Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 8

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Petrosektomia boczna w chirurgii ucha środkowego – analiza wskazań, technik operacyjnych i wyników

100%
Niemczyk K., Bartoszewicz R., Szczepanek E., Bruzgielewicz A.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2023
|
vol. 12
|
issue 1
6-13
PL
Wstęp: Petrosektomia, jako metoda operacji otochirurgicznej, umożliwia rozwiązanie wielu trudnych sytuacji klinicznych, między innymi: wycieku z ucha z trwałym, głębokim niedosłuchem, szerokiego odsłonięcia opon mózgowo-rdzeniowych, wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego, trudnego dostępu do ślimaka i wielu innych. Warunkiem wykonania petrosektomii jest pełne usunięcie zmian chorobowych z ucha środkowego, usunięcie przyśrodkowej części skóry przewodu słuchowego zewnętrznego oraz jego zaszycie z wynicowaniem skóry na zewnątrz, co pozwala na bezpieczną obliterację jamy pooperacyjnej. Cel: Celem pracy była analiza wskazań, określenie techniki operacyjnej oraz ocena wyników zastosowania petrosektomii w chirurgii przewlekłych stanów zapalnych kości skroniowej, implantologii oraz w usuwaniu łagodnych guzów ucha środkowego. Materiał i metody: Praca ma charakter retrospektywny i oparta jest na analizie operacji petrosektomii wykonywanych w latach 2010–2020 w grupie 128 pacjentów leczonych w klinice z powodu przyczyn otologicznych: zapaleń ucha środkowego i głębokiego niedosłuchu lub głuchoty, wycieków płynu mózgowo-rdzeniowego oraz nowotworów łagodnych ucha środkowego. Do badań nie włączono wykonanych w tym okresie 87 petrosektomii wykonanych z powodu nowotworów złośliwych ucha, ślinianki przyusznej oraz guzów podstawy czaszki (guzów kąta mostowo-móżdżkowego operowanych techniką przezślimakową oraz przyzwojaków otworu żyły szyjnej wewnętrznej). Wyniki: Pacjenci byli kwalifikowani do petrosektomii z powodu perlakowego zapalenia ucha (n = 65), przewlekłego zapalenia ucha z głuchotą lub głębokim niedosłuchem (n = 40), powikłaniami zapaleń ucha (n = 6), guzami łagodnymi kości skroniowej (n = 10),. Do analizowanej grupy włączono także pacjentów z wyciekami płynu mózgowo-rdzeniowego (n = 5) i innymi rzadkimi wskazaniami otologicznymi. U pacjentów z wykonywaną petrosektomią boczną w 12 przypadkach założono implant ślimakowy (10%). Materiał obejmuje też 14 repetrosektomii, z czego 7 dotyczyło pacjentów w badanej grupie, a 7 było operacjami pacjentów z poprzednich lat. Reoperacje w grupie pacjentów pierwotnie operowanych w obecnym okresie stano- wiły 5,7% wszystkich przypadków. Dwóch pacjentów było reoperowanych dwukrotnie, a u trzech reoperacja związana była z nadkażeniem miejscowym. Pacjenci reoperowani dwukrotnie mieli długą historię wcześniejszych interwencji w innych ośrodkach i długoletni wyciek z ucha. Nie stwierdzono innych powikłań w badanej grupie. Wnioski: Technika petrosektomii może być stosowana w różnych schorzeniach ucha środkowego: zapalnych, powikłaniach zapaleń, guzach łagodnych ucha środkowego i kości skroniowej. Bardzo ważnym zastosowaniem tej techniki jest możliwość jednoczasowego wszczepienia implantu ślimakowego. Zastosowanie petrosektomii bocznej pozwala także rozwiązać bardzo ważny problem płynotoków przez kość skroniową i trąbkę słuchową. Umiejętność wykonywania petrosektomii bocznej pozwala rozwiązywać trudne sytuacje w otochirurgii klinicznej i ma obecnie szerokie zastosowanie.
2
Publication available in full text mode
Content available

Kontralateralna reinerwacja krtani u pacjenta z prawostronnym porażeniem fałdu głosowego – opis przypadku

