalmologists and nurses will decrease and the average age of these professional groups will increase. The number of optometrists in Poland is low, and the legal aspects of practicing the profession of optometrists remain unregulated. Low social awareness contributes to late detection of eye diseases, which worsens the prognosis and increases the costs of treatment.
EN
Dopamine and D2 dopaminergic agonists inhibit endothelial growth factor (VEGF). This effect has been proven in many types of cancer and in ovarian hyperstimulation syndrome. Experimental studies indicate the potential use of these substances in the treatment of eye diseases with increased VEGF release, such as exudative AMD, diabetic macular edema and proliferative diabetic retinopathy. This paper presents a review of the latest literature on the potential use of D2 dopaminergic agonists in the treatment of vascular endothelial growth factor (VEGF) related diseases.
PL
Dopamina oraz agoniści receptorów dopaminergicznych D2 wykazują działanie hamujące aktywność czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego. Działanie to zostało udowodnione w wielu chorobach nowotworowych oraz w zespole hiperstymulacji jajników. Dotychczas przeprowadzone badania wskazują na potencjalne zastosowanie tych substancji również w leczeniu chorób oczu przebiegających ze zwiększonym uwalnianiem czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego, takich jak: wysiękowa postać zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem, cukrzycowy obrzęk plamki lub proliferacyjna postać retinopatii cukrzycowej. W niniejszej pracy przedstawiono przegląd najnowszych danych literaturowych na temat potencjalnego zastosowania agonistów dopaminergicznych D2 w leczeniu chorób oczy zależnych od naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu (VEGF)
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.