Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 3

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The research shows that approximately 4.9% of preschool-aged children meet the criteria for ADHD. However, the diagnosis at this age is quite difficult because ADHD criteria describe symptoms of school-aged children. The diagnosis of ADHD in preschool is rarely investigated or described. However, an early diagnosis of ADHD and therapy can prevent short- and long-term consequences. The diagnostic difficulties at the preschool age are connected with the child’s dynamic development, acquired social, behavioural and cognitive capabilities. ADHD can be diagnosed in preschoolaged children on the basis of the child’s development and family interview, clinical interview including ADHD symptoms described on ICD-10 and DSM-IV-TR. An indispensable diagnostic step in ADHD is the differential diagnosis. The article emphasizes the importance of the tools which should be used during the diagnostic process. The Conners Early Childhood aids in the early identification of behavioural, social, and emotional problems for preschool children aged from 2 to 6. The CEC also assists in measuring whether or not the child is appropriately meeting major developmental milestones (Adaptive Skills, Communication, Motor Skills, Play, and Pre-Academic/Cognitive). The Behaviour Rating Inventory of Executive Function – Preschool (BRIEF-P) is the tool for screening, assessing, and monitoring of a young child’s executive functioning and development (age from 2 to 5). The article tries to explain the difficulty of the diagnostic process in ADHD children at such a young age. Additionally, it presents some tools with which to diagnose and prescribe children at the preschool age.
PL
Choć rozpowszechnienie ADHD w populacji dzieci w wieku przedszkolnym wynosi około 4,9%, proces diagnostyczny w tym wieku jest trudny, gdyż kryteria diagnostyczne odzwierciedlają raczej obraz kliniczny zaburzenia w wieku szkolnym. Wciąż relatywnie mało prac poświęca się temu tematowi, mimo że wczesne rozpoznanie ADHD i interwencje terapeutyczne mogą zapobiec krótko- i długoterminowym następstwom tego zaburzenia. Trudności diagnostyczne w wieku przedszkolnym są związane z dynamicznym rozwojem dziecka, jego nabywanymi umiejętnościami społecznymi, behawioralnymi oraz poznawczymi. ADHD może być rozpoznane u dzieci w wieku przedszkolnym na podstawie szczegółowego wywiadu rozwojowego, rodzinnego, wywiadu klinicznego w kierunku objawów ADHD oraz wywiadu opartego na kryteriach diagnostycznych wg ICD-10 i DSM-IV-TR, dostosowanego do okresu rozwojowego. Niezbędnym krokiem diagnostycznym ADHD jest przeprowadzenie diagnozy różnicowej. W artykule podkreślono wagę narzędzi uzupełniających, m.in. kwestionariusza Conners Early Chilchood (CEC), przeznaczonego do wczesnej identyfikacji problemów w sferze behawioralnej, społecznej i emocjonalnej u dzieci w wieku od 2 do 6 lat. Miary CEC dotyczą 2 obszarów – zachowania oraz aspektów rozwojowych. Innym narzędziem jest Behavior Rating Inventory of Executive Function – Preschool (BRIEF-P), przeznaczony do oceny funkcji wykonawczych u dzieci w wieku od 2 do 5 lat. Artykuł jest próbą wyjaśnienia trudności napotykanych w diagnozowaniu ADHD u dzieci w wieku przedszkolnym oraz zwraca uwagę na złożoność procesu diagnostycznego z użyciem wybranych kwestionariuszy przeznaczonych do oceny małych dzieci.
EN
In females, absence of at least three consecutive menstrual cycles when otherwise expected to occur or cessation of pubescence (primary and secondary amenorrhea) are the symptoms of anorexia nervosa, secondary to hypogonadotropic hypogonadism. Disturbances in sexual organs are seen in inappropriate for age pelvic ultrasound scanning. The aim of the study was to determine the ovarian and uterine maturity at the onset of anorexia nervosa (AN) in adolescence, using pelvic ultrasound scanning, and their relations to clinical factors describing the course of AN. Material and method: The group consisted of 38 adolescent girls with anorexia nervosa diagnosed acc. to ICD-10 criteria – mean age 14.3±2.1 years, mean age at the beginning of AN symptoms 13±2.3 years, mean BMI 14±1.6 kg/m2. On initial assessment, all girls underwent physical examination, clinical interview concerning AN symptoms and pelvic ultrasound scanning. Results: Sixteen patients (42%) had primary amenorrhea. In 32% of patients cessation of menses occurred before a significant decrease in weight. Ovarian and uterine volumes significantly below the expected were found in 11 and 15 patients with secondary amenorrhea, respectively. The varian and uterine maturity was related to shorter duration of amenorrhea and longer duration of adequate menstruation before the onset of AN. There were no BMI differences between the groups with more and less mature ultrasound picture.