88%
Szczepanek E., Banaszek Ł., Szczepanek M., Rudzińska M., Niemczyk K.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2023
|
vol. 12
|
issue 3
48-53
PL
Wstęp: Porażenie nerwów zaopatrujących krtań, które prowadzi do porażenia fałdów głosowych może mieć etiologię jatrogenną, rozrostową, idiopatyczną oraz pourazową. Najczęstsza jest etiologia jatrogenna spowodowana między innymi usunięciem guzów o charakterze przyzwojaków. Jedną z opcji terapeutycznych porażenia fałdów głosowych w przebiegu uszkodzenia nerwów jest reinerwacja krtani. Jedną z najczęściej wykorzystywanych technik reinerwacji jest zespolenie nerwu krtaniowego wstecznego z pętlą szyjną, zazwyczaj tożstronną (ipsilateralną) lub rzadziej przeciwstronną (kontralateralną). Opis przypadku: Opis dotyczy 41-letniego pacjenta z prawostronnym porażeniem krtani po operacji usunięcia przyzwojaka przestrzeni przygardłowej, okolicy otworu szyjnego i podstawy czaszki, u którego przeprowadzono zabieg reinerwacji krtani z wykorzystaniem przeciwstronnej pętli szyjnej. Wnioski: Zabieg reinerwacji krtani, polegający na zespoleniu nerwu krtaniowego wstecznego z przeciwstronną pętlą szyjną, umożliwia odzyskanie funkcji fałdu głosowego w sytuacji, gdy tożstronna do porażenia krtani pętla szyjna jest uszkodzona. Reinerwacja ta polega na pobraniu znacznie dłuższego odcinka pętli szyjnej niż w przypadkach rekonstrukcji tożstronnych, wytworzenia tunelu pod mięśniami przedktraniowymi oraz przeprowadzeniu pętli szyjnej nad tchawicą lub krtanią.
3
Publication available in full text mode
Content available

Contralateral laryngeal reinnervation in the patient with the right-sided vocal cord paralysis – case-report

88%
Szczepanek E., Banaszek Ł., Szczepanek M., Rudzińska M., Niemczyk K.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2023
|
vol. 12
|
issue 3
48-53
EN
Introduction: Paralysis of the nerves supplying the larynx leading to the vocal fold paralysis may have iatrogenic, proliferative, idiopathic or post-traumatic etiology. The most common etiology is iatrogenic, including a complication of the removal of paraganglioma tumors. One of the therapeutic options for vocal cord paralysis in the course of nerve damage is reinnervation of the larynx. One of the most frequently used reinnervation techniques is the anastomosis of the recurrent laryngeal nerve with the cervical ansa, usually ipsilateral or, less often, contralateral. Case presentation: The description concerns a 41-year-old patient with right-sided laryngeal paralysis after removal of a paraganglioma of the parapharyngeal space, the area of the jugular foramen and the skull base who underwent laryngeal reinnervation using a contralateral cervical ansa. Conclusion: Laryngeal reinnervation procedure involving anastomosis of the recurrent laryngeal nerve with the contralateral cervical ansa allows recovery of the vocal fold function in a situation when the ipsilateral cervical ansa is damaged. This reinnervation involves taking a much longer section of the cervical ansa than in cases of ipsilateral reconstruction. Moreover this method requires creating a tunnel under the prelaryngeal muscles and passing the cervical ansa over the trachea or larynx.
4
Publication available in full text mode
Content available

Mutations in SDHD and SDHB genes in a patient with multiple, familial paragangliomas

76%
Kukawska-Rytel M., Banaszek Ł., Szczepanek E., Bruzgielewicz A., Niemczyk K., Rzepakowska A.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2023
|
vol. 12
|
issue 1
42-46
EN
Introduction: Paragangliomas are rare neuroendocrine tumors. A significant proportion of paragangliomas and pheochro-mocytomas occur sporadically, but in recent years, together with the identification of more than 20 mutations in the predisposing genes, the proportion of genetically determined cases diagnosed has increased. Case presentation: The case report concerns a 22-year-old man who presented to his general practitioner after an episode of fainting in 2012. As a result of performed tests, a proliferative lesion was detected in the upper mediastinum. The lesion was removed in 2013 and the diagnosis of paraganglioma was made. Another paraganglioma-like lesion appeared in the retroperitoneal space and was removed in 2014, and another on the neck on the left side was removed in 2020. The patient was diagnosed with multiple pheochromocytoma and paraganglioma tumor syndrome with a mutation in the SDHD gene. The patient’s father was also diagnosed with a mutation in the SDHD gene and had two resections of neck paragangliomas within a few years. In 2022, a follow-up MRI revealed a focal lesion measuring 16 × 13 × 21 mm localized in the division of the right common carotid artery. During next hospitalization, the lesion was removed in its entirety, and histopathological examination revealed a paraganglioma-associated loss-of-function tumor in the SDHB gene (SDHB deficient). Conclusions: Mutations in the SDHB and SDHD genes are associated with a higher risk of pheochromocytoma and paragan-glioma neuroendocrine tumors. Patients burdened with multiple pheochromocytomas and paragangliomas syndrome, with genetic mutations, require regular follow-up with imaging studies as well as multispecialty care.
5
Publication available in full text mode
Content available

