Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Great saphenous vein sparing versus stripping in Trendelenburg operation for primary varicose veins: a prospective study

100%
Kundal A., Kumar N., Rajput D., Chauhan U.
Polish Journal of Surgery
|
2021
|
vol. 93
|
issue 1
34-39
EN
Objective: The purpose of this study was to compare the outcome of the great saphenous vein (GSV) sparing versus stripping during Trendelenburg operation for varicose veins. Methods: This was a prospective randomized study of primary varicose vein patients who underwent Trendelenburg operation. Data of patients operated on over a period of 16 months was collected, including: below knee GSV diameter by Duplex Ultrasound and revised venous clinical severity score (rVCSS), calculated preoperatively and postoperatively at 2nd, 4th, and 8th week. Results: A total of 36 patients undergoing Trendelenburg operation were included in the study. Nineteen patients underwent GSV sparing while 17 underwent stripping of GSV till just below the knee after juxtafemoral flush ligation of the great saphenous vein. There was a significant decrease in the below-knee GSV diameter (19% after 2 months) and rVCSS (60.8%) in the sparing group. The stripping group also showed an almost similar decrease in below-knee GSV diameter (19.6% after 2 months) and rVCSS (66.3%). However, no significant difference was found between the two groups in terms of change in GSV diameter (P = 0.467) and rVCSS (P = 0.781). Conclusion: Trendelenburg procedure with sparing of GSV can be done routinely for operative management of varicose veins, where surgery is needed.
2
Publication available in full text mode
Content available

Porównanie podejścia oszczędzającego i strippingu wielkiej żyły odpiszczelowej w operacji Trendelenburga żylaków pierwotnych: badanie prospektywne

100%
Kundal A., Kumar N., Rajput D., Chauhan U.
Polish Journal of Surgery
|
2021
|
vol. 93
|
issue 1
34-39
PL
Cel: Celem niniejszego badania było porównanie wyników podejścia oszczędzającego i strippingu wielkich żył odpiszcze- lowych (WŻO) w ramach operacji Trendelenburga w leczeniu żylaków. Metody: Niniejsze badanie było prospektywnym, randomizowanym badaniem z udziałem pacjentów z pierwotnymi żylakami poddawanych leczeniu operacyjnemu metodą Trendelenburga. Na przestrzeni 16 miesięcy badania gromadzono dane pacjentów poddawanych leczeniu operacyjnemu, w tym pomiary średnicy WŻO poniżej kolana z wykorzystaniem ultrasonografii dupleksowej oraz ocenę w zmodyfikowanej skali ciężkości chorób układu żylnego (rVCSS) przed operacją oraz 2, 4 i 8 tygodni po operacji. Wyniki: Do badania włączono 36 pacjentów poddanych operacji metodą Trendelenburga. U 19 pacjentów oszczędzono WŻO, natomiast u 17 wykonano stripping WŻO tuż poniżej kolana po podwiązaniu wielkiej żyły odpiszczelowej przy żyle udowej. W grupie leczenia oszczędzającego odnotowano znaczny spadek średnicy WŻO poniżej kolana (19% po 2 miesiącach) i wyniku w skali rVCSS (60,8%). W grupie pacjentów poddanych zabiegowi strippingu obserwowano niemal takie samo obniżenie średnicy WŻO poniżej kolana (19,6% po 2 miesiącach) i wyniku w skali rVCSS (66,3%). Nie stwierdzono jednak istotnych różnic między obiema grupami w zakresie zmian w średnicy WŻO (p = 0,467) i wyniku w skali rVCSS (p = 0,781). Wnioski: Zabieg Trendelenburga z oszczędzeniem WŻO może być elementem rutynowego leczenia żylaków w przypadkach, gdy wymagana jest operacja chirurgiczna.
3
Publication available in full text mode
Content available

Proximal Jejunum Leiomyoma unmasked as Acute Volvulus in an adult: a rare case report with management review

88%
Rajput D., Kumar N., Mallik D., Singh A., Sharma J.
Polish Journal of Surgery
|
2021
|
vol. 94
|
issue 4
49-52
EN
Introduction: Leiomyoma is one of the rarest mesenchymal tumors which usually arise from different layers of the small bowel. Since small bowel malignancy is a rare condition, these lesions are often detected incidentally. Clinical presentation of this uncommonly observed tumor includes intussusception, volvulus and perforation. However, they usually grow unnoticed until their increasing size starts causing symptoms. Volvulus, commonly seen in infants and children, refers to twisting of an intestinal loop and its mesentery, leading to bowel obstruction. The most common locations for volvulus are the sigmoid colon and caecum. Aim: Here we report a case of proximal jejunum volvulus secondary to jejunal leiomyoma in an adult and discuss the varied presentation of jejunal leiomyoma, as well as diagnostic methods and treatment options.
4
Publication available in full text mode
Content available