PL
Objawami jadłowstrętu psychicznego są zahamowanie pokwitania lub wtórny brak miesiączki (brak kolejnych trzech cykli miesięcznych). Symptomy te wiążą się z hipogonadyzmem hipogonadotropowym. Zaburzenia dotyczące układu płciowego uwidaczniają się w nieodpowiednim dla wieku obrazie ultrasonograficznym narządów miednicy małej. Cel pracy: Określenie stanu narządu rodnego w chwili rozpoczęcia leczenia oraz próba oceny wpływu czynników klinicznych na jego stopień dojrzałości u chorych z początkiem choroby w okresie dorastania. Materiał i metody: Zbadano 38 nastoletnich chorych z rozpoznaniem jadłowstrętu psychicznego wg kryteriów ICD-10 – średni wiek 14,3±2,1 roku, początek choroby średnio w wieku 13±2,3 roku, średnie BMI 14±1,6 kg/m2. Na początku hospitalizacji zebrano dokładny wywiad chorobowy, wywiad dotyczący miesiączkowania, pacjentki zważono i zmierzono oraz wykonano badanie ultrasonograficzne narządów miednicy małej. Wyniki: U 16 pacjentek (42%) stwierdzono pierwotny brak miesiączki. U 32% zatrzymanie miesiączki nastąpiło przed wystąpieniem znaczącego spadku masy ciała. Wielkość macicy i jajników mniejszą od prawidłowej dla wieku odnotowano odpowiednio u 11 i 15 pacjentek z wtórnym brakiem miesiączki. Większa dojrzałość morfologiczna macicy i jajników była związana z krótszym okresem wtórnego braku miesiączki i dłuższym okresem prawidłowego miesiączkowania przed zatrzymaniem miesiączki. Nie stwierdzono różnic BMI w grupie z bardziej dojrzałym i niedojrzałym obrazem ultrasonograficznym narządu rodnego.
EN
Asperger’s syndrome is a neurodevelopmental disorder from the group of autistic spectrum disorders. Objective: The authors describe the group of children diagnosed with Asperger’s syndrome, treated in the Department of Child Psychiatry or in the Child Psychiatry Outpatient Clinic. The aim of the study was to evaluate the patients’ age when they were diagnosed and the reason for seeking the clinician’s help by parents. Method: A retrospective chart review of children (n = 35) diagnosed with Asperger’s syndrome. Age and reason for the first contact with the specialist, number of health facilities where the patient was treated before diagnosis, age at which the diagnosis was made, the period between the patient’s first contact with the specialist and diagnosis, and the first diagnoses in hospitalized children were analysed. Results: The median age of diagnosis was 11.75 ± 3.29 years, 5 ± 3.44 years after the children’s first contact with the specialist (psychiatrist or psychologist). Before the diagnosis, the patients were treated in different health facilities and often diagnosed with attention deficit/hyperactivity disorder or disruptive behaviour. Conclusions: The results may indicate the major diagnostic difficulties which clinicians are facing or may be the result of insufficient knowledge among various groups of specialists on the Asperger’s syndrome. The results were compared to the results of the research conducted in the USA and Great Britain.
PL
Zespół Aspergera to zaburzenie neurorozwojowe z grupy całościowych zaburzeń rozwoju. Cel badania: Celem pracy było określenie, w jakim wieku w grupie pacjentów z zespołem Aspergera będących pod opieką oddziału psychiatrii dziecięcej lub pozostających pod opieką w poradni zdrowia psychicznego zostało ustalone rozpoznanie oraz jakie objawy były powodem zgłoszenia się do specjalisty. Metoda: W pracy przedstawiono wyniki analiz historii chorób 35 pacjentów z zespołem Aspergera. Analizy dotyczyły wieku oraz powodu pierwszego kontaktu ze specjalistą, liczby placówek, w których chory był diagnozowany, zanim rozpoznano zaburzenie, oraz wieku postawienia diagnozy. Określono, jaki czas upłynął pomiędzy zgłoszeniem się pacjenta po raz pierwszy do specjalisty a diagnozą, a także jakie były rozpoznania wstępne u dzieci hospitalizowanych na oddziale psychiatrii. Wyniki: Na podstawie uzyskanych rezultatów ustalono, że rozpoznanie zespołu Aspergera zostało ustalone w wieku 11,75 ± 3,29 roku, a od pierwszej wizyty u specjalisty (lekarz, psycholog) upłynęło 5 lat ± 3,44 roku. Pacjenci byli wcześniej diagnozowani w różnych ośrodkach i otrzymywali najczęściej rozpoznanie nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi lub zaburzeń zachowania. Wnioski: Wyniki niniejszego badania mogą wskazywać na duże trudności diagnostyczne, które mogą być wynikiem zbyt małej wiedzy specjalistów na temat zespołu Aspergera. Uzyskane rezultaty zostały porównane z wynikami badań przeprowadzonych między innymi w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.