The management of advanced laryngeal and hypopharyngeal cancers between years 2020–2021 – single-centre experience

76%
Szczepanek E., Majszyk D., Szleper A., Bruzgielewicz A., Sokołowski J., Osuch-Wójcikiewicz E., Niemczyk K.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2022
|
vol. 11
|
issue 3
17-23
EN
Introduction: Laryngeal cancer is the most frequent neoplasm of the head and neck region. Despite advances in chemo-radiotherapy (CRT), surgery still remains an important role in the management of laryngeal cancer. Laryngeal preservation techniques, including endoscopic laser resection, are becoming more popular nowadays. However, total laryngectomy (TL) remains a reasonable option for advanced disease in selected patients. The main aim of this study was to perform general characteristics of patients with advanced laryngeal and hypopharyngeal cancer treated with TL as well as to perform a detailed analysis of the disease, treatment modalities and complications. Material and methods: This is a retrospective single-centre analysis. Baseline characteristics and preoperative clinical variables were collected. The study group consisted of 42 patients with advanced-stage carcinoma of the larynx and hypopharynx treated with TL between January 2020 and December 2021 at the Department of Otorhinolaryngology, Head and Neck Surgery, Medical University of Warsaw, Poland. Preoperative and postoperative clinical variables were collected. Statistical analysis was performed using R software (R version 4.0.3). Results: The mean age of patients at diagnosis was 63.6 +/- 9.2 years, 32 (76.2%) patients were male. The most common symptoms at diagnosis were: hoarseness (78.6%) and dyspnea (47.6%). There was no statistically significant association between symptoms present at diagnosis and the stage of diagnosed laryngeal cancer according to the TNM classification (T3, T4a, T4b). Stage III was observed in 33 (78.6%) patients, IVa in 8 (19%) and IVb in 1 (2.4%) patient. Of the 42 included patients, total laryngectomy was performed in 39 (92.9%) patients and pharyngolaryngectomy in 3 (7.1%) patients. Tracheoesophageal voice prosthesis was implanted in all patients. Complications after surgery were observed in 5 (11.9%) patients. Squamous cell carcinoma was diagnosed in 100% of patients. Complementary therapy was performed in 36 (85.7%) patients. Conclusions: Our study population confirmed that patients suffering from advanced laryngeal and hypopharyngeal cancer are mostly men aged over 60 years with the most common variant of smoking history of over 20 cigarettes per day for a period over 5 years. Symptoms at diagnosis and TNM classification staging of laryngeal cancer are not related parameters.
6
Publication available in full text mode
Content available