Terapia podciśnieniowa w praktyce chirurgicznej: doświadczenia ośrodka referencyjnego w północnych Indiach

64%
Gupta A., Kundal A., Mani R., Gajula B., Sindhuri G., Chennat J., Kumar U., Rajput D.
Polish Journal of Surgery
|
2022
|
vol. 95
|
issue 1
1-7
PL
Wprowadzenie: Terapię podciśnieniową (TP) proponowano jako „złoty standard” leczenia ran powikłanych, który miał skracać czas gojenia oraz zmniejszać ogólną chorobowość i śmiertelność chorych. Cel: Przeprowadziliśmy badanie retrospektywne, aby ocenić wyniki leczenia u pacjentów poddanych TP ran o różnej etiologii. Materiały i metody: Pacjentów z: powikłanymi ranami kończyn dolnych po ich oczyszczeniu, ranami kończyn górnych po ich czyszczeniu, rozejściem się brzegów rany pooperacyjnej jamy brzusznej, ropniami jamy brzusznej i klatki piersiowej po oczyszczeniu oraz kikutami po amputacji, których leczono TP, oceniono pod kątem: wyników leczenia, długości hospitalizacji, dni leczenia TP oraz zastosowanego ciśnienia i trybu TP. Wyniki: Do badania włączono 42 pacjentów z ranami powikłanymi. Średni czas hospitalizacji wyniósł 16,2 dni, a średni czas stosowania TP – 8,29 dnia, przy czym TP była rozpoczęta średnio 3,91 dnia po zabiegu, takim jak oczyszczenie rany lub amputacja, albo po rozejściu się brzegów rany, której nie opracowywano chirurgicznie. Następnie 41,5% ran zeszyto, 48,8% wygoiło się przez intencję wtórną, a 9,8% ran pokryto przeszczepami skóry pośredniej grubości. Istotną obserwację poczyniono dla stosowanego ciśnienia, które było niższe przy rozejściu się brzegów rany brzucha (75 mmHg) w porównaniu z ranami na kończynach (średnia 98,33 mmHg) (p < 0,001). Ponowne opracowanie chirurgiczne po pierwszym cyklu TP było konieczne w 40% ran leczonych w trybie przerywanym w porównaniu z 6,2% ran leczonych w trybie ciągłym (p = 0,028). Wnioski: Terapia podciśnieniowa, gdy zostanie zastosowana w odpowiednim czasie, z uwzględnieniem jej mechanizmu działania i funkcjonalności, może zmniejszyć ryzyko i leczyć rany powikłane, poprawiając jakość życia pacjentów.
5
Publication available in full text mode
Content available

Negative pressure wound therapy in surgical practice: an Institutional experience from a tertiary centre of North India

64%
Gupta A., Kundal A., Mani R., Gajula B., Sindhuri G., Chennat J., Kumar U., Rajput D.
Polish Journal of Surgery
|
2022
|
vol. 95
|
issue 1
1-6
EN
Introduction: Negative pressure wound therapy (NPWT) has been suggested as a gold standard for managing complex wounds and to reduce the time of healing and overall morbidity and mortality of the patient. Aim: We have done a retrospective study to observe the outcome in patients managed with negative pressure wound therapy for varied etiologies. Methods: Patients with complicated wounds including lower limb wounds post-debridement, upper limb wounds post- debridement, postoperative abdominal wound dehiscence, abdominal and chest abscess wounds post-debridement and amputation stumps, managed with negative pressure wound therapy were studied on the basis of wound outcome, total hospital stay, days of NPWT application and pressure and mode of NPWT. Results: A total of 42 patients with complicated wounds were included in the study. Mean hospital stay was 16.2 days and mean NPWT application time was 8.29 days with NPWT being applied on average for 3.91 days post-procedure like debridement or amputation or after wound dehiscence in which debridement was not done. As many as 41.5% of wounds were closed with suturing, 48.8% healed by secondary intention and 9.8% were covered with split-thickness skin grafts. A significant observation was made for lower pressure being used for abdominal wound dehiscence (75 mmHg) compared to other wounds on limbs (mean 98.33 mmHg) (P < 0.001). Re-debridement after the 1st cycle of NPWT was needed in 40% of wounds managed with intermittent mode compared to 6.2% in continuous mode (P = 0.028). Conclusion: NPWT can reduce and manage wound complications with improvement in the quality of life of patients when used at an appropriate time with knowledge of its mechanism and functionality.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.