Search results

Sort By:

Limit search:

Cross-linking – review of therapy options

100%

Papachristoforou N., Ueno A., Ledwos K., Bartuś J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2024

vol. 79

56-63

WPROWADZENIE: W ostatnich latach stożek rogówki stał się często diagnozowanym schorzeniem okulistycz-nym, charakteryzującym się postępującym ścieńczeniem obszaru centralnego lub paracentralnego rogówki. Standardową metodą terapeutyczną jest cross-linking rogówki (CXL), który oferuje różnorodne techniki leczenia dostosowane do zaawansowania choroby. Celem niniejszego przeglądu jest zebranie i omówienie najczęściej stosowanych metod CXL w sposób, który ułatwi lekarzom dobór najbardziej odpowiedniego planu terapeutycznego, uwzględniającego indywidualne potrzeby pacjenta. METODY PRZEGLĄDU: Niniejszy przegląd opiera się na 42 artykułach starannie wybranych z ogólnodostępnych źródeł, z wykorzystaniem baz danych PubMed i Google Scholar. Wyszukiwanie obejmowało postępowanie terapeutyczne w CXL zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Przegląd literatury obejmuje publikacje z lat 2003–2024. STAN WIEDZY: CXL jest uważany za podstawową strategię terapeutyczną w leczeniu stożka rogówki. Liczne badania wskazują, że metoda ta jest bardzo skuteczna u pacjentów cierpiących na to schorzenie. WNIOSKI: Przegląd ocenia różne metody CXL. W metodzie przeznabłonkowego CXL (transepithelial cross-linking – TE-CXL) zachowuje się warstwę nabłonka, co zmniejsza ryzyko powikłań pooperacyjnych i umożliwia leczenie cieńszych rogówek oraz zaawansowanego stożka rogówki. Chociaż wspomniana metoda jest bezpieczniejsza, mniej bolesna i sprzyja szybszemu powrotowi do zdrowia, jej skuteczność może być ograniczona przez niewystarczającą penetrację ryboflawiny. Z kolei CXL z usunięciem nabłonka (epithelium-off – epi-off), zwłaszcza protokół drezdeński, pozostaje złotym standardem, choć niesie za sobą ryzyko powikłań, takich jak ból. Praca podkreśla potrzebę równoważenia bezpieczeństwa i skuteczności przy wyborze metod CXL, przy jednoczesnym uznaniu, że wszystkie metody są skuteczne w hamowaniu postępu stożka rogówki.

INTRODUCTION: In recent years, keratoconus has become an increasingly prevalent eye disease, characterized by progressive thinning of the central or paracentral cornea. The primary treatment is corneal cross-linking (CXL), which offers a wide range of therapeutic techniques. The main aim of this review is to compile and present the most commonly used CXL treatment methods in a manner that will help clinicians create the most appropriate treatment plan based on each patient’s unique needs. REVIEW METHODS: This review is based on 42 articles meticulously selected through open-access sources, utilizing the PubMed and Google Scholar databases. The search encompassed therapeutic approaches to CXL for both adults and children. The literature review covers publications from 2003 to 2024. STATE OF KNOWLEDGE: CXL is considered a primary therapeutic strategy for the management of keratoconus. Numerous studies suggest that this treatment modality exhibits superior efficacy in patients suffering from this condition. CONCLUSIONS: This review evaluates various CXL. The transepithelial cross-linking (TE-CXL) approach retains the epithelial layer, which reduces postoperative complications and enables treatment for thinner corneas and advanced keratoconus. Although the aforementioned method is safer, less painful, and promotes faster recovery, its effectiveness may be compromised by inadequate riboflavin penetration. Conversely, epithelium-off (epi-off) CXL, especially the Dresden protocol, remains the gold standard, though it poses risks of complications such as pain. The study emphasizes the need to balance safety and efficacy when choosing CXL methods, while recognizing that all the methods are effective in managing keratoconus progression.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 2025

1 Bartuś J.

1 Ledwos K.

1 Papachristoforou N.

1 Ueno A.

Search results

Cross-linking – review of therapy options