Mutacje w genach SDHD i SDHB u chorego z mnogimi, rodzinnymi przyzwojakami

76%
Kukawska-Rytel M., Banaszek Ł., Szczepanek E., Bruzgielewicz A., Niemczyk K., Rzepakowska A.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2023
|
vol. 12
|
issue 1
42-46
PL
Wstęp: Przyzwojaki (paragangliomas) to rzadkie guzy neuroendokrynne. Znaczna część przyzwojaków oraz guzów chromochłonnych występuje sporadycznie, ale w ostatnich latach, wraz ze zidentyfikowaniem ponad 20 mutacji genów predysponujących do zachorowań, wzrósł odsetek rozpoznanych przypadków uwarunkowanych genetycznie. Opis przypadku: Opis przypadku dotyczy 22-letniego mężczyzny, który zgłosił się do lekarza rodzinnego po epizodzie zasłabnięcia w 2012 roku. W efekcie zleconych badań wykryto zmianę rozrostową w śródpiersiu górnym, którą usunięto w 2013 roku, diagnozując przyzwojaka. Kolejna zmiana o charakterze przyzwojaka pojawiła się w przestrzeni zaotrzewnowej i została usunięta w 2014 roku, a następna na szyi po stronie lewej – została usunięta w 2020 roku. U pacjenta zdiagnozowano zespół mnogich guzów chromochłonnych i przyzwojaków z mutacją w genie SDHD. U ojca pacjenta również zdiagnozowano mutację w genie SDHD i w ciągu kilku lat przeprowadzono dwukrotną resekcję przyzwojaków szyi. W 2022 roku, w kontrolnym rezonansie magnetycznym, u pacjenta uwidoczniono w podziale prawej tętnicy szyjnej wspólnej zmianę ogniskową o wymiarach 16 × 13 × 21 mm. W ramach ponownej hospitalizacji zmianę usunięto w całości, a badanie histopatologiczne wykazało przyzwojaka z utratą funkcji w genie SDHB (SDHB deficient). Wnioski: Mutacje w genach SDHB i SDHD są związane z wyższym ryzkiem powstania guzów neuroendokrynnych – chromochłonnych oraz przyzwojaków. Pacjenci obciążeni zespołem mnogich guzów chromochłonnych i przyzwojaków z mutacjami genetycznymi wymagają regularnych kontroli w badaniach obrazowych oraz wielospecjalistycznej opieki.
7
Publication available in full text mode
Content available

Eagle’s Syndrome: a Systematic Review

64%
Dziedzic M., Możdżeń K., Murawska A., Bonczar M., Ostrowski P., Szczepanek M., Niemczyk K., Koziej M., Szczepanek E.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2023
|
vol. 12
|
issue 2
25-38
EN
Introduction: Eagle’s syndrome (ES) is a rare condition characterized by an elongated styloid process or a calcified stylohyoid ligament. It manifests itself with many symptoms related to anatomical involvement and caused by compression of regional structures, such as temporomandibular disorders, ear pathologies, and facial pain. Material and methods: Major online medical databases, including PubMed, Embase, Scopus, and Web of Science were searched to gather all studies regarding symptoms, diagnosis, treatment, coexistence with other diseases and anatomical aspects of the ES. Results: A total of 56 studies were included in this systematic review and divided into 5 categories: (1) anatomy and prevalence (n = 19); (2) symptoms (n = 9); (3) diagnosis (n = 8); (4) treatment (n = 20); (5) coexistence with other diseases (n = 5). Conclusion: Considering the prevalence of ES and its nonspecific symptoms, it can often lead to misdiagnosis. Hence, all physicians and dentists shall include the ES in the differential diagnosis of cervicofacial and pharyngeal pain.
8
Publication available in full text mode
Content available

Zespół Eagle'a: przegląd systematyczny

64%
Dziedzic M., Możdżeń K., Murawska A., Bonczar M., Ostrowski P., Szczepanek M., Niemczyk K., Koziej M., Szczepanek E.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2023
|
vol. 12
|
issue 2
25-38
PL
Wstęp: Zespół Eagle’a (ES) jest rzadkim schorzeniem charakteryzującym się wydłużeniem wyrostka rylcowatego lub zwapnieniem więzadła rylcowo-gnykowego. Objawia się dolegliwościami spowodowanymi zajęciem przestrzeni anatomicznej i uciskiem sąsiadujących struktur. Materiał i metody: Bazy danych, takie jak: PubMed, Embase, Scopus i Web of Science, zostały przeszukane w celu wyselekcjonowania i zebrania wszystkich artykułów naukowych dotyczących objawów, diagnostyki, leczenia, współistnienia z innymi chorobami i aspektów anatomicznych ES. Wyniki: W tym przeglądzie systematycznym uwzględniono łącznie 56 badań, które podzielono na 5 kategorii: (1) anatomia i chorobowość (n = 19); (2) objawy (n = 9); (3) diagnostyka (n = 8); (4) leczenie (n = 20); (5) współistnienie z innymi chorobami (n = 5). Wniosek: Biorąc pod uwagę częstość występowania ES i niespecyficzność jego objawów, może być on stosunkowo łatwo pominięty w diagnostyce różnicowej. Dlatego lekarze powinni mieć świadomość dotyczącą cech charakterystycznych ES, aby uwzględniać je podczas różnicowania bólu szyjno-twarzowego i gardła.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.